Dagblaðið Vísir - DV - 13.12.2000, Blaðsíða 18

18
MIÐVKUDAGUR 13. DESEMBER 2000
MIÐVKUDAGUR 13. DESEMBER 2000
23
DV
Útgáfufólag: Frjáls flölmiðlun hf.
Stjórnarforma&ur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiðsla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, simi: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Visir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Fllmu- og plötugerö: isafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblað 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fýrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Meinloka
í sjálfu sér er ekkert við því að segja þó einstakir stjórn-
málamenn séu haldnir meinloku þegar kemur að spurn-
ingunni um einkaframtak í heilbrigðisþjónustu. Hins veg-
ar er verra að heilbrigðisráðherra skuli haldinn slíkri
meinloku að hann neiti að gefa einkaaðilum raunverulegt
og sanngjamt tækifæri til að keppa við ríkisrekið heil-
brigðiskerfi - aðilum sem þegar veita mikilvæga þjónustu.
Ingibjörg Pálmadóttir heilbrigðisráðherra hefur ítrekað
lagst gegn hvers konar hugmyndum um að auka mögu-
leika einkaaðila innan heilbrigðiskerfisins. í fyrirspurn-
artima á Alþingi undir lok október síðastliðins kom ber-
lega í ljós að ráðherrann hefur ekki hug á því að auka
samkeppni á þessu sviði. Og í umræðum á Alþingi í lið-
inni viku var sama upp á teningnum. Viðhorf ráðherrans
veldur áhyggjum, ekki síst þegar höfð eru í huga þau
miklu vandamál sem við er að glíma í heilbrigðismálum -
vandmál sem eiga eftir að vera stærri og erfiðari viðfangs
ef ekkert er að gert.
Meinloka heilbrigðisráðherra og armarra sem standa
gegn einkarekstri í heilbrigðisþjónustu felst í því að gera
ekki greinarmun á því hver greiðir fyrir þjónustuna og
hver veitir hana. Fullyrða má að langflestir íslendingar
vilji standa þannig að málum að sameiginlegur sjóður
landsmanna - ríkissjóður - greiði fyrir stærsta hluta heil-
brigðiskerfisins. Ágreiningurinn snýst ekki um það, held-
ur hvernig sameiginlegir fjármunir eru best nýttir öllum
til hagsbóta.
Á þessum stað hefur oftar en einu sinni verið fjallað um
nauðsyn þess að efla samkeppni innan heilbrigðiskerfis-
ins og á það bent að það sé ekki fjársvelti sem hrjái kerf-
ið heldur mara samkeppnisleysi. í leiðara DV í apríl á
liðnu ári sagði meðal annars: „Stjórnmálamenn sem og
aðrir geta skemmt sér við deilur um hvort hagkvæmt sé
að fela einkaaðilum þjónustu í heilbrigðiskerfinu. Slíkar
deilur skipta litlu og skila engu. Aðalatriðið er að einok-
un og hömlur á samkeppni hafa jafn skaðvænleg áhrif í
þessari grein og á öðrum sviðum þjóðlífsins. Þær hækka
kostnað og draga úr framleiðni. Það er kominn tími til að
íslendingar geri sér grein fyrir að það er tvennt ólíkt að
ákveða hver og hvernig er greitt fyrir þjónustu og hvern-
ig og hverjir eigi að veita hana.“
Heilbrigðisráðherra á ekki að standa í vegi fyrir þvi að
einkaaðilar geti keppt á jafnréttisgrunni við ríkið á öllum
sviðum heilbrigðiskerfisins. Verkefni ráðherra er að
tryggja aðgang almennings að þjónustunni og að vel sé
farið með almannafé. Það verður einnig að draga i efa að
heilbrigðisráðherra geti, lögum samkvæmt, staðið gegn
því að einkaðilar geti stofnað og keppt við ríkið í rekstri
sjúkrahúsa, eins og nú er til athugunar. Heilbrigðisþjón-
usta fellur undir samkeppnislög og fram hjá því verður
ekki litið.
íslendingum er það lífsnauðsynlegt að raunveruleg
samkeppni verði innleidd í heilbrigðisþjónustu. Sam-
keppni mun tryggja bestu nýtingu fjármagns, sem þrátt
fyrir allt er takmarkað, en um leið laða fram það besta í
þeim gífurlega mannauði sem íslenskar heilbrigðisstéttir
búa yfir.
