Lesbók Morgunblaðsins - 02.11.1975, Blaðsíða 16

verða
múrari
Framhald af bls. 5
ómetanleg. Og þá eru barnabörn
in ekki síður til ánægju, segii
Hólmfriður.
Þegar litið er út um gluggt
skrifstofunnar, þar sem við höf
um talazt við, er óhjákvæmilegt
að dást að útsýninu yfir Sundin
og Viðey með Esjuna í baksýn.
Svo vill til, að Hólmfríður er &
nokkuð undarlegan hátt tengd
þessu umhverfi. Það atvikaðist
þannig, að skömmu áður en hún
fæddist, var faðir hennar við
vinnu í Viðey um tfma. Um svipað
leyti varð það sviplega slys að
ungur maður drukknaði á sund-
inu milli lands og eyjar. Leit var
gerð að honum en án árangurs. Þá
var það að móður Hólmfríðar
dreymdi að hann kæmi til sfn og
iýsti fyrir henni staðnum, þar sem
hann væri að finna. Það reyndist
rétt. Þegar Hólmfríður fæddist
var henni gefið nafn þessa
manns.
ÞJA
LEIÐRÉTTING
Ljóð Bjarna Sigurðssonar á
Mosfelli, sem birtist i Lesbók
26. október sl., heitir BIRTA í
DALSGAROI, en ekki Dals-
heiði eins og stóð i blaðinu. '
Allir hlutaðeigendur eru
faeðnir veivirðingar á þessu. Mjóg óhreinti fatnaöur þarf m\ög gott þvottaefni...
Vildi
Frammi
eru
feigs
götur
Þegar Gísli ákvað að halda sigl-
ingunni viðstöðuiaust áfram inn f
Djúpið, þoldi skipið ekki meira
en fokkuna og annað segiið rifað.
(Jt af opnum Jökulfjörðum
harðnaði þó veðrið enn og sjólag
versnaði vegna svonefnds
„skakkafalls" út úr fjörðunum,
sem þá lagðist þvert á hafsjóinn.
Gerðust ölduföll þá svo kröpp og
ill, að til hins ttrasta reyndi á
stjórnhæfni Glsla, er hann síðar
varð kunnur fyrir eins og fleiri
stjórnendur áraskipa 19. aldar.
En er þeir voru að sleppa úr þeim
darraðardansi og komast f
nokkurt hlé af Núpnum (Vé-
bjarnarnúpi) og Ströndinni (Snæ
fjallaströnd), þá brotnaði stýrið
þótt nýtt væri eins og skipið allt.
Var þá sá einn kostur fyrir
höndum að flytjast á árum undan
sjó og veðri vestur yfir Djúp, ef
auðnazt gæti iandtaka í Álftafirði
eða Skútulsfirði, sem þó var tví-
sýn mjög sökum vcðurhæðar og
hríðarsorta. Þar fór þó betur en á
horfðist, því að stundu fyrir há-
degi hinn 7. desember var Gísli
leniur heilu og höldnu með skips-
höfn sína í tsafjarðarkaupstað.
Háku bæjarmenn upp stór augu
við sögu þeirra félaga, því að
veðurharka var þá enn hin mesta
með frosti og snjókomu, sem vfða
olli töluveðri ófærð á götum
bæjarins. Þótti mörgum sem hér
hefði æðri máttur haft hönd f
bagga með siglingu þeirra Gísla
og ferðalagi öllu. Kölluðu krafta-
verk og var lengi f minnum haft.
