Dagblaðið - 24.03.1980, Blaðsíða 36

Söluskattur
Viðurlög falla á söluskatt fyrir febrúarmánuð
1980 hafi hann ekki verið greiddur í síðasta lagi
25. þ.m.
Viðurlög eru 4% af vangreiddum söluskatti fyrir
hvern byrjaðan virkan dag eftir eindaga uns þau
eru orðin 20%, en síðan eru viðurlögin 4,5% til
viðbótar fyrir hvern byrjaðan mánuð, talið frá og
með 16. degi næsta mánaðar eftir eindaga.
Fjármálaráðuneytið
20. mars 1980.
TILYALIN
FERMINGARGJÖF
-------------------------“V
B&ll Hallbjömsson
{ií>' H>". .

lc
ORÐ
OGÁKALL
<L

Foreldrum fermingarbarna er sérstaklega bent á
bókina til fermingargjafa.
BÓKIN ER TILEINKUÐ ISLENSKRI ÆSKU.
Ungmenni ættu að kynna sér ábendingar hennar,
því mesta hamingja þeirra er aö finna Jesú Krist -
og fá aö njóta handleiðslu hans um alla ævidaga.
Höfundurinn.
TIL FERMINGARGJAFA
5 MANNA TJÖLD
3 MANNA TJÖLD
ÓDÝRIR
ÞÝZKIR SVEFNPOKAR
SEGLAGERÐIN ÆGIR
l- yjanötu 7, Ortlrisc y — Kiykjavík - Simar 14110.1 o|> 1.1.120
í þessari grein langar mig til að
færa nokkur rök fyrir fullyrðingum
setn ég hélt fram í kjallaragrein sem
birtist þann 27. deseinber siðasl-
liðinn, en þar gagnrýndi ég kirkjuna
fyrir getuleysi í því að sinna andlegu
hlutverki sínu vegna ófullnægjandi
og fjarstæðukenndra kennisetninga
sem lúta að hinztu rökum tilver-
unnar. Tilefnið til þessara skrifa
bæði þá og nú er að svara niðrandi
ummælum kirkjunnar um jóga,
samanber grein sem birtist í dálkinum
Á Drottins degi i Morgunblaðinu
þann 20. janúar, en sú grein bar yfir-
skriftina ,,Fyrrverandi guru varar við
jóga”. x
í róginælum kirkjunnar skín sá
ótti í gegn að jóga sé að grafa undan
„feysknum stofnum” kirkjunnar.
Ætlun mín er að færa fram sundur-
liðuð rök fyrir því hvers vegna æ
fleiri manneskjur eru að vakna til vit-
skipa. Ég vil að sjálfsögðu hvetja
guðfróða menn til að andmæla þess-
ari grein og sýna fram á veilur í rök-
semdafærslu minni, ef þeim þykir að
ég fari með fleipur. f
Fyrst langar mig tilað bendfl'á'það
sem ég tel vera hinn hreina ómengaða
kjarna í boðskap Krists og kemur
fram i því sem Kristur kallaði æðsta
boðorðið: ,,Þú skalt elska Drottin
guð þinn af öllu hjarta þínu og af
allri sálu þinni og af öllum mætti
þínum og náunga þinn eins og sjálfan
þig.” (Lúk. 10:25-27). M.ö.o. þá
lagði Kristur áherzlu á að það væri
sönn trú og opið og einlægt hjarta
sem væri bezta leiðin til að þekkja
Guð. Athyglisvert er að sams konar
trúarhugmyndir má finna í öðrum
meiri háttar trúarbrögðum.
Þó að visindin og trúin séu saup-
sátt í dag, hefur sú staðreynd ekki
breytzt í veigamiklutn atriðum að
að hún hafi fram yfir önnur trúar-
brögð. M.ö.o. miðaldaheimspeki
kirkjunnar er enn sem fyrr hyrningar-
steinninn undir kristinni kreddutrú,
og ætla ég i stórum dráttum að sýna
fram á þetta svo að ekki verði um
villzt að „keisarinn er ekki i neinu”.
Hvernig túlkar kirkjan eftirfarandi
tilvitnun úr bibliunni: „Svo elskaði
Guð heiininn að hann gaf son sinn
eingetinn til þess að hver sem á hann
trúir, glatist ekki heldur hafi eilift
lif”. (Jóh. 3:16).
Erfðasyndin
Skýringin á þessari tilvitnun er sú
að mannkynið hafði fengið erfða-
syndina í vöggugjöf frá Adam og Evu
sem varð það á í messunni að óhlýðn-
ast Guði, og setti Guð þau út á kald-
an klakann fyrir vikið. Syndin hafði
fest rætur i brjóstum þeirra og sam-
kvæmt erfðafræðilegum lögmálum
Vr„ JAn JJnlW H"*J“rt5SO"
Siwr*’"- l'lt,sson
--—----«----
?iirrverandi guru
arar við jóga
U,I hergi brotinn at m6ua-W
. tnrtversku oeis 3,tlað mmiúisn-
ssísbbí ,
