Vísir - 26.05.1965, Blaðsíða 2

:>( c.1 Johc í.í“i'í'.'u ífte.rfrtsíir-sti”.
Rithöfundurinn John Lennon
Nánast tiltekib — s/ys
Stjóm þeirra tónlistasam-
taka, sem hingað fékk þann
kðréanska og þá bandarísku,
hefur nú sent dagblöðunum
greinargerð f allmörgum liðum,
þar sem hún færir sterk rök
að því og harmar það, að það
sem gerðist á tónleikum
nefndra listamanna hafi nánast
tiltekið verið slys, Ifndirbúning
urinn að tónleikunum hafi ver
ið með sama hætti og tíðkast
hjá þeim samtökum — viðkom
andi listamenn ráðnir til að
halda hér hljómleika, vegna
þess að þeir áttu leið um, og
samkvæmt meðmælum einkar
dómbærra manna á slíka tón-
list, bæði erlendra og inn-
lendra, hvað mátt hafi skoða
seh, rullgilda tryggingu fyrir
því, að tónlistarflutningurinn
yrði samtökunum til mesta
sóma og áheyrendunum til
óblandinnar ánægju. Að svo
varð ekki, hafi því mátt teljast
slys.
Með þessu er að sjálfsögðu
átt við það er svo slysalega
vildi til, að ekki kom neitt hljóð
úr rassi, eftir að sá kóreanski
hafði berað hann og snúið hon
um í áhorfendur, eins og lúður
þeytari horni sínu. Þetta er að
vísu ekki annað en það, sem
við höfum áður frá skýrt, og
lögðum við einmitt áherzlu á
að þetta gæti alltaf komið fyrir.
Bar og öllum áhorfendum sam-
an um það. að mannauming-
inn hefði rembzt og rembzt eins
og hann gat, og sannar það
óvéfenganlega, að þarna var
um algerlega heiðarlegan lista
mann að ræða — semsagt slys,
og slys geta alltaf komið fyrir
alla. Enda gefur að skilja —
vilji menn á annað borð skilja
— að langvarandi markvís þjálf
un dugir ekki alltaf til þess að
menn geti framleitt þessa bossa
tóna hvenær sem er. ekki hvað
sízt þegar um er að ræða að
framleiða þá eftir nótum —
I vissri tóntegund. tónhæð og
allt það.
Semsagt, leitt slys — en ákaf
lega skiljanlegt og afsakanlegt
slys. Og tónlistarsamtökunum
verður ekki legið á hálsi, þar
eð flytjendurnir höfðu beztu
meðmæli þeirra sem bezt vit
hafa á bossatónlist — og lista-
mönnunum ekki heldur, þar
sem þeir sýndu og sönnuðu,
þrátt fyrir slysið. að þeir áttu
slík meðmæli fyllilega skilið.
Það þótti tíðindum sæta, þeg^
ar vel þekktur hljómsveitarmað
ur frá Bretlandi gaf út bók eftir
sig. Rithöfundurinn var lítt
þekktur í bókmenntaheiminum
en í dans- og dægurlagaheimin-
um er hann hetja og hálfgerður
guð. John Lennon hefur mynd-
skreytt bókina sjálfur, en í
henni eru nokkrar smásögur,
leikrit og ástarljóð og fleira
slfkt. En það er ekki fyrir nokk
urn lifandi mann að geta þýtt
Það er skemmtilegur búningur kanadísku flugfreyjanna, sem
önnuðust Vestur-íslendingana á leiðinni til Islands. Joanne,
Louise og Pat heita flugfreyjumar þrjár og voru svo elskulegar
að stilla sér upp fyrir Ijósmyndara og blaðamann Vísis á flug-
vellinum á laugardaginn var.
hana á annað mál því að hún
er skrifuð á götumáli — sænsk
ir, danskir og enskir gagnrýn-
endur hafa sagt, að sé reynt að
þýða bókina á aðra tungu, þá
missi hún gildi sitt.
John Lennon er ekki nýliði
við ritvélina, þvi hann hefur
samið textana við flest lög bítl
anna og þykja þéir nokkuð sér
kennilegar ástarsögur. I næsta
mánuði mun von á nýrri bók
eftir Lennon, en rithöfundastörf
hans hafa þó engin áhrif á dæg
urlagaframleiðsluna, í ágúst-
mánuði kemur ný 12 laga plata
í sambandi við hina nýju kvik
mynd bítlanna: „Hjálp.“
Kári skrifar:
Vegna kvörtunarinnar, sem
kona nokkur sendi Kára fyrir
skemmstu hafa starfsstúlkur í
Sundlaug Vesturbæjar sent
svarbréf. Ég tel mér ekki ein-
ungis skylt heldur og Ijúft að
birta svarbréf, telji einhverjir
aðilar sig hafða fyrir rangri sök
Gagnkvæm kurteisi
„Eins og þú ávarpar aðra
ávarpa aðrir þig,‘‘ segir í spak-
mæli og viliurn við með þeim
orðum svara konu þeirri er
kvartar um ókurteisi afgreiðslu
kvenna í Sundlaug Vesturbæjar
Til skýringar skal tekið fram
að húsakynni laugarinnar eru
ekki fullbyggð og skáparúm
mjög takmarkað. Fullnægir það
á engan hátt þvf fjölmenni er
þangað sækir á góðviðrisdögum
Til þess að sem flestir fái að-
göngu hefur verið gripið til
þess ráðs. að biðja baðgesti, þó
einkum börn og unglinga, að
geyma föt sín saman í skápum
meðan á laugardvöl stendur.
Hefur háttvíst og tillitssamt
fólk jafnan tekið því með ljúfu
geði, enda eingöngu í þess
þágu. Vissulega væri ákjósan-
legra fyrir alla aðila að hvér
einstaklingur væri einn um
skáp, en þar sem þess er dtki
kostur þegar mannmargt er,
kjósa baðgestir fremur að
þrengja sér saman, en frá að
hverfa.
Hins vegar mun frásögn
konu þessarar eitthvað hafa
brenglazt þar sem tilhögun
þessi á eingöngu við um þá er
saman koma, þ.e.a.s. systur,
bræður, leiksystkini, mæðgur,
feðga o.fl.. nema samkvæmt
ósk og vilja viðkomandi.
Þar sem við þykjumsl vita
hver hin fyrrnefnda kona muni
vera og atvik það er hér um
ræðir, teljum við að okkar kurt
eisi sé að engu minni en henn-
ar.
Starfsstúlkur í Sundlaug
Vesturbæjar.