Morgunblaðið - 21.10.2007, Blaðsíða 41

skilning virðast íslenskir módern-
istar hafa á sínum tíma kokgleypt,
(til 25. nóvember) …
Fór tvisvar á Louisiana hvar ás-
arnir að þessu sinni voru ljós-
myndarinn; Richard Avedon (1923-
2004), málarinn Tal R., og verk-
fræðingurinn/arkitektinn Cecil
Belmond. Hlutur Avedons, sem
var ljósmyndari fyrirfólks/þotuliðs
tímanna, þótt einnig hafi hann leit-
að á öllu almennari og grófari svið,
nær yfir allt gamla aðalrýmið.
Hann er vissulega frábær þegar
best lætur og hin fallega og stíl-
hreina mynd af Björk ótvírætt í
þeim flokki. Þetta er fyrsta yf-
irlitssýningin frá andláti ljósmynd-
arans 2004 sem má vera til vitnis
um hve glúrnir menn eru í þeim
málum á þessum stað. (Til 13. jan-
úar).
Tal R.(Rosenzweig), er spútn-ikkinn í ungri danskri listum þessar mundir, með
bæði Per Kirkeby og Gerhard
Richter að baklandi svo pilturinn
er í góðu sambandi við höf-
uðstraumana, lætin að baki frama-
ganginum virðast samt nokkuð ýkt
þótt myndverk hans séu yfirmáta
fjörlega máluð. (Til 2. desember.)
Annar spútnik en jarðtengdari
og í bland við nokkuð aðra höf-
uðstrauma er auðvitað Ólafur Elí-
asson, og las í blaði að væri nú um
stundir ótvírætt frægasti listamað-
ur dönsku þjóðarinnar, og aldrei
þessu vant ekki orð um að íslenskt
blóð rynni í æðum hans! Sem fyrr
má vísa til og minna á, að alla
menntun sína og frama sótti hann í
mal Dana, um leið árétta að Ís-
lendingar megi helst skammast sín
fyrir þær aðstæður sem þeir hafa
lengstum boðið myndlistarmönnum
sínum upp á, og vægast sagt tak-
markaða miðlun sjónmennta í
menntakerfinu og fjölmiðlum.
Þannig séð eiga þeir frekar að
hlaupa í felur en að slá á brjóst
sér þegar Ólaf Elíasson ber á
góma, uppgötvuðu enda listamann-
inn fyrst þegar hann var orðinn
svo frægur í útlandinu að lengur
varð ekki fram hjá honum gengið,
svona líkt og Erró forðum …
Hlutur Belmonds fór einhvern
veginn og illu heilli að mestu
framhjá mér, einnig uppgötvaði ég
of seint að frábær sýning á verk-
um Lucien Freud var í farvatninu.
Hefur strax fengið frábæra dóma
og öll möguleg prik og hennar nú
þegar getið í listtímaritum og list-
kálfum dagblaða víða um heim.
Kunstforeningen á Gammel
Strand, sem svo komið nefnist
GL.Strand er undirlögð mynd-
bandsverkum þeirra Peters Land
og hinnar finnsku Eja-Liisa Ahtila
sem um þessar mundir þykir hvað
frambærilegust í listforminu á
Norðurlöndum, sem ég get tekið
undir þótt þekking mín á þessari
listgrein mætti svo sem vera betri.
(Til 21. október.)
Eftir að flestir í hópnum voru
farnir og ég hafði flutt mig yfir á
Amager, var stefnan fljótlega tekin
á Norðurbryggju og hús Arki-
tektasamtakanna við Asiatisk
Plads. Á Norðurbryggju voru tvær
framúrskarandi sýningar, önnur
haldin í tilefni 200 ára afmælis
Jónasar Hallgrímssonar og mun
koma hingað í nóvember og afar
fróðlegt var að skoða upp á dansk-
an máta, en hin í tilefni sjötugs-
afmælis Færeyingsins Zakaríasar
Heinesen. Danir gera vel við sína
undirsáta á menningarsviðinu sem
Íslendingar nutu einnig á árum áð-
ur, tóku framúrskarandi vel á móti
Heinesen, blaðadómar góðir og
hver einasta föl mynd seld. Minnir
þetta ekki einhverja á að listamað-
urinn sýndi mikinn fjölda málverka
í Hafnarborg fyrir ekki svo löngu
og mun hafa selt hvert einasta
þeirra, en hér brugðust fjölmiðlar,
virtust ekki með á nótunum svo
líkja mátti við harðlífi, fá öll sam-
anlögð prik niður á við, og samt
hóf listamaðurinn feril sinn í
Handíðaskólanum 1957 undir
handleiðslu okkar Sigurðar Sig-
urðssonar og telur sig hafa notið
góðs af.
