Lesbók Morgunblaðsins - 06.04.1944, Blaðsíða 14

£ 158 T a" “■ ■ LESBfiK MORGTINBLAÐfiINS
Þannig er ástatt nú, að eg get
ekki í dag sagt frá því hvar í
Noregi eg er eða krónprinsinn eða
r^dsstjómin. Þýski herint hefir
nefnilega gert geipilega árás . á
okkur er við vorum staddir. á fá-
mennum vamarlausum stað. Sprengj
um, eldsprengjum og vjelbyssum
var beint gegn óbreyttum borgur-
um og okkur á hinn miskunnar-
lausasta og villimannlegasta hátt.
Árásin gat ekki verið gerð í nein-
um öðrum tilgangi, en þeim, ad
tortíma okkur öllum, er vorum sam-
an komin, til þess að leysa málefni
til gagns fyrir Noreg.
Eg þakka yður öllum, sem í dag,
með mjer og ríkisstjórninni stand-
ið í stöðum yðar, í baráttunni
fyrir frelsi og sjálfstæði Noregs.
Eg bið alla að minnast þeirra, sem
hafa íórnað lífi sínu fyrir föður-
landið.
Guð varðveiti Noreg.
llaakon.
Ny aras.
* Meðan ráðstefnur voru haldnar í
Lesjaverk þennan sama dag, og
ýms mál afgreidd, kom það fyrir
hvað eftir annað, að stórar þýskar
flugvjelar flugu yfir staðinn. Ileld-
ur kom þetta illa við okkur. Við
höfðum fengið það mikið að kenna
á loftárásum.
En er leið að miðaftni kom hrað-
' boði utan úr skógi, og sagði, að
þýskir fallhlífafhermenn hefðu svif-
ið til jarðar þar í nágrenninu.
I Þetta kom yfir okkur eins og
1 reiðarslag. Allir þutu upp. Ekki
1 ,var um annað að gera en leggja
á flótta og það sem hraðast. Við
* hlupum hver sem betur gat fit að,
bílunum, sem stóðu á þjóðveginum
! frá því um nóttina.
Bílstjórarnir höfðu hleypt vatn-
inu af bílunum vegna frostsins. Þeir
,voru því vatnslausir. Bílstjóri okk-
ar hafði gripið vatnsfötu með
[ Bjer. En þegar hann ætlaði að hella
vatninu á kælirinn var hann svo
skjálfhentur, að vatnsbunan fór
nærri öll utan hjá. Við sátum í bíln-
um og skipuðum honum að aka.
Og það gerði hann. En ekki leið
á löngu, uns gufan stóð upp af
kælinum. En þar var bóndabær
nálægt, og bílstjórinn hljóp þangað
og fjekk lánaða mjólkurkönnu og
gat ausið vatni með henni á bílinn.
En vinur okkur dr. Arne Ord-
ing varð eftir af bflunum, því ein-
hver misskilningur hafði risið um
það í fátinu, í hvaða bíl hann ætti
að fá sæti. Við, sem aðrir, ókum
frá honum. Hann stóð einn eftir á
veginum í frostinu, með harðan
hatt og regnhlif undir hendinni.
,,Þjóðverjarnir koma'*.
Ákveðið hafði vcrið, að ef við
þjTftum að hverfa í skyndi frá
Lesjaverk, þá átti nokkuð af okkur
að aka niður dalinn til bóndabæjar
sem heitir „Sörflaten“. Komumst
við þangað klakklaust. Þar var
lítið hús rjett við veginn. Við geng-
Framh. af bls. 153.
og því ári, sem nú er gengið í garð
íyrir okkur. Það er sigurhróp fjötr-
aðrar þjóðar, sem sjer, að hlekkimir
eru að bresta og frelsið er fram-
undan.
Fjöldi þjóða berst nú fyrir fjöri
sínu og frelsi með vopn í höndum.
En íslenska þjóðin heimtar ekki
frelsi sitt á þann hátt. Ilún þráir
ekki að sjá blóð fossa úr benjum.
annarrar þjóðar. Hún þráir frelsi,
en hún þráir einnig frið — frið
við allar þjóðir. Þessvegna er frcls-
isbarátta hennar sjerstæð. Hún rís
uppúr hafróti styrjaldarinnar með
frelsiskröfu sína, en rjettir um leið
fram hendur sínar til sátta og friðar.
um af bílunum, heim að húsinu,
ljetum hinn litla farangur okkar
frá okkur í dyraskýlið og genguni
til stofu. Húsráðendur voru gömul
hjón. Þau hö|ðu verið liti, og komu
til okkar inn í stofuna.
Gamli maðurinn sagði, er* við
beiddumst gistingar: „Já, einmitt
það. Þið munuð vera frá Osló. Þið
getið kannske sagt mjer eitthvað
af styrjöldinni ?“
Er hann hafði sleppt orðinu,
heyrðum við hróp lit á veginum.
Einhver kallaði: „Þjóðverjarnir
eru að koma !“
Þá beið enginn boðanna. Allir
hlupu enn, sem fætur toguðu í bíl-
ana, og áfram hjeldum við flótt-
anuin, niður eftir dalnum. En gömlu
hjónin stóðu í dyrimum og horfðu
á eftir okkur. Þau skildu sýnilega
ekkert hvað var að gerast.
★
Þannig lauk þessum frásagnar-
þætti frú Astrid Friid.
A þessu sviði er húu vissulega fyrir-
mynd fjölmargra annara þjóða.
Fjötrarnir slitna og sigurinn
vinst 17. júní 1044.
Hversvegna 17. júní .’ Þann dag
minnist íslenska þjóðin fæðingar
frelsishetju sinnar. Hún vill minn-
ast hans að þessu sinni á eftirminni-
legan hátt. Islenska þjóðin •—
— hefir gert þá heitstrenging, sem
berst nú um firði, víkiir og voga,
yfir fjöll og dali. Heitstrenging
þessi er:
Frjáls og íullvalda fagnar íslensk
þjóð næsta afmælisdegi Jóns Sig-
urðssonar forseta, frelsishetju sinn-
ar.
V. St.
- FRÁ HRAFNSEYRI