Lesbók Morgunblaðsins - 28.04.1984, Blaðsíða 11

ing, hvort sem er við brýrnar
og á strönd vatnsins, þar
sem fólk liggur á steinlögð-
um halla og nýtur blíðunnar,
— eða götum gamla bæjar-
ins. Luzern er líka sérstak-
lega orðuð við músík og þar
er tónlistarhátíð í viku í
hverjum ágústmánuði. Á síð-
ustu öld bjó Wagner með
Cosimu sinni í Luzern um 6 ára skeið og síðan hafa
margir stórsnillingar í tónlist kosið að búa í Luzern:
Rachmaninoff til dæmis og nú Vladimir Ashkenazy.
Ekki sáum við honum bregða fyrir og ekki gafst tími til
að heimsækja þau hjón að þessu sinni.
Við róluðum austur með vatninu, þegar skyggja tók, í
leit að ódýrum en þokkalegum gististað. Og að sjálf-
sögðu fannst hann fljótt. Morguninn eftir, 23. septem-
ber, var dumbungur, en ferjurnar, sem sigla með túrista
um vatnið létu það ekki aftra sér. Við héldum aftur inn
í Luzern; gengum frá bílnum í Bahnhof P og litum inn í
Kunstmuseum, sem reyndist ákaflega lítið markvert.
Aftur á móti var indælt að kynnast borginni ögn betur;
fara vestur eftir Pílatusarstræti, norður yfir ána og í
gamalt hverfi með steinlögðum götum. Og búðirnar
þóttu mjög freistandi.
Eftir hádegið tók við lokaspretturinn: til Zurich. Á
því svæði er landið orðið flatara og til að gera eitthvað
eftirminnilegt tókum við á okkur smá útúrkrók í bæinn
Baar, sem er áreiðanlega alveg utan við túristaslóðir. Á
kránni í plássinu miðju voru heimamenn að sötra sinn
bjór og ráku upp stór augu þegar gestir, mælandi á
óskiljanlegri tungu, rákust þangað inn. Á auglýsingu í
kránni mátti sjá að framundan var tónlistarhátíð í
bænum. Þar átti að blása í alpahorn og svo átti að koma
fram jóðlari á vegum jóðlarafélagsins í Baar. Að lokum
tombóla. Því miður máttum við ekki vera að því að bíða
eftir hátíðinni.
Frá Baar er skemmtileg leið til Zurich eftir skógi-
vöxnum dalverpum og þegar í borgina kom urðu ná-
kvæmlega sömu vandræði sem fyrr að hitta á þá einu
réttu brú og einu réttu götu til að komast í gleðigötuna
Niederdorfstrasse, þar sem við áttum gistingu á Hótel
Alexander.
Og þarmeð var hringnum lokað og gott heilum vagni
heim að aka.
FÁEIN MlNNISATRIÐI
AÐ FERÐALOKUM
Verð á hótelum fer mjög eftir stöðum og stjörnufjöldi
segir ekki allt þar um. Flest þau hótel, sem við völdum,
I elzta bæjarhluta Luzern veröur vík inn úr vatninu og þar ytir nokkrar brýr, þar i meðal þessi sérstæða göngubrú úr
timbri, Kapelbriicke, sem er frá 14. öld.
í skarðinu Brunegg á milli Interlaken og Luzern er þetta glæsilega gisti- og veitingahús —
gasthaus — í alpastíl.
Að leiðarlokum: Hringnum lokað hjá Hotel Alexander í gleðigötunni Niederdorfstrasse í
Ziirich, þar sem mannlífið er með skrautlegra móti og mikið um hvers kyns uppákomur.
voru í þriggja stjörnu flokknum. Þjórfé virðist nú alveg
úr sögunni. Hin rómuðu gasthaus, sem eiga að vera
meðfram öllum leiðum, voru að minnsta kosti lítið sýni-
leg þar sem við fórum. Mótel eru líka afar sjaldgæf og
eina mótelið sem við gistum á var um leið langlakasti
gististaðurinn. Á fjallveginum frá Chur til St. Moritz
voru þrjú gasthaus í alpastíl, — síðan ekki eitt einasta
fyrr en á leiðinni frá Interlaken til Luzern. Til saman-
burðar á verði má geta þess, að miðlungshótel inni í
Luzern kostaði 160 franka, en á Strand Hotel, snertu-
spöl út með vatninu, var verðið helmingi lægra.
