Alþýðublaðið - 30.06.1970, Blaðsíða 16

Vladimir Ashkenazy á (undi m sð stúdentum:
„Ef þiö kalliö
pop tónlist, þá
ég hana“
Q Píariósriilliiigurinn, Vladimir
As'hlíenázy var 'gestUr siridenta
á- SjáÍEumgteði þeiVra í Glaurn-.
bæ í gærk'völdi. Svaraði hann
spurningum stúdenla, sem voru
otrúlfega fáir, greiðlega, en þar
sem húsið lokaði kl, 11.30 stóð
fyrirspurnatíminn ekki yfir
nema tæpa klulvkustund.-
. Um Sovétmenn sagði Ashken
azy, að þeir liíðu við ófrelsi, en
væru samt hamingjusamir, jafn
vel hamingjusamari en vesiur-
landabúar. Ástæðan væri sú, að
þeir væru heilaþvegnir.
Hann rakti gang þess hvernig
gengið hefði til með að bjóða
föður sínum til sín. I fj'rslu at-
rennu hafði hann fengið nei-tun,
en þá farið í sovézka konsútat-
ið í London og enduríekið ósk
sína, en þá haEði konsúllinn sett
upp undrunarsvip og spurt:
— Af hverju langar þig til
að hitta föður þinn?
Þegar þetla var hafði Achken
azy ekki séð föður sinn í fjögur
ár. Átti 'hann síðan orðaskipti
við konsúlinn og sagði m. a. ivið
VL’dimir Ashkenarzy
hann, að blöðin væru á hælum
hans. Lofaði konsullinn að lok-
um að sjá hvað hann gæii gert.
10 dögum síðar fékik faðir hans
leyíi til að heimsækja hann.
Ekki 'kvaðst Ashkenazy
rnundu fara til Sovétríkjanna í
nánustu frambíð. Hann hy.gðist
halda rikisfangi sínu, iþví „ég er i
Rússi“, eins og hann sagði.
Aðspurður um álit’sitt á nú-
tím.aklassík sagðist hann ekki
lfta björtum augum á hana. og
hánn lýsti vanþóknun sinni á |
poptónlist og sagði, að hún hefði
engan boðskap að flytja nema
villta kynóra.
Þó sagðist hann hrifinn af '
mörgu ef'iir bítlana o.g nefndi I
sérstaklega Paul MeCarlney, en
sagði ennfremúr, „að auður
þeirra væri ekki í rétiu hlutfalli
við 'hæfileikana. Þeir eiga ákilið
eitthvað af honum“.
Ein spurning, sem lögð var
fyrir Ashkenazy var hvort hann
fyrirliti einhverja tegund af tón
list.
„Ef þið kallið pop tónlist, þá
fyrirlít ég hana“.
Aslikenazj' sagði, að hann
væri ánægður með ListaháU'ðina
bæði í efnalegu og listrænu til-
liti. —
lizftak Perlman og Danie! Barenboim:
KOMU SÁU OG SIGRUÐU
□ Þeir félagar Itzhak Perla-
man og Daniel Barenboim komu,
sáu og sigruðu í Háskólabíói í
gærkvöldi og fagnaðarlátum á-
heyrenda ætlaði aldrei að linpa.
Það var auðheyrt þegar í
íyrsta verkinu, Prómeþeusar-
forleik Beethovens, að Baren-
boim er enginn aukvisi á stjórn
palli frekar en við píanóið.
Breiðar og voldugar „frasering-
ar“, sem hljómsveitin skilaði
með ágætum.
Sambland af mýkt og krafti
eirkenndi flutning Perlmans á
fiðlukonsert Tschaikowskis, og
samleikur hans og h'ljómsv.eitar-
innar var með því bezla, sem
hér hefur heyrzt. Tónnínn . er
gevpilega fallegur og tæknin lýta
laus. Perlman er örugglega þeg
ar í hópi beztu fiðluleikara
heirr.s.
