Réttur - 01.04.1974, Qupperneq 43

bundið sig til að tryggja verslun og viðskipti
Islands með hagkvæmum samningum.
Þetta eru þung rök, sem ég ætla að hv.
alþm. kunni að draga réttar ályktanir af.”
Skýrar gat ráðherra, bundinn þagnar-
skyldu, vart sagt undir rós, hvernig „samn-
ingurinn" væri til kominn. Sigurður Hlíðar
gat orðað það skarpar í skilgreiningu sinni.1
Þótt ríkisstjórn Islands og þorri alþingis-
manna beygði sig fyrir ofbeldi, þá voru þó
margir þessara aðila enn langt frá því að
vera andlega uppgefnir. Hófust nú átökin um
hvort þjóð vor, er hún loks eygði möguleik-
ana á endurreisn frjáls lýðveldis eftir sex
alda nýlendukúgun, skyldi framvegis játast
undir einhverskonar yfirráð þess „Mammons-
ríkis Ameríku'',I"’) er nú hafði í bili náð
henni undir arnarvæng sinn úr klóm breska
ljónsins.
II.
Auðhringar og
undirgefnir í innlimunarherferð
Auðhringar Bandaríkjanna höfðu haft
nánustu samvinnu við auðhringa Þýskalands
og gert þeim með samningum um einkaleyfi
á uppfinningum sínum mögulegt að vígbúa
Hitler-Þýskaland og Japan! Atti þetta ekki
síst við um samstarf Standard Oil og I.G.F.,
t.d. um framleiðslu bensíns. Eftir að Banda-
ríkin drógust inn í stríöið varð oft að beita
hörðu, til þess að tryggja að upplýsingar
hringanna kæmu stríðsrekstri Bandaríkjanna
að fullum notum og að því kom að sett
var niður þingnefnd í öldungadeildinni til
þess að rannsaka hin ískyggilegu sambönd
amerískrar stóriðju við auðhringa óvinanna.
En formaður þeirrar nefndar varð Harry
Truman og hann sá um að ekkert kæmi út
úr „rannsókn". Hann var frá upphafi hinn
tilvaldi vikapiltur auðmannanna í Wallstreet.
115