Dagblaðið Vísir - DV - 30.03.1999, Blaðsíða 10

10
ÞRIÐJUDAGUR 30. MARS 1999
Lesendur
Hvenær er þjóðarat-
kvæðagreiðslu þörf?
„Till hvers að selja fyrirtæki sem skilar tvö þúsuud milljónum í hagnað
rúmlega það - í þjóðarbúið?" spyr bréfritari.
-°g
Spurningin
Hvað finnst þér skemmti-
legast við snjóinn?
(Spurt í Vík.)
Þorvaldur Bjöm Matthíasson:
Mér finnst gaman að kasta snjóbolt-
um.
Karen Rut Ólafsdóttir: Að renna
mér á rassinum.
Sigríður Guðnadóttir: Að búa til
snjókarla.
Brynjar Ögmundsson: Að renna
mér á sleða.
Ingveldur Anna Sigargeirsdóttir:
Að byggja snjóhús.
Erna Jónsdóttir: Að búa til snjó-
hús og göng i snjónum.
Bárður S. Magnússon skrifar:
Rúmlega tvö þúsund milljóna
króna hagnaður, vel rekið og traust
fyrirtæki að mínu mati. Sjálfsagt að
selja þetta fyrirtæki, helst strax á
morgun, til almennings í landinu
svo hann geti nú tekið þátt í öllum
gróðanum. Og mikið er nú háttvirt-
ur samgöngumálaráðherra mikið
góðmenni að ákveða þetta fyrir okk-
ur hin, enda borgar sig ekki að
spyrja þennan blessaða almenning
um svona smáræði.
En stöldrum aðeins við og spyrj-
um: Hver á Landssímann? Er það
háttvirtur samgönguráðherra eða
er það almenningur í landinu? Og
enn spyr ég: Til hvers að selja fyrir-
tæki sem skilar tvö þúsund milljón-
um í hagnað - og rúmlega það - í
þjóðarbúið og skilar sínu hlutverki
vel, að mínu mati? Til þess að sam-
keppni ríki á markaðnum?
Ég veit ekki betur en hún riki,
svo varla er það ástæðan. Er það
kannski gert tU að almenningur geti
nú keypt sér hlutabréf eins og í
Búnaðarbankanum? Eða kannski til
þess að hinir stóru geti látið al-
menning kaupa fyrir sig hlutabréf,
eins og frægt er orðið?
Ég geri þá kröfu til ráðamanna
hér að þeir ómaki sig að spyrja hina
raunverulegu eigendur þessa fyrir-
tækis hvort eigi að selja það eða
ekki. Sum siðmenntuð lýðræðisleg
samfélög nota t.d. þjóðaratkvæða-
greiðslu til þess arna. Ég geri þá
kröfu til stjómmálaflokka að þeir
geri grein fyrir sinni stefnu í þessu
máli fyrir kosningar. Miðað við
reynslu mína í hinu svokallaða
gagnagrunnsmáli, sem mér fmnst
Kristinn Breiðfjörð skrifar:
í fyrirspurnatíma ráðherra á ný-
afstöðnum landsfundi Sjálfstæðis-
flokksins beindi aldraður lands-
fundarfulltrúi orðum sínum til fjár-
málaráðherra og sagði frá því, að
um áramótin síðustu hefði verið
tekið út af bankabók hans ein króna
í fjármagnstekjuskatt. Spumingin
til ráöherra var þessi: Er þessi inn-
heimta viturleg?
Skarphéðinn Einarsson skrifar:
Sl. 6 mánuði dvaldi ég í Bretlandi.
Þar em margir hlutir í miklu betri
farvegi en hér á landi, t.d. heilsu-
gæslan. Hún er öllum breskum
borguram ókeypis, bæði koman á
heilsugæslustöðina og röntgen-
myndataka og önnur þjónusta. Ör-
yrkjar og aldraðir fá frí lyf og at-
vinnulausir, öryrkjar og aldraðir fá
húsaleigubætur allt að 300 pund á
mánuöi auk lífeyris sem er að vísu
ekki hár, u.þ.b. 60 pund á viku.
