Morgunblaðið - 21.10.2001, Blaðsíða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. OKTÓBER 2001 37
Útfararþjónustan ehf.
Stofnuð 1990
Rúnar Geirmundsson
útfararstjóri
Traust persónuleg
alhliða útfararþjónusta.
Áratuga reynsla.
Símar 567 9110 & 893 8638
utfarir.is
Legsteinar
Vönduð íslensk framleiðsla
Fáið sendan myndalista
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
MOSAIK


Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít
Ég sendi þér kæra
kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku systir og mágkona, það var
sem ský drægi fyrir sólu á heiðum
himni er við fengum fregnina um
andlát þitt. Það tekur okkur sárt að
hafa ekki getað gengið með þér síð-
asta spölinn, þar sem við vorum
stödd í fríi á Benidorm. Við fundum
okkur fallega litla kirkju í fjallshlíð-
inni, kveiktum saman á kertum og
báðum algóðan Guð að blessa þig og
minningu þína. Og báðum engla
Guðs að vaka yfir þér og þínum.
Það er ávallt erfitt að kveðja vini
og vandamenn, en þegar við kveðj-
um systur okkar og mágkonu nú er
eins og það fari hluti af okkur sjálf-
um. Nú ertu sofnuð, elsku systir
okkar, það er með djúpu þakklæti,
söknuð og sorg í hjarta sem við
kveðjum þig. Það er alltaf svo að
þegar sorgin bankar upp hjá okkur
fyllist maður kvíða en samt ró.
Elsku systir, það var svo gott að þú
SIGRÍÐUR
KARLSDÓTTIR
✝ Sigríður Karls-dóttir fæddist í
Brekku í Sogamýri
í Reykjavík 24. nóv-
ember 1928. Hún
lést á Hjúkrunar-
heimilinu Skógarbæ
8. október síðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá
Grafarvogskirkju
17. október.
fékkst hvíldina.
Langri, erfiðri en
hetjulegri baráttu
þinni við illvægan
sjúkdóm er nú lokið.
Þú varst einstök, elsku
systir, og sárt er að
þurfa að kveðja þig, en
gott til þess að vita að
nú líður þér vel laus við
allar þjáningar og í
faðmi Guðs.
Margs er að minnast
og margs munum við
sakna. Á tímamótum
sem þessum rifjast
upp ótal hugljúfar
minningar, allt frá því vorum litlar
telpur og lékum okkur í föðurhús-
um. Þær minningar ylja manni um
hjartarætur og þær munum við
varðveita. Alla tíð varst þú okkur
einstaklega hugljúf og hjartagóð,
svo falleg manneskja. Nú eru laufin
byrjuð að fjúka hér bæ, senn lýkur
þessu milda hausti og við tekur hin
langa vetrarhvíld. Við höldum að
hvíldin sé himnaríki útaf fyrir sig
fyrir þann sem þreyttur er. Við biðj-
um Guð að veita þér viðtöku, elsku
systir okkar, leiða þig og styrkja á
þeim brautum sem þú nú hefur lagt
á. Við trúum á líf að loknu þessu og
að þú hafir aftur fundið ljósið.
Elsku Einar og fjölskylda, við
biðjum Guð að veita ykkur styrk í
sorginni. Megi minning um fallega
konu vera huggun ykkar.
Kristur minn ég kalla á þig,
komdu að rúmi mínu.
Gjörðu svo vel og geymdu mig,
Guð, í skjóli þínu.
(Höf. ók.)
Þórhalla Karlsdóttir og Jó-
hann Eymundsson,
Guðrún Helga Karlsdóttir
og Kristján Jónsson.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Elsku hjartans frænka, ég get
ekki lýst því með orðum hve þakklát
ég er fyrir að hafa í sumar drifið
mig í heimsókn með pabba og
mömmu til þín á Skógarbæ. Það
hvarflaði ekki að mér hvað sú heim-
sókn ætti efir að verða mér svo dýr-
mæt í minningunni því þegar við
kvöddumst átti ég ekki von á að sú
kveðja yrði hin hinsta kveðja.
Lífið er hverfult og í logni tekur
maður því oftast sem sjálfsögðum
hlut. Gleymir eða vanrækir að sinna
sínum nánustu og svo allt í einu án
nokkurs fyrirvara eru horfnir frá
okkur ástvinir. Síðustu árin voru
erfið þá tók sjúkdómurinn völdin.
Við sem eftir lifum trúum því að
hvíldin sé þér kærkomin. Þú varst
alltaf svo yndisleg kona með ein-
stakt hjartalag sem ég mun sakna.
Ég bið góðan Guð að varðveita þig
og þann auð að hafa fengið að hafa
þig og allar þær minningar sem ég á
um þig, elsku frænka. Alla tíð og allt
frá því ég var á mínum yngri árum
og vann hjá þér í Siggubúð; þær
minningar eru mér hugljúfar. Guð
geymi þig og varðveiti.
Elsku Einar og fjölskylda, megi
Guð styrkja þig og fjölskyldu þína
alla í ykkar sorg. Blessuð sé minn-
ing þín.
Þín frænka,
Helga Austmann
Jóhannsdóttir.
Með þessu fallega ljóði viljum við
hjónin kveðja þig, elsku frænka, og
votta fjölskyldu þinni okkar dýpstu
samúð og veita ykkur styrk í sorg-
inni.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sveinbjörn Egilsson.)
Berglind Ólafsdóttir,
Svavar Egilsson og börn.
Mundi frændi, þann-
ig var hann alltaf
ávarpaður af okkur
systkinunum. Hann
var móðurbróðir okkar
og stór hluti í okkar lífi. Mamma
okkar og Mundi frændi voru mjög
náin. Við áttum heima í Sogamýri
sem var í útjaðri Reykjavíkur. Þá
voru bílar ekki eins algengir og nú,
en Mundi frændi var leigubílstjóri og
átti flotta drossíu en þannig voru
þessir bílar nefndir í daglegu tali í þá
daga. Hann kom oft óvænt á heimili
okkar í heimsókn á milli túra, alltaf
hress og hafði frá svo mörgu að segja
úr daglega lífinu. Ekki má gleyma
pólitíkinni sem hann hafði ákveðnar
skoðanir á. Hann hafði gaman af að
stríða okkur systkinunum og hló þá
oftast að okkur. Þegar stórviðburðir
voru í okkar fjölskyldu, t.d. gifting,
ferming og skírn, var sjálfsagt að
Mundi frændi myndi aka okkur og
var hann alltaf fús til þess og hafði
gaman af. Þegar við stofnuðum
heimili var hann áhugasamur um
okkar velferð og kom í heimsókn til
okkar.
GUÐMUNDUR
GUNNLAUGSSON
✝ GuðmundurGunnlaugsson
fæddist á Reynihól-
um í Miðfirði 8. jan-
úar 1911. Hann lést á
Hrafnistu í Reykja-
vík 8. október síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Foss-
vogskirkju 15. októ-
ber.
Elsku Mundi frændi,
nú ert þú farinn frá
okkur og er þín sárt
saknað. Við biðjum
góðan Guð að blessa
Gunnu, Þröst, Jórunni,
afastelpurnar tvær og
fjölskylduna alla.
Ljúfar voru stundir
er áttum við saman.
Þakka ber Drottni
allt það gaman.
Skiljast nú leiðir
og farin ert þú.
Við hittast munum aftur,
það er mín trú.
Hvíl þú í friði
í ljósinu bjarta.
Ég kveð þig að sinni
af öllu mínu hjarta.
(M. Jak.)
Þorbjörg Einarsdóttir.

