Morgunblaðið - 20.06.2001, Qupperneq 8

FRÉTTIR
8 MIÐVIKUDAGUR 20. JÚNÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
TÓNLISTARMENN höfðu í frammi mótmæli víða um
land á 17. júní, þar sem þeir og vilja minna á að enn sé
ósamið við tónlistarkennara og að samningaviðræðum
hafi ekkert miðað.
Lúðrasveit Akureyrar tók ekki þátt í hátíðarhöldum
og var því enginn tónlistarundirleikur í skrúðgöng-
unni. Í Þorlákshöfn stöðvaði lúðrasveitin í miðjum klíð-
um og lýsti formaður lúðrasveitarinnar yfir stuðningi
við tónlistarkennara auk þess sem hann benti á nauð-
syn þess að geta notið tónlistar á dögum eins og 17.
júní. Í Vestmannaeyjum lék Lúðrasveit Vestmannaeyja
án stjórnanda en í Hafnarfirði söng Karlakórinn Þrest-
ir stjórnanda- og undirleikslaust.
Tónlistarkennarar
Friðsöm og tákn-
ræn mótmæli
Frá hátíðahöldunum í Hafnarfirði á Víðistaðatúni.
Karlakórinn Þrestir flytur þjóðsönginn. Stjórnand-
inn Jón Kristinn Cortes og píanóleikarinn Steinunn
Birna Ragnarsdóttir halda að sér höndum.
Markaður í Skagafirði
Á boðstólum
bæði ætt
og óætt
Í LÓNKOTI í Skaga-firði verður n.k.sunnudag markaður,
en í Lónkoti er rekin ferða-
þjónsta. Ólafur Örn Jóns-
son staðarhaldari í Lón-
koti var spurður hvað ætti
að vera á boðstólum á
markaðinum.
„Ég leigi aðstöðu sölu-
fólki úr ýmsum áttum og
ég veit að það ætlar að
selja þarna handverk af
ýmsu tagi, heimabakaðar
kökur og ýmislegt fleira,
þetta verður blandaður
markaður með bæði ætu
og óætu. Markaður verður
líka í Lónkoti 29. júlí, síð-
asta sunnudag í júlí og 26.
ágúst, síðasta sunnudag í
ágúst.“
– Hvar er markaðurinn
haldinn?
„Hann er haldinn í samkomu-
tjaldi staðarins sem er það
stærsta á landinu og er í sjálfu sér
skoðunarvert mannvirki, salan
hefst alla dagana klukkan 13 og
stendur til 18.“
– Hefur svona starfsemi áður
verið í Lónkoti?
„Þetta er þriðja sumarið sem
við erum með þetta. Aðsókn hefur
verið bærileg og Skagfirðingar
hafa tekið þessu vel. Fólk kemur
bæði til að skoða og kaupa.“
– Lónkot er ferðaþjónustustað-
ur – er gistipláss fyrir marga hjá
ykkur?
„Ferðaþjónustan hjá Lónkoti
er tíu ára í ár og það er golfvöll-
urinn okkar raunar líka. Við erum
með þjónustu og gistingu í tveim-
ur húsum og er aðstaðan í upp-
gerðum útihúsum, fjárhúsi og
hlöðulofti. Það er hægt að hýsa
hér frá fimmtán og upp í þrjátíu
manns, bæði í einstaklingsher-
bergjum og í stærri rýmum.“
– Er ferðaþjónusta vænlegur
atvinnuvegur í Skagafirði?
„Já, ég held að hún sé það en
aðeins með langtímamarkmið í
huga.“
– Eru margir á þessu svæði
með ferðaþjónustu?
„Nei, það eru ekki margir í
þessu hér í kring. Það eru þá helst
einhverjir bændur sem eru búnir
að fikra sig áfram í þessu. Við í
Lónkoti erum hins vegar ekki með
búskap en rekum eingöngu alhliða
ferðaþjónustu yfir sumartímann.“
– Þarf að kynna sér svona starf-
semi vel áður en ráðist er í fram-
kvæmdir?
„Við höfum ekki farið þá leið.
