Tíminn - 03.03.1968, Blaðsíða 9

v>
SUNNUDAGUR 3. marz 1968.
TÍMINN
Núverancti stjórn Félags VeggfóSrarameistara, f. v. Garðar Jónsson, gjaldkeri, Kristján St. Kristjánsson, með-
stjórnandi, Stefán Jónsson, formaður, Tómas Waage, ritari, Valur Einarsson varaformaður.
FéEag veggfóðrara-
meístara fjörutíu ára
Um þessar mundir er Félag
Veggfóðrarameistara í Reykjavík
fjöi-utíu ára. Það var 4. marz
1928, sem veggfóðrarameistarar í
Reykjavík komu saman í Bað-
stofu iðnaðarmanna, til að ræða
hagsmunamál sín og 'stofnuðu
þeir Veggfóðrarafélag Reykjavík-
ur. Var mikill framfarahugur í
þessum brautryðjendum stéttar-
innar ög má m.a. nefna, að þeg-
ar 24. sama mánaðar gáfu þeir
út sinn fyrsta uppmælingartaxta
og munu veggfóðrarar vera fyrstu
iðnaðarmenn landsins, sem tóku
upp það launagreiðslukerfi og
hafa þeir unnið eftir því síðan.
Stofnenidiur félagsi'ns voru lil
tailsins og fynstu stjórn þess skip-
uðu: Viktor Kr. Helgason, for-
maður, Sigurður Ingimundarson,
ritari og Björn Björnsson félhirð-
ir.
í júní 1932 var nafni félagsins
breytt í „Meistarafélag veggfóðr-
ara“ og ári síðar var „Sveinafé-
lag veggfóðrara" stofnað. í febrú-
ar 1945 voru svo þessi tvö félög
•sameinuð í „Félag veggfóðrara í
Reyikjavík" og hélzt það samstarf
fram til ársins 1957, er „Félag
veggfóðraram'ei'stara í Reykjavík"
var stofnað.
Frá upphafi hafa veggfóðrarar
tekdð virkan þátt í félagsisamt'ök-
um iðnaðarmanna, svo sem Lands
sambandi iðnaðarmanna og Meist-
ar asam band i bygging am a n a.
Árið lfl'64 réðst félagið í að
byggja hús yfir starfsemi sína á-
samt fjórum öðrum meistaraféiög
um í byggingariðnaði, að S'kip-
hiolti 70 og hefur félagið opna
skrifstO'fu þar fyrir meðlimi sína
og aðra þá er til félagsins þurra
að leita. Mikil þróun er í iða-
inni og stendur félagsstarfsemi
mik'lum blóma.
Núverandi stjórn félagsi.is
skipa: Steifán Jónsson formaður,
Valur Einarsson varaformaður,
Tómas Waa.ge ritari, Garðar Jens-
son gjald'keri og Kristján Steinar
Kristjánsson meðstiórnandi.
Stefán Jónsson, prentsmiðiustjóri:
Var til gjaldeyrisvarasjoður í árslok 1967?
Á umdanförnum árum hefir
mikið verið rætt og ritað um
hinn svo kallaða Gjaldeyris-
sjóð. Okkur hefir verið tjáð,
að rí'kisstj'órnin hafi stofnað
Gjaldeyrisisj'óð, sem numið hafá
tveim miilljlörðum í árslok 1066.
Ég verð að viðurkenna, að
ég hefi aldred skilið þennan
boðskap um Gjald'eyrissjóðinin,
enda ókunnugt um að gjaldeyr
iseign ban'kanna heyrði und-
ir sérstaka sjóðstjórn, sem t.
d. hefði áhrif á tekjur sjóðsins
og ráðstafaði fé úr honum eft-
ir fyrirfram ákveðnum reg'lum,
eins og t. d. um alla aðra opin-
bera sjóði. Hins vegar hefi ég
gert mér fulla grein fyriir, að
þjóðin hefir á un'daTiförnum
árum átt nokkra gjaldeyriseign,
sem lausar in'nstæður í erlend
um bönkum, og að allir ein-
staíklingar þjóðfélagsins hafa
getað ráðstafað hemni eftir vffld
ef þeir hafa haft undir höndum
íslenzka peminga til að greiða
sina gjald'eyrisúttekt.
Nú er okkur tjáð af ekki
óábyrgari aðilum en aðalbanka
stjóra Seðlabankams og flestum
ráðherrum, að gjaldeyriseigmin
hafi mimkað um helmimg á s. 1.
ári af þeirri ástæðu, að ail-
menmingur hafi ráðstafað helm
ingnum, eða 1.000 milljónum
af henrni, með kaupgetu simni í
ísil. peningum, enda hafi eng-
im sjóðstjórn verið sliku til
hindrunar. Mér virðist einnig
erfitt að ski'lja þetta. Ég myndi
hins vegar halda, að við hefð-
um ekki aðeins ráðstafað hálfri
gjaldeyriseigninni á s. 1. ári,
heldur raumveruiega allri gja'ld
'eiyri'seigniimni, eða þeim 2
mil'ljörðum í gjaldeyri sem ti'l
■voru í ársbyrjum 1967. Mum
ég nú rökstyðja þessa skoðun
miína í sem stytztu máti.
