Vísir - 29.08.1966, Blaðsíða 8

8
VÍSIR . Mánudagur 29. ágúst 1966.
VISIR.
ötgefandi: BlaOaútgáfan VISIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóri: Jónas Kristjánsson
Auglýsingastj.: Halldór Jónsson
Auglýsingar: Þingholtsstræti I
Afgreiðsla: Túngötu 7
Rltstjórn: Laugavegi 178. Simi 11660 (5 llnur)
Áskriftargjald kr. 100.00 á mánuði innanlands.
I lausasölu kr. 7,00 elntakið
Prentsmiðja Vlsis — Edda h.f.
Hvað gerist 1. okt.?
J£kki er nú nema mánuður þangað til verklýðssamn-
ingar um land allt renna út. Of snemmt er þó að spá
um hvað gerast muni þann 1. október. Hitt er ljóst,
að það verður undir hinum nýju samningum komið
hvemig fara mun í efnahagsmálum þjóðarinnar næstu
misserin, hvort þar tekst að halda sæmilegu jafnvægi
eða hvort kaupkröfurnar kollsteypa kerfinu, eins og
svo oft áður. Allar forsendur eru vissulega til þess
að friðsamleg þróun geti átt sér stað á efnahagssvið-
inu næstu misserin. Afstaðan gagnvart útlöndum er
góð, gjaldeyrissjóðir miklir til í landinu, atvinna hvar-
vetna næg og kaupmáttur launanna mikill. Það væri
þess vegna hreint og ljóst sjálfskaparvíti, ef verklýðs-
samtökin tækju það til bragðs að beita vopni sam-
takanna til þess að skerða þessa mynd. Miklar kaup-
hækkanir á verklýðsvettvanginum hljóta að draga á
eftir sér sams konar hækkanir annarra stétta lands-
ins. Síðan fylgja hækkanir landbúnaðarafurðanna í
kjölfarið. Verðbólgan fær þannig ríkulegt eldsneyti,
og hinn magnaði eldur mun heitast brenna á baki
launamannsins, þess manns, sem einmitt átti að færa
hagsbæturnar. Gengisbreyting hlýtur þar að auki að
fylgja í kjölfar nýrrar kauphækkunarskriðu. Það er
hverjum manni ljóst, að útflutningsframleiðslunni
verður þá ekki haldið gangandi nema með breyttu
gengi, enda horfa nú mörg frystihúsanna fram á þrot
þegar vetur tekur við. Allar þessar staðreyndir ættu
vissulega að vera forustumönnum verklýðshreyfing-
arinnar ljósar. Spurningin er aðeins, hvort þeir hafa
þann manndóm og kjark að draga af þeim réttar álykt-
anir. Verklýðsflokkur Bretlands hefur nýlega orðið
að grípa til kaup- og verðlagsbindingar með lögum
þar í landi til þess að lækna þau sömu efnhagsmein,
sem við eigum einnig við að etja. Vonandi kemur
ekki til þess að lögbinda þurfi sams konar ráðstafanir
hér, því vettvangur hinna frjálsu samninga er jafnan
affarasælastur. En komi það í ljós á haustnóttum, að
ofstækið og flokkshagsmunirnir ætla að verða sýni-
legum hagsmunum þjóðarinnar yfirsterkari á ríkis
stjórnin ekki að hika við að lögbjóða kaupgjalds- og
verðlagsbindingu í alllangan tíma.
Nýju friðarboði hafnað
JTréttastofur skýrðu frá því í gær, að Bandaríkin
hefðu gert stjóminni í Hanoi enn eitt sáttaboðið til
lausnar Viet Nam-deilunnar, í þetta sinn fyrir atbeina
hlutlauss ríkis. Fylgdi það sögunni að ekkert svar
hefði borizt frá stjórn Norður-Viet Nam við friðar-
boði þessu. Mörg önnur slík boð hafa Bandaríkin gert.
En sættir hafa jafnan strandað á kommúnistastjórn-
inni í norðri. Hún vill halda blóðsúthellingunum enda-
laust áfram. Þess vegna er æði undarlegt að sjá þessa
stjórn kennda við frið, eins og lesa má daglega á síð-
um Þjóðviljans. Það er eftirminnilegt öfugmæli.
„Menningarhyltingin 66 í
Kína heinist nú gegn
kristni og kirkju
— „Austrið er Rauða torgið'
Þeir kalla sig „rauða varðlið-
ið“, unglingamir í kommúnista-
félögunum í Peking, sem vaðið
hafa inn í kirkjur að undan-
fömu, hengt rauða fána á veggi
og sett brjóstlíkön af Mao Tse-
tung á ölturin og borið út
Buddhalíkön.
Og inn í einkahíbýli manna
hafa þeir fariö, brotið rúður,
velt um húsgögnum og hent út
um glugga öllu sem- varðliðið
taldi heyra undir „lúxus“ eða
bera vestrænum smekk vitni.
Og nú hefir liðið stungið upp á
að sjálf Peking fái nýtt nafn,
sem þýöir „austrið er rautt“.
ÁÖur haföi það krafizt þess, aö
„Torg hins himneska friðar“
yrði kallað Rauða torgið.
