Þjóðviljinn - 26.07.1970, Blaðsíða 10

JQ SÍÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Sunnudagur 26. júlí 1970,
JULIUS BARK:
5EM
LINDIN
TÆR...
9
Við hliðgrindina stóð eplatré,
gisnar, rakar greinar, á jörð-
inni fyrir neðan haugur af
visnu laufi og nokikur rotnuð
epli. Mjói vegurinn niður í þoo-p-
ið var til hægri handar, bugð-
aðist og hvarf inn á milli skóg-
arins á aðra hönd og runnana
við síkið á hina. Til vinstri
beygði stígur í aðra átt, lá með-
fram steinvegg sem eitt sinn
hafði verið snyrtilega hlaðinn
en var nú siginn og ójafn. Krátea
flögraði um í skógarjaðrinum.
Við steinvegginn stóð einmana
einirunni, skakteur og með rót-
artægjur upp á milli siteinanna.
Þegar Óli kom að runnanum
nam hann staðar og klappaði
saman lófunum. Peter horfði
undrandi á hann, másaði dálítið
ogfann hrímrakann uppum sikó-
sólana. Kanína hoppaði út úr
holu í veggnum, brún kanína,
hún horfði hræðslulega í kring-
um sig andartak, sentist síðan
af stað yfir aburinn inn í steýli
skógarins Óli hló.
— Þessi kanína á heima í
sögunni, sagðá hann.
— Kanínan, sagði Peter undr-
andi.
— Bftir samtalið við Cacsar
fór ég út, sagði Óli og getek
hægt af stað aftur. Ég man að
‘ég stanzaði einmitt hér og klapp-
aði saman lófunum. Og sama
|Drúna. kanínan þaut út.
Þar sem steinveggurinn endaði,
skiptist stígurinn. Óli beygði inn
á veginn.
— Hér vaxa oft kantarellur,
sagði Óli og benti inn 'á milli
lauftrjánna í skógarjaðrinum Ég
dokaði líka við hérna smástund
þetta kvöld, en það var otf
snemma árs til að hægt væri að
finna sveppi. Svo gekk ég upp á
eikarbatekann hjá mýrinni.
Óli benti, mýrin, rjóðrið, stíg-
>&7/
FFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogrs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsla — Snyrtingar.
Snyrtivörur.
Hárgreiðsiu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 188 m. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og suyrtistofa
Garðastræti 21. SÍMI 33-9-68.
urinn sem lá meðtfram mýrinni.
Þeir styttu sér leið, skór Peters
voru orðnir dötekir af raika á
tánum, Óli var í stígvélum og
ekteert nákvæmur hvar hann
steig niður fasti.
Uppi á eikarbakkanum var út-
sýi.ið víðara, milli trjánna séust
moldarbrúnir akrar, sums staðar
var haiustsáningin komin upp,
grænir, mjóslegnir broddar sem
vantaði snjóbreiðuna til hlífðar.
I fjarlæð var ásinn sem aldrei
hvarf sýnum, reis þama eins
og vörður og rammaði landslagið
inn. Þangað náði landið hans
Óla.
Óli benti á stóru eikina, tveir
sverir stofnar risu skálhállt upp
úr jörðinni og mynduðu hæfi-
lega breitt sæti.
— Þarna tyllti ég mér, sagði
Óli. Ég sit oft hér á sumrin >g
horfi yfir umhverfið. Héðan hef-
ur maður líka hugmynd um
veginn, sér að vísu ekki akbraut-
ina, en ef bíll kemur verður
maður hans snemma var, þakið
svífur rétt yfir grasinu. Ég man
vel að ég sá hvítt bílþak líða
hjá. Og það leiddi hugann að
bókinni, sem ég var að brjóta
heilann um. Adrian á bíl með
hvítu þaki og hann átti að vera
með í sögunni sem grunaður.
— Adrian? spurði Peter.
— Adrian Klingfelt heitir
hann, sagði Óli.
— Skyldur styttunni?
— Sonarsonur, svaraði Óli og
hló. Sonarsonur í ætt þar sem
annarhvor ættliður lætur á sér
bera. Þú sást styttuna af afanum,
andlit sonarsonarins er helmingi
búlduleitara. en annars er hann
alþekktur eins og afinn.
