Þjóðviljinn - 23.07.1970, Blaðsíða 8
g SÍÐA — ÞJÖÐVILJINN — Fimmtuífagur 23. júlí 1970.
JULIUS BARK:
SEM
LINDIN
TÆR...
5
— Gerðu alveg eins og þú vilt.
— Stöðvaðu mig ef ég verð
of langorður.
— Við höfum nóttina til
stefnu. Og morgundaginn ef
með. þarf
Þeir dreyptu á koníakinu og
klingdu glösum með skæru
glingri. Síðan sá Peter hvernig
Óli setti sig í eins konar stell-
ingar, eins og hann reyndi að
sigrast á mótspymu, andúð.
Peter óttaðist sem snöggvast
að hann sæi sig um hönd, vildi
þetta ekki eða gæti það bein-
línis ekki. Upprifjun er eins
konar endurlifun.
— Þú sagðist hafa verið í
þann veginn að byrja á skáld-
sögu. sagði Peter til að missa
ekki af tækifærinu.
— Já, ég var búinn að setja
blað í ritvélina. 1 vor sem leið,
í byrjun maí.
4.
— Nei, sagði Óli. — Við skul-
um hafa þetta öðru vísi. Við
förum inn í skrifkompuna mína
og þar skal ég byrja að segja
frá. Það var þar sem ég sat
þegar síminn hringdi.
Peter kinkaði kolli og reis
meö erfiðismunum upp úr stóln-
um. Nýtt uppátæki til að draga
byrjunina á langinn.
Óli gekk á undan fram í gang-
inn, tók með sér fáeina diska
af borðinu í leiðinni og setti þá
frá sér á eldhúsborðið. Skrif-
kompan var fyrir innan eldhús-
ið, eins konar hluti af eldhúsinu.
Peter Ullman leit í kringum sig;
við gluggann var skrifborðið, út-
sýn yfir ásinn og hrossahagann.
Ritvélin stóð frammi og yfir
henni rykug hlif. Hún hafði ekici
HÁRGREIÐSLAN
Hárgrreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 188 m. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
^rarðastræti 21. SÍMI 33-9-68.
verið notuð lengi. Ef til vill ekki
síðan þennan dag í maí.
— Þarna sat ég, sagði Óli og
benti. Var nýbúinn að setja autt
blað í vélina. Sat og hugsaði og
horfði út um gluggann. Þá
hringdi síminn. Ég varð gramur
en fór fram og svaraði.
— Lindell, sagði ég.
— Er það Óli? var spurt í
hinum endanum.
— Já.
— Sæll, það er Cæsar.
— Ójá, sæll . . .
— Er ég að trufla þig?
— Ég aetlaði að fara að skrifa.
Var það nokkuð sérstakt?
— Datt í hug að það gæti ver-
ið notalegt að spjalla smástund.
Ég ætla að skreppa til þín.
— Þú verður að fyrirgefa,
Cæsar, en ég ætlaði að vinna í
kvöld.
— Ég vil ekki vera ágengur,
en geturðu ekki alveg eins skrif-
að þessa síðu þína á morgun? Ég
hef með mér flösku af rauðu,
þc. færðu innblástur.
— Ég þarf elcki að drekka.
Það er friður og ró sem ég þarf.
Ég er að byrja á skáldsögu sem
kemur inn á afbrot.
— Þú? Ætlar þú að skrifa
leynilögreglusögu? Óli Lindell.
alvarlega sinnaður og efnilegur
ungur rithöfundur?
— Við skulum ekki ræða það
núna. Það hlýtur að vera nóg
að vera efnilegur í heilan ára-
tug. Það er ekkert uppúr því að
hafa áð vera efnilegur. Og mað-
ur verður líka að lifa.
— Og borga skuldir sínar.
Peter Ullman settist varlega á
rúmstokkinn, varlega til að
trufla ekki Óla, sem var nú að
leika, já beinlínis ieika samtalið.
— Já, fáðu bér sæti, Peter
sagði Óli. Ég verð langorður. Ég
veit það, en allur sannleikurinn
er býsna langur. Ég skail segja
þér frá því sem gerðist, en til
þess að þú getir skilið það, verð-
urðu líka að fá að vita hvað
ég hugsaði og hvernig mér var
innanbrjósts.
