Alþýðublaðið - 02.12.1981, Blaðsíða 4

alþýðu
IHFT.IT.M
Miðvikudagur 2. desember 1981.
Útgefandi: Alþýöuflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Jóhannes Guömundsson
Stjórnmálaritstjóri og ábm.: Jón Baldvin Hannibalsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Guömundur Arni Stefánsson.
Blaöamenn: Einar Gunnar Einarsson, ólafur Bjarni Guönason og Þráinn Hallgrimsson.
Gtlitsteiknari og Ijósmyndari: Einar Gunnar Einarsson.
Gjaldkeri: Halldóra Jónsdóttir. Auglýsingar: Sigrföur Guömundsdóttir.
Dreifingarstjóri: Siguröur Steinarsson.
Ritstjórn og auglýsingar eru aö Slöumúla 11, Reykjavik, simi 81866.
Áskriftarsíminn
er 81866
Dræm þátttaka og mikil atkvæðadreifing í prófkjöri íhaldsins:
flllar „stórstjörnurnar” töpuðu
Niðurstöður sýna enn frekar klofninginn i röðum sjálfstæðismanna
Sárafá atkvæöi skildu aö þrjá
efstu menn i prófkjöri Sjálf-
stæðisflokksins f Reykjavik,
sem fram fór á sunnudag og
mánudag. Davið Oddsson odd-
viti borgarstjórnarflokks sjálf-
stæöismanna vann nauman sig-
ur yfir þeim Markdsi Erni Ant-
onssyni ritstjóra og Aibert Guð-
mundssyni alþi ngismanni.
Þátttaka i prófkjörinu var mun
minni en i liönum prófkjörum
Sjálfstæöisflokksins f Reykjavik
og kemur þaö til af þvf, að i
þessu prófkjöri höföu aöeins
flokksbundnir sjálfstæöismenn
kosningarétt, en ekki líka ó-
flokksbundnir stuöningsmenn
flokksins eins og veriö hefur.
Fyrirsjáanlegt er, aö niður-
stöður þessa profkjörs sjálf-
stæðismanna leysa engan á-
greining eða skerpa áður ó-
greinilegar Iinur milli haturs-
manna i flokknum. Þannig
munar aðeins 23 atkvæöum á
þeim Davið og Markúsi og Al-
oert kemur þar skammt á eftir
með hundrað atkvæðum færra
sn aöalkeppinautur hans, Davið
Jddsson. Svo spáö sé frekar i
oiðurstöðutölur prófkjörsins, þá
sr augljóst að aðeins rúmur
þriöjungur flokksbundinna
sjálfstæðismanna i Reykjavik
vill sjá oddvita borgarstjórnar-
flokksins á lista Sjálfstæðis-
flokksins i Reykjavlk, 5 þúsund
/ilja hann ekki. Fyrirkomulag
orófkjörsins er þannig, að menn
trossuðu við 8-12 menn af þeim
10 sem I framboði voru. Af þeim
;æplega 6000 manns sem kusu i
orófkjörum af 9200 flokks-
oundnum höfðu aöeins 3900
manns Daviö Oddsson i 8-12
manna hópnum. Þegar til við-
tiótar eru taidir þeir flokksmenn
sem ekki vildu verða þátttak-
endur i þessari miskunnarlausu
sláturtið og neituðu að kjósa
(35% flokksmanna) þá er séð að
enginn hinna þriggja efstu hefur
almennan stuðning meðal sjálf-
stæðismanna I borginni. Ergo:
Sjálfstæðisflokkurinn jafnklof-
inn og fyrr.
Þaðerþvi enginn sigurvegari
i þessum hildarleik sjáifstæðis-
manna í Reykjavik. Mestur
hlýtur ósigurinn hins vegar að
vera fyrir Albert Guðmundsson
sem lagði allt undir i þessum
slag — og tapaði. Það eru þó
sárabætur fyrir Albert og hans
lið, að Davið Oddsson kemur
heldur ekki Ut sem sigurvegari.
