Dagblaðið Vísir - DV - 06.04.1995, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 6. APRÍL 1995
Spumingin
Hvaða mynd sást þú síðast
í bíó?
Fríða Björk Bragadóttir húsmóðir:
Aíhjúpun.
Sigfús Bjarnason leigubílstjóri:
Dreggjar dagsins.
Ingibjörg Finnsdóttir húsmóðir:
Konung ljónanna.
Margrét Ámundadóttir húsmóðir:
Konung ljónanna.
Elísabet Hlíðdal, starfsstúlka á dval-
arheimilinu Kirkjuhvoli: Ég man þaö
ekki.
Erla Berglind Sigurðardóttir kjöt-
tæknir: Skuggalendur.
Lesendur
Ótrúleg bíræfni fé-
lagshyggjuflokkanna
Kristinn T. Þorleifsson skrifar:
Óskemmtilegt er að fylgjast með
forkólfum félagshyggjuflokkanna
hafa í hótunum við kjósendur og
boða enn eina vinstri stjóm á ís-
landi. Almenningi er fullvel kunnugt
um hve reynslan af slíkum stjórnum
hefur verið slök. - Síðasta vinstri
stjórn var gjörsamlega rúin trausti
og samheldni er hún hrökklaðist frá
eftir u.þ.b. tveggja ára setu, árið 1991.
Það er því ótrúleg bíræfni og vitnar
ekki um álit á minni kjósenda að
bjóðast til að taka upp þráðinn þar
sem þá var frá horfiö.
Vinstri menn virðast treysta því
að fólk hafi gleymt hvemig þeir
reyndust á síðasta kjörtímabili. Rík-
isstjóm Steingríms Hermannssonar
ógilti t.d. með bráðabirgðalögum kja-
rasamning sem hún gerði nokkram
mánuðum áður við opinbera starfs-
menn, kennara sérstaklega. Nú
koma framsóknarmenn og lofa hátíð-
lega að „bæta starfskjör kennara og
hækka grannlaunin".
Þáverandi félagsmálaráðherra stóð
ekki síður en aðrir að samningssvik-
um félagshyggjustjórnarinnar og er
því kyndugt aö hún skuli nú bjóða
fram undir slagorðinu „trúnaður"!
Sama kona greiddi einnig atkvæði
gegn því að efnt yröi til þjóðarat-
kvæðagreiöslu um EES-samninginn
en segist nú vilja binda rétt til þjóðar-
atkvæðagreiðslna í stjórnarskrá!
Vinstri menn segjast jafnan miklir
vinir láglaunafólks. I tíð vinstri
stjómarinnar hrapaði kaupmáttur
lægstu launa um 16% en á síðustu
fióram áram hefur hann hins vegar
aukist, þrátt fyrir að efnahagslegar
aðstæður hafi verið mun erfiðari.
Vinstri menn halda að þeir vinni sér
traust láglaunafólks með þvi að tala
vel til þess og illa um óskilgreinda
„hálaunahópa“. í raun þarf lág-
launafólk skynsamlega efnahags-
stjórn. Ekki lýðskram.
Að lokum mætti geta þess að for-
maður Alþýðubandalagsins fer nú
mikinn og boðar siðbót annarra.
Honum finnst m.a. svívirðilegt að
menn stofni til skulda í fyrirtækja-
rekstri en skipti svo um nafn og
kennitölu á fyrirtækjunum og skilji
skuldimar eftir. - Hann ætti kannski
að gera sér ferð í Landsbankann og
borga skuldir Þjóðviljans.
„Stjórn Steingríms Hermannssonar ógilti t.d. með bráóabirgðalögum kjarasamning sem hún gerði nokkrum mánuð-
um áður við opinbera starfsmenn, kennara sérstaklega," segir bréfritari.
