Morgunblaðið - 04.04.2007, Blaðsíða 44

44 MIÐVIKUDAGUR 4. APRÍL 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝
Okkar innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför okkar ástkæra eigin-
manns, föður, tengdaföður, afa og sonar,
INGVARS ÁRNASONAR,
Lækjarbergi 56,
Hafnarfirði.
Elsa Aðalsteinsdóttir,
Árni Ingvarsson, Helena Jensdóttir,
Þórður Ingvarsson, Anna María Bryde,
Ingvar, Arnar, Elsa Rún,
Ásgeir Bragi,
Árni Ingvarsson, Gerða Garðarsdóttir.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð og hlýhug vegna andláts
SVEINS SKÚLASONAR,
Bræðratungu,
Biskupstungum.
Sigríður Stefánsdóttir,
Guðrún Sveinsdóttir, Þorsteinn Þórarinsson,
Skúli Sveinsson, Þórdís Sigfúsdóttir,
Kjartan Sveinsson, Guðrún Magnúsdóttir,
Stefán Sveinsson, Sigrún Þórarinsdóttir
og barnabörn.
✝
Hjartanlegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýjan hug við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HÖNNU HELGADÓTTUR,
Ásholti 2,
Reykjavík.
Ragnhildur Ásmundsdóttir,
Sigrún Ásmundsdóttir, Guðbjartur Hannesson,
Helgi Ásmundsson,
Ásmundur Páll Ásmundsson,
Magnús Þór Ásmundsson, Soffía Guðrún Brandsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem auðsýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
INGUNNAR EINARSDÓTTUR
húsfreyju
frá Aðalbóli.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Sjúkrahússins og
Heilsugæslunnar á Egilsstöðum.
Samferðafólki er þökkuð áratuga tryggð og vinátta.
Guð blessi ykkur öll.
Systkinin frá Aðalbóli og fjölskyldur.
✝ Þráinn Skag-fjörð Guð-
mundsson fæddist á
Siglufirði 24. apríl
1933. Hann lést á
Kanaríeyjum 20.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Ingi-
björg Jónsdóttir, f.
6. ágúst 1902, frá
Sauðaneskoti á
Upsaströnd við Dal-
vík, d. 13. maí 1974,
og Guðmundur Þor-
leifsson, f. 31. októ-
ber 1886, fyrrum bóndi á Syðsta-
hóli í Sléttuhlíð í Skagafirði, d. 4.
september 1968.
Hinn 23. október 1954 giftist
Þráinn Margréti Guðmundsdóttur,
f. í Reykjavík 21. janúar 1934. For-
eldrar hennar voru hjónin Þuríður
Þorsteinsdóttir, húsmóðir í
Reykjavík, f. 28. október 1909 í
Knútsborg á Seltjarnarnesi, d. 9.
apríl 2006, og Guðmundur Helga-
son, bakari í Reykjavík, f. 19. jan-
úar 1909, d. 25. mars 1972. Þráinn
og Margrét eignuðust fimm börn,
þau eru:
1) Ingibjörg skrifstofumaður,
búsett í Englandi, f. 29. september
1955, börn hennar eru Paul Þrá-
inn, Magnus John og Margret The-
resa.
2) Guðmundur Ómar, aðstoð-
aryfirlögregluþjónn hjá ríkislög-
reglustjóra, f. 8. september 1957,
arskólann 1954–63 og síðan yf-
irkennari og skólastjóri við Lauga-
lækjarskóla um 30 ára skeið,
1963–93. Hann var fræðslustjóri
Reykjavíkur 1985–86 og á tímabili
var hann skólastjóri Námsflokka
Reykjavíkur. Hann hafði forystu
um að komið yrði á fullorð-
insfræðslu hér á landi með stofnun
Kvöldskóla Reykjavíkur en próf
frá Kvöldskólanum veitti réttindi
til framhaldsnáms. Síðustu árin
starfaði hann hjá Fræðlsumiðstöð
Reykjavíkur og lét þar af störfum
2003.
Þráinn hafði mikinn áhuga á
skák. Hann tók þátt í starfi skák-
hreyfingarinnar og sat í stjórn
Skáksambands Íslands í nær 40 ár.
Hann var forseti Skáksambandsins
1986–89 og í mörg ár var hann
fulltrúi Íslands á þingum Al-
þjóðaskáksambandsins FIDE. Þá
var hann oft fararstjóri íslensku ól-
ympíuskáksveitarinnar. Árið 1990
var hann útnefndur alþjóðlegur
skákdómari af FIDE. Hann var rit-
ari Skáksambandsins þegar heims-
meistaraeinvígið í skák fór fram
hér á landi árið 1972 og tók mikinn
þátt í skipulagi og framkvæmd
þess merka skákviðburðar. Þá
starfaði hann við fjölmörg al-
þjóðleg skákmót sem fram hafa
farið hér á landi. Hann var ritstjóri
tímaritsins Skák og ritaði sögu
Skáksambands Íslands í tveimur
bindum. Þráinn var útnefndur
heiðursfélagi bæði Skáksambands
Íslands og Taflfélags Reykjavíkur.
