Dagblaðið Vísir - DV - 02.01.1986, Blaðsíða 13

DV. FIMMTUDAGUR 2. JANÚAR1986.
13
Lokunartími veitingahúsa
Nýlega skrifaði „neytandi" i DV
um þjónustu leigubíla í Reykjavík.
Ljóst var af skrifum þessa „neyt-
anda“ að það sem þjáir hann er
aðeins það að manninn virðist
vanta atvinnuleyfi sem leigubíl-
stjóri í borginni. Þjáning „neyt-
anda“ brýst fram í óhróðursskrif-
um um núverandi leigubílstjóra.
Þrennt er honum árásarefni:
1. Meðal leigubílstjóra eru gamlir
menn.
2. Leigubílar anna ekki þörf neyt-
enda þegar snjór er og erfið
færð.
3. Leigubílar anna ekki eftir-
spurn um það leyti er dans-
leikjum lýkur um helgar.
Síðastliðinn vetur voru mikil
blaðaskrif um sama efni hér í DV.
Öllum þeim óhróðri var svarað þá.
Nú er ljóst að DV kýs að fræða
lesendur enn á ný um sama efni.
Sem leigubílstjóra er mér málið
skylt og mun því enn reyna að
svara gagnrýni „neytanda".
1.-2.
Gömlu mennirnirog snjórinn
Rétt er að meðal leigubílstjóra
eru aldnir heiðursmenn, svo sem í
öllum öðrum starfshópum. Slíkt er
eðlilegt og hinn mesti ódrengskap-
ur að amast við gömlu fólki i hvaða
starfi sem er. Rétt er að nokkrir
gömlu mannanna hætta akstri í
ófærð. Það skal hins vegar athugað
að fjöldi eða fjölgun leigubíla í
ófærð skiptir litlu eða engu máli.
Þegar Breiðholtsbraut er til dæmis
ófær breytir litlu fyrir neytendur í
Breiðholti þó 100 leigubílar séu
lausir hjá Hreyfli í Fellsmúla. Þá
má líka benda á að þótt nokkrir
rosknir bílstjórar hverfi heim í
ófærð kemur á móti að margir hinir
yngri hafa gaman af að fást við
snjóinn og koma til aksturs, þó svo
að þeir hafi ætlað að hvíla sig.
Ég ítreka það - og ég á von á því
að almenningur skilji það þó „neyt-
andi“ geri það væntanlega ekki -
að fjölgun leigubíla bætir ekki
þjónustu við hverfi sem eru lokuð
vegna ófærðar eða tafa sem skapast
vegna illa búinna bíla. Hópur
leigubíla, sem bíður vegna fastra
bíla á Breiðholtsbraut, veitir vissu-
lega afar litla þjónustu, það skilja
allir aðrir en „neytandi“.
Við þennan „neytanda" vil ég
aðeins segja þetta: Ég vona sannar-
lega að þú þurfir ekki að verða
gamall maður, það kann að verða
þér um megn.
Þrátt fyrir að ég standi hiklaust
í vörn fyrir aldraða ökumenn leyni
ég ekki frekar hér en annars staðar
þeirri skoðun minni að meiraprófs-
réttindi ættu að falla úr gildi við
70 ára aldur. Segja má sem svo:
Ef skrifstofumaður í lítilfjörlegu
starfi hjá ríkinu verður að hætta
störfum eigi síðar en sjötugur er
vitanlega firra að eldri maður sé
við stjórnvöl leigubíls, vörubíls eða
til dæmis 50 manna áætlunarbíls.
Einnig má bæta því við að launa-
kjör leigubílstjóra þurfa að batna
verulega ef raunin er sú að þeir
verða að halda áfram störfum fram
um eða fram yfir áttrætt. Þetta var
svona útúrdúr en bifreiðarstjórum
er hollt að gera sér grein fyrir því
að oft tekur neytandinn leigubíl
einungis vegna þess að hann er að
flýta sér á áfangastað.
3. Dansleikir
Rétt er að leigubílar borgarinnar
anna ekki á skömmum tíma heim-
flutningi veitingahúsagesta föstu-
dags- og laugardagsnætur. Engum,
væntanlega ekki heldur „neyt-
anda“, mun koma til hugar að
fjölga leigubílum svo að þessu
verki verði lokið á t.d. 15 til 30
mínútum. Núverandi ástand er
þannig að erfiðleika gætir frá um
klukkan 2 að nóttu fram um klukk-
an 4. Auðveldasta, einfaldasta og
skynsamlegasta lausn þessa vanda
væri að gefa lokunartíma veitinga-
húsanna og kránna frjálsan. Með
því væri að fullu leyst hið tíma-
bundna flutningavandamál sem
kemur upp aðeins tvær nætur í
viku og stendur aðeins í tvo
klukkutíma hvora nótt. Jafnvel
væri nóg ef skipulagt væri „ofan
frá“ að húsum austan Lönguhlíðar
væri lokað klukkan þrjú þessa
helgi en húsum vestan Lönguhlíðar
lokað klukkan fjögur og svo öfugt
næstu helgi.