Um húsaleigubætur:
Rangfærslur Guðrúnar
Helgadóttur leiðréttar
Arnór Pétursson skrifar:
Guörún Helgadóttir alþm. hélt því
fram í grein í DV sl. föstudag að húsa-
leigubætur heföu átt að skerðabætur
almennings en með breytingartillögu
hennar á Alþingi heföi þessu verið
breytt. - Þetta er rangt.
Með framvarpinu um húsaleigu-
bætur var strax frá upphafi tryggt
aö þær skertu ekki á nokkum hátt
rétt bótaþega til greiðslna Trygginga-
stofnunar en í athugasemdum með
frumvarpinu var kveðið á um að
húsaleigubætur hefðu ekki áhrif til
lækkunar á bótum almannatrygg-
inga. - Sé framkvæmdin nú á annan
hátt mun Þjóðvaki breyta því komist
hann í ríkisstjórn.
Varðandi þá fullyrðingu Guðrúnar
að með húsaleigubótum missi bóta-
þegar rétt til ókeypis afnota af út-
varpi og sjónvarpi hef ég heimildir
fyrir því að reglugerð um Ríkisút-
varpið er í endurskoöun þannig að
réttur fólks í þessu efni verði áfram
tryggður. Veröi reglugerð þessa efnis
ekki sett mun Þjóðvaki beita sér fyr-
ir þeirri breytingu að loknum kosn-
ingum. Varðandi skattlagningu
húsaleigubóta, sem sumir hafa gagn-
rýnt, þá ber að hafa í huga að Jó-
hanna Sigurðardóttir beitti sér fyrir
því, þar sem Sjálfstæðisflokkurinn
lagðist gegn skattfrelsi húsaleigu-
bóta, að upphæðir húsaleigubóta
voru hækkaðar veralega frá því sem
í fyrstu var áformað til að mæta
skattlagningunni. Þannig vora ráð-
stöfunartekjur ekki skertar frá því
sem áformað var auk þess sem fólk
á leigumarkaði, sem er með tekjur
undir skattleysismörkum, hafði af
því ávinxúng.
Alþingiskosningar og óvissa:
Einn kostur í stöðunni
Magnús Sigurðsson hringdi:
Þaö er mikil óvissa framundan í
íslensku þjóðlífi, kosningar fram-
undan og hart barist um fylgi kjós-
enda. En margir era óákveðnir,
kannskr allt aö 30% eða meira. Hvað
er þetta fólk að hugsa? Er þaö, líkt
og ég, að hugsa um að kjósa ekki,
sitja bara heima og láta slag standa
Breytir atkvæði mitt einhverju?
um það hverjir komast til valda eftir
kosningamar? Eða breytir atkvæði
mitt einhveiju? Það hefur a.m.k. ekki
gert það hingað til. Enn er sama
óvissan um atvinnuöryggi, enn sama
háa verðið á nauðsynjavöru og þjón-
ustu - og fer hækkandi. Og enn er
leitað á erlend mið um lántökur til
rangra fiárfestinga. Og það sem er
verst: allir ílokkarnir eru sammála
um aö halda óbreyttu ástandi þrátt
fyrir allt og allt.
Þótt stjómmálin snúist nú að mörgu
leyti meira en áður um persónur en
flokka þá er þetta flest sama fólkið
eða afsprengi þeirra sem áður réðu.
Alþingi er orðið fiölskylduvætt ef svo
má að orði komast og í opinbera störf-
unum, þeim sem eitthvað gefa af sér,
sitja venslamenn, kunningjar og jafn-
vel eiginkonur þeirra sem ráða ferð-
inni. - Þjóðfélagið er samfélag sam-
tryggingarinnar og lítið annað.
Fólk sem er óánægt á þó einn kost
í stöðunni: að sitja heima á kjördag.
Það er kannski eina raunhæfa svar
hinna óánægðu. Mjög áhrifamikið
svar. En þá komast þeir að sem þú
villt ekki fá í valdastöður, segja
menn. Það skiptir nákvæmlega engu
því að flokkamir ganga óbundnir til
koshinga og sá sem sigrar stærst
þarf ekki endilega að komast til
valda. Aðeins eitt er víst. Áfram
verður spunninn sami lopinn - að-
eins endurkembdur.