Mikil spurn af hverju Norð-
urlöndin taki sig ekki saman um
eitt mikið myndlistarsafn og undir-
striki um leið samstöðu sína og
sérkenni á sjónrænum vettvangi,
af nógu er að taka og framtakið
gæti vakið heimsathygli.
Í Arkitektasafninu var afar fróð-
leg sýning um framtíðarborgina
Kaupmannahöfn og á leiðinni það-
an hitti ég óforvarendis Valgerði
Hauksdóttur grafíklistakonu, sem
bauð mér að skoða hið risastóra
grafíkverkstæði borgarinnar á
efstu hæð í sama húsi á Gammel
Dok, gömlu dokkinni, og síðan í
kaffi hvar hún var með íbúð í
næsta nágrenni, fylgir verkstæðinu
mánuðina tvo sem hún fékk inni á
því og allt frítt. Var nýkomin frá
Búdapest, að mig minnir, hvar hún
hafði lokað sig inni á öðru graf-
íkverkstæði í 12 daga og hafði það
eitthvað með listasamtök að gera
sem buðu henni. Lukkunnar pam-
fíll Valgerður, sem lítur varla upp
úr vinnu sinni hvar sem hún kem-
ur inn á slík verkstæði í útlandinu.
Síðasti dagurinn minn í borginni
var jafn frábær og hann hafði ver-
ið ömurlegur síðast þá flensa herj-
aði á mig. Naut fyrst veðursældar
í garðinum á milli konunglegu bók-
hlöðunnar og Friðriksborgar og
hélt þaðan í nýbyggingu kon-
unglega bókasafnsins og skoðaði
sýningu brasilíska ljósmyndarans
Sebastão Salgado í kjallaranum.
Reyndist frábær og dvaldist ég
miklu lengur en ég hugðist gera,
listamaðurinn bregður upp mynd-
um af lífi og harðræði almúgafólks
í Suður-Ameríku, einnig Afganist-
an og víðar sem rétt skrimtir við
ólýsanlegar aðstæður. Væri hollt
fyrir Íslendinga nútímans að fá
þessar myndir hingað og upplifa
hvernig sumir þurfa að hafa fyrir
lífinu. Eftirminnilegast að sjá
verkamenn í röðum berandi poka
með 65 kíló af grjóti upp bratta
fjallshlíð, hvar þrep voru svo lítil
að fæturnir rétt rúmuðust á þeim
og hvert feilspor gat þýtt limlest-
ingu og dauða, og þetta fyrir einn
eða fleiri dollara á dag! Ekki spillti
að um frábærar ljósmyndir í svart-
hvítu var að ræða, en því miður
var engin sýningarskrá og bók um
listamanninn uppseld í bókabúðini
uppi en ný sending væntanleg
næstu daga að því er hin hressa og
fagra snót í afgreiðslunni tjáði
mér, ekki laust við að hvarflaði að
mér að spyrja hvort ég gæti ekki
fengið hana sjálfa í staðinn!
Leið mín lá svo á Þjóðminjasafn-
ið en þangað reyni ég alltaf að
koma og í það minnsta renna yfir
þjóðháttadeildina sem alltaf gerir
mér mikið gott, lyftir sálinni og
tendrar ljós. Aðrar sýningar sem
ég skoðaði daginn þann ekki til
upptendraðra frásagna, Kamm-
eraterna á den Frie til að mynda
tómið sjálft. Hins vegar athygl-
isverð sýning á skúlptúrum Jørgen
Haugen Sørensen á Ríkislistasafn-
inu sem ég sá reyndar síðast og
svo má geta skúlptúrsýningar á
setrinu Gammel Holtegaard: Bjørn
Nørgaard con amore samræðu um
þróunina í meira en 3.000 ár og
mér hafði sérstaklega verið bent á
en náði ekki á staðinn þótt litlu
munaði. (Til 18. nóvember.) Margt
fleira hefði ég viljað sækja heim,
eina gilda afsökunin að þessa ferð
bar fyrirvaralítið að og náði ekki
að skipuleggja mig sem skyldi.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 21. OKTÓBER 2007 41
ASKJA · Laugavegi 170 · 105 Reykjavík · Sími 590 2100 · www.askja.is · ASKJA er eini viðurkenndi sölu- og þjónustuaðili Mercedes-Benz á Íslandi.
Fágun, glæsileiki og framúrskarandi aksturseiginleikar einkenna nýjan
Mercedes-Benz C-Class. Aksturstilfinningin er töfrum líkust – fullkomin
kyrrð í bland við hárfína snerpu.
Komdu og reynsluaktu!
Upplifðu töfra
Mercedes-Benz C200 K sjálfskiptur, verð 4.090.000 kr.