Alþýðublaðið - 15.11.1984, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 15. nóvember 1984
7
Oráínn Bertelsson
ArÍKrtstinsson
ión Hermannsson
ADALHLUTVERK
Eoaert Porleltsson
KarlAgústOltwon
i -=sæs
Dalalíf
mönnum, sem lætur tjóðra sig vtð-
færibandið. Honum er líkt farið og
brauðgerðarmönnunum, að úr
sama korninu reynir hann að gera
mismunandi brauðhleyfa. „Dala-
líf“ nýjasta afurðin, sem frá honum
hefur komið, er byggð upp kringum
sömu persónurnar og gerðu garð-
inn frægan í „Nýju lífi“. Það eru
þeir félagar Þór og Daníel, leiknir
af Eggerti Þorleifssyni og Karli
Agústi Úlfssyni. í deigið er svo
hnoðað ýmsum nýjum tegundum
af mjöli sem ekki voru í fyrri blönd-
unni og útkoman verður Dalalíf í
stað Nýs lífs.
Eins og fyrri daginn fær ákveðin
atvinnugrein landsmanna útreið í
þessari kvikmynd. Það er hin hei-
laga kýr landbúnaðurinn, sem verð-
ur fyrir barðinu á þeim félögum.
Þeir Þór og Danni ráða sig sem af-
leysingabændur í Kjósina, á meðan
bóndi og búalið skreppur til Noregs
í bændaferð. Að vonum gengur á
ýmsu hjá þeim félögum. Þeim til
trausts og halds er Katrín frænka
bóndans af næsta bæ. Hlutverk
það er í höndunt Hrafnhildar Val-
björnsdóttur, vaxtaræktarkonu, og
verður að segja sem er að henni er
sennilega flest betur til lista lagt en
Frh. á bls. 23
Ekkierallt
sem sýnist
Sparifjáreigendur eiga nó fleiri kosti en nokkru sinni fyrrtil að ávaxta pening-
ana. Og um leið verður allur samanburður á innlánsformum flóknari og
erfiðari.
Gylliboðin með lýsingarorðum í hástigi birtast úr öllum áttum, en beoar að er
gáð þá er ekki allt sem sýnist. Hvað þarf til að ná hœstu ávöxtun? Hvaða
áhrif hefur úttekt?
Boð okkar er hœkkun vaxta á ó mánaða reikningum. Þannig fœst
27,2°/o ársávöxtun
sem er sambœrileg við hámarksávöxtun hjá peningastofnunum almennt.
Einfalt mál. Fáið samanburðinn í Sparisjóðnum.
Heilög
kýr í
spéspegli
Nýja bíó: Dalalíf, 1984.
Leikstjórn: Þráinn Bertelsson.
Handrit: Þráinn Bertelsson og Ari
Kristinsson.
v Kvikmyndun: Ari Kristinsson.
Framleiðandi: Jón Hermannsson
fyrir Nýtt líf.
Aðalhlutverk: Eggert Þorleifsson,
Karl Ágúst Úlfsson, Hrafnhildur
Valbjörnsdóttir, Sigurður Sigur-
jónsson, Guðmundur Ingi Krist-
jánsson o.fl.
Eitt sunnudagssíðdegi nú síðla
sumars varð mér á að kveikja á rík-
isútvarpinu í bílnum mínum, án
þess að ég gerði mér neinar gylli-
vonir um annað en þungmelta mið-
aldatónlist úr miðlinum. Sá ótti
reyndist þó ástæðulaus, því úr há-
tölurunum hljómaði kunnugleg
rödd. Þetta var þægileg rödd, ekki
ósvipuð rödd presta, þó var sá mun-
ur á að hún var ekki laus við gáska,
sem prestsraddir eru því miður yfir-
leitt gersneyddar. Annar munur var
þar líka á, en hann var sá að rödd-
inni var beitt þannig að hlustandinn
varð strax fangi hennar. Þetta var
maður sem kunni að segja frá og
notaði framsögn sína til hins ýtrasta
án þess að yfirleika, sem oft'vill
bregða við, sérstaklega hjá radd-
skóluðu fólki.
