Dagblaðið Vísir - DV - 10.05.1984, Blaðsíða 18

18
DV. FIMMTUDAGUR10. MAl 1984.
SJÁLFSBJÖRG í REYKJAVIK
OG NÁGRENNI
minnir félaga sína á félagsfundinn í kvöld kl. 20 í félagsheimil-
inu, Hátúni 12.
Dagskrá:
Kosning fulltrúa á landssambandsþing.
Önnur mál.
Mætiö vel.
Stjórnin.
BODDÍ — varahlutir
Höfum einnig fengið á lager frambretti í eftirtaldar
amerískar bifreiðir: Dodge Aspen - Dodge Aries -
Dodge Ramcharger - Plymouth Volare - Plymouth
Relnt - Ford Econoline - Chevrolet Blazer -
Chevrolet Citation - Cevrolet Chevette.
Gerið verðsamanburð.
Póstsendum
Bíllinn»
Skeifunni 5,
símar 33510 og 34504.
SUMAR 1984
OKKAR VERÐ
Nr. 0221.Leðurskór með kvarthœl,
litur blár, hvitur, svartur.
Verð kr. 769,-
Nr. 8024. Leðuriþróttaskór, lítur
hvítur, stæröir 36 — 45.
Verð kr. 499,-
Nr. 1042. Dömuskór úr striga með
og ón spennu, litur svartur og
grágrænn.
Verð kr. 399,-
Nr. 8041. íþróttaskór, litur hvitur
m/bláum röndum, stærðir 35 — 45.
Verð kr. 460,-
Nr. 5166. Spánskir herrasumar-
skór úr striga, litur blár og beige.
Verð kr. 189,-
Nr. 5108. Herraleðurskór, tiskan í
dag, litur hvitur.Verð kr. 668,-
Nr. 1603. „Winners" iþróttaskór,
litur grár með bláum röndum,
stærðir 36 — 46.
Verð kr. 540,-
PÓSTSENDUM
SAMDÆGURS.
KREDITKORT.
Nr. 5082. Vandaðar herramokka-
sinur, litur blár, brúnn, svartur,
stærðir 40 — 50.
Verð frákr. 1.030-1.293.
TOPP
21212 S
SKÚRTNN
VELTUSUND11
▼.T. T.T.-r. T.-r.-r.-r.v.s.T.T.T.v.
Menning Menning
ísælli einfeklni
Leikfólag Reykjavikur.
Fjöreggiö
eftir Svein Einarsuon.
Leikstjóri: Haukur J. Gunnarsson.
Leikmynd: Steinþór Sigurösson.
Lýsing: Daniel Williamsson.
Leikendur: Guörún Ásmundsdóttir, Þorsteinn
Gunnarsson, Pálmi Gestsson, Lilja Þórisdóttir,
Gisli Halldórsson, Jóhann Sigurðsson, Mar-
grót Ólafsdóttir, Guörún S. Ghladóttir, Mar-
grót Helga Jóhonnadóttir og fleiri.
„Hið borgaralega leikhús er
dautt,” sagði Magnús Pálsson, leik-
myndateiknari og myndlistarmaður,
fyrir nokkrum árum. Staðhæfing
hans byggðist á róttækri þekkingu
á innviðum íslenskra leikhúsa,
áralöngu starfi, bæði við sviðsetning-
ar og stjómarstörf. Samhljóða álit
endurrómar um lönd og álfur — er
fyrir bí að leiklistin geti veitt okkur
unað, kennsl og þekkingu á okkur og
þeim lífsháttum sem okkur eru
búnir?
Eöa til hvers fer fólk í leikhús?
Frumsýningin í gærkvöldi vakti
slíkar spumingar undir miönættið —
fyrsta sviösleikrit Sveins Einars-
sonar er vissulega kunnáttusamlega
samiö á stórum parti, ber samt
sýnileg merki byrjenda á sviöi leik-
sköpunar; í viötölum hefur leik-
skáldiö síöustu dagana tekiö skýrt
f ram að Fjöreggið er vanalegt leikrit
um vanalegt fólk, satt segir sá frómi,
leikurinn er afar hefðbundið verk,
gamaldags væri kannski réttara orð
vildum við lýsa stöðu þess í sögulegu
samhengi. Sveinn er enginn
uppreisnarmaður í umf jöllun sinni á
fáum dægrum í lífi góðborgarafjöl-
skyldu í Reykjavík, uppgjöri tveggja
sona við líf og dauöa í stássstofum
innflytjenda af betra standinu.
„Borgaralegt” líf er orðið fast
viðfangsefni leikskólda okkar, en hér
veldur höfundur sem er verseraður í
lifi leikhússins og leikbók-
menntanna. Minnist ég varla annars
leiks sem svo vendilega ber merki
stofuleikrita natúralismans, nema ef
nefndur væri Stalins-leikur Vésteins
Lúðvikssonar. Þar var fjölskylda úr
verkamannastétt, hér er á ferðinni
„fína pakkið í Reykjavík” eins og
Vésteinn kallaöi góöborgara okkar i
eina tíð.
