Þjóðviljinn - 23.10.1957, Blaðsíða 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 23. október 1957
Gregori Peck er, eins og kunnugt er, einn af
þekktustu leikurum í Hollywood. Hann hefur
leikið í fjölmörgum kvikmyndum og nægir í því
sambandi að
minna á tvær af
hinum frægustu,
sem báðar hafa
yerið sýndar hér
í Tjarnarbíói á
síðustu árum,
Prinsessa skemmt-
ir sér (Roman
Holiday) og
Miiljón punda
seðiílinn.
Nú herma fregn-
ir að Gregory
Peck sc fariim að
leggja fyrir sig
kvikmyndagerð
og sé langt kom-
inn með fyrstu
myndina sina,
sem nefnast á Stóra Iandið. Hefur verjð unnið að
kvikmynd þessari um þriggja mánaða skeið í sum-
ar og kostnaður við hana fullgerða mun nema um
50 millj. ísl. króna (3 milij. dollara). Mynd þessi
er iátin gerast i hinu villta vestri og leikur Greg-
ory Peck aðalhlutverkið.
Gregory Peck hefur sjálfur sagt að honum hafi
fyrst dottið í hug að gaman gæti verið að gerast
sjálfur kvikmyndaframleiðandí, er hann vann að
myndinni Prirsessa skemmtir sér undir stjórn
WilLiams Wylers i Rómaborg fyrir allmörgum ár-
um. Auk þess liafi ábaíasjónarmið ýtt undir hánn
að stofna eigið kvikmj'ndafélag og hefjast handa.
Félag Gregorys Peck nefnist Anthony- World Wide
Productjons á ensku.
Með fáeinum. orðum skal .athygli lesenda Þjóð-
viljans vakin ,á ágsetri og sérstæðri kvikmynd.
sem sýnd er .þessa dagana í Stjörjnubiój, Fórn
lijúkrunarkonunnar (Les orgueilleux). Mynd'n er
frönsk og í aðalhlutverkunum eru tveir af fræg-
ustu kvikmyndaleikurum í Frakklandi, Michele
Morgan og Gerard Philipe; á hinn bóginn er mynd-
in látin gerast í Mexíkó og þar er mikill hluti
hennar tekinn, auk þess sem flestir leikenda, utan
þeirra sem áður er ge‘ið, eru Mexíkanar, t.d. C.
L. Moctezuma og V. M. Mendoza.
Fórn hjúkrunarkonunnar ber mörg ótvíræð ein-
kenni þeirra kvikmynda, sem gerðar hafa verið í
Mexíkó eða Suður- Ameríku og hér hafa áður ver-
ið sýndar, lýsingar allar eru mjög óvægilegar og
ckki klipið utan af neinu, Þó finnst manni fátt
yfirdrifið, eins og stundum vill brenna við, t.d.
nú síðast i Hefnd hinna licngdu, hinni annars
ágætu mexikönsku kvikmynd, sem sýnd var í
Trípólíbíói fyrir gkömmu. Hér er sem sagt um að
ræða hina merkustu mynd, sem skylt er að ir.æla
með.
Á myndjnni sjást aðalleikendurnir í Fórn hjúkr-
unarkonunnar, Michelé Morgan og Gerard Phiiipe.
í sumar sýndi Bæjarbíó í Hafnarfirði á nokkrum
kvöidsýningum" (klukkan ellefu) ítölsku myndipa
Ástríða og ofsi (Senso). Nú hefur bíóið tekið aitur
upp sýningar á myndinni og að þessu spini á
venjulegum sýningartíma. Aðalhiutverkin í kvik-
mynd þessari leika Aldia Valli og Farley Granger,
sem bæði sjást hér á myndinni fyrir ofan.
Sagí írá bíóíerð — „Heilmikil íylking" í >,kjól
og hvítt". — Mörgæsirnar á isnum — og hinar.
SVIPALL skrifar: „Ég brá
mér i bíó núna eitt kvöldið,
til þess að sjá mynd nokkra,
sem mikið var látið af í dag-
blöðunum, ’nvað skemmtileg
væri og girnileg til fróðleiks.
Hugurinn var því fullur af
fyrirheitum þegar ég settist
inn í sýningarsalinn. Og sjá!
Tjaldið var dregið til hliðar
og myndin var að byrja.
En hvað var nú þetta, þarna
kom þá heilmikil fylking
„spigsporandi,, og allir í „kjól
og hvitt“, eins og það er orð-
að. Átti nú kannski að fara
að sýna einhverja hundleiðin-
lega prestasamkomu ? Var
þetta þá allur fróðleikurinn
og skemmtunin. Sirak minn
sjálfur og Salomon. Við nán-
ari athugun kom það þó í
ljós að þyrping þessi sýndist
vera stödd á ísbreiðu mikilli.
Og þótti mér þá ólíklegt að
þar væru prestar á ferð, því
kynni mín af þeim voru yfir-
Ieitt þau að hugur þeirra
stefndi til hlýrri staða. — Að
minnsta kosti töluðu þeir mik-
ið um heitu staðina. —
Ég fór líka að taka eftir því,
að í öllum hreyfingum þess-
ara vera, var meira líf og létt-
leiki en ég átti að venjast
hjá þeim prestlærðu. — Og
svo þegar ég fór nú að virða
andiitin fyrir mér og sérstak-
lega augnagoturnar, hvað
þetta var allt skrítið og
skemmtilegt. — Það var auð-
séð að þarna va” -;i).hvað
sem aldrei hafði verið lamað
af lærdómi bókstafstrúarinn-
ar. Enda var afskaplega gam-
an að virða þessa náunga
fyrir sér. Allir tilburðir þeirra
og hreyfingar voru verulegt
líf og list. En hvort list
þeirra fær náð fyrir augliti
þjóðfélagsins skal ég ekki um
vitna, en líf þeirra er senni-.
lega virt eftir því hve vel
þeir gera í blóð sitt. — En
þetta var nú lítilsháttar hug-
leiðing um Mörgæsirnar á ísn-
um. En svo eru til aðrar
mörgæsir sem þjóofélagið og
prestarnir hafa tekið að sér,
og vaka þeir yfir þeirra lík-
amlegu og andíegu velferð,
— bæði þessa heims og ann-
ars.— En þær verur voru
ekki sjáanlegar í þessari
mynd. SvipalL.
ER PÓSTURINN hafði lesið
bréf Svipals datt honum ó-
sjálfrátt i hug hin alkunna
vísa Jóns Bergmanns:
„Auður, drainb og falleg
föt
fyrst af öllu jicrist,
og ínenii, sem hafa mör
og kjöt
meira en ahnennt gerist“.
Sem betur fer, held ég þó,
að minna beri á því nú en
áður, að „menn sem hafa
mör og kjöt meira en almennt
gerist“ séu meir virtir en
aðrir, enda augljóst mál, að
holdafarið eitt segir lítið um
verðleika mannsins.
Daglega Mlþroskaðir
Tií sælgætis og matar
$íðnsttt senátttQ 6 jtessu
Meins þessa viku getið þér átf kest á að
kaupa þennan Ijúienga íjörefnanka ávöxt
mt
Nauðimgaruppboð
sem auglýst var í 36., 38. og 41. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1957, á hluta í Lækjargötu 8, eign Júliusar
Evert, fer fram eftir kröfu tollstjórans í Reykja-
vík, Einai's B. Guðmundssonar hrl., og hæjargjald-
kerans í Reykjavík á eigninni sjálfri mánudaginn
28. október 1957 kl. 3.30 síðdegis.
Borgarfógetinn í Reykjavík.
Til
liggur leiðin