Alþýðublaðið - 05.10.1970, Qupperneq 6
6 Mánudágur 5: o'któber l970
□ „Ég hefSi viljaS sjá Kennaraskólann og Háskólann rí5a á vaff-
ið' og segja: ,Þeíta verðum við að fá, og þetta verðum við að gera‘“,
segir Guðbjartur. Frá vinstri: Arkimedesarlögmálið sannað. — Til-
raunir með loftpúðaskip. — Ólafur Guðmundsson eðlisfræðingur við
tilraunir.
□ „SKÓLASJÓNVARP ... ?
Jú, það hljómar svo sem vel“.
En eiittihvað er hann efins að
sjá. Eða að minnsta kosti ekki
fullur af Wei'lögum eldmóði.
Guðbjartur Gunnarsson er
lærðastur ístendinga í þ-eirri
tækni ,sem lýtur að sjónvarps-
kennslu og hefur M.A. próf frá
háskólanum í Indáana í kennslu
fræðum með „Instruction
Media“ eða fræðslumiðla að
sérgrein. Það er því ekki ntema
eðlilegt, að hann hafi verið beð-
inn um að taka 'að sér stjórn á
fyrstu sjónvarpskennsluþáttum
sem gerðir hafa verið hér á
landi.
„Ég held, að það sé full á-
stæða til að vara við öllu hálf-
káiki í íþessum efnum“, segir
hann hreinskiInislega. „Það er
efcki nóg að rjú'ka af stað og
framleiða kennsluiþætti fyrir
eicthvað sem katlast .skólasjón-
varp‘ og demba þeirn svo yfir
almenning sem hvorki htefur beð
ið um þetta né kannski kærir
sig neitt um það. Við tölum um
að tæknimennta þjóðána, tækni
væða allt hér, en hvernig á það
að gerast, með leyfi? Við þurf-
um að hafa ákveðið markmið
í huga, teggja línurnar, skipu-
'teggja fram í tímann og vinna
eftir fastri áætlun, ek'ki bara
einhvern veginn út í lofitáð og
prófa eitt í dag og annað á morg
un. Á oikfcar tækniöld eru vís-
indaleg vinnubrögð nauðsynteg
ef vel á að fara, og við þurfum
einmitt að notfæra okikur tækn-
ina á allan máta. En ég hief ekiki
orðið var við, að skólamann og
fræðsl.uyfirvöld hér finni mikið
til þeirrar knýjandi nauðsynjar
nútímans að innáeiða tækni í
sikólakerfið. Þrýstingurinn kom
ekki frá þeim í þetta sinn. Það
voru ekká skólamenn sem báðu
um skólasjónvarp, heldur aðrir
aðilar sem beittu sér fyrir þess-
ari tilraun“. _
1
BYRJAÖ Á ÖFUGUM ENDA
Hann útskýrir, að sjónvarp í
með það fyrir augum að hafa höfi
sem mest gagn af skólasjónvarp með
inu. Það þarf að undirbúa kenn- ina
ara, gefa út nýjar nám&bækur dórr
fyrir nemendur og handibækur þá
fyrir kennara, endurskipuleggja stað
kennsluna og afla skólunum ,r
nauðsynlegra tækja. Nú er til araí
lögn fyrir tokað sjónvarpskerfi vað.
bæði í Kennaraskálanum og sum við
um nýrni barnas'kðlunum, en að
hún er ekCki notuð. að
„Þessir þættir sem við höfu-m mtef
verið að vinna að, eru hugsaðir fræi
Spjallað við Guðbjart Gur
kennara og sjónvarpsmann i
sjónvarp, hvernig jboð á helzt
hvernig EKKI er heppilegt að
þágu skóla geti venið m-eð ýmsu
móti. Stundum í formi beinnar
kenns'lu þar sem sjónvarpið taki
að sér vissan hiluta kennsluefnis
á ákveðnum tímum meðan nem
endur eru í sfcálanum. Þá sé oft
hægt að hafa nokkra bek.ki sam-
an undir e.fcirliit.i eins kennara
og flokkist það því undir vánnu-
hagræðingu. Einnig sé unnt að
framteiða „uppbóíariþætii" sem
komi it.i'l viðbötar venjutegu
skólanámi.
„En hvor leiðin sem valin er,
krefst' þess, að kennsla í skól-
um sé skípulögð og samræmd
sem uppbót’ eða viðbót váð til- mer
raunastarf skólanna í eðlis- og, mei
efnafFæði samfcvæmt nýju skipu verf
lagi á kennslu þessara greina. þág
En það er efcki hieppilegt fyri.r- ið e
komulag' til framtoúðar að hafa h!elc
skólasjónvarpsiþætii í kvölddag- hteir
s'krá fyrir ailmenning. Hvernig vísii
eigu.m við t. d. að váta hvort anbi
skclanemendur horfa á þá? Og stef;
hvort þeir koma að tilætluðum er s
notum? • gle2
ir a
..Sfcólasjónvarp geiur verið og
mjög þýðinganmifcill liður í en e
fræðslukerfiniu, en ég álít, að við ar f