Alþýðublaðið - 10.06.1966, Blaðsíða 6

Glugginn
Lokaðar dyr og nið-
urdregin glugga-
tjöld vekja tor-
tryggni í Siiður-
Ameríku.
pETTA er mjög eðlileg tálbeita,
bijgsar maður og staldrar við
fyVir utan glugga hárgreiðslustofu
e»|inar í Montevideo. En allt í
eihu hreyfist brúðan! Hún er
g^dd holdi og blóði.
Og nú kemur hárgreiðslumeist
arinn. Hann lyftir þurrkuhjálm-
inum og gætir að því, hvort rúll
urnar sttja rétt ....
í h'öfuðborg Uruguay eru ekki
notuð gluggatjöld. Hafi einhver
vegfarandi áhuga á því að fylgj
ast með breytingu konunnar úr
dökkhærðri í Ijóshærða, þá gjöri
hann svo vel og horfi! Einnig
getur hver sem er kynnt sér lyf
þau og aðferðir, sem notuð eru
til að fjarlægja hrukkur henn-
ar, eða þá orðið vitni að hand-
og fótsnyrtingu svo dæmi séu
nefnd.
Hinir stóru nýtízku svningar-
gluggar veita frjálsa og ótakmark
aða innsýn í fjölskyldu’íf íbú-
anna. Ekkert er falið, — eða svo |
til ekkert. Hvort sem íjölskyld |
an situr við hádegisverðarborðið,
er að leik, skammast, heldur sam
kvæmi, allir, sem leið eiga fram
hjá, geta numið staðar og verið
vitni að öllu saman með eyrum
og augum. Engar girðingar um
lykja garðana, og þegar haldin
eru garðsamkvæmi, talar fólk
hárri röddu og óþvingað og leyf
ir nágrönnum, ungum og göml-
um, heilbrigðum-og sjúkum, að
„vera með“ Iþar til klukkan þrjú
að morgni.
— Látið mig nú heyra, hvers
vegna þér óskið eftir skilnaði,
heyrist karlmaður segja.
— Maðurinn minn dregur mig
á tálar með Monicu Rodrigues.
Eiginmaður Sonicu heldur fram
hjá henni með beztu vinkonu
minni, _ Sofiu Guiterrez, en þar
fyrir hefur hún ekkert leyfi til ..
— Við verðum að halda okkur
við efnið, senora. Hefur maður-
inn yðar nokkru sinni slegið yð-
ur?
— Nei, en hann vanrækir
mig....
— Þá verðið þér að koma því
í kring, að hann slái yður. Við
höfum þörf fyrir....
Við erum stödd í biðstofu
kunns málafærslumanns, og dym
ar að skrifstofu hans eru upp á
gátt. Þeir sem bíða hlusta á með
andakt, tvadr konur ræða af
þekkingu um það sem þær hafa
heyrt. Loksins birtist var.rækta
eiginkonan. Ekkert bendir til
þess, að hún taki það nærri sér,
að sjö alókunnugar manneskjur
viti heilmikið um hennar helg-
ustu einkamál.
— Næsti, gjörið svo vel- segir
málafærslumaðurinn. Skömmu
seinna heyrist gegnum dvrnar:
— Kæri skjólstæðingur, allir
gabba skattayfirvöldin. Þer hafið
aðeins gengið of langt.. Nú er
bara um eitt ao ræða, þer skul-
uð....
Á sjúkrahúsum í Uruguay
standa allar dyr og flestir glugg-
ar opnir. Sjúklingamir s’á alla
koma og fara, heyra allt sem sagt
?r á sjúkrahúsinu. En það veld-
ur Ameríkönum engum óþægind
um. Þeir verða þvert á móti
taugaóstyrkir ef allt er hljótt.
Þeim finnst sjálfsagt, að hver
sem er taki hvenær sem er þátt
í samræðum annarra. Stefnumót,
siúkdómar, viðskipti, smygl,
skilnaðir — allt þetta er rætt
ooinskátt í strætisvögnum kaffi
húsum. veitingahúsum og í
iskemmtigörðum. Lokaðar dyr og
niðurdregin gluggatjöld vekja
hins vegar tortryggni.
Evrópsk fjölskylda var nýkom-
in til Urugay og bjó á annarri
hæð í þriggja hæða húsi. Þetta
voru rólegir leigjendur með eitt
vel uppalið barn, höfðu át.varpið
lágt stillt og fóru yfirledt ekki
uppá háa c-ið i samræðum sínum.
Á hæðínni fyrir ofan þau bjó
læknir, sem skellti hurðum, iðk-
aði morgunleikfimi við drynjandi
tónlist útvarpsins, söng hástöf-
um í baðherberginu, æpti á þjón
ustustúlkuna og hélt samkvæmi,
sem ekki fóru framhjá neinum í
mílufjarlægð.
Dag nokkurn var hringt dyra-
bjöllunni hjá evrópsku fiölskyld
unni. Það var þjónustustúlka
læknisins, og hún var greinilega
skelfingu lostin, þegar maðurinn
opnaði sjálfur dymar.
— Húsbóndi minn, herra dr.
Alvarez á þriðju hæð sendi mig
hingað niður, bara til þess að
athuga, hvort .... ef .. . hvort
nokkur væri dáinn, stamaði vesl-
ings stúlkan.
— Nei, nei, hér er allt í bezta
lagi ....
— Er kannski einhver veikur
hjá yður? Hr. dr. Alvarez er
reiðubúinn að veita hjálp sína.
— Við þökkum kærlega fyrir,
en við erum öll við hestaheilsu.
— Æ, guði sé lof, stundi stúlk
an og létti augsýnilega, — dr.
Alvarez hefur verið svo áhyggju
fullur.
— Nú, en hvers vegna?
— Jú, af því að hann heyrir
aldrei nein hljóð að neðan.

■ '<*:'■■'■

HIN svo kallaða Warren-nefnd
komst að þeirri niðurstöðu í
hinni umsvifamiklu skýrslu sinni,
sem út kom í október 1064, að
sama byssukúlan hefði grandað
John F. Kennedy forseta og sært
Conally ríkisstjóra. Að einn og
sami maður — Lee Harvey Os-
wald — hafi framið ódæðið.
Á næstu vikum munu koma út
fjórar bækur, sem tala gegn þess
ari ákveðnu fullyrðingu. Höfund
ar þriggja þeirra eru amerískir,
en sá fjórði er franskur.
Þeir draga það allir í efa, að
Lee Harvey Oswald hafi veriff
einn um það að skjóta á forset-
ann,
Sú mikilvægasta af bókum þess
um, er skrifuð sem doktorsritgerð,
og hefst á harðri gagnrýni á
rannsóknaraðferðum Warren-
nefndarinnar. Ásamt tveimur
hinna höfundanna fullyrðir sagn
fræðingurinn Edward Epstein, að
Warren-nefndin hafa að yfirlögðu !
ráði breytt krufningsskýrslunni
frá sjúkrahúsinu í Dallas til
þess að færa þyngri rök fyrir
kenningunni um eitt skot og
einn tilræðismann.
Engin þessara bóka ber brigð-
ur á, að Lee Harvey Oswald —
sem daginn eftir morðið á for-
setanum var skotinn til bana af
Framhald á 10. sfðu.
0 10. júní 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