Hér gætu verið sögulok af
„feigsgötum“ þeirra Thorsteins-
sonsbræðra; þeim fylgir þó dálft-
ill og frekar óvenjulegur eftir-
máli, að þvf er snertir fslenzkar
slysasagnir. Þegar tfmar liðu
fram og sýnt þótti að áttæringur-
inn hefði farizt með allri áhöfn,
bárust þær fréttir til Æðeyjar
norðan úr Aðalvfk, að þar f vík-
inni hefði rekið farvið úr stóru
áraskipi. Hildur Thorsteinsson
ekkja Þorsteins f Æðey sendi þá
þegar trúnaðarmann sinn eða
menn norður þangað til þess að
afla nánari fregna af reka
þessum. En er norður kom f Aðal-
vfk reyndust fyrrnefndar reka-
fregnir allmjög orðum auknar,
fannst þar einungis einn stjaki
merktur, sem vfslega mátti telja
þangað rekinn fra áttæringi Þor-
steins.
Eigi löngu sfðar laust upp þeim
orðrómi er víða fór, að líki Þor-
steins hefði skolað á land f Aðal-
vfk, en nánara takmark var ekki
greint. Átti líkið að hafa verið
rænt fingurgulli og peningum,
þvf að vitað var að jafnan bar
Þorsteinn á sér nokkrar spesfur f
sjóferðum, f þeim tilfellum að
hleypa þyrfti undan óveðri til
fjarlægra sveita og borga þar
veittan greiða. Samkvæmt lausa-
fregnum þessum skyldi lfkið
hafa fundizt f þarabrúki cr það
var rænt, en sfðan sökkt f sjó eða
dulið á annan hátt. Að lyktum
urðu sögusagnir um þetta efni svo
útbreiddar að mælt er, að frú
Hildur hafi talið sig ncydda til að
fara þess á leit við Stefán sýslu-
mann Bjarnason á Isafirði, að
hann hæfi rannsókn og yfir-
heyrslur í málinu, en hann
hummaði það fram af sér og
álitið, eins og allir hinir betri
menn, að um kvitt einn og hvik-
sögur skillítilla stráka væri að
ræða. Hefur og tíminn ekki leitt
annað í ljós svo að vitað sé.
4/6 ’75.
Framhald af bls. 3
upp. Var þá enn afspyrnuhvasst
inn með Grænuhlíðinni, þótt í
landvari ætti að heita og snjó-
burður með frosti svo mikill, að
vart sáu menn handa sinna skil.
Eigi var kappgirni Gísla mjög
skapfellt fyrrnefnt álit manna
sinna og hafði það að engu,
heldur hugðist láta auðnu ráða og
freista þess að ná í heimahöfn.
Enda er formaður (skipstjóri)
ávallt einvaldur á skipi sfnu, þar
sem iðulega er þörf skjótra úr-
skurða og örlagaríkra ákvarðana,
er gilt geta Iff sem dauða og þvf
óvænlegt til árangurs að vefjist
margra f milli. Enda var svo að
orði kveðið til forna: „Þat vil ek,
at þeir ráði, sem hyggnari eru þvf
verr þykkir mér sem oss muni
duga heimskra manna ráð er þau
koma fleiri sarnan.”
MeÓ Ajax þvottaefni veróur mislití
þvotturinn atveg jafn hreinn og
suóuþvotturinn.
Hinir nýju endurbættu
efnakljúfar gera þaó kleift
aó pvo jafn vel meó ölíum
þvottakerjum.
Strax við lægsta hitastig leysast óhreinindi og blettir upp og
viðkvæmi þvotturinn verður alveg hreinn og blettalaus.
Við suðuþvott verður þvötturinn alveg hreinn og hvítur.
Ajax þvottaefni, með hinum nýju efnakljúfum sýnir ótvíræða
kosti sina, einnig á mislitum þvotti — þegar þvottatíminn er
stuttur og hitastigið lágt. Hann verður alveg hreinn og litirnir
skýrast.
Hreinsandi efni og nýjr. endurbættir efnakljúfar ganga alveg
inn í þvottinn og leysa strax upp óhreinindi og bletti í
forþvottinum. Þannig er óþarft að nota sérstök forþvottaefni.
Ajax þvottaefní þýóír:
gegnumhreinn þvottur meó öllutn
þvottaherfum.