Morgunblaðið - 03.03.2001, Qupperneq 34

LISTIR
34 LAUGARDAGUR 3. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ
LÍFLEG og fjölbreytt tónlist var
flutt við góðar undirtektir á tón-
leikum í Félagslundi í Gaulverja-
bæjarhreppi nýverið. Saman léku
á alls kyns hljóðfæri nemendur
Gaulverjaskóla og kennarar við
Tónlistarskóla Árnesinga.
Tónleikarnir voru ávöxtur sam-
starfs skólanna tveggja og einnig
fjáröflun til kaupa á rafmagns-
hljómborði til notkunar í skól-
anum. Alls er kennt á tólf stöðum
í héraðinu og kemur skólastjór-
inn Robert Darling og kennir í
Félagslundi.
Allir nemendur Gaulverjaskóla
læra nótur og einnig að spila á
blokkflautu allan námstímann
upp í sjöunda bekk. Hefur svo
verið í rúm 15 ár og eru börnin
fljót að læra stafróf tónlistar-
innar í yngstu bekkjardeildum
með öðru námsefni.
Tveir blokkflautuhópar léku og
kór Gaulverjaskóla söng. Nem-
endur við Tónlistarskólann léku á
píanó og Hörður Másson á
barítonhorn. Ásgeir Sigurðsson
fyrrverandi skólastjóri Tónlistar-
skólans lék á klarínett verk eftir
Mozart og einnig léku Robert
Darling, Birgit Myschi, Hörður
Friðþjófsson, Helga Sighvats-
dóttir og Jóhann Stefánsson, allt
kennarar, á ýmis hljóðfæri.
Berglind Einarsdóttir söng-
kennari og kennari við Gaulverja-
skóla stjórnaði nemendum og
söng nokkur íslensk þjóðlög. Alls
sóttu yfir 80 manns samkomuna
og söfnuðust yfir 30 þúsund til
hljóðfærakaupa.
Kvenfélag Gaulverjabæjar-
hrepps tvöfaldaði síðan þá upp-
hæð og afhenti Stefanía Geirs-
dóttir formaður kvenfélagsins
Gauta Jóhannessyni ávísun í lok
samkomunnar.
Morgunblaðið/Valdimar Guðjónsson
Nemendur Gaulverjaskóla sungu í lokin við góðar undirtektir.
Nemendur og kennar-
ar saman á tónleikum
Gaulverjabæ. Morgunblaðið.
ÓPERAN La Boh-
ème var sýnd fyrir
fullu húsi í gærkveldi
og söng Sólrún
Bragadóttir hlutverk
Mímíar en hún er
meðal reyndustu og
bestu söngvara okk-
ar, svo sem vel mátti
heyra á sýningunni í
gærkveldi.
Sýningin var að
öllu leyti sú sama og
á frumsýningu, þó ef
til vill samfelldari og
leikrænt jafnari. Má
vera að nú hafi und-
irrituðum þótt minna
til um galsann í sýn-
ingunni en á frumsýningunni.
Sólrún Bragadóttir söng hið
vandasama hlutverk Mímiar af
glæsileik, bæði raddlega og þá
ekki síður í leik og náðu hún og
Kolbeinn oft að gæða verkið
sterkum tilfinningum. Fyrsta
arían, Ég er kölluð Mími, var vel
sungin og samspil hennar og Kol-
beins í niðurlagi kaflans hreint út
sagt glæsilegt.
Senan fyrir framan krána, þar
sem Rudolfo segir vini sínum,
Marcello, hvað það sé, er þjaki
hann og Mímí heyrir hann tala
um að hún sé að dauða komin, var
einstaklega áhrifamikil. Þetta at-
riði er ef til vill sannmannlegasta
sena óperunnar og einnig dúett
Mímíar og Rudolfo,
sem fylgir á eftir og
var afburða vel
sunginn. Í lokakafl-
anum náði Sólrún að
túlka þetta fölnandi
blóm, sem Mímí á að
vera, á afar sannfær-
andi máta.
Að öðru leyti var
sýningin í góðu jafn-
vægi og Bergþór og
Ólafur Kjartan voru
sömu ærslabelgirnir
og var Ólafur Kjart-
an sérlega góður í
fyrsta þætti. Sam-
söngur Bergþórs og
Kolbeins, í upphafi
lokaþáttarins, var og
góður og Viðar Gunnarsson í
hlutverki heimspekingsins, söng
frakka-aríuna mjög fallega en
þessi aría er einmitt sérlega inni-
leg og falleg, og ásamt upphafs-
aríum Mímíar og Rudolfos með
frægustu aríum Puccinis.
Glæsileg Mímí
TÓNLIST
Í s l e n s k a ó p e r a n
Eftir Puccini. Sólrún Braga-
dóttir söng Mími en að öðru leyti
var sýningin framin af sama fólki
og á frumsýningunni. Föstudag-
urinn 2. mars, 2001.
LA BOHÈME
Jón Ásgeirsson
Sólrún
Bragadóttir
ÍSLENSKIR áhorfendur ættu að
þekkja nokkuð til verka Bretans Jim
Cartwrights, auk þessa verks sem
hér um ræðir hafa verk hans
Barpar, Taktu lagið Lóa og söng-
leikurinn Stonefree verið áður á
sviði í íslenskum leikhúsum. Stræti
hefur verið fært á svið nokkrum
sinnum, meðal annars hjá Þjóðleik-
húsinu og Stúdentaleikhúsinu.