Útför Þráins verður gerð frá
Grafarvogskirkju miðvikudaginn
4. apríl og hefst athöfnin kl. 13.
maki Bergþóra Har-
aldsdóttir. Börn
þeirra eru Þuríður,
Halldóra, Daníel og
sonur Guðmundar er
Þráinn.
3) Hulda leikskóla-
kennari, f. 25.
septmeber 1961,
maki Helgi Kristinn
Hannesson, börnin
eru Eva Ösp, Margrét
Anna, Þráinn Halldór
og Halldóra Ósk.
4) Margrét, kenn-
ari í Árósum, f. 26.
nóvember 1964, maki Héðinn
Kjartansson. Börnin eru Þórkatla
Skagfjörð, Þráinn Skagfjörð, Þor-
gerður Skagfjörð, Björk Skagfjörð
og Baldvina Skagfjörð.
5) Lúðvík, viðskiptafræðingur
og endurskoðandi, f. 31. október
1973.
Þráinn ólst upp á Siglufirði á
síldarárunum. Sem ungur maður
vann hann á síldarplönunum á
Siglufirði. Hann varð stúdent frá
Menntaskólanum á Akureyri 1953
og lauk prófi frá Kennaraskól-
anum 1957. Hann nam síðan ís-
lensk fræði við Háskóla Íslands og
lauk þaðan fyrrihlutaprófi. Þráinn
dvaldi við nám í Svíþjóð 1957–58
og hlaut Fulbright-styrk til náms í
Bandaríkjunum 1966–68.
Þráinn starfaði allan sinn starfs-
feril að skóla- og fræðslumálum.
Hann var kennari við Miðbæj-
Elsku pabbi minn.
Ég trúi ekki að ég sitji hérna og
skrifi minningargrein um þig. Þú áttir
ekki að deyja, það var bara ekki til í
mínum huga. Ég veit að við öll höfum
okkar tíma en þú varst svo hress og
ungur í anda og áttir eftir að upplifa
svo margt skemmtilegt og spennandi.
Ég varla sé á blaðið fyrir tárum, hug-
urinn er allur í uppnámi og vonleysið
hellist yfir mann aftur og aftur eins og
versta óveður. Maður leitar í örvænt-
ingu eftir einhverju til að halda sér
upp við og þá birtast minningabrotin
um þig fram á sjónarsviðið, eitt af
öðru, og öll eiga þau það sameiginlegt
að vera prýdd hlýju og kærleika,
væntumþykju og virðingu fyrir öðr-
um. Þegar ég lít til baka á ég bara
góðar minningar um þig elsku pabbi
og það hlýtur að vera besti vitnisburð-
ur sem hægt er að fá. Þú varst nú
mikill skólamaður og skólastjóri í svo
mörg ár, þú hefðir fengið hæstu ein-
kunn sem hægt er að fá, frá mér. Þú
varst virtur og vel liðinn af öllum og
þegar fólk heyrði að ég væri dóttir
þín, þá naut ég strax velvilja. Það seg-
ir svo margt um hvernig persóna þú
varst, þú tókst vel á móti öllum, með-
höndlaðir alla vel, svo skarpur og vel
gefinn, hæfilega stríðinn og skemmti-
legur.
Þetta er allt svo ósanngjarnt, nema
hvað að þú áttir góðan tíma í sólinni
með mömmu. Þegar allt kemur til alls
er þetta ekki svo slæmur endir á góðu
lífi, ef maður þvingar sig til að sjá
ljósu punktana.
Þegar ég hugsa um líf þitt, það sem
ég þekki til, þá veit ég að þú áttir fal-
legt og gæfuríkt líf. Þið mamma hitt-
ust 13 ára gömul á vegum stórstúk-
unnar og byrjuðuð að skrifast á.
Seinna þróaðist vinskapurinn í kær-
leika sem hélst alla tíð. Hvar sem þið
genguð saman héldust þið alltaf hönd
í hönd, margir komu að orði við mann
sem sáu til ykkar, hvað það væri nú
yndislegt að sjá hvað þið voruð ham-
ingjusöm saman, ár eftir ár. Rúm 60
ár hafið þið mamma átt samleið, ég
hef aldrei heyrt ykkur rífast, aldrei
heyrt ykkur segja styggðarorð hvort
til annars, gagnkvæm virðing og
væntumþykja einkenndi ykkar líf. Þið
eignuðust okkur fimm systkinin,
bjugguð okkur gott og öruggt heimili
þar sem vel var um okkur hugsað og
alltaf okkar hagur borinn fyrir
brjósti.
