Morgunblaðið - 24.11.2007, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. NÓVEMBER 2007 43
Það hafa verið sannkölluð forrétt-
indi að eiga þig að sem vinkonu, það
var vinátta sem aldrei brást, enda
ræktarsöm og vinirnir margir.
Við kveðjum þig, Magga mín, með
söknuði og tárum. Þú gekkst tein-
rétt alla leið.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem)
Við stelpurnar sendum Palla,
Guðmundi, Þórarni, Helgu og öðr-
um ástvinum innilegar samúðar-
kveðjur.
Sigrún, Ása og Ingibjörg,
Árósum, Danmörku.
Ég kynntist Möggu fyrir rúmum
þrjátíu árum. Þá var hún verkstjóri
í Íshúsfélagi Ísfirðinga. Við áttum
nokkur góð ár saman sem vinkonur
en þá kom Palli vestur og tók hana
með sér suður. Við héldum áfram að
vera vinkonur, fórum í Sólarkaffi Ís-
firðinga, dönsuðum og skemmtum
okkur saman þar. En eftir að hún
flutti í sveitina héldum við sambandi
meira í gegnum síma en hittumst
sjaldnar. Eitt af því sem við gerðum
saman var að hætta að reykja. Við
hringdum hvor í aðra nær daglega
til styðja og styrkja og það var ótrú-
lega lítið mál að hætta að reykja.
Þegar ég flutti til Hafnarfjarðar
vorum við báðar ánægðar með það,
þá varð auðveldara að hittast og
spjalla saman um lífið og tilveruna.
Gömlu vinkonuböndin voru sterk,
ekkert hafði breyst nema að við vor-
um orðnar þroskaðar konur og
ennþá skemmtilegri saman. En svo
kom símtalið þar sem hún sagði mér
frá því að aftur hefði fundist mein.
Við vorum ákveðnar í því að það
væri hægt að lækna meinið. Við
héldum saman í þá erfiðu ferð sem
Möggu beið. Hvað hún Magga mín
var alltaf dugleg og jákvæð. Hún
kom yfirleitt suður á fimmtudögum í
meðferð á göngudeild og þangað
sótti ég hana og við fórum saman á
Kaffi Bleu og fengum okkur franska
súkkulaðiköku með rjóma. Oft hittu
stelpurnar okkur þar og þá var mik-
ið talað og hlegið. Rétt fyrir
páskana hélt Magga mikið og
skemmtilegt matarboð heima í
sveitinni sinni. Þar voru saman
komnar yfir þrjátíu konur, sumar
komu að vestan og Sigrún hennar
kom frá Danmörku. Allar vildum við
hitta Möggu og eiga með henni
stund í hita og þunga dagsins. Þetta
var ótrúlega skemmtilegt kvöld,
Magga Geirs spilaði á gítarinn og
við sungum saman langt fram á
nótt.
Við stelpurnar ákváðum að skella
okkur saman til Köben. Gunnhildur
var búin að skipuleggja ferðina frá
A til Ö og við skemmtum okkur æð-
islega saman. Ása kom til okkar og
Magga mín var ánægð með það. Við
fórum stundum saman í Skorradal-
inn, síðast núna í október með stelp-
unum. Þar hlógum við og grétum yf-
ir gleði og sorgum lífsins og áttum
yndislegar stundir saman þar.
Laugardaginn 3. nóvember fórum
við saman í afmæli. Magga hringdi í
mig og sagði: ,,Sirrý, getur þú farið
fyrir mig í búð? Mig vantar svartar
kvartbuxur við rauðu peysuna
mína.“ Gerði ég það með glöðu geði.
Magga var alltaf fín og flott og spáði
mikið í litina sem hún klæddist.
Þetta var í síðasta skipti sem hún
fór út með okkur stelpunum. Tíu
dögum síðar var hún látin.
Elsku Magga mín. Takk fyrir að
vera mér svona góð vinkona og takk
fyrir allt það sem þú kenndir mér í
gegnum lífið. Ég veit að mamma þín
tók vel á móti þér og við eigum eftir
að hittast
aftur þó að síðar verði. Hvíli þú í
friði.
Elsku Palli, Guðmundur, Þórar-
inn, Helga Guðný og aðrir aðstand-
endur, ég votta
ykkur mína dýpstu samúð.
Vinir eru verðmæti sem alltaf treysta má
í vonleysi og sorgum þá reynir vel á þá.
Að gleðjast yfir lífi og láni hvers og eins
og launa alla góðvild og gleði þessa heims.
(G.S).
Sigríður Bragadóttir
(Sirrý Braga.)
Við kynntumst Margréti fyrir um
15 árum.
Það var þegar þau Páll réðust til
starfa fyrir Trésmiðafélagið sem
umsjónarmenn að Stóra-Hofi. Fé-
lagið hafði þá nýlega fest kaup á
jörðinni. Síðan þá hafa þau verið
órjúfanlegur hluti af paradísinni
okkar fyrir austan.
