Alþýðublaðið - 29.08.1986, Blaðsíða 1

alþýóu
Föstudagur 29. ágúst1986
164. tbl. 67. árg.
Svíþjóð:
Morðinginn
er fundinn
Þorskurinn látinn síga t veðurbltðunni. Þrátt fyrir þá staðreynd að matarvenjur okkar íslendinga hafi breyst
talsvert á undanförnum árum og áratugum, höldum við um margt fast ífornar hefðir. Siginn fiskur með hamsa-
tólg þykir mörgum enn í dag ómissandi matur.
Pukur í bankakerfinu
Bankarnir rœða nú vaxtamálin hver í sínu horni
— fullyrðir sœnska
Aftonbladet í gœr.
Morðhótanir hafa
borist til forsœtisráð-
herra og fjármálaráð-
herra landsins.
Aftonbladet í Svíþjóð greindi frá
því í gær að samkvæmt heimildum
blaðsins væri nú fullljóst að sænska
lögreglan vissi nákvæmlega bverjir
hefðu staðið á bak við morðið á
Olof Palme í vetur, en verið væri að
afla frekari sannana, áður en hand-
tökur hæfust. ’
Á skrifstofum Aftonbladets
mátti skilja að útlendir hryðju-
verkamenn hefðu verið þarna að
verki í samvinnu við innlend öfga-
„Þau eru hörmulega lág. — Það
má auðveldlega sýna fram á það
með línuriti, að ef framlög rikisins
til flugmála verða áfram ineð sama
hætti og verið hafa, verða þau í
núlli árið 1990“, sagði Pétur Einars-
son flugmálastjóri aðspurður í
samtali við Alþýðublaðið í gær. En
sem kunnugt er hcfur Pétur gagn-
rýnt opinberlega hve seint uppbygg-
ing flugvaila i landinu hefur gengið,
og þá aðallega tregðu fjárveitinga-
valdsins í þeim efnum.
Einar Helgason forstöðumaður
öfl, og þá e.t.v. EAP, en þau samtök
voru á allra vörum fyrstu vikurnar
eftir morðið og maðurinn sem
handtekinn var á sínum tíma, var,
eða hafði verið meðlimur í þeint
samtökum.
Morðhótanir hafa að undan-
förnu borist ýmsum háttsettum Sví-
um og eru margir þeirra í mjög ör-
uggri gæslu lífvarða um þessar
mundir. Meðal þessara má nefna
Ingvar Carlsson, forsætisráðherra,
og Kjell Olof Feldt, fjármálaráð-
herra, en þeim hefur báðum verið
hótað lífláti. Lisbet Palme ekkja
Olofs Palme og sænska konungs-
fjölskyldan eru líka meðal þeirra
sem lífverðir vaka nú yfir bæði dag
og nótt.
Járntorget í Gautaborg var í gær
skýrt upp og gefið nafnið Olof
Palmes Plats, í minningu hins látna
leiðtoga.
innanlandsflugs Flugleiða sagði í
samtali við Alþýðublaðið á dögun-
um: „Það fer ekki á milli mála, og
það er stundum kvartað undan því,
að vélarnar hér bili mikið. Því er oft
kennt um að þær séu gamlar.
Ástæðan er ekki siður sú að vellir
eru ófullkomnir. Við erum að lenda
hér á völlum sem hvergi þekkjast
annars staðar. Það eykur kostnað-
inn að reka flugvél við þessar að-
stæður“.
Einar sagði að með þessu væri
hann ekki að gagnrýna flugmálayf-
Sem kunnugt er hefur fjárntála-
ráðherra ákveðið að hætta sölu
spariskirteina ríkisins og jafnfrantt
ákveðið að eigendur spariskirteina,
sem unnt er að leysa inn í haust og
bera 3,7 til 4,2% vexti, geti skipt
þeim og nýjum skírteinum sem beri
6,5% vexti. Munu vextir þeir er líf-
við Alþýðublaðið
irvöld, það væri i mörg horn að líta
varðandi fjármagn.
Pétur sagði að það væri ýmislegt
í santbandi við flugvellina sem vteri
ábótavant. Aðeins einn Hugvöllur
utan Reykjavíkur og Keflavíkur
væri nú malbikaður, Akureyrar-
völlur. Auk þess væru ekki allar
brautirnar byggðar samkvæmt al-
þjóðlegum stöðluin, sumar of stutt-
ar, aðflugbúnaður ófullkominn svo
lengi mætti telja.
Um flugkennslu í landinu sagði
Framh. á bls. 3
eyrissjóðirnir fá frá Byggingarsjóði
ríkisins vegna fjármögnunar hús-
næðiskerfisins miðast við þá sömu
vexti. Hafa nú lífeyrissjóðirnir
gengið að þeim samningum nteðal
annars á þeint forsendum að að-
gerðin muni leiða til almennrar
lækkunar vaxta.
Alþýðublaðið hafði í gær sam-
band við Davíð Björnsson hjá
Kaupþingi og spurði liann hvers
mætti vænta í kjölfar þessarar
Iækkunar vaxta á spariskírteinum.
Davíð sagði að fyrst og fremst bæri
að líta til þess að vextir á öðrum
skuldabréfum en ríkissjóðs væru
ávallt miðaðir við þau síðarnefndu.
Vextir á spariskírteinum ríkissjóðs
hefðu alltaf verið sá línupunktur
sem miðað væri við og þegar þessir
vextir lækkuðu fylgdi öll línan á
eftir.