Ég flutti til Danmerkur fyrir 12 ár-
um og sem betur fer voruð þið
mamma alltaf dugleg að koma í heim-
sókn til okkar. Gleðin og ánægjan yfir
þessum heimsóknum var alltaf mjög
mikil. Við hlökkuðum til í margar vik-
ur að fá ykkur í heimsókn og þú hafðir
svo gaman af að vera í kringum
krakkana, liggja og lesa, sitja úti í
garði í sólinni og njóta lífsins. Þið ætl-
uðuð að koma í sumar og heimsækja
okkur og vorum við strax farin að
hlakka til að sjá ykkur. Hún Balda
litla var að skipuleggja í morgun hvar
þið ættuð að sofa þegar ég sagði henni
að afi kæmi aldrei aftur, hann væri
núna hjá Guði. Hún sagði að við ætt-
um samt eftir að hitta hann. Ég skildi
ekki hvað hún átti við, bjóst við að
fjögurra ára gamalt barn gæti ekki
skilið þá staðreynd að þegar maður er
dáinn er maður farinn. Ég spurði
hana hvað hún meinti, þá sagði hún:
„Þegar við deyjum, þá hittum við afa
aftur,“ eins og ekkert væri eðlilegra.
Ég ætla að geyma þessi orð með mér,
því sennilega er þetta það eina sem
getur hjálpað manni í gegnum þetta.
Ég á ekkert í fórum mínum þessa
stundina annað en þakklæti fyrir allt
sem þú varst okkur og allt sem þú
gafst okkur. Ég er svo undarlega tóm
þegar ég skrifa þessar línur, maður er
sennilega aldrei undir það búinn að
missa foreldra sína og plássið sem þú
eftirlætur er svo óumræðilega stórt
og ég veit ekki hvernig ég á að fylla
það tómarúm öðruvísi en með góðum
minningum um þig.
Vertu bless elsku pabbi, tengda-
pabbi og afi, við munum sakna þín svo
sárt.
Þín dóttir,
Margrét, Héðinn, Þórkatla,
Þráinn, Þorgerður, Björk
og Baldvina.
Þráinn Guðmundsson, tengdafaðir
minn, lést á Kanaríeyjum 20. mars sl.
eftir stutt en erfið veikindi. Við fyrstu
kynni mín af þeim hjónum Þráni og
Margréti kom fljótlega í ljós að ég var
ætíð velkominn í heimsókn til þeirra
og að þau voru innilega samhent í því
að skapa hlýlegt og aðlaðandi heimili
og að gera gestkomandi allt til hæfis.
Þráinn var gáfaður og fjölfróður mað-
ur og skemmtilegur heim að sækja og
Margrét var á þönum að bera á borð
góðgæti fyrir gestina til að gera dvöl-
ina sem ánægjulegasta. Ekki leyndist
fyrir neinum sem heimsótti þau ást-
úðin og kærleikurinn sem ríkti milli
hjónanna. Þar var gott að koma.
Þó að nokkur aldursmunur væri á
okkur tengdafeðgunum var ótrúlegt
hve mörg áhugamál við áttum sam-
eiginleg og ekki skemmdi fyrir að við
vorum báðir frá Siglufirði og þótt
langt væri síðan Þráinn hvarf þaðan
fylgdist hann stöðugt með gangi mála
þar og bar innilegan hlýhug til bæj-
arins þar sem hann ólst upp. Þráinn
fylgdist af lífi og sál með enska bolt-
anum og fleiri íþróttum en skákí-
þróttin skipaði að ég held stærstan
sess í huga hans og störf hans í stjórn
og við ritun á sögu skáksambandsins
verða seint metin eða þökkuð að fullu.
Þráinn var bókelskur maður og víð-
lesinn og hafði unun af að ferðast og
nutum við börn hans og ferðafélagar
góðs af víðtækri þekkingu hans og
frásagnargáfu sem hann var óspar að
miðla okkur af á ferðalögum, bæði
innanlands og erlendis. Þráinn hefur
nú farið sína hinstu ferð og sorg og
söknuður ríkir hjá fjölskyldu hans og
ástvinum. Mér er efst í huga mikið
þakklæti fyrir að hafa verið svo lán-
samur að kynnast jafn góðum manni
sem Þráinn Guðmundsson var og
kveð nú með miklum trega í huga ljúf-
an tengdaföður og góðan vin. Ég vona
og veit að endurminningin um ein-
staklega góðan dreng og kæran heim-
ilisföður léttir Margréti, börnum
þeirra og afkomendum öllum sorgina
við fráfall hans.
