Íslendingaþættir Tímans - 27.07.1983, Blaðsíða 8

Níræð
Margrét Illugadóttir,
Syðri-Hömrum Holtum
Margrét er fædd 26. júlí 1893. Foreldrar hennar
voru hjónin Illugi Jóhannsson og Guðbjörg Gísla-
dóttir, en þau bjuggu að Oddgeirshólahöfða í
Hraungerðishreppi þegar Margrét fæddist. Þaðan
fluttu þau fáum árum síðar að Laugum í sama
hreppi og bjuggu þar um 30 ára skeið. Illugi var
af suður-þingeyskum ættum, en Guðbjörg var
dóttir Gísla Guðmundssonar hreppstjóra í Bitru.
Þegar Margrét var 5 ára gömui fór hún í fóstur
til Gísla afa síns og seinni konu hans Ingveldar
Eiríksdóttur frá Kampholti og hjá þeim var hún
fram undir tvítugsaldur, en þá fór hún að
Villingaholti til Jóns Gestssonar bónda og Krist-
rúnar Gísladóttur móðursystur sinnar.
Ástgeir Gíslason frá Bitru móðurbróðir Mar-
grétar hóf búskap á Syðri-Hömrum árið 1916.
Tveim árum seinna 1918 fór hún þangað vinnu-
kona og var hjá Ástgeiri og Arndísi konu hans
ýmist sem vinnukona eða lausakona eins og það
var kallað þegar ekki var um ársvist að ræða og
unnið var á ýmsum stöðum, en átti jafnan heimili
á Syðri-Hömrum. Eftir að Gísli sonur þeirra
Syðri-Hamra hjóna og Unnur Óskarsdóttir kona
hans tóku við búsforráðum hefur Margrét haft
heimili sitt hjá þeim og notið þar góðrar aðhlynn-
ingar. Hefur hún því átt heimili á Syðri-Hömrum
hátt á sjöunda áratug.
Meginhluta ævinnar má segja, að Margrét hafi
búið við allgóða heilsu, en þó hefir það bagað
hana hin síðari árin að hún hefir átt allerfitt með
að hreyfa sig um og ganga því það óhapp henti
hana, að lærleggsbrotna og olli það henni lang-
vinnum þrautum. Sjón, heyrn og minni eru enn í
góðu lagi.
Margrét er kona hæglát og dagfarsprúð, trygg-
lynd og vinföst. Börn og unglingar hafa ætíð átt
þar sem hún er hauk í horni. í staðinn hefur hún
eignast marga vini, sem minnast frá bernskuárun-
um umhyggju hennar og hollrar handleiðslu.
Margrét er greind, fróðleiksfús og bókhneigð.
Hefur hún marga bókina lesið sér til gagns og
ánægju. Á hún gott safn bóka, sem hún lætur sér
annt um.
Margrét hefur alltaf rækt störf sín með alúð og
trúmennsku og því átt traust þeirra sem notið hafa
starfa hennar.
Á níræðisafmælinu vilja systkinin frá Syðri-
Hömrum, börn Ástgeirs Gíslasonar færa Margréti
hinar bestu þakkir og óskir um að ævikvöldið megi
verða hlýtt og rótt. Þá vill sá er þessar línur ritar
einnig þakka Margréti góð kynni og margar
ánægjustundir við að hlýða á fróðlegar frásagnir
hennar. Vona ég, að henni endist til æviloka skýr
hugsun og rólegt sálarlíf.
Ágúst Þorvaldsson
Pétur Pétursson,
Grænagaröi, ísafirði, áttræður
Hversu efagjarnir sem menn kunna að vera þá
verða kirkjubækur ekki rengdar nú til dags en þær
greina frá því að minn ágæti vinur Pétur Pétursson
á Grænagarði við ísafjörð verði áttræður þann 28.
júlí. Ég mætti honum á Seljalandsveginum fyrir
nokkrum vikum léttum í spori eins og í gamla
daga og gekk heim með honum og í forstofunni
stóðu gönguskíðin vel hirt sem fyrr, en það er
heldur ekki lengra síðan en í fyrra að þau voru
notuð í Fossavatnsgöngunni og varla hafa þau
staðið þama ónotuð í vetur. Svona er þetta þar
sem enginn öldrunarfulltrúi er á staðnum að menn
gleyma því jafnvel að þeir séu að verða áttræðir.
Pétur Tryggvi Pétursson, eins og hann heitir
fullu nafni, er fæddur í Rekavík Norður-ísafjarð-
arsýslu þann 28. júlí 1903. Foreldrar hans voru
hjónin Petolína Elíasdóttir frá Steinólfsstöðum í
Veiðileysufirði og Pétur Jóhannsson, Halldórs-
sonar refaskyttu í Látravík.
Pétur missti föður sinn 1907 og var þá komið í
fóstur hjá Magnúsi Finnbjörnssyni og Odddídu
Jónsdóttur að Sæbóli í Aðalvík.
Árið 1913 fluttust þau að Góustöðum í Skutuls-
firði til Guðríðar dóttur sinnar og Sveins Guð-
: mundssonar og þar ólst Pétur upp tii fullorðinsára.
I
Strax á unglingsárum fór Pétur að stunda
sjónmennskú á bátum frá ísafirði ýmist á útilegu
eða síldveiðum.
1929 hóf hann störf við netagerð hjá Samvinnu-
félagi ísfirðinga. Lærði hann síð'an þá iðn hjá Pétri
Njarðvík sem um 20 ára skeið rak netagerð að
Grænagarði í Skutulsfirði. Var hann verkstjóri við
þá netagerð um 18 ára skeið, þar til þeim rekstri
var hætt 1952. Þá starfaði hann um tíma hjá
útgerðafélaginu ísfirðingi h/f, fyrst á togurum þess
og við fiskvinnslu í landi. Er ísfirðingur hætti
rekstri hóf Pétur störf hjá Netagerð Vestfjarða h/f
sem Guðundur Sveinsson fósturbróðir hans rekur
og starfaði þar til ársins 1979. Árið 1958 eignaðist
Pétur 3ja tonna trillu, Sigurvon ÍS 605, er hann
hefir notað meðal annars til að flytja ferðafólk á
norður í Jökulfirði og Hornstrandir.
Er bróðir hans Bjarni Kristján lést árið 1965
keypti hann eignir hans á Hesteyri. Dvaldi hann
þar ásamt eiginkonu og fjölskyldu á sumrum mörg
hin síðari ár er hann hefir unnið að eyðingu refa
í Sléttuhreppi, fyrst með Bjarna bróður sínum en
síðar með Jóni Oddssyni refaskyttu frá Ingjalds-
sandi til ársins 1980 er hann hætti vegna veikinda
eiginkonu sinnar. Árið 1928 kvæntist Pétur Al-
bertínu Elíasdóttur frá Fagrahvammi í Skutuls-'
firði, þau reistu nýbýli að Brautarholti en fluttust
1938 að Grænagarði og hafa búið þar síðan.
Þau Berta, eins og við kunningjarnir kölluðum
hana, og Pétur eignuðust þrjú mannvænleg börn,
tvo syni og eina dóttur. Synimir búa báðir á
ísafirði og urðu landsþekktir skíðamenn um
Framhald á bls. 7
íslendingaþættir