Dagblaðið Vísir - DV - 06.03.1999, Blaðsíða 35

LAUGARDAGUR 6. MARS 1999
Handboltavertíöin er nú aö
nálgast hápunht sinn. Um síð-
ustu helgi tryggöi karlalið Aft-
ureldingar sér deildameistara-
titilinn og á miövikudag geröi
Stjarnan slíkt hið sama í
kvennaflokki. Kvennalandslið-
iö lék fjóra leiki í heimsmeist-
arakeppninni, sína leikina tvo
gegn hvorum, Rússum og
Króötum, auk þess sem liðiö
lék œfingaleik gegn Græn-
lendingum milli jóla og nýárs.
Staöa kvennahandboltans hef-
ur veriö nokkuö í umræöunni
eftir leikina á HM, þar sem
spurningar hafa vaknaö um
það hvort frammistaða liösins
hafi veriö ásættanleg og sömu-
leiðis um stööu íþróttarinnar í
dag og framtíö hennar. DV
leitaöi til Magnúsar Teitsson-
ar, þjálfara FH, Höllu Maríu
Helgadóttur, leikmanns Vík-
ings og fyrrum fyrirliöa ís-
lenska landsliðsins, og Theo-
dórs Guðfinnssonar landsliös-
þjálfara og baö þau um sitt
mat á stööunni.
- Það var alveg ljóst þegar dregið
var í riðla á HM að við ættum erfitt
verkefni fyrir höndum. Rússar og
Króatar eru meðai sterkustu þjóða
heims og við höfum fengið að kenna á
þeim í gegnum tíðina. í raun gátum
við ekki fengið erfiðari andstæðinga,
en á síðustu æfingamótum höfum við
spilað nokkuð vel gegn liðum af svip-
uðum styrkleika, þrátt fyrir að hafa
tapað með 2 til 6 mörkum. Það eru að
sjálfsögðu alltaf væntingar þegar ver-
ið er að búa liðið undir svona stór-
leiki. Dæmið er lagt þannig upp fyrir
leikmenn að það sé viss möguleiki á
sigri og það er farið út á völlinn með
því hugarfari að vinna. Til þess að svo
megi verða þarf allt að ganga upp, við
þurfum að hafa okkar sterkasta lið og
heppnin þarf að vera með. Þetta gekk
því miður ekki, sagði Theodór.
- Ég veit svo sem ekki hvaða vænt-
ingar átti að gera til landsliðsins. Það
voru hugmyndir um að sigra í öðrum
leiknum gegn Rússum, sem mér
fannst heldur óraunhæft. í leikjunum
gegn Króötum verður að taka tillit til
þess að þar eru þær á heimavelli og
því ýmsar aðstæður sem eru þeim I
hag. Mitt mat er það að við erum
langt á eftir þessum þjóðum, þá er ég
t.d. að tala mn styrk, snerpu og hæð,
og raunverulegir möguleikar eru litl-
ir, sagði Magnús.
-Það þarf að horfa raunhæft á
þetta, við erum að tala um atvinnu-
menn á móti áhugamönnum. Við
vinnum fullan vinnudag og mætum
síðan á æfmgar á meðan andstæðing-
ar okkar hafa fulla atvinnu af íþrótt-
inni, æfa 10 sinnum í viku og fá þar af
leiðandi meiri styrk, hraða, tækni og
meira af öllu, á meðan að við erum
alltaf að vinna í grunninum. Þó að við
séum að berjast og beijast, þá megum
við ekki við mistökum á móti þessum
sterkari þjóðum. Geri þær aftur mis-
tök á móti okkur, þá náum við ekki að
refsa þeim. Oft er maður svekktur eft-
ir á, vegna þess að trúin fyrir þessa
leiki er ekki alltaf 150 prósent, en bar-
áttan hefur oft fleytt okkur langt,
sagði Halla María.
Of miklar sveiflur — of lítil
leikreynsla
- Ég hef verið nokkuð ánægður
með margt í okkar leik sl. ár og við
höfum verið að hæta okkur. Ég get
sætt mig við tap ef við spilum eins og
við gerum best. Hins vegar eru allt of
miklar sveiflur í leik okkar og það
vantar meiri leikreynslu. Það er ekki
eðlilegt að fá 13 mörk á sig úr hraða-
upphlaupum í einum leik, eins og
gegn Rússum, sem flest komu eftir
sendingamistök í sókn. Þessi mistök
eru vandamál í íslenskum bolta. í
Króatiu náðum við að laga þetta, þótt
það dygði skammt. Þar voru aðrir,
svartklæddir, sem tóku öll völd, sagði
Theodór.
