Morgunblaðið - 04.06.2007, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 4. JÚNÍ 2007 41
GULLKORT
Hentugast í vi›skiptafer›um
og innifelur ví›tækar fer›atryggingar.
INNKAUPAKORT
Afar hentugt vi› kaup
á rekstrarvörum
og þjónustu.
– Meira úrval og fleiri frí›indi
5585
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA
-
8
4
4
1
Þegar þetta er skrifað erennþá einn dagur eftir afþessari yngstu tónlist-
arhátíð landsins, og sömuleiðis
einir tónleikar. Því er fátt að segja
um síðustu tónleikana, sem Sinfón-
íuhljómsveit Norðurlands og ein-
leikarinn Tatu Kantoma önnuðust.
  
Þó er hægt að fullyrða að þarmun hafa verið leikinn tangó,
rétt eins og á laugardagskvöldið
þegar hin magnaða argentínska
hljómsveit Orquesta Tipica Fern-
andez Fierro steig á svið á
skemmtistaðnum 1929. Í hljóm-
sveitinni eru tólf hljóðfæraleik-
arar: fjórir bandóneónspilarar,
þrír fiðluleikarar, víóluleikari,
sellóleikari, kontrabassaleikari, pí-
anisti og söngvari. Sá síðastnefndi
er þrælskemmtilegur og af-
skaplega leikrænn flytjandi en
tekur ekki þátt í öllum lögunum
sem hljómsveitin flytur. Fram-
koma hans á sviðinu setur samt á
köflum punktinn yfir i-ið, eins og
til dæmis í lokalaginu, þar sem
hljómsveitin hamaðist og endurtók
stef á meðan söngvarinn sneri
bakinu í salinn, ber að ofan og
sveiflaði skyrtunni yfir hausnum í
takt. Hljómsveitin lék tilfinn-
ingaþrunginn tangóinn og ómögu-
legt var annað en að heillast með.
Hljómsveitin hafði salinn á sínu
valdi, ýmist með angurværum
blíðuhótum eða ofsafengnum
flutningi. Reyndar var ljósabún-
aðurinn eitthvað bilaður til að
byrja með og það truflaði fyrstu
lögin. Stundum var sviðið alveg
myrkvað en önnur skipti kviknuðu
ljós og slokknuðu, þannig að
stundum var kastaranum beint að
hljóðfæraleikara sem gerði lítið
annað en að glápa á einhvern ann-
an úr bandinu spila sóló. Það kom
dálítið fáránlega út, en lagaðist
þegar leið á tónleikana. Á heildina
komu tónleikarnir ótrúlega vel út,
og óhætt er að mæla með því að
sjá Argentínubúana, gefist les-
endum tækifæri til þess einn góð-
an veðurdag.
  
Tangóinn var tvímælalaust há-punktur tónlistarhátíðarinnar.
Föstudagskvöldið og fimmtudags-
kvöldið voru hins vegar líka stór-
skemmtileg. Pönkböndin Morð-
ingjarnir og Æla léku á
fimmtudeginum og voru bæði
gríðarlega þétt. Eins fannst mér
settin hjá VilHelm og Shadow Pa-
rade góð, en þau léku á Græna
hattinum sama kvöld, en ég náði
ekki að sjá hljómsveitirnar á 1929,
enda (því miður) dágóður spölur
að rölta þangað niðureftir úr mið-
bænum.
  
Á föstudeginum flakkaði éghins vegar á milli eyrarinnar
og miðbæjarins og náði þá að sjá
stórsveit Tómasar R. Einarssonar
og tríó kanadíska píanistans Hil-
arios Durans fara á kostum annars
vegar og hins vegar ýmsar hljóm-
sveitir tengdar útgáfufyrirtækinu
Morr. Benni Hemm Hemm kom
sérstaklega vel út og eins hafði ég
gaman af belgísku hljómsveitinni
The Go Find.
  
Fjölbreytnin stuðlaði að velheppnaðri og góðri tónlist-
arhátíð. Hins vegar, og í sannleika
sagt, var mætingin fyrstu tvö
kvöldin fyrir neðan allar hellur.
Það var næstum því sorglegt að
sjá tónleikastaðina bara hálffulla,
á sama tíma og maður rölti
framhjá stappfullum kaffihús-
unum. Það kann að vera að áður
en hátíðin sannar sig og festist í
sessi verði mætingin dræmari en
ella. Aldrei að vita, og jafnvel
heldur líklegt, að fljótlega verði
jafnfjölmennt á öllum tónleikum
og var hjá tangóbandinu Fern-
andez Fierro.
Einnig fannst mér dagskráin ör-
lítið ankannaleg, það er að segja
uppröðunin. Efnislega var hátíðin
snilldarleg, en mér fannst sér-
kennilegt að eftir föstudags-
kvöldið var langflestum tónleik-
unum lokið, og bara ein hljómsveit
á dagskrá á laugardeginum. Og
ekki heldur nógu sterkt að hafa
tónleikastaðina þetta dreifða,
þannig að gestir hátíðarinnar
gætu sjálfir blandað sinn eigin
kokteil með því sjá fyrst djass-
grúppu á einum staðnum og svo
poppband á öðrum.
Hins vegar var verðið hóflegt,
sérstaklega verðið á passanum,
sem kostaði 5.900. Verð á einstaka
tónleika var misjafnt, frá 1.500 og
upp í 3.500. Einum heldur frekyrt-
um Bandaríkjamanni sem ég
mætti eitt kvöldið í dyrunum á
staðnum 1929 fannst reyndar
seinni talan ekki alveg nógu upp-
örvandi og fullyrti við dyraverði
að hann gæti farið í Disneyland í
heila þrjá daga fyrir þann prís.
Verði honum að því.
En allt um það. Burtséð frá
smávægilegum vanköntum var
AIM-hátíðin, fjölbreytt tónlistin og
alþjóðlega nálgunin, hin skemmti-
legasta og þörf viðbót í skemmti-
flóru Akureyrarbæjar. Það er
ástæða til að óska skipuleggj-
endum hennar til hamingju með
hvernig til hefur tekist, og óska
þeim alls hins besta í framhaldinu.
Ágætis byrjun, takk!
»Hljómsveitin ham-aðist og endurtók
stef á meðan söngvarinn
sneri bakinu í salinn,
ber að ofan og sveiflaði
skyrtunni í takt yfir
hausnum.
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Orquesta Tipica Fernandez Fierro „Hljómsveitin lék tilfinningaþrunginn tangóinn og ómögulegt var annað en að
heillast með. Hljómsveitin hafði salinn á sínu valdi, ýmist með angurværum blíðuhótum eða ofsafengnum flutningi.“
hsb@mbl.is
FRÁ AIM
Hjálmar S. Brynjólfsson