Vitað er, að allt er þetta þátt-
ur sóknar til þess að treysta
völd kommúnista í landinu. Og
meginþáttur þeirrar sóknar er
hin takmarkalausa persónu-
dýrkun á Mao, sem ofangreind-
ar aðgerðir bera vitni — og
ýms ummæli nánustu fylgis-
manna hans, ekki sízt arftakans,
Lins Piao.
1 opinberum tilkynningum er
sagt, að hiö sama og gerzt hefir

Yfirmenn framan við skip sitt frá vinstri Charles Windisch leiðangurs-
stjóri, A.C Kohler kapteinn og A. Visser stýrimaður.
við botnrannsóknir
í Norður Atlantshnfi
Rannsóknarskipið Vema, sem
siglir undir fána Panama, er um
þessar mundir statt í Reykjevíkur-
siglir undir fána Panama, er nú
statt í Reykjavikurhöfn. Leið-
angurss.jóri á skipinu er Charles
Windisch og sagði hann aö skipið
hefði lagt upp frá Halifax í Kan-
ada 18. júlí og hafi síðan verið við
hafrannsóknir á N.-Atlantshafi.
Þeir rannsaka meðal annars hafs-
botninn og nota til þess sérstakan
bergmálmsmæli. 19 vísindamenn
eru um borð í skipinu, en alls er
áhöfn þess 40 manns. Leiðangurs-
stjórinn bjóst við að þeir yrðu f
New York einhvem tima í desem-
ber, en flestir vísindamannanna eru
frá Bandaríkjunum.
í Peking sé nú að gerast um
allt Kma:
I' NTB-fréttum til annarra
fréttastofa og blaða er margt
sagt um þessa miklu sókn til
þess að bæla niður alla and-
spyrnu gegn valdhöfunum og
kommúnismanum, sem virðist
hafa verið orðin allsterk, að
ekki sé meira sagt, enda viöur-
kennt af valdhöfunum sjálfum.
RAUÐIR FÁNAR Á
HVOLFÞÖKUM KIRKNA.
Rauða varðliðið hefir ekki að
eins hengt upp rauða fána á
innveggi kirknanna og breitt
þá yfir ölturin heldur hefir það
líka dregið þá á stöng á hvolf-
þökum kirknanna. Götunöfnum
hafa þeir breytt og á Torgi hins
himneska friðar mátti sjá grfðar
stórt skilti, sem á var letrað:
Austrið er rauða torgið.
Meðal annars voru rauðir
fánar dregnir að hún á hinni
miklu rómversk-kaþólsku
kirkju 1 Peking— og vestræn-
um fréttariturum var ekki leyft
að fara þar inn til þess að sjá
hvemig þar er umhorfs. Um-
hverfis kirkjuna er múr, en inn
fyrir hann mátti ekki heldur
fara. Glöggt mátti þó sjá að
utanverðu frá, að kirkjugripir
höfðu verið bornir út og klínt
á þá svartri málningu, að rúður
voru brotnar, steinkross fjar
lægður o.s.frv.
Ekki var fréttariturunum
heldur leyft að fara inn í kirkju
mótmælenda, en þeir gátu séð,
að öllu hafði verið umtumað og
að risastórt brjóstlíkan af Mao
hafði verið sett á altarið. Mynd
ir af Mao og öðrum kommún-
istaleiötogum höfðu veriö
hengdar upp út um alla kirkj-
una.
í „Dagblaði alþýðunnar",
sem er málgagn Kommúnista-
flokksins var skýrt tekið fram,
að valdhafamir horfðu með vel-
þóknun á þessar aðgerðir ungl-
inganna, — valdhafamir og
flokkurinn — og að Ijóst væri
þar af leiöandi, að hver sá sem
reyndi að hindra þessar aðgerð-
ir væri að vinna gegn flokknum
og stjórninni og yrði að taka
afleiðingunum.
Ekki vildu forsprakkar rauða
varðliðsins útskýra það hvers
vegna vestrænu fréttaritararnir
fengu ekki að fara inn í kirkj-
umar.
Piao marskálkur — arí,a..i.,n.
Þegar þetta var símað höfðu
kínverskir unglingar safnazt
saman þrjá daga í röð fyrir utan
sendiráð Sovétríkjanna, til þess
að bera fram ásakanir um þjónk
un sovétleiðtoga við Bandaríkin
og heimsvaldasinna, og smá-
böm voru þar og bám myndir
af Marx, Engels og Lenin —
og eina stóra mynd af Stalin.
Þegar þrír vestrænir frétta-
menn komu þar, voru þeir um-
kringdir af um 200 æpandi
skólabörnum sem kölluðu sem
samæfður kór:
„Niður með bandarísku
heimsveldastefnuna, berjist
gegn sovézku endurskoðunnar-
stefnunni“.
Nokkur merki þess voru farin
að sjást, að verkamönnum og
bændum mislíkar þessar aðgerð
ir, og svo var komið, að jafnvel
sjálft Dagblað alþýðunnar birti
grein, þar sem sagt var að eðli-
lega yrðu hinum „hugrökku
stúdentum smá mistök á, en
túeanaurinn með aðgeröus:
íftur".