Dagblaðið Vísir - DV - 20.12.2002, Síða 20
20
FÖSTUDAGUR 20. DESEMBER 2002
FÖSTUDAGUR 20. DESEMBER 2002
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Aóalritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aöstoöarritstjórí: Jónas Haraldsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahliö 24,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5749
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangsstræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagið DV ehf.
Plötugerð og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og I gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viötöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Konan í aftursaetinu
í tveggja klukkustunda löngum
morgunþætti Rásar 2 í gærdag
var umræðuefnið aðeins eitt;
ákvörðun Ingibjargar Sólrúnar
Gísladóttur um að bjóða sig fram
til Alþingis. Tveir tímar, eitt efni.
Sama dag lögðu dagblöðin margar
blaðsíður undir umfjöllun sina
um framboð borgarstjórans og i eftirmiðdaginn voru
spjallþættir útvarpsstöðvanna undirlagðir af margvísleg-
um viðbrögðum alla vega sérfræðinga sem ræddu um
áhrifm af þessari pólitísku vendingu hér á landi.
Fólki er ekki sama hvar Ingibjörg Sólrún drepur niður
fæti. Pólitísk ferð hennar skiptir máli í islensku samfé-
lagi. Og þess hefur lengi verið beðið, sums staðar með
óþreyju, að hún haldi af strætum borgarinnar út á þjóð-
veginn. Hún er á meðal skeleggustu og vönduðustu stjóm-
málamanna sem fram hafa komið hér á landi á siðustu
áratugum og þar af leiðandi verður ákvörðun hennar um
að bjóða sig fram til Alþingis að teljast meðal stærstu póli-
tísku tíðinda á seinni tímum.
En Ingibjörg stígur skrefið aðeins til hálfs. Athygli vek-
ur að hún velur sér harla erfitt baráttusæti á lista Sam-
fylkingarinnar í Reykjavík, sæti sem aðeins skilar henni
inn á þing með miklum kosningasigri flokksins í borginni
á vori komanda. Ingibjörg er vön að sitja i baráttusæti en
ávallt þó sem leiðandi stjórnmálaskömngur sem fer fyrir
flokki sínum og fylkingu. Núna bregður svo við að hún
velur sér aftursætið og virðist ætla að halda sig fjarri gír-
um og stýri sem öllu skipta i pólitik.
Þetta er ekki sannfærandi. Ingibjörg er enginn aftur-
sætismanneskja í islenskri pólitik. í leiðara DV í byrjun
september var Ingibjörg Sólrún hvött til að taka slaginn af
fullum þunga og taka áskorun um að hverfa af sviði
borgarmála og leiða jafnaðarmenn landsins til sigurs í al-
þingiskosningunum í mai á næsta ári. Kannanir sýndu þá
að fumlaust framboð Ingibjargar myndi að styrkja þennan
unga stjórnmálaflokk svo um mimaði. En Ingibjörg afréð
að hrökkva fremur en stökkva i haust.
í kastljósi fjölmiðlanna á miðvikudag átti Ingibjörg Sól-
rún erfitt með að svara blaða- og fréttamönnum hvort hún
væri i reynd að fara fram til Alþingis eða ekki. Hún átti
erfitt með að svara í takt við ummæli formanns Samfylk-
ingarinnar sem fyrr um daginn lét þau orð falla að Ingi-
björg hefði þegið fimmta sætið á lista flokksins í Reykja-
vikurkjördæmi norður. í spjallþætti síðla sama dag varð
nánast að toga það út úr Ingibjörgu að hún væri að sækj-
ast eftir sæti á löggjafarsamkundu landsmanna.
Þetta er ekki sannfærandi. Svo virðist sem formaður
Samfylkingarinnar og borgarstjórinn í Reykjavík hafi
klúðrað upplögðu tækifæri til að kynna timabært framboð
Ingibjargar Sólrúnar til Alþingis með þeim glæsibrag sem
borgarstjóri á skilið. Eftir situr í huga fólks að Ingibjörg
Sólrún er að skipta um vettvang en samt ekki. Eftir situr
að Ingibjörg Sólrún vill fara á þing en þó ekki alveg. Og
eftir situr særður borgarstjómarflokkur hennar við
Tjömina sem veit ekki hvert skal stefna.
