Alþýðublaðið - 10.06.1966, Blaðsíða 8

KASTLJÓS
FRÆKILEGUR
SIGUR BRANDTS
WFLLY BRANDT vann frækilegan
. sigur á landsfundi vestur-þýzkra
, jafnaðarmanna í Dortmund á dög-
unum og var endurkjörinn for-
maður flokksins nær einróma, með
> 324 atkvæðum gegn 2. Fyrir lands
fundinn héldu ýmsir því fram,
að völd nokkurra leiðtoga flokks-
ins væru í hættu, en þeir urðu
fyrir vonbrigðum.
Hinir tveir varaformemi flokks-
ins, Herbert Wehner og Fritz Erl-
er voru báðir endurkjörnir. Weh-
ner hiaut 285 atkvæði, eða aðeins
11 færri atkvæði en á síðasta
landsfundi flokksins í Karlsruhe,
og Erler hlaut 293 atkvæði eða
21 atkvæði færra en í Karlsruhe.
Jafnvel Erhard kanzlari hlaut
ekki nálægt því eins eindregna
| traustsyfirlsýingu á landsfundi
\ kristilegra demókrata í vor. Rúm-
| lega 150 fulltrúar af 577 greiddu
t atkvæði á móti kanzlaranum.
| Aftur á móti fékk sérfræðingur
1 jafnaðarmanna í varnarmálum,
Helmut Schmidt, slæma útreið á
landsfundinum. Schmidt, sem hlot-
ið hefur viðurnefnið „kjaftaskúm-
ur,” hefur á stundum tekið of mik-
ið upp í sig að dómi margra jafn-
aðarmanna. Nú varð hann að
gjalda þess, og í kosningunum til
stjórnar flokksins hafnaði Schmidt
í 15. sæti, en stjórnin er alls
skipuð 29 mönnum.
Annars voru langflestir með-
limir fráfarandi flokksstjórnar
endurkjörnir með þeim prófessor
Carlo Schmidt og varnarmálasér-
fræðingnum Karl Wienand í
broddi fylkingar. Ungir jafnaðar-
menn fengu fulltrúa kjörinn í
stjórnina, varaformann sinn, Pet-
er Corterier.
Willy Brandt hafði töglin og
hagídirnar á þessum landsfundi.
Hrjúfari stjórnmálamenn eins og
Wehner og Erler áttu stundum
í hörðum orðaskiptum við gagn-
rýnendur sína, en Brandt skarst
alltaf í leikinn og jafnaði ágrein-
ing. Og hann var sá eini þeirra
þrímenninganna, sem ekki missti
stjórn á sér, þegar austur-þýzkir
blaðamenn báru fram mjög ögr-
andi spurningar á blaðamanna-
fundi. Hin eindregna traustsyfir-
lýsing, sem Brandt hlaut, var síð-
ur en svo nokkur huggun, sem
menn vildu veita honum fyrir ósig-
urinn í þingkosningunum í fyrra.
★ ODER-NEISSE-LÍNAN
VIÐURKENND.
Willy Brandt náði strax tökum
á fundarmönnum á fyrsta kvöldi
landsfundarins er hann hélt mikla
ræðu, þar sem hann varpaði fram
nýjum hugmyndum um Þýzka-
landsvandamálið, sem nú er í al-
gerri sjálfheldu. Afstaða hans til
Austur-Þýzkalands var sveigjan-
legri en áður, og hann lagði á það
áherzlu, að endursameining Þýzka
lands og viðurkenning Oder-Neis-
se-iínunnar (þ. e. landamæra Pól-
lands) væru ekki eitt og sama
vandamálið. í raun og veru hafa
jafnaðarmenn viðurkennt Oder-
Neisse-línuna að öllu leyti nema
í orði kveðnu. Pólskir blaða-
menn, sem voru viðstaddir lands-
fundinn, viðurkenndu þetta.
Brandt tók ótvíræða afstöðu
gegn því, að Vestur-Þjóðverjar
fengju aðild að kjarnorkuvörnum
Vesturlanda — og átti hann hér
m. a. við tillögurnar um þátttöku
Vestur-Þjóðverja í hinum marg-
þjóða kjarnorkuflota NATO. Með
þessari ræðu sinni kippti Brandt
grundvellinum undan gagnrýni
róttækra andstæðinga sinna í
flokknum. Hinir róttæku flokks-
menn, sem eru aðallega frá Hess-
en, biðu eftirtektarverðan ósigur.
Þeir fengu orðið hvorki meira né
minna en 48 sinnum og skoruðu á
fundarnienn að greiða atkvæði
gegn viðbúnaðarlögunum svoköll-
uðu (það eru lög, sem veitt geta
sambandsstjórninni allt að því al-
ræðisvöljd, ef neyðarástand skap-
ast, ogi’þar með gegn tillögum
flokkssfjórnarinnar. Tillaga þeirra
hlaut afeins 25 atkvæði, þeirra
sjálfra. í?