Þeir „lagsbræöur — sem mega
ekki hvor annan sjá — gætu þvi
nú grátið hvor við annars öxl.
Helst er að Markús örn Antons-
son geti gengiö hnarreistur frá
borðiog veröur það vafalaust til
umhugsunar hjá sjálfstæðis-
mönnum, að gera hann að borg-
arstjórnarefni flokksins i næstu
kosningum og reyna þannig að
slá á grundvallarágreining
Daviðs ogAlberts, þvi vafasamt
er talið að Albert taki sæti á list-
anum með Davið i forsvari og
sem borgarstjórnarefni. Eralls
ekki Utilokaö talið þrátt fyrir
þessi úrslit, að Albert hóti
áfram sjálfstæðu framboði, ef
hann fái litlu sem engu ráöið
um framvindu mála.
Vitað er þó að Davið vill halda
sinu og getur nú visað til „sig-
urs” sins i prófkjörinu og sam-
kvæmt almennu viðhorfi ætti
borgarstjórarframboðið að vera
i hans höndum. Málið er þó
langt frá þvi að vera svo einfalt,
þvi eins og hér að ofan greinir
þá standa sjálfstæðismenn
frammi fyrir þvi hvort þeir ætli
að bjóöa fram einn lista tvo
lista eða jafnvel fleiri. Og þá
þarf að sætta deiluaðila — bá
þarf að finna einhverja mála-
miölunarlausn.
Eins og getur nærri þá var
prófkjörsniðurstöðum. Aðeins
tvær konur eru meðal 11 efstu,
þær Ingibjörg Rafnar og Hulda
Valtýsdóttir.
Annars urðu niðurstöðutölur
efstu manna eftirfarandi: 1)
Davið Oddsson, 3948 atkvæði, 2)
Markús Örn Antonsson 3925 at-
Davið: Súr, Albert: súrari, en stuöningsmenn Sjálfstæöisflokksins
eru vafalaust óánægðastir atlra.
smölun meö æðisgengnasta
móti hjá sjálfstæöismönnum
þessa helgi. Og útilokunar her-
feröir á hendur helstu andstæð-
ingum voru alsráðandi. Flokks-
menn fengu ekki flóafrið fyrir
kosningasmölum frambjóðend-
anna. Heyrst hefur að sumir
hafi fengið 10 hringingar frá að-
skiljanlegum kosningasnötum
frambjóðenda.
Það vekur lika athygli að
hlutur kvenna er rýr í þessum
kvæði, 3) Albert Guðmundsson
3842 atkvæði, 4) MagnUs L.
Sveinsson 3290 atkvæði, 5) Ingi-
björg Rafnar 3124 atkvæði, 6)
Páll Gislason 3096 atkvæði, 7)
SigurjónFjeldsted 2897 atkvæði,-
8) Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson
2837 atkvæði 9) Hilmar Guð-
laugsson 2694 atkvæði, 10)
Hulda Valtýsdóttir 2667 atkvæöi
11) Ragnar Júllusson 2494 at-
kvæði, 12) Jóna Gróa Sigurðar-
dóttir 2246 atkvæöi.
Aftar á merinni varð fólk eins
ogSigríður Asgeirsdóttir, Júlíus
Hafstein, Anders Hansen, Erna
Ragnarsdóttir, en allt þetta fólk
lagði mikið undir i þessari bar-
áttu og hafði kosningamaskinur
i gangi.
1 lokin má geta þess, til að
varpa enn frekar ljósi á þann al-
gjöra klofning sem er I röðum
sjálfstæðismanna, að þeir „fóst-
bræður” Davið Oddsson og Al-
bert Guðmundsson hafa aðeins
verið settir saman á stjórnar-
listann af um það bil þriðjungi
þeirra sem þátt tóku i prófkjör-
inu. Meginþorri kjósenda var
þar með þátttakandi i Utilokun-
arherf erðinni — herferðinni
sem staöfestir skilrúmin milli
manna og málefna i Sjálfstæðis-
flokknum.