Meinloka heilbrigðisráðherra má ekki koma í veg fyrir
að heilbrigðisþjónustan fái að þróast með eðlilegum hætti.
Með því verður aðeins staðið í vegi fyrir þvi að íslending-
ar fái notið þess besta sem völ er á.
Óli Björn Kárason
DV
Skoðun
Landlæknir lætur nota sig
„Það er alvarlegt mál að landlœknir skuli láta nota emb-
œtti sitt til vafasamra fullyrðinga í áróðursstríði samgöngu-
ráðherra, flugmálastjómar og flugrekstraraðila gegn íbúum
Reykjavíkur og nágrennis. “ Flugvöllurinn í Vatnsmýrinni.
Á fundi sem Hollvinasam-
tök ReykjavíkurflugvaUar
gengust fyrir mánudaginn 4.
desember var lesið úr bréfi
Sigurðar Guðmundssonar
landlæknis, m.a. þessi
klausa sem einnig birtist í
Morgunblaðinu 6. des.: „Það
er álit Sjúkraflutningaráðs,
að ReykjavíkurflugvöUur
gegni einstöku og afar mikil-
vægu hlutverki í sjúkra-
flutningum frá landsbyggð-
inni tU Reykjavíkur og að
ekki sé unnt að sjá fyrir sér
aðra 'og jafn góða lausn í þessu efni.“
Frumorsök óheillavænlegrar
byggðadreifingar
Þennan áróður nota síðan Hollvina-
samtökin sem rök fyrir því að nauð-
synlegt sé að hafa alþjóðlegan flugvöU
í miðborg Reykjavíkur, þar sem
Boeing-þotur Flugleiða og annarra
flugfélaga eiga að geta athafnað sig.
En slíkur flugvöUur veldur íbúum á
höfuðborgarsvæðinu bæði heUsutjóni
og skerðingu lífsgæða vegna hávaða-
mengunar, auk hættimnar af flugslys-
um, sem við höfum verið rækilega
áminnt um á árinu. Þau mannslíf hafa
hins vegar aldrei verið talin
sem hafa farið í súginn sem
óbein afleiðing borgarskipu-
lags sem leiðir tU óheyrUegr-
ar notkunar einkabUsins og
slysatíðni sem er langtum
meiri en landlæknir ætti að
sætta sig við.
Lega UugvaUarins í Vatns-
mýrinni kom í veg fyrir að
byggð gæti þróast með eðli-
legum hætti í framhaldi af
hinni elstu og upprunalegu
Reykjavík þegar borgin tók
vaxtarkipp eftir strið. Flug-
völlurinn í Vatnsmýrinni er því
frumorsök hinnar óheillavænlegu
byggðardreiflngar sem síðar varð.
Þótt skaðinn verði aldrei að fuUu
bættur má minnka tjónið verulega
með því að endurheimta Vatnsmýrina
undir miðborgarbyggð en flytja flug-
vöUinn út á Löngusker eða rétt suður
fyrii- Hafnarfjörð.
Neyðarflug með þyrlum
Slík tilfærsla vaUarins ætti ekki að
skerða öryggi sjúkraflutninga til
Reykjavíkur. Það eru einungis svo-
kaílaðir neyðarflutningar sem rétt er
að tala um sem mínútuspursmál fyrir
líf sjúklinga. Aðrir sjúkraflutningar
innanlands geta tæplega kallað á
meiri hraða en flug með sjúkt fólk tU
lækninga erlendis. Neyðarflutninga
ætti aftur á móti að stunda með þyrl-
um eins og auðvitað er oft gert og
þyrlur þurfa ekki nema örlítið brot af
því verðmæta landflæmi sem lagt er
undir Reykjavikurflugvöll.
Landlæknir gái að sér
Það er alvarlegt mál að landlæknir
skuli láta nota embætti sitt tU vafa-
samra fuUyrðinga í áróðursstríði sam-
Steinunn
Jóhannesdóttir
rithöfundur
Enn eru þeir
Undanfamar vikur hefur Eiríkur
Bergmann Einarsson sent frá sér tvær
greinar í DV til aö andmæla skrifum
mínum um brot Atlantshafsbanda-
lagsins á mannréttindum og alþjóða-
lögum í Júgóslavíu. í síðari grein
hans, sem birtist 29. nóvember, kemur
fram að Eiríkur gerir sér sem betur
fer grein fyrir því að fleiri en Serbar
tóku þátt i þvi að myrða saklausa
borgara á Balkanskaga. Mér þykir
hins vegar bagalegt að hann skuli
endurtaka fuUyrðingar um „þjóðar-
morð Serba“ sem hafi verið í uppsigl-
ingu í Kosovo og stríðið hafl komið í
veg fyrir.
