Heimilistíminn - 06.05.1978, Blaðsíða 5

Sonarsonurinn Mark
Fyrsta spurningin, sem fólk spyr mig
yfirleitt er: Hvers vegna að giftast?
Hvers vegna haldið þið ckki bara áfram
að búa saman eins og þið hafið gert i
meira en ár núna? Ég geri ráð fyrir, að
“það sé vegna þess að ég vil bera löglega
ábyrgö á ömmu Ray. Það er engan veginn
nóg að ákveða, að við skulum lifa lifinu
saman.
Fólk getur einfaldlega ekki skiliö, að
fólk geti orðið ástfangið, án þess að þvi
fylgi allt þetta rugl um kynlif og peninga.
Ég er búin að ganga i gegn um allt slikt.
Siðasta ástarævintýri mitt entist i' nær
átta ár. Endirinn varð sá, að sambandinu
lauk með gráti og gnistran tanna og mikl-
um hjartakvölum.
Það er það, sem gerist, þegar þú verður
kynferðislega háður einhverjum. Þú eign-
ast ef til vili eiginkonu, en um leið tapar
þú vini.
Með þvi að giftast Ommu Ray eignast
ég hvort tveggja. En það sem gerir gæfu-
muninn, er að við munum ekki lifa neinu
kynlifi. Samband okkar er hafið yfir allt
slikt. Ekki get ég þó imyndað mér, að
móöir min skilji þetta nokkurn tima.
Hún sagði i viðtali við blaðamenn: —
Hann vill giftast mér, en það getur hann
ekki gert, og þess vegna hefur hann valið
næstbeztu leiðina.
Hefur mamma ekki tekið eftir þvi,
hversu hamingjusöm við erum? Eða er
hún svo miður sin, að hún er búin að
gleyma öllu? Ég hef ekki gleymt einum
einasta hlut, sem gerzt hefur frá þvi við
hittumst. Sérstaklega man ég vel eftir
þeim óttalega tima árið 1975, þegar ég var
aðleggja af stað heim afturtil Kaliforniu
frá ömmu Ray i London.
Ég man, að ég hugsaði um það,
hve veikbyggð hún var
Ég las bréfið hennar og greip i hana.
Þannig byrjaði það. Þá vissi ég hvernig
mér leið. Hún grét og ég hélt henni þétt að
mér. Þetta var i fyrsta skipti, sem við höf-
um svo mikið sem snert hvort annað, og
ég man, að ég var að hugsa um þaö,
hversu veikbyggð hún væri. Hún var svo
einmanaleg. Ég vissi þá, aö ég yrði að
taka ábyrgð á henni upp frá þessari stund.
|:u , j.jjíl: i ' : i H ,Hþ!HH:Pú,iPRpn#8
Vissulega reyndi hún að fá mig til þess
að skipta um skoðun. Amma Ray er allt of
vitur til þess að gera sér ekki grein fyrir
þvi, hvað fólk myndi segja um þettá. En
ég spurði hana að þvi, hvort hún vildi
heldur — eyða siðustu ævidögum sinum
ein i London, eða með mér i dásamlega
fallegri borg i Kaliforniu.
— En ég vil ekki verða þér byrði, sagði
hún. Ég hefði getað grátið, þegar ég
heyrði þetta, vegna þess að það sem hver
Ég var auðvilað ekki með önimu Ray,
þegar hún var ung, en ég þrcytist aldrei á
þvf að hcyra um þá daga. Mig langar
émúiigis til þess að geta gert hana jafn
hamingjusama og hún var þá, segir
Mark.
maöur óskar sér i lifinu, er að einhver
þurfi að treysUi á hann og ekkert þessu
likt hafði komið fyrir mig áður...Þfb
5