Fréttablaðið - 26.04.2003, Blaðsíða 11

LAUGARDAGUR 26. apríl 2003
Sumar vörur
eru fyrir sumarbörn
og sumar fyrir fullor›na
debenhams
S M Á R A L I N D
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
D
EB
2
09
55

04
/2
00
3
Sumarhappdrætti
fyrir viðskiptavini barnadeildar Debenhams
1. vinningur
Rollerblade stækkanlegir barnalínuskautar og hlífar
frá Útilífi að verðmæti 12.980 kr.
og barnafatnaður frá Debenhams að verðmæti 20.000 kr.
2. vinningur
Hlaupahjól frá Útilífi að verðmæti 5.990 kr.
og barnafatnaður frá Debenhams að verðmæti 15.000 kr.
3. vinningur
Barnafatnaður frá Debenhams að verðmæti 10.000 kr.
gildir til sunnudagsins 27. apríl.
Fatnaður á alla sumarkrakka
frá 0 - 14 ára.
Smáralind - Glæsibæ
Sjóðheit sumartilboð
í öllum deildum.
Gleðilegt sumar
Aðeins einn flokkur á Alþingivar fylgjandi því að þjóðin
starfrækti ríkisbanka. Sá flokkur
heitir Vinstrihreyfingin – grænt
framboð. Þetta vildum við gera til
að stuðla að festu og öryggi á fjár-
málamarkaði auk þess sem okkur
var það ekki kappsmál nema síður
sé að losa ríkið við banka, sem
aldrei höfðu ver-
ið ríkissjóði
nokkur baggi,
þvert á móti
skilað eigendum
sínum ómældum
arði. Þar á ofan
höfðu þeir verið
landsbyggðinni
mikil lyftistöng í
áranna rás. Allir
aðrir flokkar en
VG töluðu fyrir
því að með
m a r k a ð s v æ ð -
ingu ríkisbank-
anna hæfust
nýir tímar. Sam-
fylkingin studdi
Framsókn og
S j á l f s t æ ð i s -
flokkinn og lagði
meira að segja
lykkju á leið
sína til að lofa og
prísa þessa
flokka fyrir að
selja frá okkur
gullkýrnar. Við
minntum hins vegar á að alltaf
þegar bankakerfi einstakra ríkja
lenti í hremmingum væri það
hlutverk hins opinbera að koma til
hjálpar en í því sambandi má
minna á bankahrunið í Kanada,
Noregi og Svíþjóð. Í öllum tilvik-
um var pumpað inn milljörðum af
opinberu skattfé. Í þessum lönd-
um spurðu menn sig eftir á hvort
sá sem bæri ábyrgðina þegar til
kastanna kæmi ætti ekki einnig að
hafa einhver áhrif. Það sem gerir
Ísland sérstakt er þó smæð efna-
hagskerfisins. Sú hætta er mjög
raunveruleg að í okkar smáa hag-
kerfi færist á sömu fáu hendurnar
gríðarleg völd í atvinnu- og fjár-
málalífinu. Þetta er nú að gerast.
Siðferðið í fyrirheitna land-
inu
Þegar hafist var handa við að
einkavæða fannst mörgum
óþægilegt í meira lagi að hinir
nýju eigendur gátu keypt þjóð-
bankana fyrir þann arð sem þeir
gáfu af sér. En umræðan um
stórtæku jólasveinana í Stjórn-
arráðinu er að baki í bili en nú
blasir við enn ein hliðin á mál-
inu. Heita má að við séum komin
heim ef svo má að orði komast.
Við erum alla vega að nálgast
fyrirheitna land þeirra Valgerð-
ar Sverrisdóttur bankamálaráð-
herra og Geirs H. Haarde fjár-
málaráðherra. Ég held að þau
hljóti að vera ánægð með árang-
urinn. Einkavæðingin er vissu-
lega byrjuð að blómstra og „heil-
brigð“ viðskiptalögmál farin að
svínvirka. Landsbankinn keypti
í vikunni starfsmenn samkeppn-
isaðilans. Gefum Sóloni R. Sig-
urðssyni, bankastjóra Búnaðar-
bankans, orðið um brottkeypta
starfsmenn: „Þau eru öll með
sterk viðskiptasambönd við okk-
ar viðskiptavini og því afar
óheppilegt og jafnframt óeðli-
legt að þau fari að starfa beint
hjá samkeppnisaðila. Það hefur
ekki tíðkast hér á landi.“ Í
Fréttablaðinu í gær segir for-
maður bankaráðs Búnaðarbank-
ans að þessi mál veki upp spurn-
ingar um siðferði.