Vandamál Kosovo ekki leyst
Það er ekki nýtt að árásaraðUi í
stríði grípi tU sögu í þáskU-
dagatíð tU að réttlæta gjörð-
ir sinar. GaUinn við rök-
færslu af því tagi er hins
vegar sá að þannig má verja
hvaða ofbeldisaðgerðir sem
er. Stuðningsmenn Pin-
ochets, fv. einræðisherra í
ChUe, fuUyrða t.d. að með
valdaráni sínu og morðum á
þúsundum manna hafi hann
komið í veg fyrir enn meiri
blóðsútheUingar. Þessu trúa
fáir. Þeir eru heldur ekki
margir lengur sem neita því
að loftárásir Atlantshafsbandalagsins
á Júgóslavíu gerðu vont ástand verra,
meira að segja stuðningsmenn þeirra
aðgerða hafa orðið að viðurkenna það.
Má þar t.d. nefna Timothy
Garton Ash í ágætri grein í
New York Review of Books
21. september sl.
Mér þykir þó verra að Ei-
ríkur skuli kjósa að líta á tU-
raunir tU að leysa ófrið eftir
diplómatískum leiðmn sem
„hálfkák". Það er staðreynd
að á meðan Kosovoalbanir,
undir forystu Ibrahims
Rugova, mótmæltu ofríki
Serba friðsamlega, í stað þess
að grípa tU hryðjuverka,
slapp Kosovo við þær
blóðsútheUingar sem áttu sér stað
annars staðar á Balkanskaga
1992-1995. Þar var sú leið vörðuð sem
hefði betur verið fylgt áfram og verður
„Mikill misskilningur að halda að vandamál Kosovo hafi verið leyst með stríðinu í
fyrra eða að húið sé að „stilla til friðar“ þar. Menn þurfa ekki að gera annað en
hlusta á útvarpsfréttir til að sannfœrast um hið gagnstœða. “
að
vonandi farin í framtíðinni, enda er
mikiU misskUningur að halda að
vandamál Kosovo hafi verið leyst með
stríðinu í fyrra eða að búið sé að
„stiUa tU friðar" þar. Menn þurfa ekki
að gera annað en hlusta á útvarpsfrétt-
ir tU að sannfærast um hið gagnstæða.
Ekki borðleggjandi
málflutningur
Það er ekki heldur nýtt að talsmenn
hernaðar reyni að drepa málefnaleg-
um umræðum á dreif, eins og Eiríkur
gerir með því að fuUyrða að ég líti á
Nató sem „vont og ljótt kapítalista-
bandalag". Ekki hef ég sagt neitt af
því tagi. Á tímum Kalda stríðsins var
iðulega gert lítið úr málflutningi frið-
arsinna með því að vísa í alheimssam-
særi kommúnismans sem stæði að
baki hvers konar friðarviðleitni.
Þannig ofsóknaræði varð tU vegna
þeirra aðstæðna sem þá ríktu. Nú á
dögum er ekki hægt að bera slíkan
málflutning á borð lengur, vUji menn
forðast að verða hlægUegir.
Það er rangt hjá Eiríki Bergmann
Einarssyni að þéir sem andæfa
hermdarverkum Atlantshafsbanda-
lagsins séu á móti „öUu því alþjóðlega
samstarfi sem ísland er þátttakandi
í“. í alþjóðasamvinnu felst annað og
meira en að gerast aðUar að hernaðar-
eða viðskiptablokkum. Enda trufla
slikar blokkir alþjóðasamvinnu, frek-
ar en að þær auki hana. Alþjóða-
hyggja í sinni bestu mynd felur í sér
víðsýni, umburðarlyndi og trú á
möguleika mannsins sem skynsemis-
veru. Þvi miður er ekkert af þessu
sýnilegt í málflutningi talsmanna
vestrænnar samvinnu hér á landi.
Sverrir Jakobsson
Með og á móti
? betri en grenitré?