Framboð Ingibjargar Sólrúnar til Alþingis skiptir sköp-
um fyrir Reykjavíkurlistann. Það er án efa upphaf að
endalokum þessa merkilega samstarfs sem varað hefur í
nærfellt áratug undir dyggri og traustri forystu Ingibjarg-
ar. Það eru að verða kaflaskil í íslenskri pólitik. Þau ger-
ast þó með öðrum hætti en búast hefði mátt við. Samfylk-
ingin mun styrkjast til muna í aðdraganda komandi þing-
kosninga og hugsanlega bæta við sig kjörfylgi. R-listinn
mun veikjast og verður vart hugað líf.
Sigmundur Ernir
21
DV
Skoðun
Tyrkland og Evrópa
Þórunn
Sveinbjarnardóttir
alþingiskona
Hvers eiga Tyrkir aö
gjalda? Á Kaupmannahafn-
arfundi leiötoga Evrópu-
sambandsins var ákveöiö
að slá enn á frest ákvörö-
uninni um að hefja aðildar-
viðræður ESB
og Tyrklands.
Nú á aö athuga stöðuna aftur í des-
ember 2004 en 1. maí sama ár er ráð-
gert að tiu ný riki hljóti formlega að-
ild að Evrópusambandinu sem þá
verður 25 ríkja bandalag. Stækkun
ESB mun enn frekar ýta undir þá
þróun aö það verði samnefnari Evr-
ópu, ekki síst á vettvangi alþjóða-
stjómmála. í því ljósi m.a. er í hæsta
máta vafasamt af leiðtogum ESB að
halda Tyrkjum í biðstöðu en tyrk-
nesk stjórnvöld lögðu fram umsókn
um aðild árið 1987.
Landafræðin...
í umfjöllun fjölmiðla um stöðu
Tyrklands gagnvart Evrópu hefur
mikið verið gert úr því að Tyrkland
sé í raun ekki Evrópuríki, landa-
fræðin sanni það, og því sé tómt mál
að tala um aðild þess að ESB. Enn
meiri áhersla hefur þó verið lögð á
trúarbrögð meirihluta tyrknesku
þjóðarinnar, sem játar íslam, og þá
staðreynd að Tyrkir em nú um 66
milfjónir og þeim fer ört fjölgandi,
ólikt íbúum Vestur-Evrópu.
Undirtónn þessarar umfjöllunar er
illa dulbúin útlendingaandúð gagn-
vart þjóðinni sem boðin var velkom-
in til Evrópu á sjötta og sjöunda ára-
tugnum svo að tannhjól efnahagslífs-
ins gætu farið að snúast á ný.
Hræðslan við íslam hefur náð nýjum
hæðum á Vesturlöndum ■'
eftir hryðjuverkaárásir *
al-Kaída á Bandarikin. j
Samasemmerki hefur
verið sett milli trúar og
öfga; hryðjuverkasam-
taka og heilu þjóðanna.
í þessu andrúmslofti
eiga múslímar vægast
sagt erfitt uppdráttar.
... og trúarbrögðin
Fáir virðast gera sér
grein fyrir því að Tyrk-
land er ekki íslamskt
ríki. Skýr skil em á
milli ríkis og kirkju en
sú skipting var grund-
völluð af Kemal Ata-
turk, föður þess þjóð-
skipulags sem ríkt hef-
ur í Tyrklandi frá því á
þriðja áratug síðustu
aldar. íslendingar ættu
e.t.v. að ihuga að skilin
á milli ríkis og kirkju
hér á landi eru ekki jafn
skýr og í Tyrklandi.
Tyrkland var meðal
stofnríkja OECD, gekk í
Evrópuráðið árið 1950
og í NATO 1952. í Atl-
antshafsbandalaginu
verið Ty útveróirnh-0 PrÓ/stemn á samskipti tveggja ólikra menningarheima, þess kristna
austri og færa má giid og þess íslamska. Nánari og öflugri samskipti og frjáls viðskipti á
þeh-ralnnan^NATOgeti mi^1 þossara tveggja heima geta öðru fremur stuðlað að friði og
styrkst enn frekar á stöðugleika í suðausturhluta Evrópu og vestasta hluta Asíu. “
komandi árum.
í ljósi alls þessa er skiljanlegt að
vonbrigði Tyrkja séu mikil vegna af-
greiðslunnar sem þeir fengu í Kaup-
mannahöfn. Enginn dregur dul á þá
staðreynd að tyrkneska þjóðin á
langt í land á ýmsum sviðum, ekki
síst á sviði mannréttinda. Kúrdar
hafa verið kúgaður minnihluti í
Tyrklandi áratugum saman. í aðild-
arviðræðum við tyrknesk stjómvöld
væri hins vegar hægt að gera mjög
skýrar kröfur um fuil mannréttindi
kúrdíska minnihlutans í Tyrklandi.
