Vísir - 27.06.1973, Page 2
2
Visir. Miövikudagur 27. júni 1973.
vhmtsm:
Finnst yöur, aö húsin á horni
Hafnarstrætis og Lækjargötu
(hús Dráttarvéla hf. og Baðstof-
an) eigi aö standa?
Jón G. Jónsson, tollvöröur: Þessi
hús fara vel viö Arnarhól, og eins
lengi og hann stendur óbreyttur
eiga þau einnig að standa. Það á
að láta arkitekt sjá um útlitslag-
færingar og málun, þvi þessi hús
eru til prýöi.
(iunnar llelgason, húsgagna-
hólstrari: Mér finnst ágætt að
láta gamla bæinn standa eins og
hann er, og þá alveg eins þessi
hús. Bezt væri að loka bænum svo
fyrir allri umferð, og ég vil ekki
sjá neinar hraðbrautir.
Bergvin (iuömundsson, sjómaö-
ur: Þetta má allt saman fara, það
er engin prýði aö þessu. Kg vil
endilega fá hraðbrautir hér i
gegn.
Ardis Hauksdóttir, hjúkrunar-
nemi: Þau eiga að standa, og það
mætti gjarna flikka svolitið upp á
þau. Mér finnst, að það eigi að
hafa sama miðbæinn eins og verið
hefur hingað til, og láta hann
standa óbreyttan.
Björn Guöjónsson, trésmiöur: Ég
er nú utanbæjarmaður, og ég get
sagt um þessi hús að þau eru ekki
ljót, þótt ekki sakaði að mála þau,
og ég hugsa að ég myndi sakna
þeirra ef þau færu. Það má ekki
byggja neitt annað þarna.
Á tékknesku
sýningunni:
ÞAR DANSA GLÖSIN
Það er meira en lítið
þrekvirki að skála með
glösumeinsog Stóru Bertu,
eins og blaöakona Þjóð-
viljans gerir hér á mynd-
inni.
Tékkar sýna þetta
glas og önnur álíka, hrein-
ustu listgripi, sem þeir
segja aö islendingar hafi
ekki viljað kaupa, eða
kannski ekki getað, því sett
af 6 glösum kostar um 15
þúsund krónur, glasið af
tékkneskum kristal kostar
því á 3. þúsund krónur
stykkið, enda listasmíð,af-
ar erfið í framleiðslu.
Tékkneska sýningin i
Laugardalnum hefur nú
verið opin í 10 daga og hef-
ur nokkur aðsókn verið að
henni, en verzlunarmenn
hafa mjög sótt þangað og
rætt við fulltrúa tékkneskr-
ar útflutningsframleiðslu.
Svona lita glösin út, listaiöja frá Bæheimi, allt frá Stóru Bertu til Mjóna
eöa Slim Fcllow, eins og glasið lengst til hægri heitir.
Villa á Þjóðviljanum tæmir Stóru Bertu, eitt hinna dýrmætu dansandi
glasa, en Lúðvik Svóbóda, forseti Tékkóslóvakíu horfir andaktugur á.
Glösin eru látin dansa á standinum, en siðan reyna menn að hella úr
flösku i þau og reynist ýmsum erfitt, en leikurinn þykir vinsæll I heima-
landinu og sérstakir klúbbar stofnaöir utan um þessa iðju.
Sambandið við Tékka er
sannarlega ekki nýtt af
nálinni, það hefur staðið í
meira en hálfa öld, og
heiðruðu Tékkarnir tvö is-
lenzk fyrirtæki fyrir 50 ára
samvinnu í tilefni af kynn-
ingunni hér.
En það er fleira en dansandi
glös og glæsilegur gleriðnaður
Tékka, sem sýndur er. Þarna sjá
menn góða kunningja, Skoda og
Tatra-bila, traktora og vélar.
Offsetprentarar eru i fullum
gangi daginn út og inn að prenta á
vélar sinar, og minjagripasala er
i fullum gangi á sýningunni. Þar
eru seldir handunnir munir,
eggjakörfur, brúður i þjóðbúning-
um og annað þvi um likt, ódýrir
hlutir, sem ekki koma ýkja mikið
við pyngjuna.
Þá er þarna aðsjá þá vöru, sem
Tékkar hafa eflaust orðið hvað
frægastir fyrir, það er pilsnerinn
þeirra frá borginni Plsen, ásamt
öðrum vökvum, sem ekki hafa
fyrr sézt á vörusýningum hér-
lendis.
Sýningunni lýkur núna um
helgina, en hún er opin frá 3 til 10
á degi hverjum.
—JBP—
Skemmtilega holóttur
vegur til Ólafsfjarðar
lleiöa hringdi.
