Réttur - 01.10.1985, Síða 41

kröfu um bætt kjör, sem er fólgin í því að
skipuleggja samfellda vinnu allt árið. Það
væri kjarabót, sem jafnframt myndi auka
arðsemi í atvinnurekstrinum.
En kröfuna um atvinnu allt árið geta
verklýðssamtökin ekki gert einungis til
einstakra atvinnurekenda, heldur verður
hún að beinast til þjóðfélagsins og mögu-
leikarnir, að fá þessari kröfu framgengt
velta á því hve virkir þjóðfélagsþegnar
verkafólkið reynist til sjós og lands.
Jónas Hallgrímsson kvað: „Veit þá engi
að eyjan hvíta á sér enn vor ef fólkið
þorir“. — Ef fólkið þorir að fylgja þessari
kröfu eftir af alvöru inn í hreppsnefndir,
bæjarstjórnir, Alþingi og stjórnarráð —
þá er hægt að fá henni framgengt.
Það var í dag gengin kröfuganga í Verk-
lýðs- og sjómannafélagi Ólafsfjarðar und-
ir kröfum, sem félagið hafði einróma
sarnþykkt, en þær voru:
Atvinna allt árið
Áfram með höfnina
Bættur skipakostur, meira öryggi
sjómanna
Upp með nýja barnaskólann
Meiri alþýðufræðsla
Það var einhugur um þessar kröfur.
Það er vottur þess að verkalýður Ólafs-
fjarðar skilur hvert stefnir og að hann
verður að eiga sinn þátt í að bæjarfélagið
okkar verði ekki á eftir í þeirri samkeppni,
sem nú er hafin. — Því það er hafin sam-
keppni á íslandi — félagsleg samkeppni
— í eðli sínu andstæð hinni marg-umtöl-
uðu frjálsu samkeppni kapítalismans
hvers lögmál er: Eins dauði er annars líf.
Hin félagslega samkeppni einkennist af
því að framkvæmdir einstakra staða
verða hvatning og hjálp við nágrannann,
aukinn styrkur fyrir heildina, en dragist
einhver aftur úr, dregur það úr framtaki
hinna og verkar lamandi á framkvæmda-
mátt heildarinnar. Hér gildir lögmálið:
Eins líf er einnig annars líf.
Undir þessum einkunnarorðum viljum
við starfa.
217