1 samtali Alþýðublaðsins
við nokkra sjálfstæðismenn
kom fram, að stuðningsmenn
velflestra frambjóðenda eru
óánægðir með niðurstöðurnar.
Finnst mönnum sem þær
hatrið og biturðin ráða rikjum i
flokknum. Þá var aö heyra á
máli manna, að listi flokksins
eins og hann kemur út i' próf-
kjörsniðurstöðum væri einfald-
lega veikur út á við. „Það vant-
ar konur, það vantar friskara
yfirbragð,” sagði einn viðmæl-
enda blaðsins. „Það eina sem
athygli vekur á listanum er
klofningurinn. Það verður erfitt
að ná borginni næsta vor með
þessari uppstilllingu.”
Alþýðubiaðið getur fyrir sitt
leyti tekið undir skoöanir sjálf-
stæðismannaiþessumefnum og
fyrir liggur að listi sjálfstæðis-
manna er langt frá þvi að vera
sterkureftirþessar niðurstöður.
— GAS.
A RATSJÁNNI
Úr bændaglímunni:
Stígið...........(en hver vann?)
Leiðrétting
A laugardag sl. birti Alþýðu-
blaöiö ályktun, sem samþykkt
var á fundi hjá Verkakvennafé-
lagi Keflavikur og Njarðvikur
þann 23. nóv. sl. Þar sagði aö
ályktun þessi hefði verið sam-
þykkt með 43 atkvæðum gegn 6.
Það var rangt frá sagt. Hiö rétta
er að nýgerðir kjarasamningar
voru samþykktir með ofan-
greindri atkvæðatölu, en álykt-
unin var samþykkt með öllum
greiddum atkvæðum. Alþýðu-
blaðið biðst afsökunar á þessum
mistökum.
Bolabás
(Úr Tfmanum i gær) „Davfð
Oddsson sagðist gera sér grein
fyrir þvi aö ef prófkjöriö heföi
veriðopið, þá heföi hann feng-
ið talsvert fieiri atkvæöi”.
— En hinir frambjóöend-
urnir^Daviö? Þeir hefðu auð-
vitaö ekki fengiö einu atkvæöi
fleira — eöa hvaö?
Stigið.....Sigtryggur vann!
Þannig var þaö i gamla daga,
þegar menn glimdu til Urslita.
Meðan Sigtryggur var i glimunni
vann hann alltaf. En sama hvar
gripið er niður i glimusögunni,
alltaf vann einhver að lokum, og
fékk verðlaun fyrir.
NU er öldin önnur. Nú stendur
enginn einn uppi að lokum, glott-
andi og hróðugur, hafandi skellt
öllum andstæðingunum i gólfið.
Þvert á móti. Nú standa allir eftir
sem áður og nú er það talinn sigur
að hafa ekki tapað.
Tökum dæmi. Sjálfstæðis-
flokkurinn i Reykjavik bauð til
prófkjörs nú um helgina. Þar
buðu sig fram nokkrir einstak-
lingar, og snemma þótti ljóst, aö
átökin um efsta sætið stæðu milli
Daviðs Oddssonar og Alberts
Guðmundssonar. Allir vita
hvernig fór. Davið hreppti fyrsta
sæti, Markús örn annað sætið og
Albertþað þriðja. Atkvæðamunur
var sáralitill I raun milli þessarra
manna.
Hvaö segir svo i leiðara hinn-
ar tvieinu siðdegispressu um nið-
urstöðurnar úr prófkjörinu? JU,
þar segir um Davið. „Davið
Oddsson hreppti fyrsta sætið eins
og hann og stuðningsmenn hans
kepptu að. Davið er enn ungur
maður og hefur sjálfsagt goldið
fyrirþaðað hafa ekki getaö notið
sin sem forystumaður nema i
stuttan tima. Hinsvegar er hann
ákafaststuddur af þeim.sem best
þekkja til hans og með honum
hafa starfað, og eru það mikil
meðmæli”.