Eiginlega var Adrian tilvalin
persóna í ley n ilögreglusögu,
hugsaði ég. Bkki sízt, þegar það
var Cæsar sem átti að myrða.
Þeir þekktust, mjög vel, en voru
engir sérstakir vinir Og um leið
mundi ég eftir smáatviki úr
fimmtíu ára afmæli Adrians:
— Ef þú vt>gar þér að lóta sjé
þig hér framar, slímuga sterið-
dýrið þitt, þá kála ég þér, hafði
Adrian hreytt út úr sér.
Að vísu hafði hann sagt þetta
kenndur og æstur, en sagt það
samt. Og þessa setningu væri
hægt að nota á margan hátt,
hugsaði ég.
Oli hélt áfram að lýsa Adrian
fyrir Peter, sem nú Var farínn
að hlusta með athygli og áhuga.
Honum fannst Adrian líka vera
ágæt sögupersóna.
Adrian Klingfelt: fulltrúi í
bæjarstióminni, eigandí sögunar-
verksmiðjunnar í Hindrunamesi,
timbursali, þingmaður, fuiltrúi í
ölluim hugsanlegum stjómum og
nefndum, hann var í rauninni
Hindrunames, að vissu leyti
eftirleguteind sem þjóðtfélags-
breytingamar myndu með tím-
anum láta hverfa.
Oli hafði þektet Adrian í fjög-
ur ár, jafnlengi og hann hafði
átt heima í sveitinni. Adrian
hafði breytzt töluvert á þessum
árum, hann hafði orðið feitari
og ólögulegri, rétt eins og risnu-
áfengið hefði safnazt fyrir árum
saman unz út úr Ælóði einn
góðan veðurdag.
Við hliðina á Adrian var
Cæsar edns og lítill, smeðjulegur
dvergur.
Cæsar læddist um lúpulegur
á svip, hvimleiður eins og sögu-
smetta við konungshirð, illa
séður og óvinsæll en sumum
stóð óttí af honum.
Adrian var eins og þrumandi
Hinrik VIII, glaðlyndur, hló með
öllum kroppnum. Hann þoldi
gamansemi, hann kunni að
stjórna nefndartfundum, hann gat
haldið tælrifærisræður. Adrian
var miðdepill! Hinrik VIII,
skegglaus að vtfsu en með holda-
far sem þurtfti, umteringdur
hópi jábræðra: ritara, fulltrúa
og ýmiss konar embættismanna
sem áttu velgengni sína að
þakica hagstæðri frammistöðu í
kosningum annan hvom seot-
embermánuð þar sem þess var
gætt að nafn Adrians væri etfst
á atkvæðaseðlunum.
— Mér daitt í hug að þessi
innansveitar Hinrik VIII gæti
hægiega fengið hlutverk í sög-
unni um morðið á Cæsar. Það
hefði getað komið heim við hlut-
veric þeirra í mannkynssögunni,
sagði Óli.
— Er Cæsar fflca uppnetfni?
spurði Peter.
— AUs ekki, sagði Óli. Hann
var skírður Cæsar, ég hetf oft
verið að velta fyrir mér hvers
vegna. Bf til vill hefur faðir
hans verið kennari i mannkyns-
sögu.
— Fyrirgefðu að ég steyldi
grípa fram í, sagði Peter. —
Haltu áfram, ég er að hlusta.
— Þannig hafði ég séð Cæsar
og Adrian, þannig var almennt
litið á þá. En ég spurði sjálfan
mig hvað byggi bakvið grímum-
ar, batevið glaðklakkalegan hlát-
ur Adrians og lipurð og hjálp-
semd, bafcvið ffleðuiega og
lymskulega framkomu Cæsars.
Ég hafði naumast nökkum tíma
séð þá grímulausa: dapram,
hræddan og öryggislausan Adri-
an, eða yfirlætistfullan, giettinn
Cæsar.
Peter virti Óla fyrir sér. Var
hann ekki líka með grímu, var
kæruleysisfasið og hengslishátt-
urinn ekki tilbúið?