Rýtingur í stað samvinnu
Undir þetta vil ég taka heils-
hugar. Staðreyndin er sú að þeg-
ar Búnaðarbankanum var komið
á fót á sínum tíma við hlið
Landsbankans var það gert á
grundvelli samstarfs og sam-
vinnu. Mönnum bregður í brún
þegar þeir átta sig á því að sú
hugsun er horfin, alla vega hef-
ur það verið markmið ríkis-
stjórnarflokkanna að koma
þeirri hugsun fyrir kattarnef. Í
hennar draumalandi koma menn
ekki til fundar öðru vísi en með
rýting uppi í erminni – samvinna
er hinum nýju herrum framandi
hugsun. Mikið held ég að það
hljóti að vera ömurleg tilfinning
fyrir starfsfólk Landsbanka og
Búnaðarbanka að verða vitni að
þeirri niðurlægingu sem
þröngvað er upp á þessar gamal-
grónu stofnanir; að ekki sé á það
minnst að þurfa að hlusta á
nýorpna fjármálamenn og
óábyrga spekinga úr íslensku
álitsgjafastéttinni tala um störf
þessa fólks með lítilsvirðingu.
Þetta voru staðnaðar stofnanir
segja þeir – nú er eitthvað farið
að gerast. Staðreyndin er hins
vegar sú að við höfum átt á und-
anförnum árum og eigum mjög
gott og faglegt bankakerfi – ís-
lenskir bankar hafa í mörgu ver-
ið á undan erlendum bönkum og
undirstaða þess hefur verið gott
og hæft starfsfólk. Að mörgu má
finna – það er t.a.m. mikilvægt
að ná niður vöxtum á yfirvegað-
an hátt. En að mönnum finnist
það vera framfarir að afhenda
fjármálamönnum þessar gamal-
grónu stofnanir til að kreista úr
þeim arð í eigin vasa og láta þá
fara svona með starfsfólkið er
sárt að verða vitni að. Vilja
menn framhald á þessum at-
gangi á næsta kjörtímabili? Um
það verður kosið 10. maí. ■
Er fyrirheitna landið
fundið í einkavædd-
um ríkisbönkum?
Kosningar
maí 2003
ÖGMUNDUR
JÓNASSON
■ þingmaður VG
skrifar um afleiðingar
einkavæðingar bank-
anna.
„Það sem
gerir Ísland
sérstakt er þó
smæð efna-
hagskerfisins.
Sú hætta er
mjög raun-
veruleg að í
okkar smáa
hagkerfi fær-
ist á sömu
fáu hendurn-
ar gríðarleg
völd í at-
vinnu- og
fjármálalífinu.
Þetta er nú
að gerast.
að ríkisvaldið hefur fært mikla
fjármuni frá lífeyrisþegum og
lágtekjufólki til efnafólks og stór-
fyrirtækja. Það hefur verið gert
með því að skerða lífeyri og bæt-
ur og auka skattbyrði fólks með
lágar og meðaltekjur. Ofan á þetta
sjáum við birtingarform aukinnar
græðgi í ofurkjörum, kaupaukum
og starfslokasamningum stjórn-
enda.
Blekkingar stjórnarflokk-
anna
Það er ömurlegt að hlusta á
hvernig stjórnarflokkarnir reyna
að telja fólki trú um að lífskjör
lágtekjufólks hafi verið í for-
gangi. Staðreyndin er sú að hækk-
un skatta, aukin kostnaðarþátt-
taka í heilbrigðiskerfinu, þreföld-
un á húsnæðiskostnaði og rofin
tengsl lífeyris við launavísitölu
hafa stækkað verulega hópa fá-
tækra og dregið niður lífskjörin í
þjóðfélaginu.
Þannig hefur
kaupmáttur at-
vinnulausra og
lífeyrisþega ein-
ungis hækkað
um 9-11% en
k a u p m á t t u r
fólks með með-
allaun um 24%
frá árinu 1995.
Öllum má ljóst
vera að það er
ávísun á betri
lífskjör að koma
þessari ríkis-
stjórn frá í kosn-
ingunum 10. maí. Það verður best
gert með því að leiða Samfylking-
una til sigurs, þannig að hún verði
forystuafl í nýrri landsstjórn að
loknum kosningum. ■
„Ofan á
þetta sjáum
við birtingar-
form aukinn-
ar græðgi í
ofurkjörum,
kaupaukum
og starfs-
lokasamning
um.