— Talaðu, Óli. Ég hlusta.
— Og borga skuldir sínar,
sagði Cæsar, hélt Óli áfram. —
Ég varð reiður. Atf hverju þurftá
hann að fara að minnast á það?
Strax og hann fékk ekki sitt
fram. Koma með glósur. Ég gat
séð fyrir mér glottið á bonum,
yfirlætisfullt og biðjandi í senn.
Það heyrðist reyndar á rödd
hans að hann hafði drukkið. að
hann var dálítið ör af víni. Hann
var altekinn þessu yfirlæti sem
gerði vart við sig við fyrsta
snafsinn. En ég hafði enga löng-
un til að sitja og þola raunir
hans enn eitt kvöld, þetta sam-
þland af tilfinningasemi og
hæðni, sjálfsvorkunn og illgimi.
Ég stillti mig, lét sem ég hefði
bvorki heyrt né skilið það sem
hann var að göfa í skyn.
— Sem sagt ekki í dag Cæsar
minn. Þú getur reynt að slá á
þráðinn á morgunn eða hinn.
Ég verð að reyna að koma mér
að skriftunum.
— Á morgunn segir hinn lati.
— Þú getur að minnsta kosti
reynt að hringja. Það var nota-
legt að heyra í þér röddina.
— Þetta skal ég muna þér.
Að þú skulir vísa á bug vini
þínum.
— Þakka þér fyrir að þú
hringdir, Cæsar.
Óli sneri sér að Peter, sem
gekk nú alveg upp í hlutverki
hlustandans.
— Þannig byrjaði það, sagði
Óli.
— Ég á bágt með að skilja
hvers vegna þú ert að segja frá
þessu. En það kemur ef til vill
skýring á því seinna.
— Ég veit ekki hvað hefur
þýðingu eða ekki þýðingu fyrir
málið. Ég ætla að segja frá
þv" sem ég man eftir eins og
mér kom það fyrir sjónir.
— Það er ágætt, sagði Peter.
Það er það sem ég á við. En
getum við ekki farið aftur inn
í stofuna núna. Nú veit ég
hvernig lítur út í skrifkompunni.
— Eins og þú vilt, sagði Óli.
Peter reis upp og gekk á und-
an. Gekk aftur gegnum eldíhúsið.
Það var ósköp gamaldags, tré-
borð með suðuplötu á, vaskur,
nokkrir veggskápar og kæliskáp-
ur sem sýndist hafa villzt inn
í þetta umhverfi.
Síminn var í ganginum og þar
hafði Óli staðið. Lítil símahilla,
fáein minnisblöð, fest með títu-
prjónum í veggfóðrið, g-ráflekk-
ótt snúran hékik niður frá hill-
unni, slök og uppundin að neðan.
5.
Óli sótti við í opna eldstæðið.
Gegnum dyr á eldhúsinu var
gengið beint inn í viðargeymsl-
una, hornið milli íbúðarhússins
og gripaálmunnar. Peter rölti á
eftir, aðallega til að gera eitt-
hvað, en einkum til þess að
sjá hrömunina á þessum stað,
sem hafði verið endurreistur msð
áhuga þegar Óli fluttist inn.
Loftljósið í eldiviðargeymsl-
unni var í ólagi. Óli afsakaði sig
og bað Peter að kveikja ljós á
eldspýtu. Gólfið var þakið mjúk-
um hefilsspónum, sagi og kvist-
um. Meðfram einum veggnum
var regluilegur hlaði af vel til-
höggnum birkiviði. t hominu hjá
dyrunum að stallinum var hrúga
af hálflhöggnum greinum, grá-
um og vöxnum skóf.
Peter kveikti á annarri eld-
spýtu. Óli bandaði í áttina að
grei n ah augnum.
— Hjó niður eplatré í sumar,
sagði hann. — Er ekki enn bú-
inn að koma því í verk að saga
það í sundur.
Það slokknaði á eldspýtunni.