Leitinni lokið
í sjálfu sér eru
öU jólatré ekta. Sí-
græna jólatréð frá
skátunum er úr
ekta gerviefnum
og eðalmálmum og því eUíft.
Það deyr ekki drottni sín-
um á örfáum vikum inni i
stofu heimUisfólki og plönt-
um til hryUings. Sígræna
jólatréð hefur fjölmarga kosti
umfram önnur jólatré. Það
þarf ekki að vökva, það fellir
ekki nálar, það er eldtraust og er
ekki ofnæmisvaldandi. Sígræna jóla-
tréð er sérlega einfalt í uppsetningu
og frágangi þannig að það
endist lengi og er bara tvö,
þrjú ár að borga sig upp. Á 10
árum er hægt að koma sér
upp digrum hlutabréfasjóði
og fá myndarlegan skattaaf-
slátt - sannköUuð fjárfesting
tU framtíðar. Ekki má
gleyma að með því að velja
sígræna jólatréð er verið að
varðveita heimilisfriðinn og
jólahelgina. Nú er búið að
koma í veg fyrir árlegt fjöl-
skyldurifrildi og slagsmál um hvað
sé faUegast jólatréð. Leitinni er lokið
og aUir koma heUir heim.
Anna María
Daníelsdóttír
hjá Bandalagi
íslenskra skáta.
Tré eins og klósettbursti
Það er náttúr-
lega smekksatriði
hvemig tré menn
vilja hafa.
En það er mín
skoðun að ég væri frekar
jólatréslaus en að vera með
eitthvert gerviplastdrasl í
stofunni hjá mér. Annars
fengi ég mér bara birkigrein Þorgefrsson
tu að skreyta. hjá gróörarstööinni
Ég vil flnna lykt af alvöru Birkihiíö
grenitré og vita tU þess að
hluturinn sé lifandi en ekki úr ein-
hverri olíu. Ég held líka að yngra
fólkið vilji frekar hafa hlutina eðli-
lega og náttúrlega og þessi
siður á ábyggUega ekki eftir
að deyja út.
Það er nú ekki svo langt
síðan innflutningur á
jólatrjám hófst og sjálfur ólst
ég upp við gervijólatré sem
leit út eins og klósettbursti.
Þar sem ég var í sveit voru
teknar greinar af eini og
jafnvel lyngi, til að vefja um
spýtujólatré, en það eru um
45 ár síðan.
Jólatré úr gerviefnum veröa æ algengari á heimilum landsmanna. Sumir taka því fegins hendi að losna við barrnálar í stássstofunni en öðrum þykir
ómögulegt að komast í hátíðarskap öðruvísi en með ilminn af náttúrlegu grenitré fyrir vitum.
gönguráðherra, flugmálastjómar og
flugrekstraraðUa gegn íbúum Reykja-
víkur og nágrennis. Þar sem þessir að-
Uar komu sér undan því að láta nýjan
ReykjavíkurflugvöU sæta umhverfis-
mati, eins og lög gera ráð fyrir, hafa
engar kannanfr á áhrifum lágflugs
yfir Reykjavík og Kópavogi á líf og
heUsu íbúanna verið gerðar, hvað þá
að afleiddar afleiðingar af þeirri
skipulagsþróun sem lega vaUarins
leiddi tU hafi verið metnar.
Erlendar kannanir sýna aftur á
móti að nábýli við stóra flugveUi er
einhver versti stressvaldur í lífi fólks
á jörðu niðri. Þær kröfur eru gerðar
tU landlæknis að hann láti sér jafn-
annt um líf og heUsu allra Islendinga
og telji þá með sem búa í gömlu
Reykjavík og á Kársnesi. Reykvíking-
ar þurfa heUsu sinnar vegna á minni
bUisma og bættu borgarumhverfi að
halda. Það er vel hægt að búa þeim án
þess að skaða landsbyggðina.
Landlæknir þyrfti að vera banda-
maður okkar í þeirri baráttu í stað
þess að leggjast á sveif með þeim sem
vinna borginni og borgarbúum tjón
með skammsýnu hagsmunapoti og of-
ríki í skjóli valds.
Steinimn Jóhannesdóttir
N ey tendakr ónan
„Nokkur átök
hafa orðið á ár-
inu mUli bú-
vöruframleið-
enda og versl-
unarinnar um
skiptingu neyt-
endakrónunnar.