Samkvæmt opimDerum skýrsl
um, var vörus'kiptajöfnuðurinn
óhagstæður um 448 milljónir
að meðaltali á ári á árunum
19611 til 1965, eða í 5 ár. Á
þessum sömu árum var greiðslu
j'öf.nuðurinn við útlönd^aigst'æð
ur um 357 milljónir að meðal
taili á ári, eða samtals á 5
árurn 1.765 miMjónir, og skap
aði þessi hagstæði greiðslujöfn
uður umrædda gjaldeyriseign.
Samkvæmt bessum tölum um
vöruskiptajöfnuðinn og
greiðsluj'öfnuðinn, má draga þá
ályktun, að hafði meðal halilinn
á vöruskiptajöfnuðinum þessi
fimm ár numið 80'5 milljónum
á ári, þá hefði greiðslujöfnuð
urinn verið ■ ,járnum“ og því
engin gjaldeyriseign safnazt.
Á árinu 1967 var vöruskipta
jöfnuðurinn ohagstæður um
rúmlega 2.800 milljónir, eða
sem nemur allri gjaldeyriseign
inni í ársbyrjun og. þeim ár-
lega meðait’alsmun á vöruskipta
jöfnuði og greiðsilujöfnuði. sem
áður er nefndur. Af þessu virð
ist l'jóst, að 1.000 mil’ljónir
í gjaldeyriseign í lok s. 1. árs
hlítur fremur að byggjast á
erlendri sikuldasöfnun, um-
fram það sem er í nefndu 5
ára meðaltali, en raunveru-
legri afkomu þjóðarinnar út
á við. Væri ekki ástæða tii,
að íá áilit sérfræðinga um
þann rekstursreilknin'g þjóðar
innar við önnur lönd sem sýn-
ir 1.000 milljónir í gjaldeyris
eig.n í Lok s. 1. árs þótt vöru
skiptahaillinn hafi verið yfir
2.800 miilljónir á árinu. Ekki
stendur á áætluinum um þjóð-
artekjurnar og þjóðarframleiðsl
una á árinu 1967. Efcki mun
erfiðara að gera áætlun um
greiðsiujöfnuðinn við útlönd á
árinu 1966 og 1967, en hvað
tefur slika áætlun?
Vegna þeirra, sem ekki hafa
aðstöðu til að kynna sér eftir
hivaða höfuð reglum vöru-
skiptaj’firlit og greiðslujafnað
aryfirl.it eru gerð, vil ég tak.a
þetta fram:
Vöruskiptaj öifnuðucinm sýn-
ir aðeins mismuininm á. út-
fluttum og innfluttum vörum
og eru útfluttu vörurnar þá
reiknaðar án flutningskos'tnað
ar til útlamda, en innfiuttu vör
Framhald á bls. 11.
Ágúsl Þorvaldsson, alþingismaður, flutti eftirfar-
andi Ijóð í þingveizlu 29. febrúar í forföllum höfundar.
Á slóðum ríkis-
stjórnarinnar 1967
Er sólin og fuglaflokkar
fluttu vorið til okkar,
þá ráðherrar bratta boru
báru, og hressir voru.
Þeir sögðu’ allt í sómalagi
og sungu því gleðibragi,
í dölum og út við ósa.
Það átti að fara að kjósa.
Þeir héldu uppteknum hætti
og héldu utan á slætti,
til vina í veizlufagnað.
Vafasamt þó um hagnað.
Á sólríkum sumardögum
sýndu, á ferðalögum,
höfðingjar héðan mestan
heiður þeim fyrir vestan.
Hirtu menn hey í garða.
Höfðu fisk út af Barða.
Dró þó upp dökkar blikur
dálitlar. næstu vikur.
Óralangt austur í hafi <■
öll var síldin í kafi.
Og vitnað í Mogga og Vísi
um verðfall á mjöli og lýsi.
í haust, er menn héldu í göngur,
var hljóðnaður gleðisöngur.
Ört hafði eymdin stækkað.
Aumingja krónan smækkað.
Genginn til þurrðar gróði
. í gjaldeyrisvarasjóði.
Þeir sögðu fólkinu’ að fara.
fara að hugsa’ um að spara
Ráðherrar stóðu í ströngu,
staðnaðir fyrir löngu.
Oft í erfiðum þrautum
með efnahagsráðunautum.
Þeir voru stundum að þrefa.
Þó voru sammála að gefa
námsfólki, nálægt jólum,
nútímaljóð handa skólum.
í landsstjórnar búskaparbasli
er brösótt, og margt er í drasli.
Og dagana hálfa og heila
við hjúin er verið að deila.
Á ráðstefnum sitja þeir saman,
en svo þegar af dregur gaman,
er söðlaður höttóttur hestur
og haldið í Selárdal vestur.*
Skúli GuSmundsson.
* bóndinn í Selárdal er Hannibal Valdimarsson.
RAFViRKJUN
Nýlagnir og viðgerðir —
Sími 41871. — Þorvaldur
Hafberg, rafvtrkjameistarl.
V O G I R
_ og varahlutir í vogir,
ávallt fyririiggjandi.
Rit- og reiknivélar,
Sími 82380.
f