Fréttablaðið - 30.09.2002, Blaðsíða 8

8 30. september 2002 MÁNUDAGUR
ÞJÓÐARFRAMLEIÐSLAN Samdráttur
þjóðarútgjalda milli ára er minni á
öðrum ársfjórðungi en á þeim
fyrsta. Samdrátturinn á öðrum
ársfjórðungi er samkvæmt tölum
Hagstofunnar talinn vera um 2,5%
á öðrum ársfjórðungi en var 6,5%
á þeim fyrsta. Einkaneysla er
stærsti liður þjóðarútgjalda. Hún
dróst saman um 1% á öðrum árs-
fjórðungi, en um 5% á þeim fyrsta.
Þegar þetta er skoðað er vert að
hafa í huga að samdráttar fór að
gæta á öðrum ársfjórðungi 2001.
Vaxandi útflutningstekjur
verða til þess að landsframleiðslan
jókst um 0,75% á tímabilinu apríl
til júní. Landsframleiðslan óx lítil-
lega milli fyrstu fjórðunga árið
2001 og 2002. Búnaðarbankinn
birti efnahagsspá í vikunni, þar
sem ekki er gert ráð fyrir neinni
aukningu á vergri landsfram-
leiðslu milli ára.
Björn Rúnar Guðmundsson,
hagfræðingur hjá Búnaðarbankan-
um, segir niðurstöðu þjóðhags-
reikninga Hagstofunnar í góðu
samræmi við forsendur spár bank-
ans.

Þjóðhagsreikningar birtir:
Þjóðarútgjöld enn að minnka
HÆGAGANGUR
Landsframleiðsla eykst lítillega
og þjóðarútgjöld dragast saman.
Efnahagslífið er í hægagangi.
Flottheit
fyrirmanna
Magnús skrifar:
Ég á bágt með að trúa að viðbygg-ing alþingis kosti 810 milljónir.
Fyrir utan húsið er heimilislaust
geðsjúkt fólk sem samfélagið hefur
ekki efni á að veita skjól. Eru tvær
þjóðir í þessu landi? Að minnsta
kosti. Það er von mín að vel fari um
landsherrana í gufubaðinu meðan
þeir veiku reyna að blása hita í kald-
ar hendur sínar.
Það er von mín að veika fólkinu
takist að komast áfram án þess að
skaða sig og aðra. Með sama hætti
vona ég að þjóðin skaðist ekki af
störfum gufubaðsliðsins við Austur-
völl. Það er hætta framundan, þar
sem kosið verður næsta vor og þess
vegna eru sumir kannski best
geymdir í gufubaði.