Kostir- og gallar
Eg verð að viðurkenna að leik-
urinn olli mér nokkrum vonbrigöum.
Atti ég vcsi á að Sveinn tæki dýpra í
árinni með leiktexta, hugmyndum
um hreyfingar, sögu án orða, en ekki
verki sem byggir alfariö á sam-
tölum. En slíkar væntingar virðast
ekki eölilegar á okkar landi. Hér
semja menn samtalsleiki með
raunsæislegum stíl, gjarnan fyrir at-
burði innanhúss.
Og efnið?
Olík viðhorf kynslóða, hvað segir
sá orðklepri okkur? Ekki neitt. Sú
persóna í leik Sveins sem virtist búa
yfir sönnum háska og gat þar af
leiðandi sagt okkur sára reynslu sína
í þessu góða húsi, var elsti sonurinn,
Sigfús, hrak drykkjusýki — „Hann
var alltaf höfuðsetinn,” sagöi amma
hans; sá var drepinn af höfundi um
miðjan leik og fékk aldrei að útskýra
sin mistök á lífinu. Svo það kom i hlut
yngsta bamsins, Amórs, aö standa
fyrir uppreisninni, koma af stað
þeim átökum sem áttu að bera uppi
spennu kvöldsins, valda þeim
hvörfum í lífi þessa fólks að við
sækjum það í nýju og skærara
ljósi. En tilefnið var svo skoplega
smávægilegt, fram á síðustu min-
útur héldu foreldrar hans að ungi
viöskiptafræðineminn vildi fara til
Kúbu — hvílík skömm og smán. Það
olli svo rifrildi milli föður og sonar —
þegar sá duli bókamaöur gat loksins
stuniö því upp að hann hefði skömm
á lífsháttum pabba og mömmu.
Leiklist
Páll Baldvin
Baldvinsson
Sem sagt ónotað tækifæri til að
efna til átaka — um fortíð og framtíð
í þessu húsi og í samfélaginu. Og í
beinu framhaldi af því: illa undir-
byggö uppreisn og í kjölfar þess flöt
framkvæmd á átakahvörfum
leiksins.
Kostir Sveins sem höfundar eru
auðheyrilegir, honum lætur einkar
vel að búa til samtöl, og margt er
þekkilega skoplegt í fjölskyldulifi
Olafs innflytjanda og hyskis hans.
Lengi vel er útlit fyrir að höfundi
takist að sigla þessu fleyi heilu í höfn
- allt fram í annan þátt, en þá
vantar kjöl á flatbyttnuna, hana
hrekur stjómlaust uns hún kemst í
var — og sekkur þar í leikslok með
afskaplega tilþrifalitlum björgunarr
aðgerðum familiunnar: Arnór er
kominn heim, mamma búin aö sjá
hvaö húsmóöurstarfið er hverfult og
pabbi botnar ekki neitt í neinu. Man
ég varla eftir svo tilþrifalitlum enda-
lokum í leikhúsi og síðustu andar-
tökum sýningarinnar í gær.
En Sveinn er að hefjast handa
sem höfundur, og ekki er nokkur á-
stæða til að draga úr honum kjark.
Ríka samúð hef ég með yfirlýstum
tiigangi hans að striða gegn þeim
ósið íslenskra skálda aö gera menn
meö meira en meðaltekjur og sjálf-
stæöan atvinnurekstur að rudda-
legum hálfvitum. En betur má ef
duga skal.
Leikstjórinn ungi
A liðnum vetri hef ég séð þrjár
leiksýningar undir stjórn Hauks J.
Gunnarssonar, þar á meðal ákaflega
eftirminnilega sviðsetningu hans á
Ur lifi ánamaðkanna á síðasta hausti
í Iðnó. Haukur er natinn leikstjóri,
smekklegur með hófstilltan stíl og
góða samsetningu. Hann nær
greinilega góðum samleik úr leikhóp
sínum, gætinn með leikbrögð en út-
undan sér aö gera hið smáa eftir-
minnilegt. Mér þykir ekki ólíklegt að
smámynd úr sýningunni á
Fjöregginu verði áhorfendum
minnisstæðari en flest annað í leikn-
um og efa ekki að þar fer saman
þriggja vit, höfundar, leikstjóra og
leikara. Það er þögult hlutverk
Valgerðar Dan í öðrum þætti. Og
þegar litið er aftur á heilt leikár og
upp koma i hugann nokkur slík and-
artök þá er gaman aö hafa farið i
leikhús. Valgerður leikur fulla konu
og gerir það fádæma vel.
En hvaö gerir leikstjóri við leikrit
sem er gallað? Breiðir yfir gallana
eöa reynist höfundinum trúr?
Haukur bregst hvergi í að gera
leikrit Sveins að þekkilegri og sann-
verðugri sýningu, en mikið væri
gaman að sjá hann fást við bita-
stæðari leikrit.
Og fjölskyldan ...