Evrópuráðið hefur á liðnum ára-
tug tekið þá stefnu að hleypa löndum
Austur-Evrópu, Kákasus og Rúss-
„Samskipti Evrópusambandsins og Tyrklands eru að sumu leyti
landi, inn í ráðið. Rökin fyrir þessari
stefhu hafa verið þau helst að betri
árangur náist við uppbyggingu lýð-
ræðis og mannréttinda með ríkin
innan ráðsins en utan þess. Svipuð-
um rökum má beita gagnvart aðild
Tyrklands að ESB.
Tveir menningarheimar
Samskipti Evrópusambandsins og
Tyrklands em að sumu leyti próf-
steinn á samskipti tveggja ólíkra
menningarheima, þess kristna og
þess íslamska. Nánari og öflugri
samskipti og frjáls viðskipti á milli
þessara tveggja heima geta öðm
fremur stuðlað að friði og stöðug-
leika í suðausturhluta Evrópu og
vestasta hluta Asíu. Einnig má
minna á að Tyrkir em ekki einu
múslímamir í Evrópu. Að því leyti
til eru þau nauðsynleg í pólitískum
skilningi.
Ummæli manna eins og Valery
Giscard d’Estaings, fyrrverandi
Frakklandsforseta, um að aðild
Tyrklands að ESB myndi ríða sam-
bandinu að fullu, bera ekki bara vott
um fordóma og hroka, heldur einnig
viðsjárverðan dómgreindarbrest um
framtíðarþróun Evrópu - og Evrópu-
sambandsins.
Bjart er yfir... Coca Cola
Rúnar Helgi
Vignisson
rithöfundur
Þessi grein átti ekki að
fjalla um vandamál. Hún
átti að vera nokkurs
konar heimasíða friðar
og fegurðar og snúast
um gleðina í lífinu, um
sólina bak við skýið,
uppstyttuna eftir élið.
Ekkert skyldi gagnrýnt,
ekkert kvartað, ekkert
fjargviðrast.
Ætli það sé gerlegt? spurði ég
sjálfan mig, orðinn þreyttur á illsku-
púkunum sem ryðjast fram til að
skeyta skapi sínu á öllu milli himins
og jarðar, vitandi að auðveldara er
að lasta en lofa, að form samfélags-
rýnisins allt að því krefst hins fyrr-
nefnda.
Víti til varnaðar
Það var að vísu ekki heiður him-
inn þegar ég hóf að skrifa þessa
grein síðla kvölds. Það var él. En ég
sat uppi í rúmi og mér til beggja
handa sváfu ungir synir mínir vært.
Gott og vel, himinninn er ekki
stjörnubjartur, hugsaði ég, en
heimsljósin mín tvö eru þó innan
seilingar og skína skært. Fyrir mér
er enginn munur á þeim og guðssyn-
inum, fyrir mér eru þeir fagnaðarer-
indi, gott ef ekki kraftaverk, og veita
mér auk þess aðgang að ýmsu sem
Jesús hafði enga reynslu af prívat
og persónulega. Samt vissi hann að
barnanna væri guðsriki og þess
vegna hlýtur maður að draga þá
ályktun að hjá þeim sé að finna
vaxtarbrodda alls þess besta sem
mannkynið býr yfir.
Það er því merkilegt að í meðfór-
um okkar sem fullorðin erum skuli
þessir eignarhaldsmenn guðsríkis
oft og iðulega upplifa paradísarmissi
og lenda jafnvel í því síðar meir að
koma illa fram við böm eins og
heimurinn hefur ítrekað horft upp á
hjá „Guðs útvöldu þjóð“ undanfarin
misseri. í landinu helga, sem nú hef-
ur verið rækilega afhelgað, ríkir
Gamla testamentið ofar hverri kröfu
og samkvæmt því ætti maður að
segja á víxl: Gott á gyðingana, gott á
Palestinumennina, þegar látið er
auga fyrir auga, tönn fyrir tönn. Af-
drif Krists eru skiljanlegri í því
samhengi, hann vildi ekki láta
stjómast af frumstæðum hvötum og
lét sig hverfa úr ofbeldisfullum
heimi.