LÍFSSTÍLL „Fólk er að trúlofa sig
með tattoo-hringum á fingrum og
tám og eiginlega hvar sem er. Þá
er einnig vinsælt að láta
tattovera kenni-
tölu hvers annars
á sig. Með því er
fólk að heitast
hvort öðru,“ segir
Sverrir Þór Ein-
arsson á
t a t t o o s t o f u n n i
Skinnlist í Rauða-
gerði í Reykjavík.
Hann og aðrir
húðflúrameistar-
ar í höfuðborginni
eru því að leysa
gullsmiðina af
hólmi sem hingað til hafa einir
séð um að smíða trúlofunar-
hringa fyrir tilvonandi brúðhjón.
Sverrir líkir trúlofunarhúðflúr-
inu við faraldur.
Gullsmiðir eru hins vegar ró-
legir og gera ráð fyrir að þessi
faraldur gangi yfir eins og aðrir:
„Fólk vill þrátt fyrir allt halda
góðum siðum og treysta bönd sín
með gulli. Þannig hefur það verið
og þannig verður það. Ég hef
ekki áhyggjur,“ segir Jón Sigur-
jónsson, gullsmiður hjá Jóni &
Óskari, sem heldur áfram að
smíða trúlofunarhringa og selja.
Telur Jón að íslenski trúlofunar-
hringamarkaðurinn telji um
2.500 pör eða 5.000 hringi árlega.
Því er eftir töluverðu að slægjast
því hvert par af trúlofunarhring-
um kostar um 35 þúsund krónur:
„Þetta var dýrara hér áður
fyrr þegar menn gátu gert ráð
fyrir að megnið af mánaðarlaun-
unum færi í hringakaup þegar
þeir trúlofuðu sig,“ segir Jón og á
þá við verkamannalaun um mið-
bik síðustu aldar.
Kostirnir við trúlofunarhringa
úr gulli eru þeir að hægt er að
taka þá af sér við trúlofunarslit
sem eru ekki óalgeng. Verra er að
losna við trúlofunartattoo:
„Lauslega áætlað gæti ég trú-
að að það kostaði ekki undir 50
þúsund krónum að láta fjarlægja
tattootrúlofunarhring með
leisigeislum af fingri. Á móti
kemur hins vegar að tattoohring-
ar eru miklu ódýrari en gull-
hringir; kosta ekki nema 6-8 þús-
und krónur,“ segir Sverrir Þór í
Skinnlist sem sinnt hefur húð-
flúrlistinni í 15 á og segist vera
hættur að láta sér bregða við
uppátæki fólks í þessum efnum:
„Þó er ég mest undrandi á fót-
boltastelpunum þessa dagana.
Þær eru byrjaðar að láta
tattoovera nöfn hverrar annarar
á sig svona eins og hinir sem eru
að trúlofa sig. Ég hef ekki enn
skilið hvers vegna fótboltastelp-
urnar eru að þessu,“ segir Sverr-
ir Þór. eir@frettabladid.is
Tattoo í stað
trúlofunarhringa
JÓN GULLSMIÐUR MEÐ TRÚLOFUNARHRINGA
Fólk vill enn treysta böndin með gulli. Margir kjósa samt tattoo í staðinn.
Breytingar í heitstrengingum - gullsmiðir þó áhyggjulausir. Trúlofunar-
hringar kosta 35 þúsund krónur. Kostar 50 þúsund að ná trúlofunar-
húðflúri af með leisigeislum.
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/
RO
B
ER
T
BRÉF TIL BLAÐSINS
Sprengitilboð
Hver var að
tala um að
fiskur væri dýr?
Þú kaupir
1 kíló af
ýsuflökum og
færð annað frítt
Fiskbúðin okkar
Smiðjuvegi, Álfheimum
og Lækjargötu Hafnarfirði
Útgáfufélag: Frétt ehf.
Ritstjóri: Gunnar Smári Egilsson
Fréttastjóri: Sigurjón M. Egilsson
Ritstjórnarfulltrúi: Steinunn Stefánsdóttir
Auglýsingastjóri: Þórmundur Bergsson
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing:
Þverholti 9, 105 Reykjavík
Aðalsími: 515 75 00
Símbréf á fréttadeild: 515 75 06
Rafpóstur: ritstjorn@frettabladid.is
Símbréf á auglýsingadeild: 515 75 16
Rafpóstur: auglysingar@frettabladid.is
Setning og umbrot: Frétt ehf.
Prentvinnsla: Ísafoldarprentsmiðja ehf.
Fréttablaðinu er dreift ókeypis á heimili á höfuð-
borgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá
blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni.
Fyrirtæki geta fengið blaðið gegn greiðslu
sendingarkostnaðar; kr. 1.100 á mánuði.
Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum
án endurgjalds.
„Þetta var dýr-
ara hér áður
fyrr þegar
menn gátu
gert ráð fyrir
að megnið af
mánaðarlaun-
unum færi í
hringakaup
þegar þeir trú-
lofuðu sig.“
Skoðanakönnun Gallup:
Samfylkingin
sækir á
KANNANIR Samfylkingin styrkir
stöðu sína milli mánaða og hefur
ekki mælst með meira fylgi á
kjörtímabilinu samkvæmt skoð-
anakönnun Gallup. Samfylkingin
mælist með rúmlega 29%. Sjálf-
stæðisflokkurinn tapar fylgi og
mælist með 38% og hefur ekki
verið lægra síðan í júní 2001.
Fylgi ríkisstjórnarinnar minnkar
um 5% milli ágúst og september.
Fylgi stjórnarinnar mælist nú
58%. Frjálslyndir mælast með 1%
fylgi, Framsóknarflokkur með
17% og Vinstri-grænir með 14%
fylgi. Í könnuninni var spurt
hvaða lista svarendur myndu
kjósa ef gengið væri til
alþingiskosninga nú. Úrtakið var
tæplega fimm hundruð manns og
svarhlutfallið var tæplega 70%.
Tæplega 21% voru óákveðnir eða
neituðu að svara.

