Vísir - 10.10.1975, Blaðsíða 6

6
VÍSIR. Föstudagur 10. október 1975.
VÍSIR
Ctgefandi: Reykjaprent hf.
FramkVæmdastjóri: Davið Guðmundsson
Ritstjóri og ábm: Þorsteinn Pálsson
Ritstjóri frétta: Arni Gunnarss^on
Fréttastjóri erl. frétta: Guðmundur Pétursson
y Auglýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Hverfisgötu 44. Simar 11660 86611
Afgreiðsla: Hverfisgötu 44. Slmi 86611
Ritstjórn: Slðumúla 14. Simi 86611. 7 linur
Askriftargjald 800 kr. á mánuði innanlands.
i lausasölu 40 kr. eintakið. Blaðaprent ni'.
Slæleg vinnubrögð
utanríkisráðuneytisins
Fyrir nokkru var vakin athygli á, að verulega
virðist skorta á almenna kynningu á málstað okkar
erlendis vegna útfærslu fiskveiðilögsögunnar i 200
sjómilur. Röksemdum fyrir þessari ákvörðun okkar
er litið haldið á lofti og rangfærslum áhrifamikilla
fjölmiðla erlendis er ekki svarað.
Ljóst er, að þessi þáttur er afar þýðingarmikill i
þeirri baráttu, sem framundan er. Að hinu leytinu
er ljóst, að ágætlega vel hefur verið staðið að
pólitiskum undirbúningi útfærslunnar. Þar kemur
til mikið starf sendinefndar íslands á hafréttarráð-
stefnu Sameinuðu þjóðanna og viðræður forsætis-
ráðherra og utanrikisráðherra fyrr á þessu ári við
þjóðarleiðtoga austan hafs og vestan um þessi
málefni.
En framhjá hinu er ekki unnt að horfa, að brýna
nauðsyn ber einnig til að við komum sjónarmiðum
okkar og röksemdum á framfæri erlendis utan við
ráðstefnusali og lokaða einkafundi. Hér i blaðinu
hefur t.a.m. verið bentá, að virt og áhrifamikil blöð
i Bretlandí hafa mjög hallað réttu máli i umræðum
um útfærslu fiskveiðilögsögunnar hér við land.
Rangfærslur af þessu tagi móta ekki aðeins al-
menningsálitiðerlendis heldur hafa þær óhjákvæmi-
lega áhrif á afstöðu stjórnmálamanna.
'A þessu sviði þurfum við að halda uppi öflugu
kynningarstarfi. Utanrikisráðuneytið upplýsti hins
vegar i Visi i gær, að engir nýir upplýsinga-
bæklingar hefðu verið gefnir út vegna útfærslunnar
i 200 sjómilur. Skýringin, sem gefin var á þessu at-
hafnaleysi, var sú að öll sömu rökin giltu nú og
þegar fært var út i 50 sjómilur.
Meðan utanrikisráðuneytið litur þessum augum á
málið er þó athyglisvert, að það skuli ekki láta við
það eitt sitja að visa i greinargerðina með lögunum
um visindalega verndun fiskimiða landgrunnsins
frá 1948! Flestum er þó ljóst, að frá útfærslunni i 50
sjómilur hafa orðið gifurlegar breytingar á viðhorf-
um þjóða til viðáttumikillar fiskveiðilögsögu, Og
sannast sagna er hálfbroslegt að veifa kynningar-
bæklingum um 50 sjómilna fiskveiðilögsögu, þegar
við erum að kynna 200 sjómilna lögsögu.
Sendiráð íslands í London hefur dreift f jölrituðum
bæklingi um útfærsluna. Samkvæmt upplýsingum
utanrikisráðuneytisins er það eina ráðstöfunin sem
gerð hefur verið til að kynna okkar málstað. Vægast
sagt virðast viðkomandi stjórnvöld hafa tekið á
móti þessu með hangandi hendi.
