Vísir - 21.04.1971, Blaðsíða 16

,Hvað á svo að gera viB haudritm?'
Mikil útgáfustarfsemi á döfinni hjá
Handritastofnun
Handritin
ekki tryggð
H „Handritin eru ótryggjanieg.
íslenzka ríkið hefur engar trygg
ingar, og þegar handritin verða
komln í vörzlu Háskóla islands,
eru þau geymd hér án nokkurra
trygginga annarra en sjálfsá-
byrgðar“, sagði Magnús Már
Lárusson rektor Háskólans Vísi
í morgun.
Rektor er forseti Háskólaráðs,
og það ráð á að velja 2 menn til
að fjalla um afhendingu handrit-
anna ásamt 2 mönnum sem Hafn-
arháskóli velur.
— GG
■ Og hvað á svo að gera við
þessi handrit? spurði 7 ára
hnokki, sem heyrði tvo menn
skeggræða um skinnbækur
og skræður, sem Danir væru
að senda okkur með herskipi.
Að vonum leikur drengnum
forvitni á að vita, hvort skinn
bækur séu til einhvers nýt-
ar, hvort hann verði kannski
látinn lesa í þeim í skólan-
um, eða hvort þær.verði múr-
aðar inn í veggi Handrita-
stofnunarinnar. Jónas Kristj-
ánsson, forstöðumaður Hand-
ritastofnunarinnar, svaraði
nokkrum spurningum Vísis
(og drenghnokkans).
— Hvaö gerir svo Handrita-
stofnunin? Verður eitthvað gefið
út af handritum á næstunni?
„Það er margt á döfinni, já.
Það er bezt aö ég nefni það
sem ég hef góða von um að
komist út á þessu ári. Þá mun
fyrst koma út 1. bindi í bóka-
flokki, sem kallast mun „Rann-
sóknir Handritastofnunar",
og veröur þetta fyrsta bindi eft-
ir sjálfan mig og heitir „Um
Fóstbræðra sögu“. Það verður
bókmenntaleg rannsókn á Fóst-
bræðrasögu, en ritin I flokkn-
um verða ýmist bókmenntalegs,
málfræðilegs, eða sagnfræðilegs
eðlis.
Þá munum við gefa út ljös-
prentuð kvæðahandrit Bjama
Thoroddsen, og verður sú út-
gáfa i framhaldi af þeirri sem
þegar er komin út, ljósprentuð
kvæðahandrit Jónasar Hall-
grimssonar. I 3. lagj býst ég viö
að út komi 1» bindi af „Fomum
rímum“, og verða i því bindi
rímur, sem ekki hafa áður l:om-
ið út, en ætlunin er að gefa út
allar fomar rímur.
1 4. lagi nefni ég málfræðilegt
rit eftir Helga Guðmundsson
lektor, og fjallar það um þróun
tvítölu og fleirtölu í íslenzku".
— 1 hve mörgum eintökum
eru fræðirit Handritastofnunar-
innar gefin út?
„Textaútgáfur, þ. e, prentaöar
skýringar við texta, gefum við
út í 1500 eintökum. Ljósprent-
anir I 1000 eintökum".
Nú þegar handritin munu
eignast samastað í Árnagarði,
getum við ímyndað okkur að
þar muni þau liggja um alla
eilífð. Hve lengi geta handrit
enzt, geymd viö beztu aðstæð-
ur?
„Það er nú algerlega órann-
sakað mál og ekkert hægt um
það að segja, en Jón Helgason
sagði í kvæði sínu, „í Áma-
safni", að allt myndi þetta far-
ast að lokum. Sjálfsagt geta
þessi handrit verið til f margar
aldir, jafnvel árþúsundir, það er
eftir að rannsaka það“. — GG

Danska sendinefndin stígur um borð í „Vædderen“. Á myndinni eru Thorsen skipherra, Helge Lar-
sen menntamálaráöherra, Poul Hartling, utanríkis ráðherra og Karl Skytte forseti Þjóðþingsins. —
Sendinefndin fór milli skipa, slysalaust, því að efri þiljurnar á „AIbert“ féllu að neðri þiljum
„Vædderens“.

