Dagur - 16.05.1986, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - 16. maí 1986
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58,
AKUREYRI, SlMI 24222
ÁSKRIFT KR. 420 Á MÁNUÐI ■ LAUSASÖLUVERÐ 40 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
FRÉTTASTJÓRI: GYLFI KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN: ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR,
BRAGI V. BERGMANN, GESTUR E. JÓNASSON,
GESTUR KRISTINSSON (Blönduósi sími 95-4368),
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR,
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (HÚSAVÍK),
KRISTJÁN G. ARNGRlMSSON,
KRISTJÁN KRISTJÁNSSON, MARGRÉT Þ. ÞÓRSDÓTTIR
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Deilumar um
leiðari_________________
Enn er hið nýja Þróunar-
félag deiluefni og virðist
nú auðsýnt að viss öfl í
þjóðfélaginu vilji þetta
félag feigt.
Þróunarfélag íslands
var sett á laggirnar að
tilhlutan Steingríns Her-
mannssonar, forsætisráð-
herra. Mjög mikil undir-
búningsvinna lá að baki
og hugmyndin var sú að
þetta félag yrði grunnur-
inn að nýskipan atvinnu-
mála, sem nú er bráð-
úauðsynlegt að íslending-
ar takist á við.
Tveir stjórnarmenn, báð-
ir náténgdir Sjálfstæðis-
flokknum, kusu að segja
sig úr stjórninni þar sem
þeir urðu undir í atkvæða-
greiðslu um ráðningu
framkvæmdastjóra Þróun-
arfélagsins. Að baki úr-
sögnunum lágu pólitískar
ástæður fyrst og fremst.
Nú hefur enn á ný verið
búinn til ágreiningur.
Þróunarfélagið er á
ábyrgð forsætisráðherra
og vegna fyrri reynslu
ákvað hann að báðir full-
trúar ríkisins í stjórn yrðu
tilnefndir af honum, en
ekki yrði um skiptingu að
ræða milli forsætisráð-
herra og fjármálaráðherra
í því að tilnefna fulltrúa,
eins og fyrr hafði verið
rætt um.
I ljósi þess sem áður
hefur gerst er þetta eðli-
leg ákvörðun og fyllilega
réttmæt. Ríkisvaldið verð-
ur að koma fram sem einn
aðili og óskiptur í stjórn
Þróunarfélagsins. Það er
miklum mun mikilvægara
heldur en að flokkarnir
skipti þar með sér
verkum, sem er vísasti
vegurinn til að gera störf
Þróunarfélagsins ómark-
viss. Reynslan sýnir að
hugur fylgir ekki máli
varðandi Þróunarfélagið
og uppbyggingu þess,
þegar sjálfstæðismenn
eru annars vegar.
Vegna þess að Sjálf-
stæðisflokkurinn telur sig
hafa misst einhver póli-
tísk ítök í Þróunarfélaginu
vinna hagsmunagæslu-
menn hans gegn félaginu.
Allt hjal þeirra um að
félagið þurfi að vera ópóli-
tískt hefur sýnt sig að
vera markleysa. Eina leið-
in til að Þróunarfélagið
yrði ekki markleysa var að
höggva á þennan póli-
tíska hagsmunahnút sjálf-
stæðismanna.
Þróunarfélagið á að
vinna að atvinnuupp-
byggingu hér á landi í
samræmi við stefnu ríkis-
stjórnarinnar. Oddviti rík-
isstjórnarinnar og helsti
baráttumaður fyrir fram-
gangi félagsins og þess
sem það á að leggja af
mörkum, verður að hafa
það tryggt að eftir þess-
um stefnumálum sé unn-
ið. Pólitísk hagsmuna-
gæsla sjálfstæðismanna í
stjórn Þróunarfélagsins er
ekki vísasti vegurinn til
þess.
úr hugskotinu.
í Bruxeks að m
Þá er þetta búið, og þjóöin farin
að jafna sig eftir áfall sem svona
nokkurn veginn jafnast á við
niðurlæginguna gagnvar! Kóreu-
mönnunum í vetur. Við höfum
komist að því að við erum ekki
bestu dægurlagahöfundar í Evr-
ópu, rétt eins og við lærðum
það á síðastliðnum vetri, að við
erurn alls ekki heimsins besta
handboltaþjóð.