Leikritið var frumsýnt í Englandi
1986 og má segja að höfundinum
hafi skotið upp á stjörnuhimininn í
kjölfar þess og í dag þykir hann
meðal athyglisverðustu leikskálda
þar í landi.
Verkið hentar að mörgu leyti
mjög vel fyrir nemendaleikhúsið því
hlutverk þess eru mörg og áhersla
er á líf og kjör ungu kynslóðarinnar
meðal lægri stétta þjóðfélagsins;
þeirrar kynslóðar sem hefur búið við
mikið atvinnuleysi, fátækt og von-
litla framtíðarsýn. Leikritið er sam-
sett af fjölda atriða en það sem teng-
ir þau saman er gatan – strætið –
sem persónurnar búa við og brugðið
er upp nokkurs konar svipmyndum
úr lífi þeirra eina kvöldstund.
Í Nemendaleikhúsinu eru átta út-
skriftarnemar úr leiklistardeild
Listaháskóla Íslands og leikur hvert
þeirra ýmist þrjár eða fjórar persón-
ur verksins, að undanskildum Björg-
vini Franz Gíslasyni sem er í hlut-
verki Scullery, en það er í leiðinni
nokkurs konar sögumannshlutverk.
Scullery er náungi sem er ,,eldri en
hann lítur út fyrir að vera“, leður-
klæddur, útlifaður gaur sem virðist
halda til á götunni í þeim tilgangi að-
allega að verða sér út um áfengi og
drátt. Björgvin Franz fór vel með
hlutverkið, var hæfilega groddaleg-
ur um leið og glitti í kviku einsemdar
á viðkvæmum augnablikum. Eins og
títt er um leikhópa Nemendaleik-
hússins einkenndist allur leikur
hópsins af miklum krafti og innlifun
og má vænta mikils af hópnum í
heild í framtíðinni.
Sérstaklega fannst mér athyglis-
verð frammistaða Gísla Arnar Garð-
arssonar í fjórum ólíkum hlutverk-
um. Hann fór á kostum sem
slagsmálahundur og sem fullur her-
maður og í heild var eftirtektarvert
hversu ólíkar túlkanir hans á hinum
mismunandi persónum voru. Sam-
leikur hans og Nínu Daggar Filipp-
usdóttur í frábæru atriði þar sem
kvenmaður reynir að táldraga
dauðadrukkinn hermann var frá-
bær. Kristjana Skúla-
dóttir og Víkingur
Kristjánsson voru
einnig góð saman
sem sveltandi parið í
rúminu og þær Lára
Sveindóttir og Nína
Dögg voru afar sann-
færandi sem flissandi
ungpíur í leit að
skemmtilegu og
,,öðruvísi ævintýri“
og í því atriði veittu
þeir Björn Hlynur
Haraldsson og Gísli
Arnar þeim góðan
mótleik. Björn Hlyn-
ur var einnig bráð-
fyndinn sem ,,fish-
and-chips“ sölumað-
ur. Elma Lísa
Gunnarsdóttir lék
grófgerðar ljóskur af
mikilli innlifun og
krafti.
Þótt grunntónn
þessa leikrits sé afar
dökkur og verkið lýsi
mannlegri niðurlæg-
ingu, fátækt og ör-
væntingu, þá er víða
stutt í húmorinn og
þýðing Árna Ibsen
kemur hvoru tveggja
vel á framfæri. Þessi sýning er sú
fyrsta sem Ingólfur Níels Árnason
leikstýrir á Íslandi og lofar vinna
hans góðu um framhaldið. Ingólfur
Níels velur að skerpa og ýkja flesta
drætti leiksins og í þeim anda eru
einnig litríkir búningar Elínar Eddu
Árnadóttur. Tónlistarhönnun Mar-
grétar Örnólfsdóttur ber einnig að
sama brunni, tónlistin var kraftmikil
og setti sterkan svip á sýninguna.
Útkoman er fersk, kröftug og
skemmtileg útfærsla á leikverki sem
á alla möguleika til að snerta flestar
taugar áhorfenda, vekja þá til um-
hugsunar um leið og það kitlar hlát-
urstaugarnar. Aðdáendur verka
Cartwrights ættu ekki að láta sýn-
inguna fram hjá sér fara, hún skilur
sig að mörgu leyti frá fyrri upp-
færslum á verkinu og alltaf er
áhugavert að sjá þá hæfileika sem
búa í nýjum leikaraefnum.
Götulíf og draumar
LEIKLIST
N e m e n d a l e i k h ú s i ð
Höfundur: Jim Cartwright. Íslensk
þýðing: Árni Ibsen. Leikstjóri:
Ingólfur Níels Árnason. Leikarar:
Björn Hlynur Haraldsson, Björgvin
Franz Gíslason, Elma Lísa Gunn-
arsdóttir, Gísli Örn Garðarsson,
Kristjana Skúladóttir, Lára Sveins-
dóttir, Nína Dögg Filippusdóttir
og Víkingur Kristjánsson. Leik-
mynda- og búningahönnun: Elín
Edda Árnadóttir. Tónlistarstjóri:
Margrét Örnólfsdóttir. Ljósa-
hönnun: Egill Ingibergsson.
Smiðjan 2. mars
STRÆTI
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
„Útkoman er fersk, kröftug og skemmtileg út-
færsla á leikverki sem á alla möguleika til að
snerta flestar taugar áhorfenda.“
Soff ía Auður Birgisdótt ir