Og um Markús örn segir i leið-
ara: „Markús örn Antonsson
skýst upp i annað sæti, nokkuð á
óvart, ef haft er i huga, að slagur-
inn stóð fyrst og fremst milli
Daviðs og Alberts um fyrsta
sætið. En Markús er vel látinn
maður og farsæll og úrslitin eru
viðurkenniing fyrir vel unnin
störf og hógværð i framkomu”.
Um Albert segir svo I þessum
sama leiðara: „I þriðja sæti
kemur Albert Guðmundsson og
má hann muna fífil sinn fegurri.
Albert hefur löngum verið um-
deildur stjórnmálamaður og al-
kunna er aö fylgi sitthefur hann
sótt I rikum mæii til óflokksbund-
ins fólks. Miðað við reglur próf-
kjörsins, svo og þá augljósu stað-
reynd, að prófkjörinuer stillt upp
sem einvigi milli hans og Daviðs
Oddssonar, þá er hundrað at-
kvæða munur ekki slæm út-
koma”.
Þannig er nú það. Hvernig ber
þá að skoða úrslitin samkvæmt
leiðara hinnar tvieinu siðdegis-
pressu? Hver er sigurvegarinn?
Hvern ber að krýna lárviðar-
sveig? Hverjum skal syngja
dýrðaróð?
Ef við tökum sigurvegarana i
réttri röð, þá má hefja upptaln-
inguna:
1. Davið Oddsson vann, af þvi
að hann vann. (Hann fékk nefni-
lega flest atkvæði).
1. Markús örn Antonsson vann,
af því að hann fékk fleiri atkvæði
en nokkrum manni hafði dottið i
hug fyrir kjörið. (Músin sem læð-
ist vs. músin sem stekkur)
1. Albert Guðmundsson vann,
af þvi að prófkjörsreglunum hafði
verið breytt til þess að hann tap-
aöi. Hann fékk hinsvegar svo
mörg atkvæði, að litlu munaði að
hann ynni. Þess vegna verða and-
stæðingar hans, (þeir sem
breyttu reglunum) að teljasthafa
tapað þeirri viðureign. (1 pólitik
er það nefnilega ekki kallað tap,
þegar atkvæðamunur er litill. Þá
er sagt aö menn fari halloka fyrir
einhverjum. Menn tapa ekki
meðan þeir fá fleiri atkvæði en
svo að hægt sé að kenna þeirra
nánustu fjölskyldu um þau öll. Þá
má enn benda fáfróðum lesend-
um á, að þegar mönnum er spáð
tapi i' kosningum, og þeir siðan
tapa en með litlum mun, telst það
eldri tap fyrir þá, heldur álits-
hnekkir fyrir spámennina. Það er
nefnilega þannig i fslenskum
stjórnmálum, að spámennirnir
eru vanir að sjá til þess að spá-
dómar þeirra rætist (stundum er
það kallað baktjaldamakk)).
Þannig er það i raun vottur um
eymingjaskap spámanna, ef þeir
spá rangt). Kerling einhver á að
hafa sagt að erfittværi að spá og
sérlega um framtiðina. En valda-
miklir menn móta framtiðina, og
þeim ætti þvi að vera léttara en
öðrum um aö spá um hana. Þegar
þeir gera það siðan rangt, er það
beinlinis viöurkenning á þvi', að
þeirséu ekki valdamenn og þar af
leiðandi spádómar þeirra ómark-
tækir).
Aður var það: „Stigiö... Sig-
tryggur vann!”
NU er það: „Kjósið... kjósand-
inn tapaði!”
— Þagall