Ekki að það hafi breytt neinu; all-
ar götur síðan hafa verið háðar hat-
rammar trúarbragðastyrjaldir og nú
stendur t.d. yfir heimsstyrjöld milli
múhameðstrúarmanna og George
Bush. Þó að við séum alltaf að
reyna, viröist siðmenntun af þvi
kaiíberi sem Kristur sá fyrir sér enn
þá vera manninum ofviða og svo
hlálega vill til að það sést best í
meintu heimalandi hans. Þar hljóta
böm andleg og líkamleg örkuml ef
þau eru ekki hreinlega myrt. Þokka-
,Þar var birtan sem sakn-
að er yfir Betlehem um
þessar mundir.“ Hefur
Coca Cola eignað
sér jólin?
legt guðsríki það, hugsaði ég og leit
enn á syni mína, svo saklausa og
friðsæla að mig langaði hálft i hvoru
til að vekja þá.
Vopnahlé
Alla daga er maður bombarderað-
ur af skilaboðum sem gera mann
leiðan eða reiðan ef ekki beinlinis
grimman. Fréttimar, hvort heldur
er af stríðsrekstri í fjarlægum
heimshlutum eða vélráðum ís-
lenskra valdamanna og viðskipta-
jöfra, hafa þau áhrif að suma daga
kærir maður sig varla um að fylgj-
ast með hinum ytri heimi, kærir sig
ekki um það sálarástand sem slíkar
fréttir kalla fram. Mannleg sam-
skipti virðast alltof oft ganga út á
leyndan og Ijósan hanaslag þar sem
sá slægasti fer með sigur af hólmi;
það er dulbúið stríð, í besta falli sið-
menntað stríð.
Þess vegna skal engan undra þótt
sumir telji friðinn ekki jaröneskan
frekar en fegurðina. Biblían sjálf er
full af stríðstali. Samskipti manns-
ins við náttúrana, í sjálfum sér eða
eldfjöllunum, eru á stundum svo
margþætt og misheppnuð að friður
og fegurð vilja fara fyrir lítið í
amstri dagsins; reiðin, leiðinn,
stressið og snobbið kæfa iðulega
viðkvæmari kenndir.
Og þvi hefur mér ekki tekist að
fást við friðinn einan og sér, hvað
þá búa hann til; hann tekur mið af
ófriðnum og er kannski ekki til
nema í slagtogi við hann. Ef til vill
er réttast að líta á friðinn sem hlé á
ófriðnum, fegurðina sem hlé á ljót-
leikanum, jólin sem hlé á vopna-
skaki, þó að trúlega fái maður eng-
in bjartsýnisverðlaun út á slíka lífs-
sýn, enda kemur svo sem ævinlega
í ljós að fyrr en varir þarf að jafha
einhverja reikninga.
Þegar hér var komið mundi ég
eftir jólalest Coca Cola sem farið
hafði um hverfið mitt fyir um dag-
inn, upplýst og ómandi eins og ver-
ið væri að boða komu sonarins ein-
getna. Þar var birtan sem saknað er
yfir Betlehem um þessar mundir.
Sandkom
Sœkir Sturla um?
Staða Helga Hallgrímssonar vega-
málastjóra hefur verið auglýst laus til
umsóknar. Skipað verður í embættið 1.
mars 2003 og eru laun samkvæmt úr-
skurði kjaranefndar. Sterkur orðróm-
ur hefur verið síðan í sumar um að
Sturla Böðvarsson samgönguráðherra
taki við þessari stöðu. Jakob Falur
Garðarsson aðstoðarmaður ráðherra
segir raunar að ekki sé flugufótur fyr-
ir þessum orðrómi. Umsóknarfrestur í
Ummæli
Eftirá að hyggja ...
Ég er þess fullviss að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir fer
ekki í framboð til Alþingis. [...] Ástæða þess að ég tel
nær útilokað að Ingibjörg Sólrún fari fram til Alþingis
er einfóld. Skýrar yfirlýsingar hennar um hið gagn-
stæða í borgarstjórakosningunum í vor. Það eru ekki
aðeins pólitískir andstæðingar sem viiji höggva í trú-
verðugleika hennar sem spyrja hvort þær yfirlýsingar
standi ekki, heldur einnig margt af harðasta stuðnings-
fólki hennar. Þessi spuming skiptir lykilmáli þar sem
pólitískur styrkur Ingibjargar Sólrúnar byggist ekki
síst á trúverðugleika.“
Dagur B. Eggertsson borgarfulltrúi í grein í Morgunblaöinu 7.
desember 2001.