Þessa upphæð má reyndar þrefalda
þar sem verö á matvöra er lágt og
ég varð m.a. vitni að verðstríði milli
stórmarkaðanna á brauði. Það end-
aði með því að ASDA-keðjan selur
nú 800 g brauö á 11 íslenskar krón-
ur!
Lambakjöt er selt á rúmar 100
vera ein sú mesta svivirða sem hent
hefur þessa þjóð, býst ég ekki við aö
háttvirtur samgönguráðherra
ómaki sig að spyrja okkur hin nú
frekar en áður um smámuni sem
þessa.
Hins vegar ættum við að gera
okkur grein fyrir, miðað við undan-
gengna reynslu og samþykktir
framvarpa, t.d. um hækkun sjálf-
ræðisaldurs, sk. hálendisfrumvarps
og gagnagrannsframvarps, að þessi
þjóö hlýtur að hafa eitthvað um svo
gríöarlega stór og mikilvæg málefni
að segja.
Ráðherra svaraði og sagði að sér
fyndist hún ekki viturleg og sagði
að maðurinn ávaxtaði ekki peninga
sína vel og hann ætti að tala við
bankastjóra sinn um betri ávöxtun-
armöguleika. Þessi lokaummæli
ráðherrans voru út í hött, að mínu
mati, því málið er að það þarf að
taka á þessu alveg sérstaklega.
Þúsundir bankabóka barna, ung-
linga og aldraöra t.d. eru með smá-
krónur á hvert kíló og kjöt frá Nýja-
Sjálandi kostar 70 krónur kílóið.
Það myndi stórlækka verð á kjöti
hér á landi væri það flutt inn. Hátt
matarverð hefur flæmt ferðamenn
frá íslandi og er landið nú á lista
yfir dýrastu ferðamannalönd í
heiminum. Ekki skortir áhuga út-
lendinga á landihu því í BBC hafa
birst fallegar myndir af landslagi og
Vissulega kjósum við háttvirt Al-
þingi en þegar ég kaus í síðustu
kosningum fylgdi a.m.k. ekki með
kjörseðlinum leyfi mitt til aö selja
hæstbjóðanda heilsufarsupplýsing-
ar mínar, trúnaðarmál mín og míns
læknis eða umboð til hækkunar á
sjálfræðisaldri.
Almenningur á að gera þá kröfu
að hann hafi eitthvað til málanna
að leggja. Krafa mín er sú að ráða-
menn þjóðarinnar sýni þá lág-
marksvirðingu að nota verkfæri
lýðræðisins í viðamiklum málum
sem þessum.
inneignir, og algengt er að fjár-
magnstekjuskattur sé frá einni
krónu og upp í þetta 20-30 krónur.
Ég legg til að tölvur innheimtuað-
ila séu stilltar þannig að þær felli
niöur allan íjármagnstekjuskatt og
aðra skatta sem eru undir 100 krón-
um. Sú innheimta sem er í gangi nú
er alltof dýr, hvemig sem á málin er
litið. Þama er verið að eyða en ekki
spara.
sá ég fallegar myndir úr jeppaferð-
um á hálendinu og fólki að synda i
útisundlaugum með snjó í bak-
granni. Fólk trúði ekki sínum aug-
um. Á íslandi er bjart allan sólar-
hringinn á sumrin og við höfum allt
sem við þurfum. Byggjum upp öfl-
uga ferðamannaþjónustu, hún
mengar ekki en færir þjóðinni háar
upphæðir á ýmsum sviðum.
DV
Ellefufréttir
á RÚV
Baldur hringdi:
Fréttaæðið er stórfenglegt hjá
okkur íslendingmn. Við höfum
ekki undan að fylgjast með frétt-
um, hvort sem eru í útvarpi,
sjónvarpi eða dagblöðunum. Ég
verð víst aö viðurkenna að ég er
einn af þessum fréttasjúku, verð
að hlusta bæði á fyrri og síðari
fréttir á Stöð 2 og svo horfi ég á
aðalfréttatíma Ríkissjónvarpsins.
