Sunnudagsblaðið - 06.09.1959, Blaðsíða 14
478
SUNNUDAGSBLAÐIÐ
frgwtrwrr'’
nun um
hjónabandið
vera að hann hafi þá harmað ævi
einbúans, sem hann sagði skilið
við á eynni fögru.
Ef til vill hefur Selkirk fundið
það í dauðanum, sem hann hafði
sí og æ verið að leita að, en ætíð
sneitt hjá honum, síðan hann hvarf
til menningarinnar á ný — frið-
inn, sem hann hafði komizt í kynni
við á Juan Fernandes. En hvað
sem því líður, hafði hann öðlazt
ódauðleika, sem fáum einum hlotn
ast hér í heimi. Sögupersónan
Róbinson Krúsó, sem sköpuð er
upp úr ævintýrum Alexanders
Selkirk og raunum, lifir enn eftir
nálega 250 ár, —
Á ásnum sínum kynntist Selkirk
stúlku úr sveitinni, er sat. hjá kú
fyrir foreldra sína. Hún hét Soffía
Bruce. Þarna gerðist stutt ástar-
ævintýri, Þau hlupust á brott til
Lundúna, en loks skildi Selkirk
við stúlkuna og réði sig á skip.
Hann var skráður á H.M.S.
Weymouth, er þá lá í Plymouth
búið til sjóferðar. Meðan beðið var
brottfarar, hófst samdráttur miili
Selkirks og ekkju einnar, France
Candish að nafni, sem átti og rak
þar veitingahús. Kvaðst hann þá
vera ógiftur.
Selkirk giftist ekkjunni og gerð-
ist þannig sekur um fjölkvæni.
Síðan sigldi hann brott á Wey-
mouth. Þegar skipið nálgaðist Af-
ríkuströnd, heimkynni sjóræn-
ingja og þrælasala, brauzt hita-
beltissótt út meðal áhafnarinnar
og ýmsir dóu. Einn þeirra var Sel-
kirk, hann lézt 13. des. 1721.
J. B. þýddi.
■iiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiinniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
VITIÐ ÞÉR?
að Herbert Hoover, sem var for-
seti Bandaríkjanna 1930—31,
var fyrsti maður veraldaririn-
ar, sem kom fram í sjónvarpi,
en það var í tilraunastöð einni
í New York 1927.
ÞEIM TIL hughreystingar, sem
álíta fríðleikann undirstöðu far-
sældar hjónabandsins, og þeim,
sem öfunda vinkonuna af hinum
töfrandi fríða eiginmanni, skal
skýrt frá því, að við Gallup-skoð-
anakönnun í Bandaríkjunum, var
það ekki fríðleikinn, sem mestu
máli skipti um hamingju hjóna-
bandsins. Hinir fríðu eiginmenn
reyndust einmitt undir 25% að
meðaltali þeim hæfileikum búnir,
að geta skapað farsælt heimilis-
líf. Þeir höfðu flestir frá æsku
verið dekurbörn; sjaldan lært að
gleðja aðra, og höfðu einmitt van-
izt því, að allt snerist um þá sjálfa.
Allt eru þeíta . eiginleikar, sem
gera hjónabandið erfitt.
Samkvæmt Gallup-könnuninni
er það ekki krafa eiginkvennanna,
að mennirnir séu sérstaklega auð-
ugir -— en þeir þurfa að hafa rióg
fyrir heimilið að leggja. Þeir tím-
ar eru liðnir, er ungu stúlkurnar
sættu sig við að giftast aðeins ást-
arinnar vegna. Ekki færri en 99%
þeirra, ér spurðar voru við skoð-
anakönnunina, álitu, að éiginmað-
urinn þyrfti að hafa góðar og jafn-
ar tekjur, svo að hjónabandið gæti
orðið hamingjusamt. Hins vegar
voru það ekki nema 5%, sem gerðu
það að afdráttarlausu skilyrði, að
eiginmennirnir væru auðugir.
Eitt voru konurnar þó allar sam-
mála um, og það var, að maðurinn
yrði að vera umhyggjusamur. —
Leiðinlegir siðir, kæruleysi og
hugsunarleysi, eru líka gallar, Sem
geta spillt hjönabandinu. Fullkom-
inn eiginmaður gengur t.d. ekki
þannig frá baðherberginu, eins og
þar hefði geysað stórsjór og hvirf-
ilbylur. Hann gengur sjálfur fi’á
fötum sínum á herðatré, og fram-
ar öllu gætir hann þess, að konan
fái að eiga sitt einkalíf fyrir sig;
að hún hafi ráð nokkurra vasa-
peninga, sem helzt eru hennar eig-
in, og að hún fái tíma til þess að
sinna áhugamálum sínum.
Ef maðurinn er sanngjarn, hef-
ur hann einnig möguleika til þess,
að verða hinn fullkomni eigin-
maður í augum konunnar, þótt
hann viti betur en hún, ,er t.d. á-
stæðulaust, að gera grín að fávizku
konunnar í hópi vina þeirra. Og
aðeins ef hann tekur á sig ábyrgð
með henni í hjónabandinu, finnur
hún sig aldrei.einmana. Hinn sann
gjarni og ábyrgðarfulli maður er
þess vegna ofarlega á blaði í hinni
amerísku skoðanakönnun, og það
mun hann sjálfsagt vera hvar sem
er.
Helztu niðurstöðurnár um það,
hvernig hinn fullkomni eiginmað-
ur eigi að vera, samkvæmt skoð-
anakönnuninni, eru þessar í stuttu
máli:
1. Hann þarf að hafa nægilegar
tekjur fyrir daglégum þörf-
um.
2. Hann verður að uppfylla kröf-
ur hennar varðaridi trú-
mennsku og ástúð.
3. Hann verður að taka hana
eins og hún er, án þess að
reyna að br’eyta henni eftir
sínu höfði.
4. Hann á að vera sanngjarn.
5. Hann þarf að varast smá-
munasemi, sem ergir hana.
6. Hann verður að koma fram
gagnvart henni 1 peningamál-