Slík átök eru
óhjákvæmUeg
þótt nauðsyn-
legt sé að framleiðendur og verslun-
in starfi saman af heUindum að þvi
sameiginlega markmiði að sjá neyt-
endum fyrir hoUum og öruggum
matvælum á sanngjömu verði. Það
er hins vegar ekki i takt við umræð-
una ef opnun hlutafjárviðskipta,
hagræðing og samþjöppun eininga í
verslun leiðir tU þess að verslunin
þurfi stærri hluta af neytendakrón-
unni.“
Ari Teitsson, form. Bændasamtaka ís-
lands, í Bændablaöinu 12. desember.
Tvær leiðir
fyrir RÚV
„Það eru í raun bara tvær leiðir
færar. Annars vegar að afnema af-
notagjöldin í núverandi formi og
setja á nefskatt. Þá færi rekstur
sjónvarpsins bara inn í hinn al-
menna skatt og verður borgað
þannig og það deUist þá jafnt á aUa
skattborgara en ekki eins og nú þar
sem einstaklingur borgar jafnmikið
og 5-7 manna fjölskyldur. Hins veg-
ar að ríkið selji ríkissjónvarpið/út-
varpið og nái þá í tekjur fyrir sig og
einhver nýr kaupandi fer í að reka
nýja stöð ... Raunverulega er tU
þriðja leiðin, sem nú hefur verið við
lýði aUlengi að hunsa þetta mál og
láta óréttlætið halda áfram ..."
Ásgeir Aðalsteins í Velvakanda-dálki
Mbl. 12. desember.
Tvöföldun Reykja-
nesbrautar
„Það er hægt
að hraða fram-
kvæmdum við
tvöföldun
Reykjanesbraut-
ar og það er
veriö að vinna í
því máli- af
þingmönnum
Reykjaness.
Fólk í kjördæminu er að vonum af-
skaplega slegið yfir öllum þessum
hræðUegu slysum á Reykjanesbraut-
inni... Menn eru ekki sammála um
hvað verkið geti tekið langan tíma.
Ég held því fram, að hægt sé að
ljúka verkinu í árslok 2003.“
Kristján Pálsson alþm. í Degi
12. desember.
Þakkargjörðarmáltíð Bush fíölskyldunnar
Alþýðusamtök íslands
- hvað ætla þau að verða?
Ferskir vindar nýrra hug-
mynda blása ekki um búðir
isl yerkalýðshreyfíngarinn-
ar. íslensk verkalýðshreyf-
ing er afskaplega rýr að
gæðum og virðist að miklu
leyti föst í sama farinu, ófær
um að veita stjórnvöldum
nægjanlegt aðhald á flestum
ef ekki öUum sviðum þjóðfé-
lagsins. Þetta kom berlega í
ljós við stofnun nýs lands-
sambands ófaglærðs verka-
fólks.sem ber nafnið Starfs-
greinasamband íslands. Sem
síðan var staðfest á nýaf-
stöðnu ASÍ-þingi.
Vegna innri veikleika og ósættis
var faUist á að kjósa mann sem hætt-
ur var störfum vegna aldurs og kom-
inn á áttræðisaldur. Maður sem hefur
starfað á skrifstofu verkalýðsfélags í á
fjórða áratug. Hin kínverska leið var
valin þar sem forystumenn eru í fuUu
fjöri fram á tíræðisaldur.
Þess vegna er ekki annað hægt en
að líta á kjör hans sem bráðabirgða-
lausn hreyfingar í vanda. Leitin að
manni sem getur leitt þessa hreyfingu
heldur áfram.
Viljann fyrir verkið
Það er vissulega vilji tU að hressa
upp á hreyfinguna. En það er eins og
aUt sé í fóstum skorðum. Hverjar
voru umræðurnar á þingi Starfs-
greinasambandsins? Hverjar voru
niðurstöðurnar? Var ályktað um eitt-
hvað? Það hefur algjörlega farið fram
hjá mér. Sama má segja um ASÍ-þing-
ið, þar sem forsetakjörið yfirtók aUt
annað. Ályktun um stuðning við
kjarabaráttu kennara var samþykkt í
trássi við vUja forseta Alþýðusam-
bandsins, segir það ekki meira en
mörg orð?