Mig langar til að flytja beztu
þakkir til Kristins Jóhannssonar,
skólastjóra á ólafsfirði, fyrir þátt
sinn um Daginn og veginn, sem
fluttur var á mánudagskvöldið
var. Þar var svo sannarlega rétt-
ur maður á réttum stað og leiðina
frá Akureyri til Ólafsfjarðar með
sinum holótta vegi sá maður liós-
lifandi fyrir sér.
Otvarpið á þakkir skilið fyrir
margt gott efni upp á siðkastið,
t.d. þáttinn „Segðu mér af
sumri”, sem hinn ágæti Jónas
Jónasson sér um. Viðtalið viö
Agnar Kofoed-Hansen var bæði
fróölegt og skemmtilegt.
Meö sumarkveðju,
Heiöa.
V-bílar eiga
líka sinn rétt
í umferðinni
ökumaöur hringdi:
„Það er rétt, sem haft er eftir
ökumanni úr Eyjum i blaðinu i
dag. Menn hafa sýnt ökumönnum
á V-númerum einstaka ónær-
gætni. Vist er það rétt, að sumir
ökumenn, sem þurftu skyndilega
að hef já akstur við allt önnur skil-
yrði en i sinni heimabyggö, voru
nokkuð seinir og áttuðu sig illa á
nýjum og flóknum reglum. En
hins vegar sér maður mun oftar
ökumenn á V-bilum, sem aka
hreint með ágætum.
Það er miklu oftar, sem ég
rekst á bila i umferðinni, sem
hafa innanborðs ökumenn, sem
viröast ekkert hafa lært, jafnvel
þótt þeir séu Reykvikingar eða
Kópavogsbúar. Sjálfur lenti ég i
þvi að aka V-bil á dögunum eins
og eina bæjarleið. Og, sjá! Strax
og gula ljósið var komið á um-
ferðarvitana, var byrjaö að flauta
með þessum lika látum. Lfklega
hafa þetta verið samborgarar
minir, sem hafa haft einhverja
meirimáttarkennd gagnvart
bræðrum sinum úr Eyjum?”
Linda Guöbjörnsdóttir, skrif-
stofustúlka: Þau ættu að standa,
og þau mætti gjarnan mála, ef
það tekst eins vel og með Bern-
höftstorfuna. Ég er hrædd um að
ég myndi villast i bænum, ef þessi
hús færu, þvi maður er orðinn svo
vanur þeim.
FJÁRPLÓGSSTARFSEMI?
„Notandi hitaveitu i Kópavogi”
hringdi og haföi eftirfarandi fram
að færa:
— Þaðkom fram i Morgunblað-
inu fyrir stuttu, að bráðlega ætti
að koma til 32% lækkun á hita-
veitugjaldi þeirra, sem njóta nýju
hitalagnarinnar með hveravatn-
inu frá Reykjavik. Mig minnir, að
þetta sé samkvæmt samningun-
um, sem voru gerðir milli
Reykjavikur og Kópavogs um
sölu á vatni frá Reykjavlk og
hlutdeild Hitaveitunnar i dreif-
ingu heits vatns um Kópavog.
Aður en þessir samningar voru
gerðir, var oliufjarhitunarstöð i
Kópavogi, sem seldi út heitt vatn
á ákaflega dýru verði, og kostaði
tonnið hjá þvi fyrirtæki alltaf
mun meira en tonnið á heitu vatni
i Rvik. Rökstuðningurinn fyrir
þeim pris var sá, að þetta væri
svo dýrt að kynda svona. Núna
seinast var verðið á tonn komið
upp i 28 krónur, ef fastagjald var
reiknað með.
Fyrir u.þ.b. ári fór Hitaveitan i
Reykjavik að selja Kópavogsbæ
vatn, og fékk bærinn það á rúm
lega 7 kr. tonnið, en hélt áfram að
selja tonnið á 28 krónur.Svo heilu
ári seinna koma þessir menn og
segjast vera að lækka vatnið —
það er satt, það lækkar niður i 19
kr„ sem er sama gjald og hjá
Hitaveitu Reykjavikur. En á
þessu heila ári hljóta mennirnir
að hafa mokað peningum af fólk-
inu, þvi hvers vegna getur Hita-
veita Reykjavikur selt tonnið á 19
krónur, þegar bærinn treysti sér
ekki til að selja það á minna en 28
kr.? Þarna ber 9 krónur i milli, og
það eru notaðar þúsundir tonna i
hverjum mánuði.
Hvernig væri nú, að einhver
forráðamaður i Kópavogi út-
skýrði þessa fjárplógsstarfsemi,
án þess að breiða yfir hana með
orðagjálfri. Er kannski verið að
lála nokkra notendur hitaveit-
unnar greiða allan stofn-
kostnaðinn við lagningu hitaveit-
unnar til Kópavogs.?