Réttur - 01.01.1981, Blaðsíða 53

Enskþýska útgerðarauðvaldið rænir
lífsbjörginni frá Grænlendingum
ísland og Grænland þurfa að tengjast órjúfandi
vináttu og samstarfsböndum
Nú hefur það gerst í janúar 1981 að ensk-þýska útgerðarauðvaldið í Efnahagsbanda-
laginu hefur knúið það fram með ofbeldi og hótunum að togarar þess fái að veiða all-
mikinn þorsk á fiskimiðum Grænlendinga. Er það ,,þýski” togarahringurinn, Nord-
deutsche-Hochseefischerei, sem á hér mestra hagsmuna að gæta og frekastur er, en
hann er eign breska risafyrirtækisins Unilever, sem er annað stærsta auðfyrirtæki utan
Bandaríkjanna — og höfum við íslendingar löngum fengið að kenna á arðráni þess og
yfirgangi.
Danir beygðu sig eins og aumingjar fyrir þessum hótunum stórlaxanna. Þeir eru vanir
því að ofurselja lífskjör þeirra þjóða, sem þeir hafa náð tangarhaldi á. Við íslendingar
munum það frá „svínafleskssamningnum” 1901, er þeir ofurseldu Bretum landhelgi
okkar upp í landsteina að heita má (3 mílur).
Grænlendingar mótmæla þessum svívirðingarsamningi og stjórnmálamenn þeirra
herða nú undirróðurinn að úrsögn Grænlendinga úr Efnahagsbandalaginu 1982.
Það er háttur auðdrottna gagnvart ný-
lendum að þurrausa auðlindir þeirra, ef
þeir geta. Danir hafa þurrausið sumar
námur í Grænlandi svo sem kolanámuna
í Quatdligssat og lokað síðan, en rænt
aðrar í heila öld eins og kreolitnámurnar
í Ivigtut, — og tala svo með hroka um að
þeir hendi ölmusu í Grænlendinga, en
þegja um arðránsfyrirætlanirnar: Græn-
land er ríkt af úranium t.d. Danska ný-
lendustjórnin eyðilagði að mestu hina
fornu frumbyggja menningu og atvinnu-
hætti Grænlendinga, en færði þeim
syphylis og fleiri slík „menningarfyrir-
brigði” ásamt nokkrum raunverulegum
menningar-endurbótum.
íslendingar hafa sýnt þessari næstu
nágrannaþjóð sinni alltof litla samúð í
53