- Það vantar breidd, við erum með
10 Iið í 1. deild, þar af tvö lið sem
komu upp og hafa mikið af ungum
stelpum. Það er allt of lítiil áhugi á
uppbyggingu yngri flokka starfs, það
vantar fyrirmyndir og hvatningu, frá
foreldrum og þjóðfélaginu í heild. Mér
finnst áherslan hafa færst úr bolta-
greinunum í einstaklingsíþróttirnar,
en um leið og árangur næst hjá lands-
liðunum kemur meiri áhugi, sagði
Haila María.
Hjökkum í sama farinu
Handboltahreyfingin hefur sofið á
verðinum undanfarin ár. Krakkarnir
geta valið um ótal tómstundir sem
voru ekki áður. Það vantar markvissa
stefnu sem félögin i samvinnu við HSÍ
setja. Það á að útbúa kennsluáætlun,
þar sem lagt er upp hvaða grunnatriði
skulu kennd í hverjum flokki. HSÍ og
landsliðsþjálfarinn þurfa að hafa
meiri samvinnu við félögin. Hversu
oft hefur ekki verið boðaður 40 manna
hópur sem síðan hefur ekki verið
unnið með áfram. Það þarf að leggja
ákveðna línu strax í unglingalands-
liðnu, þar sem áhersla er lögð á vam-
arleik, hraðaupphlaup eða sóknarleik
sem unnið er með áfram í gegnum 18
ára liðið, 20 ára liðið og upp í A-lands-
liðið. Landsliðsþjálfarinn þarf líka að
taka fyrir líkamlegt ástand leik-
manna, í samvinnu við okkur félags-
þjáifarana og stelpumar sjálfar. Hann
á að setja fram ákveðnar kröfur. Ef
við fórum ekki í þetta þá verðum við
að hjakka í sama farinu áfram, eins
og við erum búin að vera gera undan-
farin ár, sagði Magnús.
- Ég er búin að vera lengi í þessu,
og það er alltaf byrjað með svona
trukki, ömgglega svona 5 til 6 sinnum
síðan ég var bara kjúklingur. Það em
valdar 30 til 40 stelpur og það er tekið
á þessu og svo er bara ekki neitt! Og
svo er byijað aftur, sagði Halla María.
Kröfur um líkamlegt ástand
- Ég tel að nokkuð miði í rétta átt
varðandi landsliðsmálin. Undanfarin
tvö ár höfum við verið með æfingar
og mót fyrir þrjú lið, 16 ára, 18 ára og
A-landslið, auk þess að vera með 20
ára hóp á æfingum ásamt því að vera
með handboltaskóla fyrir yngri stelp-
ur. í vor erum við að fara á fullt með
svokallaðann 2004 hóp með lengri
tíma markmið í huga. Þá gerði HSÍ
samning sl. vor við líkamsræktarstöð-
ina Mátt, nú Hreyfing, þess eðlis að
landsliðsmenn geta æft, sér að kostn-
aðarlausu, hvenær sem þær vilja,
jafnframt því sem þær æfa með sínu
félagsliði. Þeir leikmenn sem hafa ver-
ið í landsliðinu undanfarin ár og jafn-
framt verið prímusmótorar í sínu liði
eru yfirleitt í mjög góðu formi, en það
vantar nokkuð mikið upp á að það sé
sambærilegt við það sem gerist er-
lendis. Mér finnst það vel koma til
greina að setja upp ákveðnar kröfur
um líkamlegt ástand leikmanna, ætli
þeir sér að komast i landsliðið, sagði
Theodór.
- Þeir sem eru að þjáifa hjá félögun-
um og stelpurnar sjálfar vilja sjá
framfarir. Við getmn flýtt mikið fyrir
henni með því að vinna þetta skipu-
lega og saman, við þurfum að stilla
upp ákveðnum kröfum - allir aðilar.