Þau hafa sinnt þeim verkefnum
sem þörf hefur verið á hverju sinni.
Alltaf tilbúin að bregðast við þegar
á hefur þurft að halda. Allt sjálfsagt
og alltaf glöð og hress.
Ef þau voru á ferðinni að sinna
einhverju sem sneri að félaginu, þá
litu þau gjarnan við. Bæði saman
eða sitt í hvoru lagi. Aufúsugestir.
Við höfum fylgst með Margréti í
veikindum hennar og dáðst að
hvernig hún brást við.
Alltaf hélt hún sínu striki og þeg-
ar hún var spurð hvernig hún færi
að því var svarið: „Það er ekki ann-
að í boði.“
Að leiðarlokum viljum við þakka
Margréti samfylgdina.
Við vonum að Páll haldi áfram að
líta við þegar hann er á ferðinni.
Páli og börnunum sendum við
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Halldór og Sólrún.
Ég vil minnast Margrétar Svein-
björnsdóttur með nokkrum fátæk-
legum orðum en leiðir okkar Mar-
grétar lágu saman þegar hún kom
til starfa sem stuðningsfulltrúi að
Þjórsárskóla haustið 2004. Hún var
hlýleg og glöð í vinnunni, samvisku-
söm og dugleg og lét sér annt um
nemendurna. Við spjölluðum stund-
um saman um lífið og tilveruna m.a.
um Ísafjörð en hún bar sterkar
taugar til æskustöðvanna.
Því miður nutum við Margrétar
ekki lengi þar sem hún veiktist fyrri
hluta ársins 2006 og erfiðir tímar
voru framundan en Margrét barðist
eins og hetja við sjúkdóm sinn. Við
vonuðumst alltaf til að hún myndi
sigra en vegir guðs eru órannsakan-
legir. Það er sárt að horfa á eftir
henni hverfa burt í blóma lífsins.
Margrét var listræn og bjó til
marga fallega hluti, ég geymi fal-
lega blómið mitt til minningar um
hana og þakka henni góða samfylgd.
Á bak við fjöllin sól er sigin,
það syrtir að og kvölda fer,
og burt í aldahafið hniginn
og horfinn þessi dagur er.
En lof sé guði, er líf mér gaf
og ljóssins dýrð að gleðjast af.
Nú færist yfir húmið hljóða,
ég halla mér á svæfilinn,
og barnavininn blíða, góða
ég bið að senda engil sinn,
þá hlýt ég ljúfa hvíld og frið,
því hjá mér vakir englalið.
(Margrét Jónsdóttir.)
Kæri Palli, Þórarinn og Helga
Guðný,
Við Bjarni sendum ykkur sam-
úðarkveðjur og biðjum að
góður guð gefi ykkur styrk í sorg-
inni.
Rut.
Mig langar með fáeinum orðum
að kveðja góða vinkonu mína, Mar-
gréti Sveinbjörnsdóttur, sem nú
hefur yfirgefið þetta tilverustig svo
langt um aldur fram.
Við Margrét erum báðar aldar
upp á Ísafirði en við kynntumst eig-
inlega ekki fyrr en við vorum báðar
orðnar mæður og vorum nágrannar
þegar hún bjó með Guðmund sinn
lítinn í Tangagötunni. Við tengd-
umst ekki síst fyrir það að synir
okkar eru frændur. Allar götur síð-
an höfum við haldið sambandi. Ég á
margar góðar minningar um Mar-
gréti, ein er t.d. hve gaman var að
vera með henni á Sólarkaffi Ísfirð-
inga. Það var svo gaman að vera
með henni því hún þekkti alla og
fyllti því vel upp í skörðin hjá mér í
þeim efnum. Margrét var lærð fisk-
vinnslumaður og starfaði sem verk-
stjóri í „íshúsinu“ á Ísafirði um ára-
bil. Það skýrir m.a. þennan mikla
fjölda vinkvenna sem hún átti. Já,
enga aðra konu en Margréti hefi ég
þekkt sem á annan eins fjölda af
vinkonum. Margar hennar vinkonur
hafa einnig gegnt hlutverki stórfjöl-
skyldu í hennar lífi. Ekki síst í veik-
indum hennar hafa þær getað létt
undir með þeim hjónum við tíðar
ferðir hennar til Reykjavíkur. Sirrý
Braga, Guðný Hólmgeirs, Margrét
Geirs og Sigrún Bergs voru konur
sem voru í hlutverkum systranna að
ógleymdum saumaklúbbnum sem
m.a. gerði sér lítið fyrir og bauð
henni með sér til Kaupmannahafnar
á liðnum haustdögum.