 

  
 
   


  

 

 


 

    






       
!  
  "
 
"
  
 
 #  $  
  !
" #$% &

'()  #$% &

((  ##*!

&(   ( +* &,#$% &

'()
&(   +* #$% &

 $  -
& .##*!
!
&(/!0&#$% &

+*   !(&
& .##*!

 ( 12(
&!( .#$% &

&( 32( &# !
& .#$% &

& 4 ##*!
*(3!3!32!"

 

  

 

 

  







 
    !
"#$
% &'
 
  




 
    ! "##
()  # * +
)(,) #),-- ) ./#
0/+))
)(./#
1 2##'./# 3% )# 0/  ,)
/4 ))3 5 ))2##',)
/4 ))3 5 ))+5+).,)
0/4 )) 
) ,  -) +5+)..6+
, 1 ) 17)8

 

    
 

 










 

  

   
  
 

  ! " 
 
# 
 
$ 
%&  ! ' ((
  



    !!

  " #


   
     !!

$    
#
%  #
 !!

& &  & & & '


 

       
 

   
 

    
 
 
 



 


 
  
!  

     "      
   
    #  "   $  %
&  ( 
   !# 

 "
 ! #   &  
  )  


   " 
  #  !

 *! " 
 " &"   
  

  

 
 

 !"# $% &'()"(


 
  
          
        
 


 


    
 

 !"#$%&&'%
%#$ !"# !"#$%&()$"
$% " *)+ %%&&'%
#",-"  !"#$%&&'% -."/% $"&()$"
0 #%/&1 !"#$%&&'%
 "% !"%'# "%  "% !"%