Engin frétt
„Af fréttum síðdegis i gær mátti ætla að stórtíðindi
hefðu gerst því allir fréttatímar og spjallþættir fylitust
af umfjöllun um að sjálf Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
borgarstjóri ætlaði að gefa kost á sér í komandi þing-
kosningum. Þó er það nú svo að þetta ætti ekki að
vera nokkrum manni tiðindi - nema ef til vill þeim
sem hafa trúað því að orö Ingibjargar séu þess virði að
tekið sé mark á þeim.“
Vefþjóöviljinn á Andríki.is.
sandkorn@dv.is
stöðu vegamálastjóra er til 15. janú-
ar. Þær hæfniskröfur era gerðar að
viðkomandi hafi háskólapróf og eða
víðtæka reynslu af stjómunarstörf-
um. Þótt hingað til hafi starfið ver-
ið taliö henta verkfræðimenntuðum
best eru hæfniskröfur samt ekki
taldar útiloka Sturlu. Hann er með
B.Sc.-próf i byggingatæknifræði frá
Tækniskóla íslands frá 1973 og
mikla reynslu í stjómunarstörfum,
bæði í sveitarstjóm og sem ráð-
herra ...
Smæð hugans
„Ljóst er að þeir [forystumenn Framsóknarilokks og
Vinstrigrænna] hafa kosið að kasta
hagsmunum Reykvíkinga fyrir róða og
taka hagsmuni eigin flokka þar fram
yfir. Þeirri ákvörðun ræður smæö hug-
ans og algert skilningsleysi á því hlut-
verki stjómmálaflokkanna að hugsa
fyrst og fremst um hagsmuni þjóðar-
innar en ekki eigin rass, eigin völd eða
valdaleysi og/eða öfund í garð þeirra
sem eitthvað hafa fram að færa í
stjómmálum."
Eiríkur Bergmann Einarsson á Kreml.is.
Katastrófa
„Dagurinn í gær [miðvikudagur], sem átti að verða
dýrðardagur í lífi Ingibjargar Sólrúnar og tilvist Sam-
fylkingarinnar, varð pólitísk katastrófa. Ingibjörg hef-
ur á þeim fáu mánuðum sem liðnir eru frá borgar-
stjómarkosningunum tekist - upp á sitt eigið eindæmi
- aö valda pólitísku orðspori sínum meiri skaða en
andstæðingar hennar hafa samanlegt gert á tuttugu
ára ferli hennar í pólitík.
Rótin að þessum óförum Ingibjargar virðist vera sú
að þvert á það sem allir héldu þá hefur hún ekki það
sem til þarf sem leiðtogi. Vandræöagangur hennar or-
sakast fyrst og fremst af kjarkleysi og ákvarðanafælni.
Allir vita að þeir eigjnleikar eru hvað síst eftirsóknar-
verðir i alvöru foringjum."
Ritstjórn Deiglunnar.is.
Borgarstjórinn okkar - in memoriam
Armann
Jakobsson
íslenskufræöingur
Ingibjörg Sólrún Gísla-
dóttir hverfur nú úr sæti
borgarstjóra á sérstæðan
hátt. Eftir gærdaginn
liggur fyrir að hún nýtur
ekki lengur trausts
tveggja af þeim þremur
flokkum sem mynda
kosningabandalagið
Reykjavíkurlistann.
Ákvörðunin er þó í raun hennar
en ekki þeirra. Engin von var til
þess að samstarfsflokkar Samfylk-
ingarinnar í borgarstjórn leyfðu
borgarstjóra að sitja áfram en vera
um leið í „stórskotaliði" Samfylk-
ingarinnar í alþingiskosningum.
Ef Framsóknarmenn og Vinstri-
grænir hefðu leyft borgarstjóra að
sitja áfram eins og ekkert hefði í
skorist hefðu þeir verið að senda
kjósendum röng skilaboð: Þau að
Samfylkingin byöi fram manneskju
sem gæti orðið sameiningarafl þess-
ara þriggja flokka og væntanlegt
stjómarsamstarf ætti að snúast um.
Það er nú aldeilis öðru nær. Eftir
glæsilegan átta ára feril sem sam-
einingartákn er Ingibjörg Sólrún
skyndilega orðin sundrungartákn á
miðjunni.