r ug dró ao
hoaniynrtaheon a J:(sl(nc„un
6 Rahi j,uhar-
hinduismans.
««",si
íhug,in °g.
efnishyggW rislin
ihuRun'nn'luasiöa^^ru 61.k
ihugun ' 'I® ia„m, segir Ma-
ÍKSÍÍS—
s^Æ^vtmu'S
helst vurft tískuvara ,
hverf ibunun .Kt.'uöu KUru
aft nafn' Mahar jhugun l
hugle'Sslu ' Htma a) og
stah etn'Shygg) r ger( Mahar-
jiati s'agor (t eignast
ishi s)alíum W y' ^ og árs.
einhaþotu og Banda-
tek)ur upp a ihugun er
rikjadala. ';"hV'rafbi ‘ Mahara).
siðlaus, scgtr K þetta séu
Maharish! r viti fullvel, að
visindi.hhtthannv.ntnrœUa!1
hér er um r‘ (ur „eitað
hi"dU‘lr“,luathofnin er förnar-
undar um það að „keisarinn er ekki í
neinu”, þó að kirkjan hafi alltaf
haldið því gagnstæða fram (líkingin
er tekin úr samnefndri dæinisögu
eftir H.C. Andersen), þ.e.a.s. hvers
vegna fólk afneitar lifsfilósófiu kirkj-
unnar og leitar á framandi mið til að
finna hamingjuna og þá i þessu til-
felli til jóga og skyldra sálvaxtarað-
ferða.
Vankantar
á trúarlrfi
Áður en lengra er haldið langar
mig til að biðja alla einlæga kristna
menn velvirðingar á þeim ummælum
sem kunna að særa trúarvitund
þeirra, því að illvilji í þeirra garð er
mér viðs fjarri. Tilgangur minn er
einungis sá að vekja athygli almenn-
ings á vanköntum í trúarlífi þjóðar-
innar, sem mér finnst vera mikið af,
en það er von min að það geti orðið
framlag til aukinnar andlegrar menn-
ingar sem allir andlega sinnaðir menn
ættu að geta fallizt á sem æskilegt
markmið, hvaða flokk ‘ sem þeir
lífsspeki og heiinspeki kirkjunnar
hefur ekki verið hnikað frá þeim tím-
um hennar sem gáfu tilefni til margra
trúarbragðadeilna og misyndisverka
sem af þeiin hlauzt. Þetta er ekki
hvað sizt neyðarlegt fyrir þær sakir
að visindin hafa þráfaldlega afsann-
að og hrakið helztu kreddur kirkj-
unnar, svo sem varðandi aldur og
sköpun heimsins og mannsins. Að
visu eru til þeir menn i hópi hinna
guðhræddu sem benda réttilega á að
frásögur biblíunnar eru mikið til há-
leitar og djúphugsaðar dæinisögur og
likingar sem fyrir alla muni ber ekki
að túlka bókstaflega. En varla dettur
nokkrum heilvita manni í hug að
kirkjan sé svona sundurlynd og
margklofin út af því að henni kemur
ekki saman um bókmenntalega túlk-
un á ritningunni, því að ef svo væri,
þá þýddi það að líf og dauði Jesú
Krists missti mikið af inntaki sínu,
sem felst i þvi að „Trúin á hann er
það eina sem getur bjargað mannssál-
inni frá glölun”. í öðru lagi myndi
það þýða að kristning myndi glata
þeirri sérstöðu sem kirkjan fullyrðir
gekk hún i arf til niðja þeirra, þ.e.a.s.
til alls mannkyns. Þannig má rekja
syndaflóðið aftur til óhlýðni Adams
og Evu, og einnig borgirnar Sódóma
og Gómorra og Babýlon guldu þess
að Adam hafði bragðað á forboðnu
epli. Sumir vilja meina að hið for-
boðna epli standi sem tákn fyrir kyn-
líf sem er sennilegasta skýringin fyrir
því að kynlif hefur aldrei verið vel
liðið frá sjónarhóli kirkjunnar nema
innan mjög strangs siðferðislegs
ramma og þá sem ill nauðsyn.
Guð nýja testamentisins hefur
tekið miklum sinnaskiptum frá þvi
sem hann var í gamla testamentinu
því að þá er Guð orðinn að algóðum
og kærleiksrikum föður sem í elsku
sinni gefur mannkyninu einkason
sinn og lætur hann taka á sig allar
syndir mannkynsins með þvi að fórna
honum á krossinum, eins og kemur
m.a. fram í trúarjátningunni, því þar
er sagt að hann hafi stigið niður til
heljar og risið þaðan aftur upp frá
dauðum. Líkast til hefur Kölski verið
hlunnfarinn í skiptum sinum við þá
hiinnafeðga líkt og hann var svo oft i