Gjaldþrot
Það hcfur mikið verið rætt og
ritað um gjaldþrot okkar ágæta
Gleðibanka, og ef til vill er það
að bera í bakkafullan lækinn að
fjalla um þetta mál. Menn hafa
eðlilega reynt að finna skýring-
ar á óförunum, og að gömlum
og góðum þjóðarsið hefur verið
ákaft leitað að einhverjum
bakara til að hengja þar sem
smiðurinn virðist vera með öllu
óhengjanlegur.
Hugskotið gat sér þess til á
sínum tíma, að framlag íslands
myndi verða einhvers staðar á
biíinu frá fimmta til tíunda
sætis, og einhvern veginn hafði
það þegar frá byrjun á tilfinn-
ingunni að Gleðibankinn hans
Magnúsar yrðj sendur til
Bergen. Útkoman varð að vísu
heldur verri en gera mátti ráð
fyrir, og liggja til þess margar
ástæður. Menn hafa bent á hluti
eins og lélega hljómsveit, sem
ekki getur staðist því hún kom
vel út úr hinum lögunum, óstuð
á vodkatríóinu sem auðvitað á
ekki að geta átt sér stað með
svo sviðsvant fólk, og vanþró-
áðar dómnefndir sem ekki hafa
kunnað gott að meta. Sitthvað
kann rétt í þessu að vera, en
fleira kemur hér til. Þannig
verður að segjast, að valið á lagi
orkaði þegar frá upphafi meira
en lítið tvímælis. Gleðibankinn
er frómt frá sagt alls ekki eitt af
betri lögum Magnúsar Eiríks-
sonar, og í sarinleika sagt allt of
„Eurovisionlegt“ lag til að geta
vakið áhuga útlendinga. Hálfu
verra er þó, að textinn við þetta
lag er alveg stórkostlegt klúður.
Sem betur fer, þá hafa ntenn
ekki skilið hann í Bergen, til að
rnynda þetta með gleðihúsið, en
það sem heyrist var öll ofgnótt-
in af hörðum samhljóðum á
borð við p, t, og k sem háð hafa
þessu lagi meira en menn gera
sér grein fyrir. Á því Ieikur
varla vafi að til dæmis friðarlag-
ið Ef, svo maður tali nú ekki um
hið gullfallega „akureyrska“
framlag til keppninnar Vöggu-
vísa hefðu komið mun betur út.
En Björn bóndi er látinn og
það þýðir -ekkert að vera að
syrgja hann til eiiífðarnóns,
heldur verður þegar \ stað að
safna liði og halda til Bruxelles,
eða Brússel, svo maður móðgi
nú ekki Flæmingjana, ekki til
að sanna að við séum endilega
bestir, heldur sýna að við erum
evrópsk þjóð og ekkert fylki í
Bandaríkjunum, eða hjálenda í
Danmörku. Það verður að læra
af mistökunum, til að mynda
þarf að láta 10-15 tónlistar-
menn fá það verkefni að semja
keppnislög og síðan að láta úr-
taksdómnefnd velja lagið sem
sent verður og mætti vel hugsa
sér að það val færi fram um jól
eða á gamlárskvöld. Mikið væri
það nú gaman ef framlagið gæti
orðið akureyrskt, slíkt væri vel
til fundið á komandi afmælisári
fallega bæjarins okkar.
Sigur sjónvarpsins
En það sem er einna athygl-
isverðast við þessa fyrstu þátt-
töku okkar í Eurovision, er það
hvprnig „Hið opinbera“, sú
deild þess sem ríkisútvarp,
sjónvarp er nefnt, náði að gera
meiriháttar sigur úr öllu klúðr-
inu í Bergen. Meira að segja
hefur tuttugasti og áttundi mað-
urinn á lista flokksins í Davíðs-
borg sennilega halað inn nokk-
ur atkvæði út á þetta.