Óli Lindell aðfflutur í samtfé-
lagið en samt sem áður utan
þess. Rétt eins og hjáleiigan
hans var innan bæjaæmarfca
Hindrunamess en þó uitan
byggðakjamains.
Hve margir hötfðu séð aðra
hlið á Óla en hæðnislega, næst-
um spéffiulla grímuna? Hægt var
að túlka hana sem sjálfsöryggi
eða sjáltfumgleði. Óli Lindell gat
virzt dáiítið viðutan og þreyttur,
sagt ýmislegt sem enginn þurtfti
að taka illa upp, en var oft á
tíðum eítirminnilegt, vaikti
gremju, geymdist í huiganum.
I-Iann var eins og óþægileg sam-
vizka bæjarins, sem tók etftir,
benti á misfellur og skringileg-
heit og vakti aðhiátur.
Óla líkaði eiginlega vel við
Adrian, Hinrik VIII. Hans Há-
tign, konungur staðarins, hafði
sýnt honum alúð og vinsemd,
borið nokkra virðingu fyrir
manninum sem skrifað hatfði
bækur og ætti sennilega etftir að
verða enn frægari. Ef til vill
hafði það verið þetta sem gerði
það að verkurn, að Adrian hélt
glaðlyndi sínu brátt fyrir ýmsar
athugasemdir Óla.
— Og svo verð ég að segja
bér frá Rolf, hélt Óli áfram. —
Ég var líka að hugsa um hann.
Hann gæti líka komizt að sem
einn hinna grunuðu
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER teppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — annað ekki.
1 1 y
ANNAÐ E KKI
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
Minningurkort
V Akraneskirkju. •£ Krabbameinsfélags
Afl Borgarneskirkju. islands.
flA Fríkirkjunnar. flA Sigurðar Guðmundssonar,
flA Hallgrimskirkju. skólameistara.
flé Háteigskirkju. # Minningarsjóðs Ara
¥ Selfosskirkju. Jónssonar, kaupmanns.
flA Slysavarnafélags íslands. ¥ Minningarsjóðs Steinars
flA Barnaspitalasjóðs Richards Eliassonar.
Hringsins. V Kapellusjóðs
¥ Skálatúnsheimilisins. Jóns Steingrímssonar,
¥ Fjórðungssjúkrahússins Kirkjubæjarklaustri.
á Akureyri. flé Blindravinafélags íslands.
¥ Helgu ívarsdóttur. flA Sjálfsbjargax.
Vorsabæ. V- Minningarsjóðs Helgu
¥ Sálarrannsóknarfélags Sigurðardóttur skólastj.
Islands. •¥• T íknarsjóðs Kvenfélags
* S.Í.B.S. Keflavíkur.
flé Styrktarfélags ¥ Minningarsjóðs Astu M.
vangefinna Jónsdóttur, hjúkrunark.
¥ Maríu Jónsdóttur, ¥ Flugbjörgunarsveitar-
flugfreyju. innar
* Sjúkrahússjóðs Iðnaðar- ¥ Minningarsjóðs séra
mannafélagsins á Páls Sigurðssonar.
SelfossL •£ Rauða kross íslands.
Fást í Minningabúðinni Laugavegi 56 — Sími 26725.
HARPIC er ilmandl efni sem lireinsar
salernisskálina og drepur sýkla
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H LÚTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — tii kl. 22 e.h.
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS'
BRAUT 10
*
SÍMI 83570
£
BILASKOÐUN & STILLING
Skúlagöfu 32.
MOTORSTILLINGAR
HJÚLASTILLINGAR LJÚSflSTILLINGflR
Látið stilla i tima.
Flfót og örugg þjónusta.
13-10 0
Dömusíðbuxur - Ferða-
og sportbuxur karlmanna
Drengja- og unglingabuxur
O.L.
— Laugavegi 71 — sími 20141.
SÓLÓ-elduvélur
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
V AR AHLUT AÞ J ÓNUST A.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆHI
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi BRETTl — HURÐIR — VÉLALOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen i allflestum litum. —
Skiptum á einum degj með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKIPTIN.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar,
Skipholti 25. — Sími 19099 og 20988
Auglýsingasíminn er 17 500
ÞJÓÐVILJINN