Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1949, Blaðsíða 6

570
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Fratnstafn Grafarkirkjunnar.
ir menn segja, að kirkja Konstan-
tínusar á þessum stað, Anastasís,
upprisan, hafi verið súlnagöng ein,
en ekkert þak. Efast jeg ekki um,
að það hefir verið fegursta bygg-
ingin, sem á þessum stað hefir ver-
ið reist um aldirnar.
En hvað gerir til um hjúpinn úr
því að kjarninn er hinn sami. Þetta
háa og víða rúm er alveg tómt.
Aðeins einn hlutur er þar. Á
miðju gólfi, beint undir ljósopinu,
er dálítil kapella reist, skrautleg
og íburðarmikil, og horfa dvr mót
austri. Þar göngum við inn.
Hjer á þessum bletti fann Kon-
stantínus mikli hinn litla klett, sem
gröf Krists var höggvin í. Kristnir
menn höfðu ekki viljað láta af að
heimsækja þennan helga stað, og
ljet því Hadtían keisari hlaða múr
mikinn umhverfis hann og fylla
upp í, en ofan á öllu saman ljet
hann reisa Venusarhof. Þóttist
hann nú vel og vandlega hafa tek-
ið fyrir þessa hjátrú. En jafnvel
hinn vitri Hadrian mátti ekki við
þeirri speki, sem hjer var að verki.
Svo fór, að einmitt með þessu varð-
veitti hann á tryggilegan hátt þenn
an stað meðan kristnin var ung og
ómáttug. En Konstantínus ljet
byggingameistara sína rífa allt
burtu með mestu varúð og horfði
Evsebíus sagnaritari sjálfur á það,
þegar grafarkletturinn kom í
Ijós.
Já, hjerna var það, einmitt á
þessum bletti. Bara að kletturinn
væri hjer óskertur og garðurinn í
kring, en hjer er nú allt fágaður og
sljettur marmari. Leifar klettsins
voru höggnar til og hafa verið fóðr-
aðar marmara.
Við komum fyrst inn í litla fer-
strenda kapellu, sf þ kölluð er kap-
ella engilsins. A,ániðju gólfi er
marmarastöpull og í hann greipt-
ur hluti af steininum, sem velt var
frá gröfinni. Hjer logar á mörgum
lömpum.
Inn úr þessari kapellu eru lágar
dyr. Það þarf að beygja sig mikið
til þess að komast inn um þær.
Og á þessum stað er maður fús að
beygja sig í lotningu, því að nú er
komið inn að ájálfri gröfinni
helgu. Hjer er mjög lítið rúm. Und-
ir hægri vegg, þegar inn er komið,
er gröfin, jafnlöng veggnum. Um
hana lykja marmaraplötur. Hell-
an, sem lögð er yfir gröfina, er
brotin í miðju og slitin af ástar-
atlotum milljóna pílagríma. Við
gröfina er lágur knjebeður og geta
3—4 menn kropið þar í einu.
Við krupum þegar niður og tím-
inn leið------.
Hvergi nokkursstaðaar þar sem
jeg hef komið, hef jeg fundið til
annarar eins helgi staðarins og
hjer. Enginn minnsti efi leyndist
í hugum okkar, að hjer var gröf
frelsarans. Hjer var sannarlega
heilög jörð, þar sem ekkert illt, lágt
eða ljótt gat þrifist. Hjer var hann
lagður til hvíldar þegar mennirnir
höfðu gert við hann það, sem þeir
vildu og gátu. Hingað kom kraftur-
inn að ofan og tók hann úr greip-
um heljar.