En minningarnar á svona kveðju-
stundu eru margar og ég flögra
fram og til baka í tíma, á þeim rúmu
30 árum sem við höfum þekkst. Með
ánægjulegri minningum verður þó
boðið sem Margrét bauð til í upphafi
liðins sumars. „Mig lagnar svo til að
hafa almennilegt partí,“ sagði hún
við mig, þegar hún hringdi og vissi
þá að Sigrún Bergs var væntanleg í
heimsókn frá Danmörku. Það leist
mér vel á og um leið og ég hafði sótt
Sigrúnu á Völlinn var brunað sem
leið lá austur að Leiti. Þangað
mættu vel yfir 20 vinkonur Mar-
grétar, sem áttu það allar sameig-
inlegt fyrir utan að vera vinkonur
Margrétar að vera frá Ísafirði.
Veikindin voru lögð til hliðar það
kvöldið (ef það er þá hægt). Feðg-
inin Palli og Helga þeyttust um og
þjónuðu vinkonunum eins og þaul-
æfðir þjónar. Ísfirðingarnir keppt-
ust við að segja sögur, eins og þeim
einum er lagið og rifja upp með
Margréti margt af því skemmtilega
sem á daga þeirra hafði drifið. Sög-
urnar voru margar ótrúlega
skemmtilegar, sumar m.a.s. sungn-
ar. Margrét hafði ekki undan að
taka af sér gleraugun og þerra
„blönduð“ tárin sín. Þetta er ótrú-
lega ljúf minning, sem lengi á eftir
að lifa með okkur vinkonum hennar
sem þarna vorum. Margrét undi sér
vel í sveitinni með Palla sínum og
börnunum, heimilið hennar og fjöl-
skylda voru stolt hennar og gleði.
Ég vil með þessum orðum þakka
góðri vinkonu ánægjulega samfylgd.
Elsku Palli, Guðmundur og fjöl-
skylda, Helga og Þórarinn, þið hafið
nú misst mikið og ég votta ykkur
innilega samúð. Að lokum eins og
segir í spámanninum: „Þegar þú ert
sorgmæddur, skoðaðu þá aftur huga
þinn og þú munt sjá að þú grætur
vegna þess sem var gleði þín.
María Kristjánsdóttir og
fjölskylda.
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Alvöru blómabúð
Allar skreytingar unnar af fagfólki
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Sími: 553 1099 • Fax: 568 4499
Heimasíða: www.blomabud.is
Netfang: blomabud@blomabud.is
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HÖNNU SIGURBJÖRNSDÓTTUR,
Seljahlíð.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Seljahlíðar.
Ólafur Sveinsson, Ingibjörg Jónsdóttir,
Arnór Sveinsson, Hrafnhildur Rodgers,
Sigurbjörn Sveinsson, Elín Ásta Hallgrímsson,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
FJÓLU ÞORLEIFSDÓTTUR
ljósmóður,
Hólavegi 21,
Sauðárkróki
Þorleifur Ingólfsson, Brynja Ólafsdóttir,
Guðmundur Örn Ingólfsson, Sigríður Sigurjónsdóttir,
Jóhann Helgi Ingólfsson, Hrönn Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir, tengdafaðir
og afi,
SIGURÐUR E. ARNÓRSSON,
lést á Univ. of Minn. Medical center í Minneapolis
miðvikudaginn 21. nóvember.
Denise R. Osgood,
Guðrún Sigurðardóttir,
Borghildur Sigurðardóttir, Halldór Arnarsson,
Eðvarð Arnór Sigurðsson, Jóna Björk Þrastardóttir,
Davíð Jón Sigurðsson, Hrafnhildur Yrsa Georgsdóttir
og barnabörn.
✝
Elskulegur bróðir okkar,
GUÐMUNDUR JÓNSSON
frá Ásmúla,
er látinn.
Lilja Jónsdóttir,
Dagbjört Jónsdóttir.
✝
Hjartkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ELÍSABET GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést á Dvalarheimilinu Hlíð, Akureyri fimmtudaginn
22. nóvember.
Vigfús Björnsson,
Ingibjörg Ragnheiður Vigfúsdóttir, Sófus Guðjónsson,
Björn Vigfússon, Guðrún María Kristinsdóttir,
Guðríður Elísa Vigfúsdóttir, Jón Þór Sverrisson,
Hrafnhildur Vigfúsdóttir, Daníel Þorsteinsson,
Arna Emilía Vigfúsdóttir, Kristján Árnason,
Sigríður Rannveig Vigfúsdóttir, Guðmundur Sigþórsson,
María Björg Vigfúsdóttir, Guðmundur Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
föður, bróður, mágs og frænda,
ÁRNA BERGS EIRÍKSSONAR.
Lucinda S. Árnadóttir,
Eyrún Rós Árnadóttir,
Eyþór Árni Árnason,
Jóhanna Þorbjörg Eiríksdóttir, Richard Hull,
Clyde Eiríkur Hull, Caisy Hull.