Sendiherra íslands i London sagði i viðtali við Visi
fyrir tveimur dögum, að sendiráðið fengi litlar
fréttir af þvi sem væri að gerast i heima og þær
fréttir, sem bærust, kæmu heldur seint. Þá sagði
sendiherrann, að æskilegt væri að fá tiðari og meiri
fréttir til dæmis að þvi er varðaði viðbrögð is-
lenskra ráðamanna.
Engum getur dulist, að mál þetta er alvarlegs
eðlis, þegar einn af sendiherrum íslands hefur
opinberlega bent á, að fréttir og upplýsingar um
þetta efni séu ekki nægilega miklar. Á þessu þarf að
gera tafarlausa bragarbót. Það hefur verið dregið
alltof lengi að hefjast handa á þvssu sviði. Land-
helgisbaráttan vinnst ekki með fjölritun einni
saman.
Umsjón: GP
lSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS«SSSSSaSSSS"SS""S"SSSSSSSSSSSSSISSSSSS"SSSSSSSSSSSBSSSSSSSS”SSSSSSSS!
Því fleiri.
::
■a
I
■ ■
ii
þeim mun
verri
Rétt þegar menn
töldu sig horfa fram á
snuðrulitlar viðræður í
næstu viku um undir-
I búning nýrrar ráð-
: stefnu oliuneyslu-, oliu-
jframleiðslu- og
j þróunarlanda, kom
babb i bátinn, þar sem
breska stjórnin hefur
skorið sig út úr.
Slik ráðstefna hefur áður ver-
■ iöhaldiníParisogleiddiekki til
~ neinnar niðurstöðu annarrar en
■ þeirrar að menn lofuðu að hitt-
ast einhvern ti'ma aftur til
skrafs og ráðagerða.
Upphaflegi tilgangurinn, sem
kafnaði í orðaskakinu, var sá,
að ná einhverju alþjóðasam-
komulagi um orkumál, hráefni
og vandamál þróunarlandanna,
sem styrkt gæti stoðir efnahags-
lifs rikja heims.
Ýmsir ólu með sér vonir um,
að auðveldara yrði um
samningagerðir á framhalds-
ráðstefnunni, sem halda á i
Paris núna í desember næsta,
eftir að örlaði á sundurlyndi
innan samtaka oliuútflutnings-
landa. Á meðan hafa oliuneyslu-
rikin þjappast meira saman,
þannig að stæðu þau sameinuð
| gegn splundruðum oliusölurikj-
um hefðu þau vissa yfirburði á
: ráðstefnunni.
1 ljós er hinsvegar komið, að
■ iönaðarstórveldin eru ekki eins
• samtaka og menn töldu. Bret-
• land, sem senn fer að uppskera
■ afrakstur olluborana sinna i
;; Norðursjó, hefur nú hleypt öllu I
i: nýja óvissu með kröfu um að
■ sitja sér á bási á ráðstefnunni. I
• stað þess að vera með i sendi-
■ nefnd EBE, sem tekur þátt i
• viðræðunum. — Bretar sjá
■ nefnilega fram á það, að innan
;! tlðar muni olian i Norðursjó
j; gera þá éinn af meiriháttar oliu-
■: framleiðendum heims.
:; Frakkar, sem eiga að vera
■■
:::::::::::::::::::::
gestgjafar ráðstefnunnar i
desember eins og i fyrra sinnið,
kviða því nú, að þessi afstaða
breta geri það ókleift að tak-
marka fjölda þátttökurikja við
töluna tuttugu og sjö, eins og
ákveðið hafði verið.
Hefur þessi krafa breta fallið i
fremur hrjóstugan jarðveg og
ekki laust við, að félögum þeirra
I EBE þyki óviðfelldin prima-
donnubragur á henni.
Málin voru æði flókin við-
fangs, sem ráðstefnunni var
ætlað að fjalla um og reyndar
undirbúningsfundurinn i næstu
viku, þótt ekki bætist við til úr-
lausnar slikt pex.