Mér finnst hann skástur ef frá
eru teknar fréttir af sjávarútveg-
inum sem eru of tíöar. En alveg
er ég hættur aö horfa á síðari
fréttir hjá Ríkissjónvarpinu. Og
ástæöan er sú að ég veit aldrei
hvenær þær byija. Einn daginn
hefjast þær 11.05, næsta dag 11.01
og svo kemur það iðulega fyrir að
þær hefjast ekki fyrr en fimmtán
mínútum eftir að þær eiga að
hefjast. Væri ekki ráð að Markús
Örn gerði eitthvað í þessu?
Óháða frekar
en Frjálslynda
Stefán hringdi:
Nú fer að færast fjör í stjórn-
málin. Maður les um Frjálslynda
flokkinn og að hugsanlega komi
fram á sjónarsviðið flokkur
Óháðra, á landsvísu, sem standi
fyrir eign almennings á auðlind-
um okkar og fleira af svipuðum
stofhi. Með þá Ellert B. Schram,
Guðmund G. Þórarinsson og Jón
Magnússon og kannski fleiri
þekkta aðila úr stjómmálum og
þjóðmálum almennt tel ég kom-
inn grundvöll fyrir allgóðu fylgi
margra kjósenda. Ég myndi ekki
hika við að kjósa nýjan stjóm-
málaflokk undir heitinu Óháðir
og miklu fremur en Frjálslynda
flokkinn sem mér sýnist ekki
eiga miklu fylgi að fagna eins og
er a.m.k.
Milljörð
en ekki
milljarður
Friðrik Friðriksson hringdi:
Mér hefur alltaf verið hálf í
nöp við orðið „miOjarður" þegar
talað er um þúsund milíjónir
króna t.d. Mér finnst eðlOegra að
orðið héti „miUjörð", t.d. ein
mflljörð eða tvær miUjarðir. Orð-
ið , jörð“ er eitthvað sem stendur
í huga okkar sem eign, eitthvað
áþreifanlegt og eigulegt. - Ekki
ónýtt að eiga kannski 3 miUjarð-
ir í peningum. Bandaríkjamenn
tala ekki um milljarð, heldur
biUjón. Mér finnst ekki oft talað
um milljarða króna í öðrum
tungumálum heldur. Ég legg tU
að við breytum tU og tölum um
miUjörð eða svo og svo margar
þúsundir milljóna. AUa vega
tímabært þegar Evran kemur tU
okkar, eða enn arinar gjaldmiðill
sem hlýtur að koma bráölega.
Slæmt ástand
á Höfn
fbúi á Höfn skrifar:
Það er aldeflis ástandið héma
í bænum hjá okkur. Og við ætt-
um að skammast okkar fyrir
þaö að þurfa að boða til borgara-
fundar héma í bænum þar sem
sannkallaður afbrotafaraldur
hefur geisað héma upp á
síðkastið. Ég get ekki oröa
bundist yfir því að unga fólkið
okkar sé að gera bænum svona
mikið ógagn með því að brjóta
af sér. Það er ekki fjölmiðlaum-
fjöhunin sem skiptir máli held-
ur það að aUt er á reiöiskjálfi
hérna í bænum: maður laminn
úti á götu, hreindýr drepin á
viðurstyggilegan hátt og svona
mætti lengi telja. Ég skora á aUa
íbúa að taka höndum saman og
reyna að leysa vandamáUð á vit-
rænan hátt. Við sem búum úti á
landi eru þekkt fyrir að vera
samheldið fólk - það reynir á
það núna.
Allt of dýr innheimta
Dýr matur á íslandi
Bréfritari var nýlega í Bretlandi þar sem lambakjötið var selt á 100 krónur
kflólð. - Hvað skyldi það kosta í þessari íslensku verslun?