KRISTINN
SNÆLAND
LEIGUBÍLSTJÓRI
Sú lausn, svo góð sem hún gæti
verið, mun væntanlega ekki verða
samþykkt af húsráðendum dans-
húsanna og þá er aðeins eftir sú
lausn að gefa opnunartímann
frjálsan.
Lokaorð
Hver sanngjarn neytandi skilur
að i snjóveðrum ræður enginn við
umferðarvandamálin, ekki heldur
leigubílstjórar. hversu margir sem
þeir væru. Allir sanngjarnir neyt-
endur hljóta líka að viðurkenna
að svo lengi sem öllum dans- og
öldurhúsum borgarinnar er lokað
á sama Þ'ma föstudags- og laugar-
dagskvöld er engin von til þess að
skynsamlegur fjöldi leigubíla ráði
við þörfina á skömmum tíma. 1
snjóveðrum verða því neytendur
að taka á þolinmæði sinni.
Vegna helgaannanna þurfa neyt-
endur, bílstjórar og veitingamenn
að sameinast um kröfuna um frjáls-
an opnunar- og lokunartíma kráa
og veitingahúsa. Tækist þessum
aðilum að sameinast um kröfu
þessa og ná árangri þyrfti enginn
að kvarta undan þjónustu þess
hóps manna sem nú hefur atvinnu
við að aka leigubílum á Reykjavík-
ursvæðinu.
Kristinn Snæland
a „Auðveldasta, einfaldasta og skyn-
™ samlegasta lausn þessa vanda væri
að gefa lokunartíma veitingahúsanna og
kránna frjálsan.“
Má skipta lokunartíma veitingahúsanna um Lönguhlíð?
Gjafir Styrkjastaurs
Ófáar vikur eru nú umliðnar
síðan ég skrifaði Albert. Borin von
hann svari - af hvaða hvötum sem
þögn hans annars stafar enda
svar af hans hálfu óþarft orðið.
Alþingi hefur nefnilega krafið
hann sagna - og lítið orðið eftir
af kempunni nema goggurinn og
bassinn, svo vitnað sé í Jón Hregg-
viðsson. Albert finnst hann þurfi
ekki að standa einum eða öðrum
reikningsskil gjörða sinna - kon-
ungur í ríki sínu. Og svör af hans
hálfu vega ekki þungt. En þjóðin
þyrfti að spyrja sjálfa sig alvarlegra
spurninga.
„Víst er vitað að Albert var á
mótþróaskeiðinu um þær mundir,
vegna stólaskipta hjá ráðherraliði
Sjálfstæðisflokksins." Svo segir í
DV.
Stjórnmálamaður á knatt-
spyrnuskóm brá sér í jólasveins-
búning og þjófstartaði jólunum -
enda vonlítið um önnur efnahags-
leg jól á íslandi á næstunni. Skrif-
aðir voru út tékkar úr galtómum
ríkiskassa og haldið smákveðju-
partí. Virtist handahóf ríkja að
mestu hvert gjafirnar lentu - þó
ekki algjört.
Þremur spurningum a.m.k. hlýt-
ur maður nú að varpa fram:
1) Hafði Albert í raun nokkurt
umboð setn íjármálaráðherra?
Hann sat sem bráðabirgðaráðherra
þótt stjórnin sem slík teldist ekki
bráðabirgðastjórn formlega séð.
Hann var „bið“-ráðherra uns ann-
ar tæki við eftir tvær vikur. Ekki
er venja að bráðabirgðastjórn geri
nokkrar ráðstafanir (hvað þá
bráðabirgðaráðherra). Fráleitt er
auðvitað að slíkur ráðherra skyldi
gera nýja kjarasamninga.
2) Hvaða umboð hefur fjármála-
ráðherra (jafnvel þótt ekki sé
„bráðabirgðaráðherra") til auka-
fjárveitinga umfram fjárlög nema
þeirra sem orsakast af brýnni
nauðsyn, vegna ófyrirsjáanlegra
aðstæðna eða sakir nýrra kjara-
samninga? Þótt hann kunni að
hafa slíkt umboð formleg séð, hvers
ætlaðist þingræðisfyrirkomulagið
raunveruiega til af honum? Og til
hvers er þá verið að samþykkja
fjárlög?
3) Hvaða vörn (og viðurlög) hefir
Alþingi gegn ofríki slíkra fjármála-
ráðherra á mótþróaskeiði og í
hefndarhug? Og hvaða ráðstafanir
þarf nú að gera til að setja undir
lekann?
Hvernig Albert svo ráðstafaði
þessu fé er nánast aukaatriði í
sambandinu. Þó er rétt að líta
snöggvast á það dæmi:
Síðustu 15 dagana veitti hann 11
„prívat“-aukafjárveitingar (auk
liinna nýju kjarasamninga) þ.e.
eina á hvern vinnudag að jafnaði.