Síðasta veidcið á efnisskránni
var sjöunda synfónía Beethovens
og enn hreif Barenboim áheyr-
endur með sér. Fiutningurinn
var frábær bæði að héildarhug-
mynd (konsepsjon) og í :má-
at'riðurh. YndLlegir tónleikar.
• Ungur ljósmyndari, er heiilað-
ist af hinum frægu mönnum, olli
nöltkurri truflun og væri ef til I
vill ástæða til að beina þeim
tilmælum til ritstjóra, að þeir
brýni hófsemi fyrit' ljósmyndur
um sínum, a. m. k. á hljómleik-
um. — GG I
Misheppnað Bislett-mót:
— og annaT áraiigur eftir
því
□ Það er sem betur fer ekki
algengt, að ifrj áíisíþró ttaflnótum,
Þar sem saman eru komnar
,,stórstjörnur“ frá mörgum lönd
um, ljúki mað sarna árangri og
Bislett-mótinu í Finnlandi.
Bezti tíminn í 100 m: 11 sek;
400 m: 50 sak; 800 m: 1:54,2 og I
í langstökki var bezta afrekið
6.95.
En ti'l a'llrar hamingju var þó
hægt að kenna veðrintu um. —
Ausandi úrtheHli og rok var fyr-
ir mótið og meðan á því stóð.
Samt var keppt, og í sumum I
tilvikum tókst bara hreint ekki
illa til. Tormod Lislerud setti j
persó'nulegt met í kringlukasti: .
55,86 m. í 3000 m. hlaupi sigr-
aði Ástrailíumaðurinn Kerry
O'Brian á 8:11,6, 8 sekúndubrot I
um á 'undan landa sínum Ron I
Clark. í þriðja sæti var Arne
KvtaCheim og í fjórða sæti Pól- j
verjinn Witold Baran. —
Handunnar flísar
úr íslenzku grjóti
- æílaðar til skreytinga utan hússog inn-
an - beðið eftir einkaleyfi á þessari
frantleiðslu
□ Nýlega hefur tekið til starfa
í Kópavogi nýtt fyririæki, Fiísá
gerðin sf. Eigendur eru Gunn-
ar Kristjánsson, Garðar Arn-
keisso n og Gísli Skúláson. Fyr-
■irtækið er til húsa að Digran'es-
vegi í Kópavogi. Framleiðsla
•þessa fyrirtækis er um margt
atíhyglisverð, ein'kúm að þvi
leyti, að hér er um algjöra nýj-
ung að ræða í flísagerð. Hrá-
■efnið sem notað er til fram-
leiðslunnar er innlent, að undan
teknum steinlitum sem notaðir
eru í grunnfiöt flísanna og eru
þeir frá Rayers-verksmiðjunum
í Þýzkalandi.
'Flísarnar eru skreyttar á mis
munandi hátt ýmsum mynztr-
um og er fellt í þær íslenzlkt
grjót í ýmsum ikornastærðum,
t. d. er notað til skreytingar,
hrafntinna, silfurberg, rauð-
grýti, líparít og kvars avo nökkr
ar. tegundir séu r.efndar. Aliar
flísarnar eru hand.unnar enu
sem- komið er, ,en í aíhugun er
•að smíða vélar. síðar ti-1 fram-
leiðslu.nnar. . ,
Flísarnar- eru artlaðar til
skreytinga bæði- utan. húss og
innan. Nú þegar er feng.in
reynsla fyrir því, að þær þola
mjög vel v-eðrun utan.húss. Inn-
_arthúss eru iþær ætlaðar 111
skrauts í forstorfum, upp með
stigagöngum, á innskotsveggi á
síofum, kringu-m arinelda og
fleira.
Þess má geta að upphafsmað,-
ur iþessarar flísagerðar .e^ Gunn
ar Kristjánsson, en hann er múr
aranemi. Hann heíur nú þegar
sótt um einkaleyfi á uppfinnr-
ingu sinni og 'hefur la-gt umsókn
þar að lútandi inn hjá iðnaðar-
málaráðuneytinu. —•
Gunnar Kristjáhsson með sýnishom-af f-Iísunum.