A undirbúningsfundum fyrir
ráðstefnuna í apríl i vor gekk á
ýmsu við að ná samkomulagi
um dagskrá hennar. Kom strax
til árekstrar milli iðnaðarþjóð-
anna undir forystu Bandarikja-
manna annars vegar og oliuút-
flutningsrikjanna og fulltrúa
þriðja heimsins hinsvegar. A
þeim tima glimdu oliuneyslu-
rikin við oliureikningana, sem
hækkað höfðu á einu ári upp úr
öllu valdi. Þau vildu fjalla um
oliumálin einvörðungu á ráð-
stefnunni. Fulltrúar oliusölu-
rikja og þriðja heimsins vildu
draga hráefni yfirleitt inn-I við-
ræðurnar og fengu þvi fram-
gengt.
Voru allir orðnir á eitt.sáttir
um, hvemig að ráðstefnunni
skyldi staðið, þannig að Giscard
D’Estaing, Frakklandsforseti,
gat látið fundarboðin út ganga.
Þátttakendur skyldu vera 27.
Þar af átta frá iðnaðarrikjunum
ennitján frá oliuframleiðendum
og þróunarlöndunum. — Full-
trúar þessara átta skyldu vera
sendinefnd frá Efnahagsbanda-
lagi Evrópu, fulltrúar frá
Bandarikjunum og Japan, Kan-
ada, Astraliu, Grikklandi,
Austurriki, Sviss og Norður-
löndunum.
Að tillögu Kissinger höfðu
menn hugsað sér, að ráðstefnan
mundi starfa i fjórum nefndum.
Ein skyldi fjalla um orku, önnur
um hráefni, þriðja um vanda
þróunarlandanna og fjórða um
alþjóða peningamarkaðinn og
alþjóðlegan gjaldmiðil.
En ef bretar heimta að hafa
sér fulltrúa á ráðstefnunni, er
ótrúlegt, að iðnaðarstórveldi á
borð við Vestur-Þýskaland,
Frakkland eða Italiu sætti sig
við minna en sömu aðstöðu. Með
þeim hætti gæti fjöldi fulltrúa á
ráðstefnunni þotið upp úr öllu
valdi.
Nú er það sannfæring margra
að um ráðstefnur og önnur
kjaftaþing gildi það lögmál, að
likurnar fyrir árangri og sam-
komulagi séu i öfugu hlutfalli
viö fjölda fulltrúanna, sem sæti
eiga á ráðstefnunni. Að minnsta
kosti likur fyrir skjótri af-
greiðslu, eða haldgóðri.
Bæði þurfa fleiri að tala, eftir
þvi sem fulltrúarnir eru fleiri og
sjónarmiðin margbrotnari, sem
þeir vilja kynna. Siðan er fyrir
höndum timafrekt samninga-
þóf, og þvi timafrekara sem
sætta þarf fleiri sjónarmið. — Á
þetta hefur þegar reynt á hinum
ýmsu fjölþjóðaráðstefnum, eins
og öryggisráðstefnu EvTópu,
GATT-viðræðunum, sem enn
eru I gangi og enginn sér fyrir
endann á, eða Hafréttarráð-
stefnu ■ Sameinuðu þjóðanna,
sem orðið hefur að fresta tvi-
vegis.
Sfðan eru allar likur á þvi, að
niðurstaðan verði margútþynnt
skjal, þar sem flest, er verulegu
máli skiptir hefur verið strikað
út, þvi að einhver vildi ekki
skrifa undir það, sem hann gat
ekki sætt sig við.
Frökkum er þvi þessa dagana
svipað innanbrjósts og Ólafi pá
Höskuldssyni, þegar hann lenti i
hafvillunni á leiðinni til Mýr-
kjartans trlandskonungs, afa
sins. Vildu þá skipverjar, sem
voru öndverðrar skoðunar við
Einar, skipstjóra Ólafs um átt-
ir, hafa atkvæðagreiðslu um,
hvaða stefnu skyldi taka og
báru þá tillögu undir Ólaf Varð
þá ólafi að orði: „Þeim mun
verri þykja mér heimskra
manna ráð, eftir þvi sem þeir
koma fleiri saman.”
l■■■■■■■■■■■■■■■■■■■l
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■£■
!■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■]■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■£