VEIZLUGLEÐI ÍSLEND-
INGA HEFUR DAPRAZT
Réttunum i viðhafnarveizlum hefur fækkað
úr 9 i 4 á 60 árum
% „Handritaveizlan“, sem ríkistjórnin efnir til að
Hótel Borg í kvöld fyrir um 250 innlenda og
erlenda gesti ber ólíkt látlausara yfirbragð en við-
hafnarveizlurnar fyrir sextíu og níutíu árum. —
Eftirvæntingin, skálaræður, orðskrúð og veizlu-
gleði er samt eflaust hin sama. Það er matseðillinn,
sem hefur breytzt mest. Réttunum hefur fækkað úr
níu í fjóra, þegar samanburðúr er gerður á matseðli
veizlunnar í kvöld og kvöldveizlna um síðustu
aldamót. Hins ber að gæta að þótt réttunum hafi
fækkað hefur magnið aukizt.
Ráðherra íslands bauð til
veizlu hinn 21. mái 1910. Mat-
seðillinn var svohljóðandi:
Halastjörnusúpa, svo kom fylgi-
réttur, sem var eggjahræra og
kúlusveppir, þá kom dúfusteik
sem milliréttur, næsf var aðal-
rétturinn lambasteik með 'dýra-
ídýfu og sleikjugrösum, þá
voru rjúpur aukakjötréttur, sem
mun hafa verið óvenjul. og veizl
an þvl verið fín, ostastengur
komu næst á matseölinum, sem
fyllingarréttur, síðan ís, annar
ábætir og loks lauk veizlunni
með kaffi. Algengast var í þá
daga samkvæmt dönsku hefð-
inni að hafa tvo kjötrétti og tvo
ábætisrétti á matseölinum og
þótti enginn of góður til þess
að innbyrða þetta allt saman.
í „venjulegri“ kvöldveizlu,
sem landshqfðingjafrúin Olufa
Finsen hélt skömmu eftir 1880
fyrir foringja af franska her-
skipinu Pandora og íslenzka
embættismenn var matseöillinn
þessi: Spergilsúpa, fiskitartalett-
ur, sveppir, hænsnasteik með
humarídýfu, nautatunga og síld
með grænum baunum og makka
róni, karamellubúðingur,
lambasteik með salati, sultuð-
um lauk og pickles, vínarkaka
og terta, konfekt, fíkjur og
döðlur. Meö réttunum var drukk
ið rauðvín, tvær tegundir af
madeira, púrtvín og kampavín.
Frú Finsen gat þess I bréfi til
föður síns að veizlan hefði geng-
ið ágætlega. Var það furða? Og
matseðilinn fyrir veizluna í
kvöld geta lesendur séð á bls. 4.
— ÞB/SB
„Með sumargjöf
að íslenzkum sið"
— segir Jens Otto Krag i morgunsiglingunni
„Það er siður á Islandi að gefa
sumargjöf, er það ekki?” spuröi
Jens Otto Krag fyrrverandi for-
sætisráðherra Danmerkur um
borð í varðskipinu „Albert“ í
morgun á ieið til móts við
„Vædderen".
„Jú, það er víst,“ svaraði Aksel
Larsen þingmaður
„Það er >á ekki hægt að segja,
að við komum tómhentrr núna,“
sagði Krag.
Klukkan hálftíu I morgun sigldi
varðskipið „Albert" með sendi-
nefnd dönsku stjórnarinnar og
þjóðþingsins út á ytri höfnina, þar
sem danska eftirlitsskipið „Vædd-
eren“ var að varpa akkerum eftir
siglinguna milli Danmerkur og
Islands, Á ytri höfninni var Vika
varðskipið „Ægir“, serr) hafði fylgt
hinu danska skipi síðasta spöl-
inn.
Það var bjart í veðri og sólskin
en samt dálítið kalt og Dönunum
fannst ekki sumarlegt að sjá Esj-
una gráa niður f miöjar hlíðar.
Flestir gestanna héldu sig f brúnni
á „Albert", nema Poul Harling ut-
anríkisráðherra, sem stóð uppi á
þiljnm og tók myndir í allar áttir,
og svo þeir J. Ó. Krag og Aksel
Larsen.
Þegar „Albert“ lagði upp aö
„Vædderen" var tekið á móti
sendinefndinni með viðhöfn, blásið
K pípur og heilsað með „honör“.
„Þetta var afbragðs morgunsigl-
ing,“ sagði Helge Larsen, kennslu-
málaráðherra um leið og harni fór
frá borði.
Nokkra stund lágu skipin sam-
sfða, og það var næstum eins og
hver einasti maður um borð í
báðum skipunum væri önnum
kafinn við að taka ljósmyndir.
Einn fslenzkur farþegi hafði
verið með „Vædderen" frá Kaup-
mannaihöfn, Gunnar Björnsson,
ræðismaður.
Hann lét hið bezta af ferðinni.
„Veðrið var samt afleitt tvo
fyrstu dagana,“ sagði hann, „en
við létum það ekki á okkur fá.
a.m.k. ekki Mogensen, ráðuneytis-
stjóri, sem gætti handritanna. Það
var enginn sjóveikur, nema kannski
sumir sjóliðanna." — JH
Handritin koma í
%
smáskömmtum
Fulltrúar Islands og Danmerkur velja handritin
„Vædderen“, danska herskip-
ið sem I morgun lagði að
bryggju í Reykjavík með þá tvo
höfuðgimsteina íslenzku hand-
ritanna, sem danskir senda okk-
ur, Flateyjarbók og Konungsbók
á kannski eftir að koma fleiri
ferðir til ísiands með handrit.
Jónas Kristjánsson, forstöðu-
maður Handritastofnunar íslands,
tjáði Vísi í gær, að enn væri ekki
afráðið, hvernig handrit þau sem
hingað verða send, verða flutt, „en
ég reikna með að þau verðj flutt,
„en ég reikna með að þau verði
flutt sjóleiðis", sagði Jónas, „og
í smáskömmtum. Það væri líka
prýðilegt, því að í Árnasafni eiga
þeir eftir að vinna mikið starf við
að Ijósmynda, þannig að við gæt-
um þá fengið þau handrit jafnóð-
um, sem þeir afgreiddu frá sér.
Það er nú annars ekkert ákveðið
enn með hvernig verður um hand-
ritin búið á leiðinni". Mikið starf
er eftir að vinna, þegar aihending-
amefndin sezt á rökstóla og fjall-
ar um, hvaða handrit eiga að koma
hingaö. Um það getur orðið á-
greiningur, og nefndina munu
skipa menn sem Háskóli íslands
velur og Hafnarháskóli af hálfu
Dana. — GG