Dagblaðið Vísir - DV - 15.08.1987, Blaðsíða 9
LAUGARDAGUR 15. ÁGÚST 1987,
55
.
mm
.
i
p
Austanvert við
Húnaflóa
Þar eru víða nokkuð góð
berjalönd á svæðinu frá
Blönduósi og út á Skaga-
strönd.
Ólafsfjörður -
Árskógsströnd
Þar og víðar við Eyjafjörð eru mjög
eftirsótt berjalönd. Einkum er þar
mikið af krækiberjum.
Barðastrandarsýsla
Þar eru góð berjalönd með öllum
tegundum af berjum. Einkum er þó
mikið af aðalbláberjum.
Kelduhverfi -
Öxarfjörður
Mjög eftirsótt berjalönd eru þar og
einnig út að Leirhöfn.
Innanvert
ísafjarðardjúp
Þar eru góð berjalönd og fjölbreytt.
Suður-Þingeyjarsýsla
Þar eru berjalönd við Skjálfandafljót og
í austurhlíðum Aðaldals.
Utanvert Snæfellsnes
Á þeim slóðum er víða gott berja-
land. Einkum er mikið af krækiberj-
um.
Heiðmörk og nágrenni
Þar er víða nokkuð gott krækiberjaland
og mikið notað. Því vilja berin klárast
fljótt jafnvel þótt spretta sé góð eins og
nú er.
j."
piillPÍ
i Épl |
mm
i.viÉrt-.rth>Éi
Austfirðir
Í flestum fjarðarbotnum á Austur-
landi eru góð berjalönd þar sem fá
má bæði aðalbláber og krækiber.
Á undanf
iiyr ornum
en onnur og
ESflSll
Húsafell og nágrenni
Ágæt berjalönd og fjölbreytt.
i m
i ■ 'i'i ■• 'i ■: :■
Jón O. Edwald og
krækiberj alíkj örinn
Hjá Áfengis- og tóbaksverslun
ríkisins hefur um árabil verið til
sölu líkjör sem gerður er úr kræki-
berjum. Er það eitt af fáum dæmum
þess að ber hafi verið notuð til iðn-
aðarframleiðslu hér á landi.
Mjöður þessi hefur ekki verið fram-
leiddur þar um árabil en samt er
enn eftir nokkuð af birgðunum.
Hugmyndina að líkjörnum átti
Jón 0. Edwald, sem um árabil hef-
ur unnið að framleiðslu áfengis hjá
ÁTVR. Fleiri þekkja hann þó sem
þýðanda náttúrulífsþátta hjá sjón-
varpinu.
Uppskriftin að líkjörnum varð til
í hugskoti Jóns og er að sjálfsögðu
algert leyndarmál. Þegar DV ræddi
við Jón var hann þó á því að hver
sem er gæti náð ágætum árangri
við að laga þennan mjöð í heima-
húsum.
Salan á krækiberjalíkjörnum
hefur verið afar dræm hin síðari
ár og eru þær birgðir sem nú eru
til sölu frá vetrinum 1971 til 1972.
Eftir það hefur engu verið bætt við
birgðirnar.
Fyrst voru gerðar tvær litlar
lagnir laust fyrir 1970 og þóttu tak-
ast vel því þær seldust upp. Þá var
ráðist i að auka framleiðsluna til
muna veturinn 1971-1972. Þá um
haustið var berjaspretta góð og
framboð á berjum mikið.
Jón sýndi DV-mönnum birgðirn-
ar og taldi að ekki væri annað að
sjá en að líkjörinn bæri aldurinn
vel.
„Ég sé ekki betur en að hann sé
enn tær og fallegur og botnfall er
ekkert,“ sagði Jón þegar hann dró
eina rykfallna flösku fram úr
rekka. „Það eina sem ég er ósáttur
við er miðinn á flöskunni. Hann
er íjarri því að vera glæsilegur og
lyngið sem þar á að vera er líkara
beitilyngi en krækiberjalyngi.“
Jón sagði að í líkjörinn hefði ver-
ið notuð hrá saft en ekki soðin.
„Eg sé ekki betur en að hann sé enn tær og tailegur." Jón O. Edwald
skoðar eina af flöskunum sem tappað var á árið 1972. DV-mynd GVA
Með því móti héldi krækiberja-
bragðið sér betur og mjöðurinn fær
ekki „grautarbragðið“ sem fylgir
venjulegri berjasaft. En hlutföllin
í likjörnum eru leyndarmál ef frá
er talið að hann inniheldur 35%
vínanda.
„Blandan hefur ef til vill verið
fullsterk," sagði Jón. „Ég er ekki
frá því að 25% vínandi hefði gert
hann ljúffengari."
Vinsældir líkjörsins hafa ráðist
nokkuð af því að ekki er leyfilegt
að auglýsa áfengi hér á landi. Jón
taldi þó að allmargir vissu um að
hann væri til. „Hingað komu eitt
sinn bændur í heimsókn og þeir
báðu sérstaklega um að fá að
smakka þessa tegund,“ sagði Jón.
„Þeir eiga líka hagsmuna að gæta
því krækiber eru víða hlunnindi.
Það kemur enn fyrir að okkur eru
boðin krækiber en það stendur
ekki til að framleiða meira og því
er ekkert keypt af berjum."