Peter sá ekiki skælda brosið og
hnykkinn með ef-ri búkinn.
Óli fyllti körfuna af viði, það
kom dæld í hlaðann við vegg-
inn, eins og skyndileg lækk-un
á sölukúrvu. Peter opnaði eld-
húsdyrnar fyrir honum. Rykið í
timburgeymslunni þyrlaðist upp
í ljósinu.
Ólj setti fötuna hjá eldstónni.
— Hvernig ferð þú að þegar
þú ert að byrja skáldsögu?
spurði hann eins og upp úr
þurru.
— Hvað áttu við? svaraði
Peter og fór undan í flæmingi.
Hann lét fallast niður í stólinn
á ný, horfði á Óla krjúpa við
eldstóna, róta í glæðunum með
skörungnum og bæta viðarbútum
á.
— Ég á við þetta, sagði Óli og
reis á fætur. — Þegar Cæsar
var búinn að hringja, settist ég
fyrir f-raman ritvélina og spurði
sjálfan mig þessarar spurningar.
Átti ég að byrja á byrjuninni,
skrifa fyrsta kaflann og láta
framhaldið koma af sjélfu sér?
Eða átti ég að byrja aftan frá?
Ákveða morðingjann fyrst og
fi-ka mig síðan til balca út frá
því?
— Það er auðvitað gott, kannski
meira að segja nauðsynlegt, að
maður viti hver morðinginn er
þegar í upphafi. sagði Peter.
— Ég komst líka að þeirri
niðurstöðu, sagði Óli. Og ég fann
fljótt uppá mjög frumlegum
morðingja, fékk snjalla hugmynd
í sambandi við sakamálasögu,
þótt ég segi sjálfur frá.
— Sjálfum þér. Fyrstu persónu
eintölu í bókinni, sagði Peter
og laiut fram eftir pípunni sinni.
— Hvernig vissurðu það?
Hvernig í fj-andanum gaztu vitað
það?
— Ég býst við, að flestir verð-
and, glæpasögu'höfundar fái þessa
hugmynd. Og helzt á viðkomandi
að vera í þjónustu lögreglunnar
líka.
— Og ég sem hélt að ég hefði
dottið niður á dálítið algerlega
nýtt og einstakt í sinni röð.
— Þvi miður, sagði Peter og
yppti öxlum.
— Meira konjak? spurði Óli
og fór að fálma eftir flösku-nni
á gólfinu.
□ SMURT BRAUÐ
□ SNITTUR
□ BRAUÐTERTUR
BRAUÐHUSID
éNACK BÁR
Laugavegi 126,
við Hlemmtorg.
Sfcni 24631.
PtO®ÍDg][ril(áö öaJien
með carmen
Carmen töfrar lagningu í hár yðar á 10 mínútum.
Hárið verðurfrísklegra og lagningin helzt betur með
Carmen. Sendum í póstkröfu hvert á land sem er.
Iqi
Klapparstíg 26, sími 19800, Rvk.
og Brekkugötu 9, Akureyri, sími 21630.
P
HúsráðendurI
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H LÚTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
níiiiiiÍSiliiíÍiíSliiílíliiiiillilililiiiiílilÍiiiilíiiiíílllllíilllllllillliíÍliílílllíÍillíÍIÍÍllílÍIIÍÍilÍÍÍIIiílÍílllliíííiÍlÍfflliÍil
Mi) nnm inn nranr
IMAi Ul JQ L
nPHiisn
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURIANDS-
BRAUT 10
SÍMl 83570
BILASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32.
MOTORSTILLINGAR
HJOLASTILLINGAR LJÚSflSTILLINGAR
LátiS stilla i tima. 4
Fljót og örugg þjónusta. I
13-10 0
Dömusíðbuxur - Ferða-
og sportbuxur karlmanna
Drengja- og unglingabuxur
O.L.
— Laugavegi 71 — sími 20141.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
VARAHLUTAÞJÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 . Simi 33069
IIAUPIC er flmandi elni sem hreinsar
salernisskálina og drepur sýkla
Auglýsingasíminn er 17 500
ÞJÓÐVILJINN