Morgunverður á svissneskum gististöðum er afar
mismunandi, allt frá þessum lélega continental-morg-
unverði uppí hlaðborð með eggjum, jógurt, ávaxtasafa
og alls konar brauði með áleggi. Ástæða er til að geta
sér á parti um kaffið í Sviss.
Á flestum kaffihúsum er
hægt að fá expressó-kaffi í
litlum bollum, eða stærri
skammt: capucino. En venju-
legt kaffi er einnig búið til i
hliðstæðri vél og alltaf froða
ofan á því, en mjólk í lítilli
pakkningu borin fram með.
Þetta kaffi er svo afburða gott, að manni hættir til að
drekka alltof mikið af þvi og samanburðurinn við það
kaffi sem íslendingar gera sér að góðu bendir til þess,
að annaðhvort kunnum við ekki að búa til kaffi — eða
fáum lélegt hráefni til þess.
Þegar áð er — og það er nauðsynlegt að gera oft í
svona ferð — er oftast setzt niður á huggulegum stað
með fallegu útsýni, — helzt úti — og að sjálfsögðu
kaupir maður alltaf eitthvað; oftast bjór eða kaffi. En
vegna þess arna, reytist drjúgt út af frönkum.
Bensínið kostaði yfirleitt 1,22 franka lítrinn (ísl.
krónur 16,47) en það er súperbensín sem ekki fæst á
íslandi. Við tókum þrisvar á tankinn, um það bil 50 lítra
í hvert sinn, svo bensínkostnaður hefur verið um 2.500
krónur. Um helgar er víðast hægt að komast í bensín-
sjálfsala, sem mælir ákveðið magn á tankinn fyrir 10
marka seðil. Önnur þægindi: Sjálfvirk tölvutækni hefur
verið tekin upp í bílageymsluhúsum: Maður fært kort
þegar bíllinn er yfirgefinn og við komuna til baka er
kortinu stungið í sjálfsala, sem les af kortinu hversu
lengi maður hefur verið í burtu. Greiðslutalan birtist og
sjálfsalinn gefur til baka, ef borgað er með seðli.
En hvað kostar rispan í heild?
í föstum ferðum, sem Arnarflug verður með til Zúr-
ich í sumar (á sunnudögum frá 3. júní til 2. september,
og einnig á fimmtudögum frá 5. júlí til 16. ágúst) verður
boðið uppá flug og bíl í „pakka“. Miðað við bíl í B-flokki
(Ford Fiesta eða Opel Corsa) og miðað við fjóra í bíl,
kostar flug og bíll í tvær vikur kr. 15.518 á mann en
afsláttur er veittur fyrir börn. í gistingu, mat og annan
beinan kostnað er vissara að ætla ekki minna en
100—120 franka á mann.
Ferðakostnaður á mann gæti því orðið sem hér segir:
Flugogbíll ................................ kr. 15.518
Gisting með morgunverði 14 nætur, matur
og annar beinn ferðakostnaður ............. kr. 20.000
Með vali á gististöðum í lægstu verðflokkum væri
hægt að lækka síðasta liðinn töluvert. En það væri líka
hægur vandi að hækka hann og þess ber að geta, að
þessi kostnaðaráætlun, 100—120 frankar á mann á dag,
er fremur knöpp en rífleg. Sviss telst frekar dýrt land,
enda eru þar hæstu meðaltekjur, sem þekkjast í heimin-
um. Þetta er háþróað ferðamannaland og þjónusta er
yfirleitt framúrskarandi góð. Hinu er svo hægt að lofa,
að ferð eins og hér hefur verið lýst er bæði ánægjurík og
eftirminnileg. Góða ferð!
LESBOK MORGUNBLAOSINS 28. APRÍL 1984 1 1