Formaður Geðhjálpar segir 50geðsjúka einstaklinga á ver-
gangi í dag; heim-
ilislausa og hjálp-
arlausa. Velferð-
arkerfið okkar
nær ekki utan um
þetta fólk. Örygg-
isnetið í samfélag-
inu okkar er annað
hvort of lítið eða með of stóra
möskva. Velferðarkerfið er ekki
fyrir þetta fólk; sem án efa er
meðal þeirra samborgara okkar
sem eru helst hjálpar þurfi.
Síðastliðinn miðvikudag komu
á annað hundrað einstaklingar til
Mæðrastyrksnefndar Reykjavík-
ur að þiggja matargjafir. Þetta
fólk átti ekki fyrir mat; allra síst
þegar svona langt er liðið á mán-
uðinn. Það nær ekki endum sam-
an. Velferðarkerfið okkar nær
ekki heldur utan um þetta fólk.
Það fellur í gegnum öryggisnetið.
Íslenska samfélagið er van-
þroska. Við erum nýbúin að slíta
á milli framkvæmdavalds og
dómsvalds – sem þó er grundvall-
aratriði í þeirri samfélagsupp-
byggingu sem við teljum okkur
vera að framkalla. Löggjafar-
valdið er enn undir hælnum á
framkvæmdavaldinu og ekkert
sem bendir til að það losni þaðan
í bráð. Flestar stofnanir ríkis-
valdsins þjóna frekar valdhöfum
en almenningi. Um margt er
svipmót samfélags okkar leik-
tjöld fremur en tæki til að auka
virkni, lýðræði, jafnræði og
sanngirni.
Stundum minnir íslenskt sam-
félag á nýríkt fólk sem keppist
við að fóta sig í nýrri stétt. Það
safnar í kringum sig táknmynd-
um menntunar, smekks og stöðu
án þess að velta mikið fyrir sér
inntaki þessara tákna. Við eigum
allar stofnanir sem vestrænt lýð-
ræðisríki getur óskað sér – en
þær virka hins vegar ekki sem
skyldi. Þeim er ekki einu sinni
ætlað að virka. Þær eru tákn.
Þannig mun enginn halda því
fram að Þjóðleikhús okkar sé öfl-
ugur suðupottur leiklistar. Ekki
frekar en Listasafn Íslands
skiptir í raun nokkru máli fyrir
myndlistina okkar. Við eigum
okkur þjóðsöng sem enginn getur
sungið.
En með allri virðingu fyrir
listinni þá er það alvarlegra þeg-
ar við stöndum í þeirri trú að
samhjálp og jafnræði sé grunn-
þáttur í samfélagi okkar – en sjá-
um að svo er ekki. Ef við ætlum
ekki að lifa í þesari hræsnisfullu
stöðu þurfum við að endurskoða
velferðarkerfið og laga það að
þörfum þeirra sem mest þurfa á
því að halda.
Og ég á ekki við þá sem vinna
við það.

„Við eigum okk-
ur þjóðsöng
sem enginn
getur sungið.“
skrifar um reynsluna af því að láta pólitísk
sjónarmið stjórna ráðningum í veigamestu
störf hjá ríkinu.
Mín skoðun
GUNNAR SMÁRI EGILSSON
Öryggisnet með of stóra möskva