PramsóknarfloMairiiin:
MHdkosnínga-
barátta
Jóhann Guðmundsson hringdi:
Ég vil lýsa stuðningi við þá
kosningabaráttu sem Framsókn-
arflokkurinn notar aö þessu
sinni. Hún er allt önnur og miid-
ari en gerist hjá hinum flokkun-
um. Slagorð Framsóknarflokks-
ins eru að vísu beinskeytt en ekki
hörð eða ögrandi og gefa flokkn-
um því mildari ásjónu fyrir vikiö.
Þetta er sú baráttuaðferð sem
gengur mun betur í fólk en þessi
hrópandi, stundum skrækróma
og málmkennda maskínugusa
sem smýgur í gegn um merg og
bein.
ABþýðuflokkurinn
Guðmundur Sigurjónsson skrif-
ar:
Ég get ekki betur séö en stefna
Alþýðuflokksins sé sú eina sem
ungt fólk á íslandi hefur sér til
halds og trausts. Jafhan kosn-
ingarétt, erlenda fiárfestingu,
sömu lífskjör og gerast i Evrópu,
fiölþættara atvinnulif, að rjúfa
einangrunina - stefnu til framtið-
ar. Allt sjálfsagt og höfðar til okk-
ar, unga fólksíns á íslandi.
Stjórnarsáttmáli
Alþýðubandalags-
insgóðfyrirmynd
Þorsteinn Einarsson skrifur:
Ég held að sú hugmynd for-
manns Alþýðubandalagsins að
leggja drög að stjórnarsáttmála
fyrirfram og birta fyrir kosningar
sé góð. Þetta er kannski fyrir-
mynd fyrir aðra flokka í næstu
kosningum úr því að þeir gátu
ekki tekið þetta upp sjálfir nú.
Enginn reiknar meö að ekki þurfi
einhverju að breyta ef til sam-
starfs við aðra vinstri flokka
kemur en heildarmyndin ætti að
geta gefið kjósendum skýra mynd
af því sem koma skal. Ég álít
svona vinnubrögð vera góð og
gild en ekki ámælisverð.
matarverði
Elin Guðmundsdóttir skrifar:
Merkilegt er hve Qölmiölamir
Q).e. þeir sem tengjast stjóm-
málaflokkunum) mistúlka herfi-
lega fréttimar um könnunina á
matarverði og þó einkanlega bú-
vörum. Þvi er t.d. slegið upp aö
„matarverð hafi lækkað í Reykja-
vík“ eða þá að „verð á búvörum
sé svipaö hér og í Ósló“. Megin-
máhð er þó það eitt að verð á
matvörum hér er u.þ.b. helmingi
hærra en t.d. í Kaupmannahöfh
eins og fram kom í upphaflegu
könnuninni. Og það er rnergur-
imx málsins. Einnigþaö aö launa-
fólk annars staðar á Norðurlönd-
um hefur miklu hærri laun en
viö hér. Getum við ekki einu sinni
treyst hlutlausri umfiöllun um
svona einfalda hluti?
Vildubanna
kannanir
Guðjón Þorsteinsson hringdi:
Það hefur áreiðanlega fleirum
brugðið en mér við að heyra frétt-
ina um að kosningastjórar stjóm-
málaflokkanna heföu hug á að
láta banna skoðanakannanir
fram að kosningum. Manni varð
hugsað tíl þess sem margir vilja
kalla „fiórflokkinn“ sem hér hef-
ur öllu ráðiö í stjórnmálum und-
anfama áratugi. Þetta var dæmi-
gert fyrir þeirra hugsunarhátt:
boð og bönn í bak og fyrir. - Ekki
verður þetta nú til að auka tiltrú
fólks á íslenskum sijómraálum. -
Um þetta geta flokkarnir verið
sammála þótt þeir ríiist og bítist
um annað, af hreinni sýndar-
mennsku auðvitað.