Vodkatríóið hefur reyndar
sjálfsagt átt sinn þátt í því að
hala inn félögum í foreldrasam-
tökin fyrir vímulausa æsku, en
stofnun þeirra er sennilega ein-
hver stærsti sigur íslenska sjón-
varpsins frá upphafi. Þarna
sýndi sjónvarpið svo ekki verð-
ur um villst hversu máttugur
miðill það er orðið. Það er ann-
ars umhugsunarefni hversu
greiðan aðgang Lionsmenn og
SÁÁ hafa að sjónvarpinu. Þótt
hér sé ekkert um það fullyrt, þá
kann skýringin að liggja í því að
sama dag og fyrrnefnd útsend-
ing átti sér stað, birtist í dag-
blöðum auglýsingar þar sem
vakin var athygli á henni. Var
auglýsing þessi auðsjáanlega
kostuð af Flugleiðum og Sól hf.
en hvoru tveggja eru þessi fyrir-
tæki sem kunnugt er nátengd
flokknum, og þess sakar ekki að
geta, að bæði eru þau drjúgir
auglýsendur hjá sjónvarpinu.
Til að forðast allan misskiln-
ing, skai þess strax getið, að hér
er alls ekki verið að gera lítið úr
eityrlyfjavánni, síöur en svo.
Það er og verður stór glæpur að
eyðileggja líf fólks, ekki síst
ungmenna, með eiturlyfjasölu,
en hitt er annað mál, að hin
nýju foreldrasamtök breyta
sennilega engu í þessum
málum. Foreldrarnir eru nefni-
lega mjög sennilega síðustu
manneskjurnar sem bjargað
geta þegar vandamálið er orðið
verulega alvarlegt, oft á tíðum
vegna eigin vanhæfni, sem á
stundum stafar af eigin mis-
notkun vímugjafa. Reyndar, þá
geturn við allt eins búist við því
að einhverjir dópsalar gerist
virkir í þessum samtökum.
Hvaða dulbúning geta menn til
að mynda hugsað sér betri fyrir
hjónin sem á sínum tíma voru
handtekin fyrir að smygla eitur-
lyfjum innan á kornabarni, sem
þau vel að merkja áttu, fyrr í
vetur.
Lýðræði í sjónvarpi
Það er hreint ekkert athugavert
við að fjöldasamtök á borð við
Lionsmenn, SÁÁ, Hjartavernd
eða einhverja slíka, fái afnot af
sjónvarpinu með kynningar-
Reynir
Antonsson
skrifar
dagskrár blandaðar skemmti-
efni. En sjónvarpið, ekki síst í
landi á borð við Island, er mátt-
ugur miðill, og sé einhverjum
tilteknum aðilum heimilaður
aðgangur að því, verður slíkt
hið sama að gilda um alla. Það
er til dæmis grátlegt til þess að
vita, að byggðahreyfingunni,
sem er ein voldugasta fjölda-
hreyfing á íslandi í dag, og
ópólitísk að auki, skuli hafa
verið kerfisbundið neitað um
aðgang að sjónvarpi allra
landsmanna, af útsendurum
flokksins sem þar ráða húsum.
Hugskotið skorar hér með á
forráðamenn þessarar stofnun-
ar, að bjóða byggðahreyfing-
unni afnot af tveim til þrem tím-
um í útsendingu til að kynna
markmið sín og safna félögum.
Þessa dagskrá mætti blanda
með léttmeti úr öllum lands-
hlutum, Reykjavík líka. Og það
væri ekki úr vegi að stórstjörnur
þessarar dagskrár yrði sá hópur
sem sendur verður til Bruxelles,
og því ekki að kenna hann nú
við mjólk og lambakjöt í stað-
inn fyrir breskreykvískt vodka.
Við Islendingar þurfum á þjóð-
arsátt að halda, raunverulegri
þjóðarsátt. Það þarf að opna
nýjan Gleðibanka með útibúi í
sérhverjum ranni. Sjónvarpið
getur hjálpað til þess.
Mætum svo öll hress og glöð í
Bruxelles að ári.
* ■*«***'•" f ii(ni»mnrfiiinw«TrvTfiiii'»mnTimr' nw j - *• jv

,>! I