Þetta var Þráinn Bertelsson kvik-
myndagerðarmaður og rithöfund-
ur með þátt sinn „Það var og..“
Þátturinn fjallaði að þessu sinni um
stóriðju. Skoðanir Þráins á því fyr-
irbæri þóttu mér svo heilbrigðar að
ég ók út á hafnargarð, drap á bíln-
um og hlustaði á erindi hans til
enda. Sjórinn var spegilsléttur og
Fjörðurinn skartaði sínu fegursta
eins og yfirleitt er logið á bókum,
þó svo hafi ekki verið nú.
Megininntakið í boðskap Þráins
var það að stóriðjan væri hið mesta
böl og þá ekki bara vegna mengun-
arhættunnar út á við, ekki síður
þeirrar hættu, sem felst í mengun
hugarfars þeirra, sem verða að
framkvæma þessa óskemmtilegu
vinnu, en þessu atriði hafa verið
gerð alltof lítil skil þegar rætt er um
stóriðjuna. Hvers eiga þeir að
gjalda, sem árum saman verða að
standa í kerjaskálum eða öðrum
líkhúsum stóriðjuveranna? Um-
hverfið getur varla kallast örvandi
og vinnan alls ekki skemmtileg. Að
mati Þráins eru það sjálfsögð
mannréttindi að vinnan sé eitt af
tvennu og helst hvorutveggja,
skemmtileg og skapandi, og eitt er
grundvallarskilyrði allrar vinnu, að
maðurinn viti til hvers hann fram-
kvæmi handverk sitt; að hann hafi
yfirsýn yfir framleiðsluna, annars
er hætta á að hlutverk hans verði
svipað og hjá meistara Chaplin í
„Nútímanum“. Að íslendingar
breyttust í slík vinnudýr fannst
Þráni hin mesta ósvinna og fannst
það réttilega illa varið góðum
starfskrafti. Máli sínu til sönnunar
tók hann eina stétt manna fyrir, en
það eru brauðgerðarmenn okkar.
Hann benti á hvílík sköpunargleði
hefði allt í einu hlaupið í þá stétt.
Hér áður fyrr var til tvennslags rúg-
brauð seytt og óseytt, fransbrauð,
normalbrauð og sumstaðar heil-
hveitibrauð. Nú er slíkt óhemjuúr-
val af brauðtegundum að kaupand-
inn á í stökustu vandræðum með að
gera upp huga sinn hverslags brauðs
hann vilji neyta í þetta og hitt skipt-
ið. Sköpunargleði landans eru eng-
in takmörk sett fái hún notið sín en
hún mun veslast upp verði hún lok-
uð inn í kerjaskálum.
Þráinn er ekki einn af þeim
5PARI5JDÐUR
HAFNARFJARÐAR
Hagur heimamanna
BUNAÐARBANKI
ÍSLANDS
Heiðraði viðskiptavinur.
Nýja bókin okkar heitir á einföldu íslenzku máli
SPÆJBÓK
meö séruöxhm
Hún á að fullnægja þörfum þeirra, sem vilja hafa
vaðið fyrir neðan sig. Þetta er bók sem hentar
þeim, sem ætla að spara til langs tíma, en vilja
þó hafa aðgang að fé sínu fyrirvaralaust.
Þessi bók gefur hærri ávöxtun því lengur sem
innstæðan er óhreyfð eða allt að 28?ó á ári.
I bókina er skráð innstæða oq vextir, hér þarf
ekki stofnskírteini eða vfirlit. Hún kemur
samt ekki í stað gömlu góðu almennu sparisjóðs-
bókarinnar, en sameinar ýmsa kosti hennar
annars vegar og bundinna reikninga hins vegar.
Þetta er einfalt kerfi og vel skiljanlegt og
þarfnast ekki upphrópana.
Verið velkomin í afgreiðslustaði bankans til
að kynna ykkur þessa nýju sparibók og aðrar
sparnaðarleiðir Búnaðarbankans. Við teljum,
að bankinn geti nú sinnt hinum margvíslegu
þörfum viðskiptamanna með beztu ávöxtun
sparifjár.
BÚNAÐARBANKI ÍSLANDS