Frambjóðandi allra flokkanna
Þegar flokkamir þrír hófu við-
ræður um endurnýjun Reykjavíkur-
listans á seinasta ári kom fram að
bæði Framsóknarflokkurinn og
Vinstrihreyfingin - Grænt framboð
kusu helst að boðinn yrði fram listi
þar sem hver einasti frambjóðandi
væri á vegum tiltekins flokks, þar á
meðal Ingibjörg Sólrún fúlltrúi Sam-
fylkingarinnar. Þetta aftók borgar-
stjóri. Niðurstaðan varð sú að hún
er boðin fram af öllum flokkunum
sameiginlega og hefur allt aðra
stöðu en borgarfulltrúar flokkanna.
Þannig koma varamenn sex borgar-
fulltrúa Reykjavíkurlistans úr sama
flokki og viðkomandi borgarfulltrúi.
Varamenn Ingibjargar Sólrúnar
koma úr öllum flokkunum þremur.
Burtséð frá þeim orðum sem hún
lét falla við íslenska kjósendur sem
voru býsna skýr haföi borgarstjóri
sem leiðtogi kosningabandalagsins
ákveðnar skyldur gagnvart öllum
þremur flokkunum. Það var að
hennar eigin ósk. Það lá því fyrir að
hinir flokkamir myndu ekki geta
sætt sig við að hún færi í þingfram-
boð fyrir Samfylkinguna og þetta
hlýtur borgarstjóri að hafa vitað.
Þrátt fyrir orð hennar hverfur
hún í raun að eigin ósk úr embætti
sínu. Þeim sem hún haföi áöur sagt
að hún hygðist ekki fara í þingfram-
boð árið 2003 fyrirgefst vonandi að
þeir taki mátulegt mark á orðum
hennar almennt í framtíðinni.
Reykjavíkurlistinn á lífsvon
Þýðir brotthvarf Ingibjargar Sól-
- - ■
„Þrátt fyrir orð hennar hverfur hún í raun að eigin ósk úr
embœtti sínu. Þeim sem hún hafði áður sagt að hún hygðist
ekki fara í þingframboð árið 2003 fyrirgefst vonandi að þeir
taki mátulegt mark á orðum hennar almennt í framtíðinni.“
rúnar endalok Reykjavíkurlistans?
Ekki endilega. Það er eindreginn
vilji Vinstrigrænna og Framsóknar-
flokksins að halda samstarfinu
áfram. Það hefur í fór með sér að
finna þarf nýjan borgarstjóra sem
nýtur trausts allra aöila. Gera má
ráð fyrir að Samfylkingin taki vel í
viðræður um endurskoðun sam-
starfsyfirlýsingar flokkanna og brátt
verði hafist handa við að finna nýj-
an borgarstjóra.
Ekkert hefur breyst í málefnum
Reykjavíkurborgar. Forsendur sam-
starfsyfirlýsingarinnar hafa hins
vegar breyst og hjá því verður ekki
komist að endumýja hana. Vita-
skuld er aðferðin sem Ingibjörg Sól-
rún valdi til að skipta um vettvang
til þess fallin að auka misklíð og
deilur. Það þarf þó ekki að standa
samstarfi vinstri- og miðjuflokk-
anna í borgarmálum fyrir
þrifum þegar til lengri
tíma er litið.
Glæsilegum ferli lokiö
Það er ástæða til að óska
Ingibjörgu Sólrúnu vel-
farnaðar á nýjum ferli.
Hún hyggst nú auka fylgi
Samfylkingarinnar í öðru
Reykjavíkurkjördæminu í
45%, vissulega glæsilegt og
metnaðarfullt markmið.
Það hefði verið óskandi að
ferill þessa ágæta stjóm-
málamanns í landsmálun-
um hefði getað verið með
meiri reisn - og að kjós-
endur hefðu getaö tekið á
móti henni sem oröheldn-
um stjómmálamanni sem
nyti virðingar út fyrir rað-
ir eigin flokks. En hvað
sem því líður er hér hæfi-
leikakona á ferð sem sum-
um samfylkingarmönnum
er svo annt um að fá á þing
að þeir stofna meirihluta-
samstarfi í Reykjavik í tví-
sýnu.
Hið liðna verður ekki
aftur tekið. Ingibjörg Sól-
rún Gísladóttir var í átta
og hálft ár farsæll borgarstjóri og
glæsilegt sameiningartákn vinstri-
og miðjuflokkanna í Reykjavik. Hún
vann ásamt félögum sínum í Reykja-
víkurlistanum einstakt afrek fyrir
átta árum og þrátt fyrir þessi frem-
ur leiðinlegu endalok á borgar-
stjóraferlinum var hann einstakur
og margir samstarfsmenn hennar
munu muna hann meö hlýju og
virðingu.