Vestur-þýzkir jafnáðarmenn eru
í megin atriðum hlynntir því, að
greiða atkvæði með vígbúnaðar-
lögum, svo fremi að gengið verði
að skilyrðum þeirra. Helztu skil-
yrðin eru þau, að afnema verði
réttindi þau, sem bandamenn njóta
í Þýzkalandi, ef hættuástand
Brnndí ásamt eiginkonu sinni, sem ér norsk.
. g 10. júru' 1966 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
«# 1 1

Willy Biandt í boltaleik með syni sínum, Mathias
skapast, og að grundvallarréttindi
lýðræðisins verði ekki skert, eins
og verkfallsrétturinn, fundafrelsi
og prentfrelsi.
„Á neyðarstundu viljum við
ekki Júta stjórn bandamanna,”
sagði Brandt. Erler minnti á, að
ef hættuástand skapaðist nú —
mundi Massu hershöfðingi, yfir-
maður franskra hersveita í Vest-
ur-Þýzkalandi, taka öll völd í sín-
ar hendur í hluta Suður-Þýzka-
lands.
★ WEIINER ÓSÆRÐUR.
Herbért Wehner sætti harðri
gagnrýni í vetur, og var m. a. gef-
inn út bæklingur með óhróðri um
hann, en þessi áróður hafði eng-
in áhrif á landsfundinum. Þetta
staðfesti, að slíkar iágkúrulegar
árásir hafa þveröfug áhrif við það
sem til er ætlazt. Fyrrverandi
varaformaður flokksins, Waldemar
von KnoeVingen, hefur einnig
veitzt að Wehner í ræðu og riti og
gagnrýnt stjórn hans á kosninga-
baráttu jafnaðarmanna í fyrra-
sumar, en þessar árásir höfðu held-
ur engin sérstök áhrif.
En á þessum iandsfundi beind-
ist athygli manna fyrst og fremst
að fyrirhuguðum fundahöldum
jafnaðarmanna og austur-þýzkra
kommúnista í Karl-Marx-Stadt í
Austur-Þýzkalandi. Ef Walter Ul-
bricht gerði sér einhverjar vonir
um það fyrir landsfundinn, að
takast mætti að fá jafnaðarmenn
í „alþýðubandalag,” hefur hann
orðið fyrir vonbrigðum. Hér verð-
ur ekki um samningaviðræður að
ræða, heldur kappræður.
Jafnaðarmenn munu skýra íbú-
um Austur-Þýzkalands frá skoðun-
um sínum á Þýzkalandsmálinu í
Karl-Marx-Stadt. Og fundurinn í
Karl-Marx-Stadt er af öllum tálinn
aðeins upphafið á viðureign við
kommúnista. Sú ákvörðun, að
senda Brandt, Wehner og Erler
til Austur-Þýzkalands, varð þess
valdandi, að nokkrir fulltrúar
hvöttu til umræðna á bréiðum
grundvelli milli hinna einstöku
deiJda ilokkanna í austri og vestri.
Landsfundurinn hafnaði þessari
tillögu.
★ BRANDT ÁFRAM.
Mikill fjöldi fuiltrúanna beitir
sér nú fyrir því, að Willy Brandt
verði á ný kanzlaraefni jafnaðar-
manna 1969. „Höfum Willy í
huga,” hljóðar vígorðið. Sjálfur
neitaði Brandt því á blaðamanna-
fundi, að hann yrði kanzlaraefni
flokksins í næstu þingkosningum.
En ef hreinn meirihluti óskar þess
er hins vegar vafasamt hvort hann
getur haldið við neitun sína.
En þessa stundina beinist, allur
áhugi að fylkisþingkosningunum
í Nordrhein-Westphalen 10. júlí.
Þar hafa jafnaðarmenn góðar horf
ur á að vinna hreinan meirihluta.
Kosningabaráttan hófst á sunnu-
daginn með fjöldafundi í Dort-
mund. Leiðtogar jafnaðarmanna
með Brandt, Erler og Wehner í
broddi fylkingar kröfðust þess, að
fyikisstj órn kristilegra demókrata
og frjálsra demókrata segði af
sér.
Brandt benti á koladeiluna í
Ruhrhéraði og taldi að engir hefðu
fengið að kenna eins mikið á
svikum sambandsstjórnarinnar og
fylkisstjórnarinnar og verkamonn
í Nordrhein-Westphalen. Námu-
verkamenn eru í þann mund að
hefja víðtækt verkfall til að knýja
fram kjarabætur. Kristilegi defnó
krataflokkurinn hóf kosningabar-
áttuna einnig á sunnudaginn með
fjöldafundi í Essen, og hélt Erhard
kanzlari aðalræðuna.