Helgi Kristinn Hannesson.
Kveðja frá
Skáksambandi Íslands
Einn ötulasti talsmaður íslenskrar
skákhreyfingar um árabil, Þráinn
Guðmundsson, er fallinn frá. Þráinn
er öllum sem hann þekktu harmdauði
og íslensk skákhreyfing stendur í
djúpri þakkarskuld við hann og hans
framlag til skáklistarinnar í gegnum
tíðina.
Þráinn Guðmundsson var fyrst
kjörinn í stjórn Skáksambands Ís-
lands árið 1968 sem fulltrúi Skák-
félags Akureyrar. Upp frá þeim tíma
sat Þráinn með nokkrum hléum í
stjórn sambandsins fram á tíunda
áratuginn og var í mótsnefnd hins
sögufræga heimsmeistaraeinvígis
milli Bobby
Fischer og Boris Spassky árið
1972. Þráinn var forseti Skáksam-
bandsins á miklum uppgangstíma á
árunum 1986–1989 og hafði á þeim
tíma aðkomu að margvíslegum um-
bótamálum hreyfingarinnar. Á
stjórnartíma Þráins kom Skáksam-
bandið sér fyrir í nýju og glæsilega
húsnæði í Faxafeni, þar sem Skák-
skóli Íslands er nú starfræktur, og
Þráinn vann ötullega að stofnun
Skákskóla Íslands og uppgangi hans.
Hann var formaður skólanefndar
Skákskólans í mörg ár og átti drjúgan
hlut í vinnu og undirbúningi að laga-
setningu um launasjóð stórmeistara.
Þráinn var útnefndur alþjóðlegur
skákdómari árið 1990 og var oftsinnis
skákdómari á alþjóðlegum skákmót-
um hérlendis. Hann var áhugamaður
um sögu skáklistarinnar og ritaði
Sögu Skáksambands Íslands í 70 ár.
Við fráfall Jóhanns Þóris Jónssonar
tók Þráinn að sér að ritstýra Tímarit-
inu Skák og gegndi því starfi af mikilli
elju og dugnaði frá árinu 1998. Þráinn
safnaði margvíslegum munum sem
tengdust skáksögunni og var einn af
forsvarsmönnum Skákminjasafns
Skáksambands Íslands um árabil.
Hann var kosinn heiðursfélagi Skák-
sambands Íslands árið 1998 og Tafl-
félags Reykjavíkur árið 2000.
Þráinn var einkar ljúfur í samskipt-
um og þægilegur í samvinnu. Hann
hallaði aldrei á nokkurn mann og var
alúðlegur og hjálpsamur öllum þeim
sem til hans leituðu. Honum var alla
tíð umhugað um að vel væri hlúð að
unga fólkinu í skáklistinni og bar hag
þess einatt fyrir brjósti í skrifum sín-
um og störfum. Stjórn Skáksam-
bands Íslands sendir eftirlifandi eig-
inkonu Þráins og afkomendum
hugheilar samúðarkveðjur. Góður
drengur lifir í minningunni og kallar
fram þakklæti allra skákunnenda á
Íslandi.
Ásdís Bragadóttir og Guð-
fríður Lilja Grétarsdóttir
Kveðja frá Menntasviði
Reykjavíkurborgar
Þráinn Guðmundsson, fyrrverandi
skólastjóri við Laugalækjarskóla,
þjónaði alla sína starfsævi börnum og
unglingum í Reykjavík. Hann lauk
kennaraprófi og námi í skólastjórnun
og var ötull að sækja sér framhalds-
menntun heima og heiman, því hann
vissi sem var að skóli er lifandi stofn-
un þar sem lífið nærist í straumnum.
Hann varð kennari við Miðbæjarskól-
ann gamla um miðjan sjötta áratug
síðustu aldar, en réðst til starfa við
Laugalækjarskóla árið 1963 þar sem
hann varð síðar yfirkennari og skóla-
stjóri. Honum var einnig falið starf
fræðslustjóra í Reykjavík 1985–1986.
Þegar annasömum skólastjóraárum
lauk kom hann til starfa á Skólaskrif-
stofu Reykjavíkur, síðar Fræðslumið-
stöð. Þar kom yfirgripsmikil þekking
hans á skólastarfi að miklu gagni,
ekki síst þegar kom að því að tryggja
nemendum eins góðar vinnuaðstæður
og námsumhverfi og völ var á. Hann
lét af störfum í árslok 2002
Þráinn var metnaðarfullur skóla-
maður. Hann bar ótakmarkaða um-
hyggju fyrir hverjum og einum, nem-
endum og samstarfsfólki sínu, og var
sérlega ljúfur í samskiptum hvernig
sem vindar blésu. Ljúfmennskan og
Þráinn Guðmundsson