Þetta hefur þróast hjá okkur á
löngum tíma. Foreldrar mínir
keyptu jörðina Lónkot árið 1985
og við byrjuðum með svolitla grá-
sleppuútgerð árið 1987. Þá breytt-
um við útihúsunum í fiskverkun-
arhús. En með því móti voru þau
orðin tilbúin undir tréverk og var
stefnan þá tekin á ferðaþjónustu
árið 1990 til 1991, en þau ár voru
hlöðuloftið og fjárhúsið
innréttuð sem gistihús.
Síðan höfum við smám
saman verið að bæta
við, árið 1995 var gamla
fjósið innréttað sem
veitingahús og heitir
Sölvabar í höfuðið á
Sölva Helgasyni flakkara og
myndlistarmanni, en hann fædd-
ist að Fjalli í Sléttuhlíð á árið
1820. Við opnuðum veitingahúsið
þegar ein öld var liðin frá dauða
hans og af því tilefni reistum við
honum minnisvarða eftir Gest
Þorgrímsson. Þessi gjörningur
kom okkur á kortið í íslenskri
ferðaþjónustu að mínu mati.“
– Hvað vill fólk helst sjá og
skoða í Skagafirði?
„Ég hef grun um að hinn al-
menni ferðamaður kunni ekki
nógu vel að ferðast um landið sitt.
Mér sýnist fólk ansi mikið upp-
tekið af bílnum sínum og eyða full-
miklum tíma í akstur. Menn ættu
að taka minna fyrir og skoða það
betur.“
– Hvað er markverðast að sjá í
kringum þig?
„Perlurnar hér í Skagafirði eru
Málmey, Drangey og Þórðarhöfði
– eða gullni þríhyrningurinn, en
ég er í samstarfi við aðila sem
sigla á þessi svæði. Þá má nefna
bæði Hofsós og Hóla í Hjaltadal
sem eru mjög verðugir staðir að
skoða. Einnig vil ég nefna Síld-
arminjasafnið á Siglufirði sem ég
skoðaði sjálfur fyrst í vor og kom
mér mjög á óvart.“
– Hvað með mat, selur þú mat?
„Já, við erum hér með fullbúið
veitingahús, matseðil, vínveiting-
ar, kaffi og með því.“
– Hvað er vinsælast hjá þér?
„Ætli ég nefni ekki fjallalambið.
Síðan er ég með bleikju úr lóninu
mínu, en Lónkot heitir eftir fersk-
vatnslónum sem liggja innan við
malarkambinn.“
– Hvað getur þú sagt mér um
jörðina Lónkot?
„Lónkot er ekki stór jörð. Hún
var áður hluti af jörðinni Tjörnum
sem eru hér skammt norðan við
en er strax orðin sjálfstæð jörð á
18. öld. Þetta er sjávarjörð í ákaf-
lega fögru umhverfi og líkt og sér-
hönnuð fyrir ferðaþjónustu. Sem
dæmi má nefna að hún er kjörland
fyrir golfvöll.“
– Eru Norðlendingar
duglegir að spila golf?
„Já, þetta er vaxandi
íþrótt og einnig meðal
þeirra. Ég sá fyrir
skömmu að golf væri
vinsælust íþrótta, næst
á eftir knattspyrnu.“
– Hvernig er ástandið í atvinnu-
málum í Skagafirði um þessar
mundir?
„Það lifnar allt við hér á sumrin
og það er töluvert um að vera hér
og víðar þann tíma en heldur dauf-
ara á veturna. Hér í Skagafirði er
mikið sumarland.“
Ólafur Örn Jónsson

Ólafur Örn Jónsson fæddist á
Siglufirði 25. maí 1964. Hann tók
stúdentspróf frá Menntaskól-
anum við Sund og BA-próf í rúss-
nesku frá Háskóla Íslands. Hann
hefur lengst af starfað við ferða-
þjónustu í Lónkoti í Skagafirði
en við ýmis störf í Reykjavík að
vetrinum. Ólafur á einn son.
Perlurnar í
Skagafirði
eru Málmey,
Drangey og
Þórðarhöfði
Svona, ekki meiri skrattamálun. Ég er hættur að moka.