Réttur - 01.04.1985, Blaðsíða 27

Hér eru félagar þungt hugsi.
dregið til annarra tíðinda.
Það var frá upphafi uppsagna ljóst að
menntamálaráðherra lagði annan skilning
1 uppsagnafrest kennara en þorri þeirra
gerði. Snemma kvað ráðherra svo að orði
að réttur hennar til að lengja uppsagnar-
frestinn fram til 1. júní yrði notaður ef
ástæða væri til. Engu að síður dró hún
tram um 20. febrúar að tilkynna fram-
lengingu — og eins þótt vitað væri fyrir-
tram að kennarar teldu sig óbundna af
tramlengingu sem svo seint kæmi. Hefði
raunar verið full ástæða til að ákvæðið
sem heimilar ráðherra þessa merkilegu
aðgerð væri athugað dálítið nánar. Lærða
lögfræðinga greinir á um túlkun þess, og
ljóst er að svo mun ávallt verða meðan
orðalag ákvæðisins er óskýrt. T.d. hlýtur
að verða mjög súbjektívt mat hvers ráð-
herra á því hvenær horfir til auðnar í
stéttum. Var dálítið kátlegur sá tvískinn-
ungur sem fram kom í þetta skiptið: Ann-
ars vegar framlengdi ráðherra uppsagnar-
frestinn þar sem fjarvistir „uppsagnar-
manna“ myndu tefla skólahaldi í algera
tvísýnu. Hins vegar fyrirskipaði sami ráð-
herra skólameisturum að halda áfram
skólastarfi eftir að uppsagnarmenn voru
gengnir úr störfum, og bárust þá jafnvel
þau rök úr ráðuneyti að það hlyti að vera
lafhægt þar sem ekki væri um að ræða
nema svosem 30% framhaldsskólakenn-
91