Vísir - 22.06.1965, Blaðsíða 3

---------- .. ojudagi.. juní 1Í>R5.
3
óður gestur er nú hér í heim
^ sókn, framkvæmdastjóri
Atlantshafsbandalagsins Manlio
Brosio. Fyrirrennari hans í
þessu þýðingarmikla starfi,
Dirk Stikker kom tvisvar sinn
um hingað til lands og gerði
sér far um að kynnast fslenzku
þjóðlífi og sama áhuga má
finna hjá hinum nýja fram-
kvæmdastjóra, sem er hinn
mikilvirkasti og áhrifamesti
maður i stöðu sinni, hann er
ítalskur maður að ætt, starfaði
að mótspymu gegn veldi fas-
istanna, en hófst upp til ráð-
herraembætta, eftir fall Musso
linis. Siðan gekk hann í utan-
ríkisþjónustuna og gegndi þýð-
ingarmestu sendiherraembætt-
um land síns, þar til hann varð
fyrir vallnu, sem framkvæmda-
stjóri NATO.
Það var vissulega annasamur
dagur hjá Signor Brosio í gær.
Hann ræddi við forseta, for-
sætisráðherra og utanríkisráð
herra, sat hádegisverð að Bessa
stöðum, mætti á fundi hjá Sam
tökum um vestræna samvinnu
og Varðbergi og sat veizlu utan
ríkisráðherra í Ráðherrabú-
staðnum. Þetta ætti að virðast
nægileg dagskrá fyrir einn ferða
lang. En auk þess gaf hann sér
tíma inn á milli til að taka líf-
inu rólegar og líta í kringum sig
í hinum íslenzka höfuðstað.
Kom sér vel að veðrið var hið
ágætasta og fór Brosio í göngu
ferð um miðbæinn um Austur-
völl og meðfram Tjörninni upp
á Hótel Sögu, þar sem hann
býr.
Allmikill hópur áhugamanna
um Atlantshafssamstarfið kom
í Sigtún í gær til þess að hitta
Brosio að máli. Ræddi hann þar
um Atlantshafssamstarfið og
lagði áherzlu á það, að hlutverk
bandalagsins væri ekki að fara
með hernaði gegn neinum, held
ur væri hlutverk þess einfald-
lega að verja Vestur Evrópu og
beita sameinuðum styrkleika til
þess að varna því, að styrjöld
brytist út og vopnum væri
beitt. Hann taldi að bandalagið
hefði innt þetta verk af hendi
eins vel og framast yrði á kosið
á þeim 15 árum sem það hefði
staðið, það væri staðreynd að
friður hefði haldizt í álfunni
síðan.
Hann taldi nauðsynlegt
að Atlantshafsþjóðirnar
héldu Joessu samstarfi áfram.
Það væri að vísu rétt að nokkr-
ar breytingar hefðu orðið inn-
an Sovétríkjanna, en þessar
breytingar hefðu orðið ekki sízt
fyrir það að Atlantshafsbanda-
lagið hefði verið til. Nú mætti
ekki láta þessar breytingar villa
sér sýn og verða til þess að
vestrænar þjóðir sofnuðu á
verðinum. Ýmsir atburðir hefðu
gerzt í Sovétríkjunum sem
veittu von um að takast mætti
f framtíðinni að koma á sáttum
og samvinnu við Rússa og væri
sjálfsagt að vinna að þvf að
koma á slíku samkomulagi f
anda gagnkvæmrar einlægni og
virðingu, en það væri ekki rétta
leiðin til þess að leysa upp eða
draga úr krafti Atlantshafs-
bandalagins.
Aðspurður sagði hann að deil
urnarmilliBandaríkjamanna og
Frakka væru ekki svo alvar-
legar, að það væri réttnefni að
kalla þær kalt strfð. Báðar þess
ar þjóðir aðhylltust sem aðrar
vestrænar þjóðir grundvallar-
skilyrði lýðræðis og frelsis.
Hann lét í Ijós að íslendingar
gegndu mikilvægu hlutverki í
samtökum NATO, þeir og land
þeirra mynduðu eins konar brú
yfir hafið.
Frámkvæmdastjóri NATO á fundi Samtaka um vestræna samvinnu og Varðbergs
þeir Knútur Hallsson, Ólafur Egilsson og Hörður Einarsson.
gær. Hann situr vinstra megin, en hægra megin
Leiðtogi vestrænnar smvinna / heimsókn
Mynd þessi var tekin í gær við Tjömina, þegar Manlio Brosio framkvæmdastjóri NATO var á kynnisferð um borgina og fór I göngu-
ferð um miðbæinn. IVIeð honum á myndinni er Páll Ásg. Tryggvason fulltrúi í utanríkisráðuneytinu.