Íslendingaþættir Tímans - 30.12.1981, Blaðsíða 7

ÁRNAÐ HEILLA
Páll Þorgilsson
85 ára
Heill og sæll, frændi minn góður. Nú
hefur þú með heiðri og sóma lokið við
helming 9. áratugsins. Og ekki hvarflar
að mér efi um, að þú skilir hinum
helmingnum, með sama sdma.
Ég fagna þvi, að ég skuli enn vera ofan
moldar m eð þér, þvi að f jærri er að ég sé
leiður á lifinu. En ég húðskamma stund-
um sjálfan mig fyrir að miðla mér ekki
oftar ti'ma til að fá hressandi skammt
andlegra vitamina af þrjótandi birgðum
þinum, sem virðast ekki lúta þvi lögmáli
að minnki það, sem af er tekið, þær eru
eins og hafið. A þvi sér ekki borð, þdtt af
sé ausið.
Þú hefur verið svo innundir hjá drottni
allsherjar, að hann úthlutaði þér úrvals-
tegund minnisfruma. Um það bitna
ógrynni fróðleiks, um menn og málefni,
skritlur, skopsögur, ljóð og lausavisur
sem þú hefur á hraðbergi.
En fleira gerði hann við þig vel. Þú ert
hagyrðingur. Og hann gaf þér slika radd-
leikni að þú gast og getur vonandi enn til-
einkað þér margar ólikar raddir, og
brugðið þér i margra gervi og leikið.
Aldrei hef ég, siðan ég kynntist þér, ef-
ast um, að best hefðirðu kunnað við þig á
fjölum leiksviðsins og fjalirnar ekki siður
kunnað vel við þig, og þá ekki sfst horf-
endur og heyrendur.
Þótt allt hafirðu vel gert, sem þú hefur
stundað, áttirðu best heima á leiksviðinu.
Það var þinn rétti vettvangur. Fjárans
klúður að þú skyldir lenda utan þess.
Páll fæddistog ólst upp i afskekktustu
sveit landsins, á hinu forna höfuðbóli
Flosa, Svinafelli, i kallfæri við öræfa-
jökul.
Á vaxtarárum hans blöstu stööugt við
honum sterkar andstæður stórbrotinnar
náttúru, sem öræfingar höfðu mótast af
gegnum kynslóðir. — Enda er sagt að i
öræfum sé ekki til neitt miðlungsfólk.
Með móðurmjólkinnihefur Páll drukkið
i sig seiðmagnaða orku öræfajökuls, ilm
úr grasi og skóg, mildi og unað sumars, —
fegurð.líf og liti allra árstiða, nið og
straumþunga fljótanna á báðar hendur
vfðáttu sanda og sævar.
Alls þessa, sem Páll hefur hlotið i arf og
skynjað gegnum auga og eyra gætir í
skapgerð hans.
Páll kvaddi öræfin 17 ára að aldri. Og
þá orðinn karlmenni að burðum. Útþráin
ólgaði i blóðinu. Henni varð að fullnægja.
Hvorthenni hefur verið fullnægt á þeim 68
árum, sem liðin eru síðan, veitég ekki. En
■ slendingaþættir
hérhefurhann lifað og starfaö um áratugi
og verið meðal þeirra sem setja svip sinn
á borgina.
Og aldrei hefur honum eða þeim syst-
kinum, brugðist hin öræfska hjálpfýsi og
samúð með öllum, er minna mega sin. Og
vonandi verða þeir eiginleikar ávallt
aðalsmerki öræfinga, þótt aldalöng ein-
angrun sé rofin.
Þegar þú áttir afmæli siðast fyrir 5 ár-
um, og skaust 8. áratugnum aftur fyrir
þig, óskaði ég þér víst þess, að þú stæðist
öll brögð bragðslyngrar Elli kerlingar, 9.
áratug þinn. Og það hefurðu nú gert með
prýði fyrri helming hans, þótt eilitið hafi
slaknað á stælingu og léttleik.
Nú óska ég þér þess, frændi minn góður
aö þér endist rikulegt glfmuþrek til næsta
afmælis eftir 5 ár, og lengur, og að þú
gangir styrkum fótum, er þú heilsar 10.
áratug þinum. Einnig, að engin þurrð
verði í þinum andlegu vitaminbirgðum,
eða miðlun þeirra.
Og svo óska ég þér heilla með þetta af-
mæli — og áfram.
M. Skaftfells
P.S. Þetta nokkuð siðbúna afmælisrabb er
svolítið glettið, eins og þú, frændi sæll. Er
heiðra átti það með birtingu i tslendinga-
þáttunum, faldi það sig. 1 dag var það svo
itö6kunni minni sakleysið sjálft á svip og
sagðist hafa verið þar allan tímann. Eig-
um við ekki að fyrirgefa því prakkara-
strikið?
Látið myndir
af þeim sem
skrifað er um
fylgja greinunum