Alþýðublaðið - 11.06.1976, Qupperneq 8

8 ÚR YMSUM ÁTTUM
Föstudagur 11. júní 1976. iiia<
alþyðu-
þlaöid
Onæði af sementsryki

frá Sementsverksmiðjunni
Lagfæring kostar 100 tii
200 milljónir króna.
Samvinna við borgara-
legu öflin
f blaðinu Umbrot, sem
gefið er út á Akranesi
segir, að ibúar við Suður-
götu þar í bæ haf i kvartað
undan mikilli ,,sements-
úrkomu". Hafi verið ill-
mögulegt aðnota góða
veðrið „um síðustu helgi"
til útiveru. Fólk, sólstólar
og teppi hafi orðið
flekkótt af sementsryki.
íbúi einn segist hafa
kvartað við verksmiðjuna
og fengið þau svör, að
þetta ætti ekki að vera
svona, það væri eitthvað
að. Segist íbúinn hafa
búið við götuna í f imm ár,
en ekki fyrr orðið var við
svona „úrkomu".
Rusladr eif ari?
Lagfæring kostar 100 til
200 milljónir.
Þetta tæki hefur verið að sýna sig á götum bæjarins
undanfarna daga. Það mun heita götusópari, en réttara
væri að kalla þetta tæki rusladreifara, vegna þess, að þaö
sópar rusli úr gangstéttarrennum og dreifir því síðan út
um alla götuna, eins og sjá hefur mátt. — Er ekki nóg
komið að slíkum leikaraskap?
Blaðiö Umbrot segist hafa
haft samband viö dr. Guömund
Guömundsson, framkvæmda-
stjóra verksmiöjunnar, og hafi
hann sagt, aö þegar hægviöri
væri, næöi rykiö ekki aö dreifast
og þvi félli þaö niöur i kringum
verksmiöjuna.
Guömundur segir, aö fyrir
löngu hafi veriö óskað eftir
nýjum sium. Þær myndu kosta
100 til 200 milljónir króna, en
fjárveiting heföi ekki fengizt.
Gömlu siurnar væru orðnar 18
ára, en i fyrra voru „filterar” i
þeim endurnýjaðir.
Þá sagöi Guömundur, aö nú
væri unniö aö þvi aö fá sérfræö-
ing frá Danmörku til aö mæla
rykiö og gæti væntanlega orðiö
af þvi sföar i mánuöinum.
Mynd af rusladreifara. (birta með texta og neðan-
málsskrift). úr blaðinu umbrot á Akranesi.
Gegn borgaraf lokkum.
Iblaöinu Neista, sem Fylking
byltingasinnaðra kommúnista
gefur út er greinarstúfur, sem
fjallar meöal annars um
Alþýöuflokkinn og Alþýðu-
bandalagiö. Þar segir, aö þessir
tveir flokkar gumi mikiö af þvi
þessa dagana aö þeir séu verka-
lýðsflokkar og veröi aö standa
saman.
Sföar segir: „Gylfi Þ. og Lúö-
vfk brosa hvor framan i annan i
sjónvarpinu. Eövarð,
Guömundur J. og Björn Jónsson
standa saman sem einn maöur
innan verkalýöshreyfingar-
innar. Þessi samvinna er þó ein-
ungis meöal toppanna innan
ASl. Meöal lægri fulltrúa
þessara flokka innan verkalýös-
hreyfingarinnar er þessi sam-
vinna ekki merkjanleg.
Þessi staöreynd sýnir mæta
vel aö þarna er ekki um mál-
efnalega samstööu aö ræða,'
heldur einungis „taktiskt” spil
toppforystunnar. Markmiðiö er
sennilega einvöröungu aö nota
stööuna innan verkalýðs-
félaganna til aö styrkja stöðu
þessara flokka varðandi þátt-
töku f ríkisstjórn”.
Samvinna við
borgaralegu öflin.
Sföar segir: „En slikt krefst,
viö núverandi aöstæöur sam-
vinnu viö borgaralegu öflin.
Jafnvel árás á veldi Sjálfstæöis-
flokksins innan verkalýös-
hreyfingarinnar gæti ógnað
sliku samstarfi.”
Nokkru siöar segir: „Þessi
bræöingur Alþýöuflokks og
Alþýöubandalags einkennist af
orðagjálfri um verkalýösflokka,
samtimis og öll barátta gegn
auðvaldinu er lögð á hilluna.
Slfk pólitik, aö höföa til verka-
lýösins f oröi en auövaldsins á
boröi, getur aldrei styrkt stööu
verkalýösstéttarinnar.”
Sföar er skoraö á verkafólk i
Alþýöuflokknum og Alþýöu-
bandalaginu aö sameinast i þvl
aö gefa tali forystunnar um
verkalýösflokka stéttarlegt
innihald.
1 ÉÞ i ICTI A
i„eg > TÆK t ILA ;ni, i
- SEGIR GUÐRl
IPETERSEN, EIN, IAN í VÉLSKÓL/1
1 Meðalþeirra sem hlutu | hæstu einkunnimar á 1 vorprófum, Vélskóla | íslands i ár er 18 ára | Reykjavikurmær, | Guðný Lára Petersen og varð hún önnur hæst á prófum annars 1 bekkjar. Þetta væri að | sjálfsögðu ekki i frá- 1 sögur færandi ef Guðný | væri ekki fyrsta stúlk- | an sem stundab.-hefur 1 nám i skólanum, og er greinilegt að hún gef „sterkara kynini ekkert eftir i fagi þótt það hafi frek verið álitið við hc karla en kvenna fra til þessa. Blaðamaður Alþýí blaðsins hitti Guðnj að máli, ekki alls fyi löngu og spjallaði i hana um skólann, ná ið og sitthvað fleira \ viðkomandi.
Slysagildruri
á heimilum
Þaö virðist aldrei vera nógu
vel brýnt fyrir foreldrum og
öðrum aö búa þannig um
hnútana á heimilum sinum, aö
börn geti ekki fariö sér aö voöa.
Þaö er þvi miöur alltof algengt
aö hættulegir hlutir séu látnir
liggja á glámbekk, þar sem ó-
vitar geta náö til þeirra og
skaöaö sig, jafnvel hlotiö
ævarandi örkuml. Sem dæmi
má nefna eggjárn t.d. skæri,
meööl alls konar, óvaröar raf-
magns innstungur og plastpoka.
Og þó aö fullorönir noti slika
hluti frá degi til dags, geta þeir
reynzt óvitum hættulegri en
kann aö viröast i fljótu bragöi .
A vissum aldri fara börnin aö
leggja allan sinn metnaö i aö
klæöa sig sjálf, og reyna þau þá
gjarna aö troða sér I flest sem
þau telja til fatnaðar. Og hvaö
hvað er þá eölilegra en aö þau
grípi plastpokann fegins hendi
og skeili honum yfir höfuöuö?
veröur þaö aö snerta ham
helzt aö troöa honum upp f s:
þvi verður viö komiö.
Það er því ósköp freistanc
klifra upp á stólinn i eldhú
Ekki bara horfa/ heldur
snerta.
Flestir kannast viö þá rann-
sóknarþörf sem börn eru haldin
eftir aö þau komast á vissan
aldur. Þau staulast um allt á
völtu fótunum sinum og hafa
hönd á öllu sem þau ná til. Barni
nægir sjaldnast aö horfa bara á
hlutinn sem vekur forvitni þess I
þaö og þaö skiptiö, heldur
MHBnHBmnnnBi