Davíð sagði að nú þegar hætt
væri að selja spariskirteini ríkis-
sjóðs vildu sparifjáreigendur fá þá
ávöxtun annars staðar sem þarna
var i boði. í því sambandi væri um
að ræða bankabréf, eða bréf ávöxt-
unarsjóðanna, einingabréfin eða
kjarabréfin. Þessi aukna eftirspurn
þýddi síðan lækkun ávöxtunar á
markaðnum e.t.v. til jafns við lækk-
unina á spariskírteinunum.
Breytingar á vöxtun eru leyfðar
I., 11. og 22. dag mánaðar. Má
reikna nteð að vextir breytist ekki
t'yrr en 11. september. En 15. sept-
ember ntunu bankarnir og ávöxtun-
arfélögin þurfa að berjast um 450
milljónir króna sem gusast á mark-
aðinn vegna lokainnlausnar spari-
skírteina ríkissjóðs i 2. ffokki frá
1972.
Eftir 1. nóvember mun síðan aft-
ur draga verulega til tiðinda er
bankarnir fá frelsi til að ákveða
vexti sjálfir. Er því mikið pukur í
bankakerfinu þessa dagana og ef-
laust gott að hafa flugumenn hér og
hvar. Þeir bankamenn sem Alþýðu-
blaðið talaði við og vildi spyrja um
breytingar á vöxtum á næstu vikum
vörðust allra fregna og sögðu að nú
væri hver banki að skoða sín mál i
sínu horni. Þó voi u menn almennt
til í að tjá sig um að helstu breyting-
arnar sem augljóslega lægju fyrir
væru varðandi sérkjarareikning-
ana, þetta mundi leiða til lækkunar
vaxta á þeim. Sent kunnugt er bera
þeir reikningar allt að 8 til 9% vexti.
Hins vegar töldu menn ólíklegt að
um lækkun yrði að ræða á verð-
tryggðum bréfum sem bera nú 4 til
5% vexti.
Framlög ríkisins til flugmála:
„Hörmulega lág
— segir Pétur Einarsson flugmálastjóri ísamtali
Hrafninn flýgur og flýgur
Reykjavíkurmynd Hrafns
Gunnlaugssonar hefur verið
nokkuó til umfjöllunar aó undan-
förnu og sýnist sitt hverjum um
ágæti hennar sein vonlegt er. Það
sem myndinni er einkum fundið
til foráttu er sú flokkspólitíska
slagsiða sem vissulega einkennir
myndina sterklega.
Svo áberandi er þessi slagsíða
að fulltrúar minnihlutaflokkanna
í borgarstjórn hafa lagt fram fyr-
irspurn um það hvort verið geti að
Sjálfstæðisflokkurinn hafi falið
Hrafni að gera fyrir sig áróðurs-
mynd og þessi tvö verkefni hafi
ruglast, þannig að Reykjavíkur-
mynd sú sem Hrafni var falið að
gera, hafi enn ekki komið fram.
Davíð Oddsson, borgarstjóri,
afgreiðir þessa fyrirspurn nánast
með axlayppingu og segir að and-
stæðingar sínir í borgarmálefnum
séu einfaldlega svo öfundsjúkir
vegna þess hve afmælishátíð
borgarinnar hafi tekist vel að þeir
nái ekki upp í nefið á sér.
Því verður nú samt ekki á móti
mælt að hvað sem segja má um
mynd Hrafns að öðru leyti — og
það reyndar margt gott — þá má
ekki á milli sjá hvort sennilegra er
að myndin hafi verið pöntuð af
meirihluta sjálfstæðismanna í
borgarstjórn, eða Sjálfstæðis-
flokknum sem slíkum.
Hvorugt er þó sannleikanum
samkvæmt. Það var nefnilega
vinstri meirihlutinn í borgarstjórn
Reykjavíkur sem á sínum tíma,
nánar tiltekið haustið 1981, fól
Hrafni að gera þessa mynd.
Hrafni var falið að gera myndina,
þótt borgarstjórnarfulltrúunum
hafi væntanlega verið fullkunn-
ugt um stjórnmálaskoðanir hans.
Væntanlega hefur þetta verið gert
í trausti þess að Hrafn væri
manna færastur um að gera slíka
mynd.
Það er auðvitað viss heiðarleiki
fólginn í því að vinstri meirihlut-
inn skyldi fela þetta verk þeim
manni sem álitinn var hæfastur,
án þess að taka minnsta tillit til
þess hvaða skoðanir hann kynni
að aðhyllast í pólitik. Þetta myndi
t.d. núverandi meirihluta í borgar-
stjórninni seint gera sig sekan um.
Það er svo auðvitað viss kald-
hæðni örlaganna að árangur
þessa verkefnis skuli þegar upp er
staðið, verða að stórum hluta
áróðursmynd fyrir höfuðand-
stæðing þess er verkefninu úthlut-
aði. Það þarf auðvitað talsverða
ósvífni til þess að misnota þannig
það traust sem auðsýnt er.
í hugum þeirra vinstri manna
sem jafnan hafametið Hrafn fyrir
verk sín og borið fulla virðingu
fyrir þeim listaverkum sem hann
hefur skapað, setur hann auðvit-
að nokkuð niður við þessa síðustu
atburði.
Hrafn Gunnlaugsson verður
heldur ekki afsakaður með því að
verið geti að hann hafi ekki gert
sér grein fyrir því að veruleg slag-
síða yrði á myndinni. Til þess er
ásetningurinn í myndinni allt of
greinilegur.
Hitt er svo annað mál að það er
kannski ekki ástæða til að gera
stórkostlegt veður út af því þótt
stráksskapurinn fljúgi stundum
full langt með Hrafninn. Það var
t.d. miklu alvarlegra þegar hann
var nærri búinn að kveikja í
stjórnarráðinu.