Vísir - 13.03.1977, Blaðsíða 7
7
vism
ISunnudagur 13. mars 1977
reldra að skólastarfinu"
Hann Svavar góður kennari? Hann er alveg fráber.
Haraldur Guömundsson I 5. a ákvað að semja
smásöguí Helgarblaöiö. Þegarhann var kominn
nokkuð áleiðis komst hann hins vegar I strand.
Þær Halla Jóhannesdóttir og Hlédis Sveinsdóttir tóku þá að sér að bæta við og ljúka sög-
unnioe eins og lesendur geta sjálfir dæmtum tókstþetta samstarf með ágætum.
æfingakennsla. Nemendur
Kennaraháskólans eru hér á
ákveðnum timabilum, en
æfingakennsla þeirra eru 12
vikur samtals á þeim þrem ár-
um sem kennaranámiö tekur.
Æfingakennslan skiptist niður
i áheyrn og sýnikennslu og svo
kennslu upp á eigin spýtur. Þá
er kennslufræði og leiðbeiningar
tengd þessari kennslu, sem er
hluti af uppeldis- og sálfræði-
kennslu ' Kennaraháskólans.”
En hvernig er farið að þvl að
kenna mönnum að kenna
öðrum? Við spyrjum Jónas um
það atriði:
„Jú, það er kennt að undirbúa
kennsluna, vinna kennsluáætl-
anir og aö starfa með nemend-
um. Þetta er unnið undir leiö-
sögn og handleiðslu æfinga-
kennara.
Hér áður var þvi trúað, að
annaö hvort væru menn fæddir
kennarar eða ekki og raunar
virðist þvi vera trúað af mörg-
um enn þann dag i dag. Vist er
það rétt að menn eru misfljótir
að ná tökum á samskiptaháttum
og framkomu sem hverjum
kennara er nauðsynleg, ef hon-
um á að vegna vel i starfi.
Kennsla er vandasöm og ein-
mitt þess vegna er starfsreynsla
undir leiðsögn mjög gagnleg.
Æfingakennarinn leiöbeinir
kennaranemum á hagnýtan hátt
i þessu efni, til dæmis um aga-
vandamál og aöra umgengni við
nemendur. Varla er um það
deilt aö æfingakennslan sjálf sé
höfuðþáttur kennaranáms
ásamt almennri kennslufræöi,
svo og þau vinnubrögð sem
tengd eru kennslu i einstökum
greinum”, sagði Jónas Pálsson.
Tilraunaskóli
Næst vikjum við tvlinu að
hlutverki skólans sem tilrauna-
skóla.
„Það er oft ruglað saman vis-
indalegum tilraunum og breytt-
um kennsluháttum. Við viljum
leggja mat á það hvernig
breyting á kennsluháttum gefst
og segja má, að þetta sé hliö-
stætt við tilraunakennslu sem
skólarannsóknardeild mennta-
málaráöuneytisins hefur verið
með i sambandi við nýtt náms-
efni og fleiri, sagði sikólastjór-
inn.
„Hins vegar skal skýrt tekið
fram að starf okkar á þessu
sviöi er mjög takmarkaö og
miklu minna en við vildum. Þvi
valda aöstæður allar, sem ekki
er unnt að rekja hér.
Æfinga- og tilraunaskólinn
hefur þó eigTn frumkvæði
reynt að koma á stuönings
kennslu og ráðgjöf með nokkuð
öörum hætti en algengast var
áður. Ahersla er lögð á aukið
varnaðarstarf, að bæta Ur fyrir
nemenda áður en hann lendir i
stórvandræðum. Markmið okk-
ar er að fylgjast sem nákvæm-
ast meö námi og liðan hvers
nemenda alla hans skólatið, en
einkum i forskóla og við upphaf
náms á barnastigi og unglinga-
stigi. Hitt er svo annað mál að
við erum skammt á veg komin
með vinnubrögð af þessu tagi.
Og vissulega vinna allir skólar
og kennarar i þessum anda eða
ættu aö gera þaö ” sagði Jónas
Pálsson.
„Félagsráögjafi starfar i
halfu starfi við skólann þetta
skólaár og veitir stuðning viö
uppbyggingu ráðgjafar. Ef
þessi þjónusta á að ná tilgangi
slnum þarf að stórauka aðild
- foreldra að skólastarfinu ásamt
með samstarfi þeirra og kenn-
ara”.
Að lokum var Jónas Pálsson
skólastjóri beðinn um að gera I
stuttu máli grein fyrir hvar
skórinn kreppti einkum að Æf-
ingaskólanum og brýnustu
verkefnum i nánustu framtið:
Viðbygging nauðsyn.
„Æfingaskólanum eru ætluö
þrennskonar verkefni, vera al-
mennur hverfisskóli, miðstöð
æfingakennslu og tilraunaskóli.
Tvö siðast töldu verkefnin
getur skólinr. við núverandi
starfsaðstæður ekki rækt nema
aö mjög takmörkuöu leyti.
Brýnast er að byggja við skóla-
húsið, auka almennt kennslu-
rými fyrirnemendur skólans, fá
kennaraefnum aðstöðu til und-
irbúnings kennsluæfinga og búa
kennurum skólans lágmarks
starfsskilyrði.
Ég tel að þau þrennskonar
verkefni skólans sem að framan
voru nefnd megi rækja saman
og á þann veg aö þau styöji
hvert annað og auki likurnar að
ná megi með viðunandi árangri
því heildar markmiöi sem lög-
gjöfin setur skólanum. En til
þess að svo megi Verða þarf
verulegt átak til stuðnings
skólanum.
Ekki hætta við hálfnað
verk.
Æfingadeildir Kennaraskól-
ans gamla voru á látlausum
hrakningum hátt i 70 ár. For-
ystumenn Kennaraskólans
sýndu þá framsýni og hörku að
hefja byggingu skólahúss og
stofna eiginlegan æfingaskóla á
sjöunda áratugnum einmitt
þegar yfir skólann gengu mestu
erfiðleikar sem oröiö hafa i sögu
hans. Til þess aö ljúka skólahús-
inu þarf ekki stórfé á nútima
mælikvarða. Sú fjárfesting
borgar sig örugglega sama
hvaða arösemiskvaröi er á hana
lagður. Þvl má svo bæta við,
þótt það vegi e.t.v. ekki þungt I
rökfærslu á kaldrifaðri tlö, að
árangur af ævilangri viðleitni
ófárra skólamanna okkar
nokkra siöustu áratugi er aö
talsverðu leyti undir þvi kom-
inn að ekki sé hætt við hálfnað
verk heldur brotist áfram slð-
asta spölinn aö lokamarkinu. Að
svo veröi gert eru að minu áliti
jafnt hagsmunir nemenda og
foreldra I hverfi Æfingaskólans,
kennaranema sem nú og næstu
ár stunda kennaranám viö
Kennaraháskóla Islands sem
kennarastéttarinnar I heild og
almennings I landinu.
Með þessum orðum latum viö
lokið spjallinu viö Jónas Páls-
son skólastjóra. —SG