Við erum alltaf að vinna þetta hver í
sínu homi, það þarf að opna þetta
meira og þannig er ég sannfærður um
að við náum meiri árangri, sagði
Magnús.
Peningar skipta miklu máli
- Miðað við þá reynslu sem ég hef
frá Noregi, þá eru þar ekki bara meiri
peningar heldur hafa flestar stelpur
prófað handbolta einhvern tíma á æv-
inni, en hér er bara ein og ein. Þar fá
þær hvatningu og hafa fyrirmyndir.
Peningar spila líka stórt hlutverk, við
sem höfum verið í landsliðinu verðum
fyrir miklu vinnutapi og öðru sem við
þurfum að borga fyrir sjálfar, en á
móti kemur góð og dýrmæt lífsreynsla
9g það er mikill heiður að leika fyrir
íslands hönd, sagði Halla María.
- Fyrsta skrefið að þessu markmiði
er að bæta árangurinn. Það er mikill
áhugi á iþróttinni og það munar ekki
mjög miklu í áhorfendafjölda milli
yiðtal 47
karla og kvenna þegar komið er út í
úrslitakeppnina, stelpurnar spila
öðruvísi bolta heldur en strákarnir og
að mörgu leyti skemmtilegri. Umfjöll-
un fjölmiðla hefur verið að aukast
smátt og smátt, þó svo að alltaf megit
gera betur, og það hefur sýnt sig að
það eru mörg fyrirtæki sem eru tilbú-
in til þess að styðja við bakið á stelp-
unum, sagði Magnús.
- Hvað varðar framtíðina þá sé ég
allt of fáar stelpur í dag sem nánast
fóma öllu fyrir handboltann. Það er
svo mikið framboð af dægrastyttingu,
annarri heldur en íþróttaiðkun. Þá er
fyrirsjáanlegt annað vandamál og það
varðar stærð og styrk leikmanna. Það
vantar stórar og sterkar stelpur með í
yngri landsliðshópana sem við höfum,
segir Theodór.
- Þessi vöntun á stóram leikmönn-
um hefur háð okkur. Það væri
kannski góð stefna að fara fara inn í
íþróttatímana og draga þessar há-
vöxnu stelpur inn í handboltann,
sagði Halla María.
- Stelpurnar leggja mikið á sig og
þær hljóta að vera að fóma sér fyrir
handboltann, þvi þær fá ekkert fyrir
þetta. Á meðan við búum ekki stelp-
unum betri aðstöðu til æfinga, hjálp-
um þeim sambandi við vinnu o.þ.h.,
verður mikið brottfall úr íþróttinni.
Markmiðið hlýtur að vera það að fá
árangursríkari og skemmtilegri hand-
bolta og í framhaldi af því betri lands-
lið í öllum aldursflokkum, sagði
Magnús.
Vantar stuðning að heiman '
- Stelpur í íþróttum þurfa líka mjög
mikinn stuðning heiman að frá sér til
þess að koma í veg fyrir brottfall. í
dag eru of fáar stelpur tilbúnar til
þess að fóma sér fyrir handboltann,
það er ekki nóg að mæta á æfingar og
í leiki, hugur þarf að fylgja, sagði
Halla María.
Það eina sem hægt er að gera í dag
er að nýta sér þessa uppsveiflu sem er
núna varðandi það forvarnarstarf sem
íþróttirnar vinna og hafa hlotið al-
menna viðurkenningu fyrir sem slík'-
ar. Hið opinbera þarf að aðstoða félög-
in við það að útvega peninga í starf-
semina. Þeir sem veljast til stjómun-
arstarfa innan félaganna í dag, hafa
nánast engan tíma í annað en að
sækja peninga svo að hægt sé að reka
þetta. Við verðum að auðvelda þeim
sem hafa þekkingu á íþróttagreininni
sem slíkri að byggja upp og móta
stefnu. Þama þurfa allir aðilar að
koma að, íþróttafélögin, HSÍ og sveit-
arfélögin, sagði Theodór. -IH
j Dýnur eftir máli, margar gerðir og útfœrslur
3000 m! sýningarsalur
OPIÐs
Mán. - fös.
Fimmtud.
Laugard.
Sunnud.
10:00 - 18:00
10:00 - 20:00
11:00 - 16:00
13:00 - 16:00