Og sú spurning sem ég hef oft velt
fyrir mér. Hvar er yngra fólkið í
hreyfingunni? Hvenær verða kyn-
slóðaskipti í hreyfingunni? Vandi
hreyfingarinnar er ekki síst forystu-
leysi sem hrjáir hana. Okkur vantar
kraftmikið hugmyndaríkt og fram-
bærUegt fólk. Fólk sem væri með há-
leitari markmið heldur en sú forysta
sem fyrir er. Og það er nóg tU af slíku
fólki innan alþýðusamtakanna. Það
getur aldrei talist annað en bráða-
birgðalausn að kjósa mann til forystu
sem er kominn á eUUífeyrisaldur.
Ekkert um að velja
Svo er það annað mál, sem ég hef
mikla vantrú á, að núverandi forystu-
menn, hvort sem þeir heita HaUdór
Björnsson eða Grétar Þorsteinsson,
geti blásið krafti, auknu lýðræði og
Sigur&ur H.
Einarsson,
félagi í Verkalýösfélagi
Akraness.
virkni í verkalýðshreyfing-
una. Því í mínum huga eru
þessir menn faUnir á tíma. I
forsetakjöri á ASÍ-þinginu
var ekki kosið um málefni
heldur menn. Þvi miður.
Spurning sem þingfulltrúar
þurftu að taka afstöðu tU var
einfaldlega sú hvor þeirra
Grétar eða Ari væri fram-
bærilegri fuUtrúi Alþýðu-
sambandsins. Kjör Grétars
er ekki hægt að túlka sem
mikla stuðningsyfirlýsingu
við störf hans. Það var ein-
faldlega ekkert um að velja.
Fólk sem hefur gegnt forystustörf-
um áratugum saman hefur misst hug-
sjónaglampann.
Hvað er ætlast með hið nýja sam-
band? Verður það betra? öðruvísi?
kraftmeira? Það mun tíminn einn
leiða í ljós.
Það væri óskandi að tU forystu í
hinu nýja sambandi yrði ráðin ný for-
ysta með háleitari markmið heldur en
sú sem fyrir er. Ekki veitir af meiri
gæðum í íslenskri verkalýðshreyfingu.
Hins vegar ef litið er á kosningu
Grétars og HaUdórs sem bráðabirgða-
lausn þá er hún í sjálfu sér ekki svo
fráleit. Því verkið er rétt hafið.
Brostnar forsendur
Hvað segir verkalýðshreyfingin
þegar lyf eru hækkuð og skattar
hækka? Hvað segir verkalýðshreyf-
ingin þegar bensínverð hækkar,
tryggingagjöld, raforkuverð, fast-
eignaskattar, krónan feUur og enginn
ber ábyrgð? Einhver borgar fyrir haU-
imar sem búið er að reisa. Kringlu-
menn steyta hnefana framan í Smára-
menn og báðir segjast alltaf muni
byggja stærra hús en hinir. Neytend-
ur borga svo herkostnaðinn.
Hvað segir verkalýðshreyfingin við
það fólk sem nú er á efri árum og orð-
ið hefur eftir í góðærinu?
Lyf hækka, biðraðir eftir aðgerðum
lengjast. Grétar Þorsteinsson, forseti
ASÍ, og Halldór Björnsson hafa ekki
opnað munninn tU varnar því fólki
sem lagði gmnninn að því þjóðfélagi
sem við búum við í dag.
Óeining innan verkalýðshreyfing-
arinnar er ekki síst vegna frammi-
stöðu Flóabandalagsins og HaUdórs í
kjarabaráttunni.
Verkalýðshreyfingin hefur farið
haUloka undir stjórn þeirra manna
sem kosnir voru tU forystu í nýja
sambandinu. Flóinn fór sína leið og
neyddi hin félögin til að gera lélega
kjarasamninga. Nú eru flestir sam-
mála um að þessir kjarsamningar hafi
verið lélegir. Jafnvel HaUdór sjálfur.
Drögum lærdóma af þessu. Varnar-
staða Verkalýðshreyfingarinnar er
þeim forystumönnum að kenna sem
stjórnað hafa Flóabandalaginu. -
Kaupmáttur hefur rýrnað. Forsendur
samninganna eru brostnar.
Sigurður H. Einarsson
„Hvar er yngra fólkið í hreyfingunni? Hvenœr verða
kynslóðaskipti í hreyfingunni? Vandi hreyfingarinnar
er ekki síst forystuleysi sem hrjáir hana. Okkur vantar
kraftmikið hugmyndaríkt og frambœrilegt fólk.“
- Frá síðasta ASÍ-þingi.