(Góður skáti - eitt góðverk á dag.)
Fimm styrkir fóru til sparkfélaga -
augljóst hvar hjartað slær. (Albert
segir sjálfur á þingi að styrkveit-
ingar ráðherra HLJÓTI að mótast
af smekk viðkomandi. Ekki er
m.ö.o. gert ráð fyrir því að ráðherra
hafi dómgreind til að bera, hvað
þá reglur til að fara eftir eða að-
stoðarmenn að leita til. Bara geð-
þótti bara duttlungar.) Tveir
styrkir fóru til menningarmála
(sennilega 4 millj. af 45 eða 15) og
virðast því hafa komið í góðan og
sanngjarnan stað niður. 50 þús. til
Lionsldúbbs úti á landi, eins og til
að halda hlut strjálbýlisins gagn-
vart Reykjavíkursvæðinu (1/300).
Kannski þeir þarna fyrir austan
geti keypt sér knattspyrnuskó fyrir
„aurinn"? Þá eru eftir 3 styrkir sem
fóru í tóma fígúru og snobb. Hæsti
styrkurinn (af 11 einkafjárveiting-
um Alberts) fór i fígúru-finngálkn
aldarinnar - sjálfa Hallgrímskirkju,
enda þörfin augsýnilega brýnni þar
heldur en að koma bókum þjóðar-
innar undir þak. Tvær millj. í
snobbaðar „kellur" á Vesturgöt-
unni. Ég hygg að það sé rangt til
getið hjá DV að Albert hafi tekið
feil á kvennaathvarfi og kvenna-
gríni, því stefnan í styrkveitingum
hans var greinilega sú að láta „hí-
um-hí“ og skrautfjaðrir ganga fyrir
neyðarhjálp og menningu. Smekk-
ur ráðherrans er heldur en ekki
„fi'nn". Stórstúka íslands enn ótal-
in, „virðuleg" stofnun og vænleg
til vinsælda.
Hitt er svo annað mál hvort allar
þessar íjárveitingar voru það brýn-
ar að þær gætu ekki beðið eftir
„alvöru“ráðherra?
Hlaðvarpinn á Vesturgötunni?
Albert hyggur sjálfur að hann hafi
verið sinn Akillesarhæll, en miklu
skyldi til kostað og ekki dregið af
sér að taka áhættuna þar eð þar i
hlaðvarpanum hefði hann komið
auga á vaxtarbrodd íslenskrar
þjóðmenningar. Kerlingar hafi
gaman af að blaðra og slúðra yfir
kaffibolla og einhverjar kvensur í
leikarastétt vantað einkaleikhús í
ofanálag við öll önnur leikhús
borgarinnar, sem eru legió, og er
Alþingi þá ekki talið með.
Én þetta - eins og fleira hjá ráð-
herranum - er rangt. Akillesar-
hællinn ristir dýpra en þetta.
Umræddur hæll er geðbrestur ráð-
herrans sem fer í fýlu þegar hann
sér sig tilneyddan að skipta um
stól. „Mótþróaskeið“hans hefur
varað í hartnær hálfa öld - ásamt
heift og hefnigirni.
Nútímamönnum finnst það
stundum skrýtið og öfugsnúið að
margir fremstu hugsuðir Hellena
hinna fornu (eins og t.d. Plató)
skyldu snúast öndverðir gegn lýð-
ræðinu (sem svo var nefnt). En
orsök er til alls. Það var einmitt
með tilliti til manna eins og Alberts
sem þeir tóku þessa afstöðu sína.
Lýðræðið upphóf lýðskrumarana
og hina óhæfustu menn.
Kjallarinn
SKÚLI
MAGNÚSSON
JÓGAKEIMNARI
Dæmið af Geir Hallgrímssyni og
Albert Guðmundssyni er skólabók-
ardæmi. Ef nefna ætti einn núlif-
andi íslenskan stjórnmálamann,
sem alþjóð veit enga skömm upp
á, hlýtur nafn Geirs að koma fyrst
í hugann. Skoðanir hans á einstök-
um málum snerta ekki kjarna
málsins - heldur aðferð, vinnu-
brögð hans. Geir er vammlausastur
manna. En Albert röðuðu kjósend-
ur efst í prófkjöri, meðan þeir felldu
Geir frá þingsæti. Þannig auglýsir
almenningur dómgreindarleysi
sitt.
Hins vegar getur almenningur
stundum séð að sér og lært af
mistökum.
Þvi er spurt:
Hvað lætur þingflokkur Sjálf-
stæðisflokksins bjóða sér mikið?
Hvað um sjálft Alþingi? Og getur
almenningur vitkast?
Við bíðum og sjáum til.
Skúli Magnússon
a „...Albert röðuðu kjósendur efst í
^ prófkjöri meðan þeir felldu Geir frá
þingsæti. Þannig auglýsir almenningur
dómgreindarleysi sitt.“