Að öllum öðrum ólöstuðum þótti
mér vænst um að sjá handtök Pálma
Gestssonar á Arnóri hugsjónamanni.
Það er gamall frasi í islenskri leik-
gagnrýni að segja að Jón eða Gunna
séu „vaxandi” leikarar. En þetta á
einkar vel vió Pálma. Hann gerir sér
þó nokkurn mat úr þessum óklára
dreng, en mest er gaman að horfa á
tilburðina, hreyfingar, snöggan æs-
inginn og — lostann sem grípur
þennan mömmudreng. Þar fór
Pálmi vel með gamalkunnugar
unglingakenjar.
Allir aðrir: Gísli stal senunni
nokkrum sinnum. Eg hef alltaf á-
hyggjur af dálæti áhorfenda á Gísia
en vona að hér verði gætt að — eng-
an ofleik. Hjónin, Þorsteinn og
Guðrún, snuröulaus leikur;
stelpumar ekki síður. Lilja meira á-
berandi og furðusönn í einlitri per-
sónu, dótturinni Sísi, gellu á leið inni
„jetsettið”. Og þá er ótalinn stór
hópur partígesta sem vel má vera að
maður rekist á í fínum boðum, ef
manni er boðið.
Leikmyndin var snotur, brúaöi bil
milli stilfærslu á stofu og raunsærri
eftirlíkingu, bókakilir i skápum en
engin málverk á veggjum. Mjúkur
gulhvítur litur ráðandi og ljós lengst-
af kyrrstæð, aldrei notuð til aö
upplýsa átökin meö f jölskyldunni.
Fjör og egg
Eg hef samt ekki trú á staöhæfingu
Magnúsar Pálssonar hér aö ofan.
.JBorgaralegt” leikhús er ekki dautt.
Það breytist vonandi og lagar sig að
brennandi vanda — borgaranna —
og allra hinna. En í gærkvöldi kom á
svið leikur sem ber í sér þennan
dauða — tæpitungu og sæla einfeldni
um ailt þaö sem okkur ber á milli. Og
okkur vantar einmitt höfunda sem
vilja tala tæpitungulaust. Jafnvel um
eilíföarmál eins og örlög heimsins,
framtíð mannkynsins, endalok fjöl-
skyldunnar. Vonandi treystir Sveinn
Einarsson sér til að gerast skeinu-
hættari skæruliði í því stríði.
Vextir hækka
Ríkissaksóknari:
Bjórlíki allt annað en öl
„Blöndun þessi er allt annars eðlis
en ölgerð. Vökvinn hefur ekki ein-
kenni öls og er aðeins ein gerö á-
fengisblöndu. Akvæði áfengislaganna
um öl geta því ekki tekið til áfengis-
blöndu þessarar.”
Svo segir meðal annars í svarbréfi
ríkissaksóknara til lögreglustjóra en
embætti þess síðamefnda gerði um-
fangsmikla rannsókn á starfsemi svo-
nefndra „bjórstofa” í Reykjavík og í
þvi sambandi ætluð áfengislagabrot
þeirra. Náði rannsóknin til átta
veitingahúsa.
Af hálfu ákæruvaldsins eru því eng-
ar kröfur hafðar uppi um frekari
aögeröir i tilefni af áfengisblöndum
sem til sölu eru á veitingastöðum
þeim sem í lögregluskýrslum málsins
greinir. -KÞ.
Tilboð í ríkisvíxla opnuð
Bankastjóm Seölabankans hefur
ákveðiö að hækka vexti nokkurra
verðtryggðra og gengísbundinna
liða við inniánsstofnanir frá og
meö 11. maí nk. Nemur hækkunin
1-2%.
Vaxtabreyting þessi er gerð til
að samræma kjör verötryggöra og
óverðtryggðra skuldbindinga en
með minnkandi verðbólgu hafa
raunvextir óverðtryggöra líða
hækkað mikið og eru nú hærri en
verið hafa um áratuga skeið.
Verðtryggðir 6 mán. innláns-
reikningar hafa eftir 11. maí 2,5%
vexti, vora 1,5%. Verötryggö lán
allt að 2 1/2 ár hafa eftir 11. maí
4% vexti, vora 2,5% og innstæður
á gjaldeyrisreikningum hafa eftir
11. maí 9% vexti, vora 7%, svo
dæmi séu tekin. -FRI.
I gær vora opnuö tilboð í ríkisvíxla
aö upphæð 30 milljónir króna. Alls
bárust 35 tilboö og 2 ógild. Gildu
tilboðin era í 183 sett af víxlum og er
hvert sett að nafnverði 250 þúsund.
Nemur nafnverö víxlanna því tæplega
46 milljónum króna.
Tilboöum í 26 milljónir að jafnvirði
var tekið. Kaupverðið er 24,5
milljónir sem jafngildir 25,95%
meðalársvöxtum, reiknuðum eftir á.
Tekið var tilboðum á bilinu frá
235,500 tU 236,500 í hvert víxlasett.
Næsta útboö ríkisvíxla er fyrir-
hugað miðvikudaginn 13. júní 1984.